Του Γ. Σιώζου
Όταν ο Ελληνικός λαός, στις 5 Ιουνίου του 2015 βρίσκονταν στο στόμα του Θηρίου και μέσω του Δημοψηφίσματος του είπε άντε γα@@σου, η πολιτική του ηγεσία συντάχτηκε με το Θηρίο, αρχίζοντας να του μοιάζει.
Στις εκλογές στις 20 Σεπτεμβρίου του 2015, ο λαός Θωπεύοντας το Θηρίο, ήλπιζε πως μπορεί να το εξευμενίσει.
Αυτοί όμως που του είχαν υποσχεθεί ανθρώπινη και Εθνική αξιοπρέπεια, κατέβαλλαν άοκνες προσπάθειες για να τον μεταλλάξουν σε ένα πλήθος Ρινόκερων.
Στο διάστημα της Κυβερνητικής Θητείας του ΣΥΡΙΖΑ, η μετάλλαξη της κοινωνίας σε Ρινόκερους, είχε πλήρως επιτευχτεί.
Απολύτως φυσιολογικό ήταν το 2019 να αναλάβει την εξουσία ο Μητσοτάκης, διακηρύσσοντας και πείθοντας έναν ολόκληρο λαό, ότι κανονικότητα είναι το να είσαι Ρινόκερος και μάλιστα, ότι αυτό συνιστά Αριστεία.
Αυτό λοιπόν το Αγελαίο κοπάδι Ρινοκέρων, ήταν πολύ εύκολο να τρομοκρατηθεί από έναν Ιό, να απεμπολήσει ακόμη και το πιο στοιχειώδες δικαίωμα του αυτεξούσιου της διάθεσης του σώματός του.
Να αποδεχτεί ως σωτηρία, τον εγκλεισμό του και την επιτήρηση εαυτών και αλλήλων.
Τον έπεισαν ότι ένα Ιατρικό σκεύασμα εφάμιλλο με το νερό του Καματερού (τουλάχιστον αυτό δεν προκαλούσε θανάτους και παρενέργειες) θα του εξασφάλιζε την σωτηρία και την Ελευθερία του.
Ένα Μακιαβελικό σύστημα κοινωνικής μηχανικής, ελέγχου και επιτήρησης της κοινωνίας, που αποτελούνταν πλέον από μεταλλαγμένους Αρίστους.
Τέλος, στις εκλογές του ενεστώτος χρόνου, μια κοινωνία Τεράτων επιβραβεύει τον Γητευτή της δίνοντάς του ένα Θηριώδες ποσοστό, κατασπαράζοντας παράλληλα αυτόν που άνοιξε τις Πύλες του Θηριοτροφείου.
* Ρινόκερος: Θεατρικό έργο του Ευγένιου Ιονέσκο.
* Ρήση που αποδίδεται στον Φ. Κάστρο.