Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2023

Όταν ακρίβυνε κατακόρυφα το ηλεκτρικό ρεύμα δεν μιλούσες, όταν ακρίβυναν τα τρόφιμα δεν διαμαρτυρόσουν – Τώρα που κινδυνεύει το σπίτι σου, μήπως σκέφτεσαι να κάνεις κάτι ή απλώς «το μελετάς» ;

 

Του


 

Ηλία Παπαναστασίου


 


 

Σε έρευνα της ιστοσελίδας «Insider» καταγράφηκαν συγκλονιστικά στοιχεία για την πτώση του ποσοστού ιδιοκατοίκησης στην Ελλάδα σε ποσοστό περίπου 12% δηλαδή από το 85% το 2005 στο 73,3% το 2021. είναι χαρακτηριστικό πως μόνο σε δυο χρόνια μεταξύ 2019 και 2021 το ποσοστό έπεσε 2,1%. Είναι χαρακτηριστικό το παρακάτω απόσπασμα από Έρευνα που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα και το οποίο παραθέτουμε αυτούσιο.


 


  

« Μειωμένο όχι μόνο σε σχέση με τα προ 15ετίας επίπεδα αλλά και σε σχέση, έστω οριακά, με τα αμέσως προηγούμενα χρόνια είναι το ποσοστό ιδιοκατοίκησης στην Ελλάδα το οποίο βρίσκεται λίγο άνω του 73%, όταν για παράδειγμα το 2005 προσέγγιζε το 85%. Απώλεια που μεταφράζεται σε περίπου 83 χιλ. κατοικίες, ως προς απόλυτα νούμερα. Αυτά προκύπτουν από σχετική έρευνα που πραγματοποίησε το Πανελλαδικό Δίκτυο E – Real Estates για το ποσοστό ιδιοκατοίκησης στη χώρα μας, καθώς και τους λόγους που μειώθηκαν τα ποσοστά από το 2005 έως και το 2021.



Όπως αναφέρει η σχετική έρευνα, «ο μύθος του υψηλού ποσοστού ιδιοκατοίκησης στην Ελλάδα έχει καταρριφθεί προ πολλού.

Το χρονικό διάστημα από το 2005 έως το 2021, το ποσοστό ιδιοκατοίκησης στη χώρα μας υποχώρησε από το 84,6% στο 73,3%, χάνοντας 11,3 ποσοστιαίες μονάδες σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat. Το στεγαστικό απόθεμα στην Ελλάδα σύμφωνα με την Eurostat για το έτος 2019 ήταν 3.949.900 κατοικίες – σπίτια, δεν αναφερόμαστε σε επαγγελματικά ακίνητα, χωράφια ή/και οικόπεδα, αλλά σε κατοικίες που διαμένουν οικογένειες είτε ως ιδιοκτήτες, είτε ως ενοικιαστές.»  (Έρευνα που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα Insider στις 15/11/2022).


 

 

Χωρίς να προσπαθήσουμε να υπεισέλθουμε σε άλλες  στατιστικές λεπτομέρειες, η έρευνα αποδεικνύει περίτρανα πως το νέο τσουνάμι οικονομικού και κοινωνικού αποκλεισμού λέγεται «Οικογενειακή στέγη» και ειδικότερα «Πρώτη κατοικία». Έτσι,


 

 

(α) Μετά την κατακόρυφη αύξηση της ηλεκτρικής ενέργειας τους τελευταίους μήνες και την ασυγκράτητη και με ρυθμό φρενιτιώδη αύξηση των τιμών των προϊόντων των σούπερ μάρκετ δηλαδή της τροφής, σειρά έχει η πρώτη κατοικία


 

 

(β) Μετά την απαράδεκτη ηθικά και πέραν κάθε σχολιασμού ανάλγητη απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου και η οποία απόφαση, αφήνει ελεύθερα τα Funds και τους  Services να εκπλειστηριάσουν τα σπίτια των πλατειών στρωμάτων που κατάφεραν να αποκτήσουν μια στέγη μέσω δανεισμού και κάνοντας αιματηρές οικονομίες. Χαρίζοντας μάλιστα 58 δις φόρων στους δανειστές–κοράκια και δημιουργώντας ένα τεράστιο κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα σε 700.000 ιδιοκτήτες που κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους άμεσα τα επόμενα χρόνια.


 

 

Όσοι είχαν αυταπάτες για τον ταξικό χαρακτήρα της Δικαιοσύνης και τον βαθμό κοινωνικής αναλγησίας που «εκπέμπουν» οι δικαστικές αποφάσεις, ας θυμηθούν την κυρία  Κατερίνα Σακελλαροπούλου που σαν πρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας υπερψήφισε όλα τα Μνημόνια και τους Μνημονιακούς Νόμους ! Και εάν αυτός ο χαρακτήρας της ταξικότητας ήταν κρυμμένος κάτω από «φύλλα συκής», η Μνημονιακή Περίοδος της Νεοελληνικής Ιστορίας αποκάλυψε τον κοινωνικά άδικο και ταξικά προσανατολισμένο χαρακτήρα της Ελληνικής Δικαιοσύνης. Άλλωστε, η πορεία της στάσης της Ελληνικής Δικαιοσύνης συμβαδίζει με την στρατηγική των Δανειστών και της περίφημης Τρόικα που είναι  – συμπυκνωμένη– στο σύνθημα «Λιγότεροι Μικρομεσαίοι στην Ελλάδα, λιγότερη ακίνητη περιουσία στα πλατιά στρώματα !».


 

 

 

Στρατηγική που φαίνεται σε όλους τους τομείς, από τον Αναπτυξιακό Νόμο που δεν επιδοτεί τις Ατομικές Επιχειρήσεις – αν και αποτελούν ένα τεράστιο ποσοστό των ελληνικών επιχειρήσεων – έως το καινούργιο ΕΣΠΑ που προϋποθέτει τρεις με πέντε εργαζομένους (!) για να ενταχθεί κάποιος επιχειρηματίας σε Πρόγραμμα Κοινοτικής Επιδότησης. Από το Ταμείο Ανάκαμψης του οποίου τα προσδοκώμενα κεφάλαια έχουν γίνει αντικείμενο «πυρηνικού πολέμου» μεταξύ των Ελλήνων Ολιγαρχών μέχρι την δανειοδότηση των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων και η οποία βρίσκεται κάτω από καθεστώς «εμπάργκο» από τις Ελληνικές Τράπεζες. Με πολύ απλά λόγια, δανειοδοτούνται μόνο οι Μεγάλες και Πολύ Μεγάλες Επιχειρήσεις και σχεδόν καμμιά άλλη, δηλαδή οι μικρές και μεσαίες.


 

 

«Λογική» είναι αυτή η στρατηγική των Δανειστών εφόσον έτσι εξυπηρετούνται οι μεγάλες Πολυεθνικές Εταιρείες και όχι οι Μικρομεσαίες. Εάν σκεφτεί κάποιος πως ένας Ελεύθερος Επαγγελματίας ή Μεσαίος και Μικρός Επιχειρηματίας, παλαιότερα απολάμβανε πολύ μεγαλύτερου βαθμού ανεξαρτησίας από ό,τι ένας μισθωτός, ειδικότερα του Ιδιωτικού Τομέα, τότε ο «ζωτικός χώρος» των Μικρομεσαίων θα ήταν καλύτερο να καλυφθεί από τις γιγάντιες Πολυεθνικές Εταιρείες, συνθλίβοντας τους Μικρομεσαίους και μετατρέποντάς τους από ανεξάρτητους παραγωγούς και πωλητές σε εξηρτημένους μισθωτούς των 500–600 ευρώ, με συμβάσεις ημι–απασχόλησης και εκ περιτροπής.


 

 

Τώρα, εκτοξεύεται η τελευταία τορπίλη από το πυρηνικό υποβρύχιο που λέγεται Χρέος, Μνημόνια, Εξάρτηση από τους Δανειστές. Η τορπίλη λέγεται «Πρώτη Κατοικία» και ο στόχος δεν είναι απλά η κατακόρυφη και ταχύτατη πτώση του ποσοστού ιδιοκατοίκησης αλλά η πλήρης εξάρτηση του Νεοέλληνα, του Ρωμιού. Χωρίς επιχείρηση δική του, χωρίς γραφείο ελεύθερου επαγγελματία δικό του, χωρίς μόνιμη εργασία και  χωρίς σπίτι δικό του, η εξάρτηση δεν είναι ερεβώδης αλλά φρικαλέα και θα σημαίνει το τέλος κάθε ελευθερίας του Έλληνα, σε οποιοδήποτε επίπεδο.


 

 

Τα ερωτήματα όμως είναι πλέον πολύ απλά, καίρια και δεν έχουν την πολυτέλεια του χρόνου. Εντάξει, έχεις το μεγαλύτερο ποσοστό θανάτων από Κορωνοϊό στην Ευρώπη και κοιτάζεις αδιάφορα, δυσκολεύεσαι να πληρώσεις το πανάκριβο ρεύμα και σφυρίζεις κλέφτικα, δυσκολεύεσαι να αγοράσεις τρόφιμα από το σούπερ μάρκετ «κόβοντας»  από το φαγητό σου και παριστάνεις τον Κινέζο, τώρα που κινδυνεύεις να χάσεις το σπίτι σου σαν πρώτη κατοικία, μήπως σκέφτεσαι να τραγουδάς Όπερες του Βέρντι αντί να αγωνιστείς; Εσύ που παριστάνεις σαν Νεοέλληνας, τον «θερμό μεσογειακό» και τον «ανυπότακτο που θα τα διαλύσει όλα», πώς έγινες τόσο υποτακτικός, υπάκουος και φρόνιμος, σχεδόν κατατονικός; Επηρεάζεσαι προφανώς από το αφήγημα της «Τέλειας Ελλάδας που πάει μπροστά»  που παρουσιάζει σε συνέχειες το ΣΚΑΙ με αρκετή επιτυχία ή μήπως από την (δήθεν) «αντιπολίτευση» του MEGA; Μήπως έχεις συγκινηθεί από την Persona του Κυριάκου Μητσοτάκη που «έφτιαξε μια δυνατή Ελλάδα» στέλνοντας όπλα στον Ζελένσκυ και αδειάζοντας τα νησιά από τον εξοπλισμό τους; Υπάρχει πιθανότητα να γοητεύεσαι από τον Αμερικανισμό του Μητσοτάκη και να δελεάζεσαι από την Αμερικανοποίηση της Νεοελληνικής Κοινωνίας; Δελεάζεσαι από την προοπτική να μετατραπεί  η Ελλάδα από Αμερικανική Αποικία που είναι τώρα σε Αμερικανική Πολιτεία των Ηνωμένων Πολιτειών (θα γίνει η 51η, αν δεν κάνουμε λάθος) ; Τέλος, τι κι αν φτωχύνουμε κι άλλο ώστε να δυσκολευόμαστε ακόμη περισσότερο στο να πληρώνουμε φαγητό ή το ρεύμα, τι κι αν μας «εξαφανίσει» η πολιτική των Τραπεζών δηλαδή του Μητσοτάκη, τα σπίτια μας! Χαλάλι τους! Άλλωστε, μας δίνει και τα «επιδοματάκια μας» και σαν καλοί επαίτες ή ζητιάνοι όπως λεγόντουσαν παλαιοτέρα, είμαστε όλο «χαρούλες και κέφια» ! Είμαστε καταγοητευμένοι από την αποτελεσματικότητα του Κυριάκου, τον θεωρούμε σαν τον  πιο κατάλληλο πρωθυπουργό και καλύτερα να του δώσουμε άλλη μια τετραετία του Κούλη μπας και κατά λάθος, έλθουν «οι άλλοι»! Πες την αλήθεια, μήπως το σκέφτεσαι;


 

 

Ας έλθουμε στο θέμα. Εάν αρνηθείς όλα τα παραπάνω ερωτήματα, τότε σήκω από τον καναπέ και άρχισε να συμμετέχεις στα κοινά, να διαμαρτύρεσαι, να διαδηλώνεις. Και φυσικά, να προσέχεις πάντα τι ψηφίζεις γιατί και οι κάλπες «έχουν αυτιά» (Παλαιότερα το λέγαμε για τους τοίχους...).


 

 

Εάν όμως επιβεβαιώσεις τα παραπάνω, είτε θαρραλέα και αντρίκια είτε κατόπιν «ψυχαναλύσεως» στον πλησιέστερο φροϋδικό καναπέ, τότε η πορεία σου είναι προδιαγεγραμμένη και η εξαφάνισή σου ως αυθύπαρκτης και ελεύθερης οντότητας οριστική και αμετάκλητη. Εφόσον η βλακεία είναι ανίκητη, θα προτείναμε στο «Δικαστήριο της Ιστορίας», είτε σαν Εισαγγελείς είτε σαν Ένορκοι, δικαστική  απόφαση με το αιτιολογικό  «Απαλλάσσεται ο κατηγορούμενος λόγω....». Οι περισσότεροι γνωρίζουν την συνέχεια της φράσης, βλέποντας ελληνικές κωμικές ταινίες της δεκαετίας του ’60. Και εάν εσύ είσαι άξιος της μοίρας σου και βέβαια δεν στεναχωριόμαστε καθόλου γι’ αυτό, οι υπόλοιποι δυστυχώς θα πληρώσουμε το κόστος της δικής σου κατατονίας και πολιτικού κρετινισμού. Και θα το πληρώσουμε βαριά.