Ηλία Παπαναστασίου
Μετά τον θρυμματισμό των σχέσεων Ελλάδας και Ρωσίας
τους τελευταίους 10 μήνες και την πλήρη απομόνωση της Ελλάδας από την Ρωσική πολιτική,
φαίνεται πως η Ελληνική Κυβέρνηση μάλλον ακολουθεί τα ίδια χνάρια και στην πολιτική
των Ελληνο/Σερβικών σχέσεων.
Είναι γνωστό πως εδώ και 24 περίπου χρόνια μετά τον βομβαρδισμό της Σερβίας από τους βάρβαρους Γότθους του ΝΑΤΟ και της λεγομένης «Δύσης», έχει δημιουργηθεί ένα ισχυρό λόμπι στα Μέσα Ενημέρωσης που κάτω από το κάλυμμα της Αμερικανοφιλίας – στην ουσία Αμερικανο/τσολιαδισμού– και της λεγόμενης «Δυτικοφιλίας» και «υπεράσπισης» (!) του πολυπαινεμένου «Ευρωπαϊκού Πολιτισμού» προσπαθεί μανιωδώς όχι μόνο να αποδομήσει και να εξαφανίσει κάθε ίχνος Ελληνο/Ρωσικής φιλίας και συμπάθειας αλλά και Ελληνο/Σερβικής παρόμοιας. «Πρωτοπόρα» σε αυτή την προσπάθεια είναι η Αμερικανονατοϊκή «Αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ και η «Κεντροαριστερά» του ΚΙΝΑΛ μαζί με το «βαρύ κανόνι» του Νεο/φιλελευθέρου Κοσμοπολιτισμού που λέγεται Μητσοτακική Νέα Δημοκρατία.
Από κοντά ακολουθούν και τα αριστερίστικα απόβλητα της κάθε λογής «αντισυστημικής Αριστεράς» που μας βομβάρδιζε χρόνια ολόκληρα για το «έγκλημα» της Σρεμπρένιτσα, αποσιωπώντας ένοχα τα εγκλήματα των Αλβανών Ουτσεκάδων και την ανάπτυξη του πρώτου «κράτους Ηρωίνης», του Κοσόβου.
Προηγήθηκε η αποβολή της Συρίας από το ελληνικό έδαφος
το 2012 με το κλείσιμο της Συριακής Πρεσβείας στην Αθήνα και της ελληνικής αντίστοιχα
στη Δαμασκό. Φυσικά αναφερόμαστε στη Συρία του πατέρα Άσαντ που στην Ελληνο/Τουρκική
κρίση του 1987 διαβεβαίωσε με γενναίο
και αντρίκιο τρόπο τον Έλληνα Πρωθυπουργό τότε Ανδρέα Παπανδρέου πως τα Συριακά αεροδρόμια είναι διαθέσιμα για
την ελληνική πολεμική αεροπορία ο δε Συριακός Στρατός στο πλευρό της Ελλάδας. (Ας μην αναφέρουμε την απαράδεκτη συμπεριφορά
της Ελλάδας απέναντι στο εξαιρετικά ανεπτυγμένο
τεχνολογικά και πολιτιστικά Ιράν που μας προμήθευε πετρέλαιο με πίστωση, βοηθώντας την χώρα μας όταν μας εγκατέλειψαν οι «σύμμαχοι». Βλέπετε,
δεν καταδέχονται να μιλήσουν για το Ιράν οι Ευρωλιγούρηδες νεόπλουτοι και οι
Αμερικανόδουλοι «κατσαπλιάδες» της αρπαχτής και της πολιτικής του «Yes man!». Όλοι οι Ιθαγενείς το παθαίνουν αυτό όταν βλέπουν «χρυσά» καθρεφτάκια, οι Ρωμιοί
ομοϊδεάτες τους θα εξαιρεθούν;)
Το 2022 είχαμε νεότερη εξέλιξη
της δυτικόπληκτης αντι/ρωσικής υστερίας
με την αποστολή όπλων εκ μέρους της Ελλάδας στην Ουκρανία των Ναζιστών του σώματος
Αζόφ και του διεθνούς κλόουν που ονομάζεται Ζελένσκυ, ακολούθησε
η αντι/ρωσική φρενίτιδα του Κ. Μητσοτάκη
εναντίον της Ρωσίας κραυγάζοντας όπου βρισκόταν και όπου προσκαλούνταν πως «Είμαστε
σε πόλεμο με την Ρωσία!». Φυσικά είχαμε και το κατάπτυστο σόου του Μητσοτάκη στην Βουλή των ΗΠΑ όπου ταύτισε τους Ναζί του Τάγματος Αζόφ με
τους Πολιορκημένους του Μεσολογγίου (!) και «κατοχύρωσε» την ταύτιση της χώρας
μας με την Αμερικανική Πολιτική σε βαθμό Αμερικανοδουλείας
και Αμερικανοτσολιαδισμού και μάλιστα σε πρωτοφανές ύψος.
Η κρίση στο Κόσοβο είχε μεν ως αφορμή τις σερβικές πινακίδες αλλά στην πραγματικότητα τα βαθύτερα και ουσιαστικότερα αίτια είναι η ανεξάρτητη, αληθινά πατριωτική και εθνική στάση της Σέρβικης Κυβέρνησης. Εξ ου και η Σερβία ανθίσταται στις Αμερικάνικες πιέσεις και αρνείται την αναγνώριση του Κοσσυφοπέδιου ως ανεξάρτητου κράτους και την απόσχισή του – στο μεγαλύτερο βαθμό – από την Σερβική επικράτεια. Ένα κράτος– φάντασμα είναι το Κόσοβο που στηρίζεται στο εμπόριο ναρκωτικών και την τρομοκρατική δράση των ενόπλων του UCK και του UCC, στην σκανδαλώδη εύνοια των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης που τις τελευταίες δεκαετίες έβγαλαν όλα τα απωθημένα τους εναντίον της αντιστασιακής Σερβίας που πολέμησε όσο κανένας άλλος – μαζί με τους Έλληνες και τους Σοβιετικούς– τον επεκτατισμό των στρατιών του Χίτλερ και των ελεεινών συνεργατών τους στα Βαλκάνια. Η γενναία και υψηλόφρων Σερβία πληρώνει τα «γραμμάτια» της θρυλικής και επικής αντίστασής της εναντίον των Γερμανών του Χίτλερ γι’ αυτό άλλωστε και η νεότερη Γερμανία του Χέλμουτ Κολ διέπραξε βαρύτατο έγκλημα αναγνωρίζοντας την ανεξαρτησία της Κροατίας και Σλοβενίας το 1992, «συνεισφέροντας» έτσι τα μάλα στην κατάρρευση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας. Η Σερβία έπρεπε να συντριβεί, να βομβαρδιστεί και να υποστεί ταπείνωση
σαν η τελευταία αντιστασιακή ευρωπαϊκή χώρα, μια χώρα–φραγμός στα επεκτατικά σχέδια του Γερμανικού νεο–ιμπεριαλισμού, ειδικότερα μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και των πρώην σοσιαλιστικών χωρών.
Σε ένα εξαιρετικό του άρθρο,
ο Γιώργος Χαρβαλιάς στο Newsbreak,
κάνοντας μια ιστορική αναφορά στις Ελληνο/σερβικές σχέσεις, τονίζει την αδελφική
σύμπνοια, την κοινή βυζαντινή κληρονομιά και την ορθόδοξη παρακαταθήκη που συνδέει
στενά τους δυο λαούς. Ας τον διαβάσουμε.
«Οι Σέρβοι ονομάζουν την Κέρκυρα «το νησί της σωτηρίας», καθώς εκεί βρήκαν
καταφύγιο κυνηγημένα από τις δυνάμεις της Αυστροουγγαρίας τα απομεινάρια του
στρατού τους και ολόκληρη η σερβική κυβέρνηση έπειτα από μια συγκλονιστική
πορεία στα αλβανικά βουνά. Περισσότεροι από 150.000 ρακένδυτοι, πεινασμένοι και εξουθενωμένοι Σέρβοι στρατιώτες αποβιβάστηκαν
στο νησί, αρκετοί από αυτούς πέθαναν από τις κακουχίες, αλλά, παρά το μέγεθος
της ανθρωπιστικής καταστροφής, δεν άνοιξε μύτη. Οι Κερκυραίοι υποδέχτηκαν τους
ταλαιπωρημένους γείτονες με συμπόνια, τους περιέθαλψαν και τους έδωσαν τη
δυνατότητα να ανασυνταχθούν και να μεταφερθούν στη βόρεια Ελλάδα. Η συνύπαρξη των δύο εθνικών ομάδων
υπήρξε υποδειγματική. Παρά την άθλια κατάστασή τους, οι Σέρβοι απέφυγαν το πλιάτσικο στις
περιουσίες των Κερκυραίων. Γι’ αυτό αφέθηκαν να συστήσουν προσωρινές κυβερνητικές
υπηρεσίες, τύπωναν τη δική τους εφημερίδα, παντρεύτηκαν Ελληνίδες, μέχρι και η
διακήρυξη για την ίδρυση της Γιουγκοσλαβίας στην Κέρκυρα υπογράφηκε.
Σε δύο Παγκόσμιους Πολέμους Έλληνες και Σέρβοι στάθηκαν χέρι χέρι στη
«σωστή πλευρά της Ιστορίας». Και ήταν οι λαοί που μονίμως έμπαιναν στο ρουθούνι
της αυτοκρατορικής και αργότερα της ναζιστικής Γερμανίας, σε αντίθεση με άλλους
γείτονες που πρόσφεραν απλόχερα τις υπηρεσίες τους στο Ράιχ. Είναι επιπλέον κρίσιμο ότι οι Σέρβοι ουδέποτε αγνόησαν ή
αμφισβήτησαν τον βυζαντινό πολιτισμό, θεωρώντας τους εαυτούς τους αναπόσπαστο
τμήμα του.
Στην εποχή του οθωμανικού ζυγού, άλλωστε, οι δύο λαοί διακατέχονταν από το ίδιο
επαναστατικό πνεύμα και οραματίζονταν από κοινού την απελευθέρωσή τους. Δεν
έχει κανείς παρά να διαβάσει το βιβλίο του ελληνομαθούς Ντούσαν Σπασόγιεβιτς,
πρέσβη σήμερα της Σερβίας στην Αθήνα, για να ανακαλύψει τα τεκμήρια αυτής της
πρώιμης συνεννόησης.
Όποιος λοιπόν παριστάνει ότι αγνοεί την ιστορική πραγματικότητα είναι
κακόβουλος και υπηρετεί άλλους στόχους. Τα λέω αυτά για να ξεκαθαρίζουμε τα
πράγματα, αν και δεν χρειάζεται. Οι Έλληνες αγαπούν τους Σέρβους και το
απέδειξαν όταν εκείνοι, στα τέλη της δεκαετίας του 1990, ανήμποροι και
απομονωμένοι, κλήθηκαν να υπερασπίσουν την πατρίδα τους από τους κατσαπλιάδες
του Ου–Τσε–Κα και τους σύγχρονους βαρβάρους του ΝΑΤΟ που τους βομβάρδιζαν χωρίς
έλεος.»
Και συνεχίζει παρακάτω ο ίδιος αρθρογράφος για τα βαθύτερα ιστορικά αίτια του μίσους και της εμπάθειας που επιδεικνύουν οι λεγόμενοι «Δυτικοί» με «πρωτοπόρους τους Γερμανούς και Αμερικάνους.
 |
| Το Κόσοβο ευχαριστώντας... |
«Η Σερβία, μπροστά στη βούληση των ισχυρών και στο μίσος των Γερμανών που ήθελαν να πάρουν τη ρεβάνς για το αντάρτικο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, υπέκυψε. Διαμελίστηκε και άφησε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού της εκτός των σημερινών της συνόρων, στα υβριδικά κράτη της Βοσνίας, του Κοσσυφοπεδίου, ακόμη και των Σκοπίων.
Σήμερα το Βελιγράδι ισορροπεί σε τεντωμένο σχοινί χάρη στην επιδεξιότητα
του λαοφιλούς Σέρβου προέδρου Αλεξάνταρ Βούτσιτς, ο οποίος έχει καταφέρει να μιλάει με τη Δύση χωρίς ποτέ να διαταράξει τη
σχέση του με τη Ρωσία.
Αλλά οι Γερμανοί και κατά δεύτερο λόγο οι Αμερικανοί Δημοκρατικοί που
ακολουθούν την ολέθρια πολιτική Κλίντον δεν αφήνουν τους Σέρβους στην ησυχία
τους. Βιάζονται να δρομολογήσουν –άκουσον άκουσον– την ένταξη του Κοσσυφοπεδίου
στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και για τον λόγο αυτό κάνουν τα στραβά μάτια στις
διαρκείς προβοκάτσιες των Κοσοβάρων, που κάνουν τα πάντα για να τρομοκρατήσουν
και τελικά να διώξουν τη σερβική μειονότητα από μια περιοχή που θεωρείται ιστορικό
και θρησκευτικό λίκνο του σερβικού έθνους. Την περασμένη Πέμπτη η κυβέρνηση του
Κοσσυφοπεδίου είχε το θράσος να υπογράψει επίσημη αίτηση ένταξης στην Ευρωπαϊκή
Ένωση. »
Και επειδή οι υστερικοί
αντι/Ρώσοι «δυτικολάτρες» στη χώρα μας «πουλάνε
ευρωπαϊκό πνεύμα» χωρίς αντίκρισμα, βλέποντας αφ’ υψηλού την Σερβία και εκδηλώνοντας
συμπτώματα μαντάμ/σουσουδισμού και ευρωλιγούρικο
νεοπλουτισμό, παρουσιάζοντας την Ελλάδα σαν «Δυτική και Ευρωπαϊκή» (!) χώρα
ενώ ανήκει στα βαθιά Βαλκάνια, συγκρινόμενη
μόνο με την Βουλγαρία και την οποία Βουλγαρία η Ελλάδα, αγκομαχώντας, ίσα–ίσα που ξεπερνάει. Ας δούμε τα στοιχεία λοιπόν!
Με τα κριτήρια του Μάαστριχτ η Ελλάδα βρίσκεται
πολύ πιο πίσω από την Σερβία. Η Σερβία
έχει Δημόσιο Χρέος κάτω από 60% συγκρινόμενο
με το άθλιο 200% + που παρουσιάζει η
Αμερικανική αποικία που λέγεται Ελλάδα.
Στο έλλειμμα η Σερβία βρίσκεται
κάτω από το 3%, έχει ανεργία στο 10% και
όχι 12% (Στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ) ή 20%
(Στοιχεία του ΟΑΕΔ) που παρουσιάζει η δύσμοιρη Ελλάδα της διαπλοκής και της Αμερικάνικης
σφαλιάρας.
Η ανάπτυξη της Σερβίας
τα τελευταία χρόνια έχει μέσον όρο 4% και
το 2021 έφτασε το 7,4%. Ακόμη και το 2020 όταν η (δήθεν) «ανεπτυγμένη» Ελλάδα
είχε πτώση του ρυθμού ανάπτυξης -9% η Σερβία μόλις που ξεπερνούσε το -1%.
Στον δε τομέα των επενδύσεων,
η Σερβία τα πάει πολύ καλύτερα με μεγάλες επενδύσεις όπως της εταιρείας παραγωγής
ηλεκτρικών αυτοκίνητων Stellantis
που
ιδρύει εργοστάσιο 190.000.000 ευρώ και
με 10.000 εργαζόμενους. Παραγωγικές επενδύσεις και όχι αέρας κοπανιστός του
Real
Estate.
Όμως και στον τομέα της
πανδημίας, οπού ο Μητσοτάκης καμάρωνε
σαν παγώνι για τις «επιτυχίες» του, η Σερβία είχε 1.858 θύματα ανά εκατομμύριο όταν η «Ευρωπαϊκή» Ελλάδα είχε 2.868.
Εάν λοιπόν η σημερινή Ελλάδα,
έχει αποφασίσει να κάνει την ζωή ακόμη πιο δύσκολη στη Σερβία, αναγνωρίζοντας
το Κόσοβο σαν «κράτος» (!) και υπακούοντας στους Ευρωπαίους και Αμερικάνους κυρίαρχους
και δυσκολεύσει ακόμη περισσότερο τα
κριτήρια εισόδου στην Ευρωπαϊκή Ένωση της Σερβίας, τότε θα συμπληρωθεί ένας κύκλος άθλιων προδοσιών, ξεπουλημάτων ιστορικών
και παραδοσιακών φίλων της Ελλάδας, παράλληλα με την κατάταξη της Ελλάδας
ως της πλέον άφιλης, αναξιόπιστης και
αναξιοπρεπούς χώρας. Όταν πριν 100 περίπου χρόνια οι γνωστοί «προστάτες» της χώρας
μας προτείναν στον Ελευθέριο Βενιζέλο να «πουλήσει» την Σερβία, αυτός απάντησε «η
Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα ώστε να διαπράξει μια τόσο μεγάλη ατιμία».
Η Σερβία του Καραγεώργιεβιτς, η Σερβία των ηρωικών παρτιζάνων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είναι σταθερά στο πλευρό της Ρωσίας-συμπεριφορά που δεν της συγχώρεσε το ευρωπαϊκό κατεστημένο-αλλά ταυτόχρονα και εξαιρετικά φιλικά διακείμενη στην Ελλάδα από την οποία μάλιστα ζήτησε συμπαράσταση μόλις άρχισαν τα γεγονότα του Κοσόβου πριν μερικές βδομάδες. Αν τώρα, η Ελλάδα θα υπακούσει – ως συνήθως – στα κελεύσματα του Θείου Σαμ ως γνήσια Αμερικανική αποικία που πλέον θα μιλάει επισήμως αγγλικά, θα διασκεδάζει με αμερικανικό τρόπο και θα στέκεται κλαρίνο μπροστά στην Αμερικανική αστερόεσσα, εάν λοιπόν αυτή η Ελλάδα που κατάντησε φάντασμα του παλαιού ένδοξου εαυτού της αποφασίσει να διαπράξει και άλλη μια ρωμαίικη κουτοπονηριά σε βάρος της Σερβίας συμπληρώνοντας τα αίσχη των Κυβερνήσεων Σημίτη που σχεδόν πανηγύριζε για τον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας το 1999, επαναλαμβάνουμε εάν λοιπόν φτάσουμε σε αυτό τον έσχατο βαθμό ανηθικότητας να αναγνωρίσουμε το Κόσοβο – ενθυμούμενοι προφανώς τις «οικονομικές δοσοληψίες» του Βουλευτή Γρεβενών της Νέας Δημοκρατίας Πάτση στο Κόσοβο – τότε ας μη περιμένει επιείκεια ιστορικών συμμάχων γιατί θα τους έχει χάσει οριστικά. Αλλά ας μην περιμένει και βοήθεια από τους λεγομένους «συμμάχους» οι οποίοι θα την πουλήσουν «τοις μετρητοίς» γιατί τον σίγουρο, τον δεδομένο και τον ραγιά κανένας δεν τον εκτιμά. Τους ανυπότακτους όπως οι Σέρβοι τους φοβούνται, όπως και τους «απρόβλεπτα ανυπότακτους» σαν τον Ερντογάν. Το καταλάβαμε; Το αντιληφθήκαμε; Τότε ας το εμπεδώσουμε!