Του
Ηλία Παπαναστασίου
Αναφερθήκαμε στα τελευταία μας άρθρα για την φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών και την ακρίβεια. Όμως η αδήριτη πορεία πυραμιδωτής κοινωνικής διαστρωμάτωσης του μεταπρατικού καπιταλισμού στη χώρα μας περνά μέσα και από την «αναδιάρθρωση» και «επαναθεμελίωση» του άξονα της ακίνητης περιουσίας στη χώρα μας, εξαλείφοντας τους μικρομεσαίους και αναπτύσσοντας το διπολικό σχήμα, οι «Πολύ πάνω» και οι «Πολύ κάτω». Τι σημαίνει όμως «επαναθεμελίωση του άξονα»;
Πολύ απλά, (α) την μείωση του ποσοστού ιδιοκατοίκησης στη χώρα μας (β) την «αποκάθαρση» και τον ιησουίτικο «εξαγνισμό» των Ελληνικών Τραπεζών από τα κόκκινα δάνεια (γ) την συγκέντρωση τεράστιου ποσοστού ακινήτων στα χέρια των Funds και τα οποία έτσι αποκτούν μια μονοπωλιακή θέση στην «Πυραμίδα Ακινήτων Αξιών» στη χώρα κρατώντας στη διάθεση τους τεράστιο αριθμό εκπλειστηριασμένων πρώτων κατοικιών, εξοχικών σπιτιών, γραφείων επαγγελματιών και εταιρειών, βιοτεχνικών χώρων, εργοστασιακών χώρων, ξενοδοχείων και ξενοδοχειακών συγκροτημάτων και τα οποία μετέπειτα πουλιούνται κάτω από την αξία τους έχοντας όμως «συνεισφέρει» τα μάλα να προωθήσουν αυτό που ακριβώς ενδιαφέρει την Ελληνική Κυβέρνηση, το Υπουργείο Οικονομικών και τον Μητσοτάκη, να κινείται αενάως η αγορά του Real Estate και να παράγει «Οικονομικούς δείκτες Επενδυτικής Προσαύξησης».
Ουσιαστικά δηλαδή έναν πλαστό δείκτη αύξησης επενδύσεων μέσω του Real Estate όταν μάλιστα το τελευταίο αποτελεί το 40% των συνολικών επενδύσεων στη χώρα μας, όπερ σημαίνει πως η χώρα μας αποτελεί ένα οικόπεδο το οποίο «πουλά κομμάτια από τις σάρκες του» για να μεγαλώσει «τον όγκο της σάρκας» των περίφημων «επενδυτών». Διαδικασία που την παρατηρείς καταφανώς παντού. Είναι πασιφανής, πρόδηλη, προφανής ή όπως αλλιώς θέλετε να την ονοματίσετε. Από τα εκατοντάδες ξενοδοχεία που πουλιούνται –1513 ξενοδοχεία και καταλύματα σε διάστημα 14 μηνών το 2021-22 μέχρι τα παλαιά κτίρια του κέντρου Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Πάτρας και μεγάλων πόλεων που αγοράζονται είτε μετά από πλειστηριασμό είτε απευθείας από ξένους κυρίως κεφαλαιούχους και μετατρέπονται σε Boutique Hotel ή σε ακριβά καταλύματα Airbnb.
Αυτός είναι ο κύριος άξονας των (δήθεν) «αυξημένων επενδύσεων» στη χώρα μας που αποτελούν την «υπερηφάνεια» (!) της σημερινής Κυβέρνησης και η οποία στοχεύει στην περιουσία των μικρομεσαίων και λαϊκών στρωμάτων επιδεινώνοντας σαφέστατα τους «όρους διάσωσης» των Δανειοληπτών.
Κατά συνέπεια, όχι μόνο δεν υπάρχει βελτίωση στον εξωδικαστικό για τους φτωχούς, αλλά αντίθετα υπάρχει επιδείνωση, καθώς για να γίνει το χατίρι των funds το κείμενο του νομοσχεδίου περιλαμβάνει ακόμη μία παγίδα σε βάρος τους. Ορίζει ότι εφόσον τα ακίνητα των φτωχών έχουν πολεοδομικές παραβάσεις που δεν μπορούν να τακτοποιηθούν, ο ειδικός φορέας απόκτησης και επαναμίσθωσης δεν έχει υποχρέωση να το αγοράσει, οπότε το σπίτι καταλήγει σε πλειστηριασμό και ο φτωχός στον δρόμο. Η νέα διάταξη συνιστά επιδείνωση σε σχέση με τις αρχικές προβλέψεις του εξωδικαστικού που ανέφεραν ότι τα σπίτια των φτωχών θα κατέληγαν υποχρεωτικά στον ειδικό φορέα κι εκείνοι θα έμεναν δώδεκα χρόνια μέσα πληρώνοντας ενοίκιο, μέρος του οποίου ωστόσο θα επιδοτούνταν από το κράτος.
Απείλησαν με τον «Ηρακλή»
Έτσι, μέσα σε 20 μέρες, κουνώντας το περίφημο φόβητρο της κατάπτωσης των εγγυήσεων ύψους 18 δισ. ευρώ του σχεδίου «Ηρακλής» –εφόσον συμβεί θα αυξήσουν το δημόσιο χρέος–, funds και servicers έπεισαν τον Κωστή Χατζηδάκη να πάρει πίσω τις αρχικές εξαγγελίες του υπουργείου Οικονομικών υπέρ των ευάλωτων και να νομοθετήσει άλλη μια φορά υπέρ τους» (Documento, 15/11/2023).
Επιστρέφοντας στον πρώτο άξονα που προαναφέραμε –Μείωση του ποσοστού ιδιοκατοίκησης– τα αποτελέσματα έχουν ήδη φανεί με μείωση του ποσοστού ιδιοκατοίκησης στη χώρα μας από το 84% το 2006 στο 71% το 2023. Η μείωση κατά 13% του ποσοστού ιδιοκατοίκησης αντιστοιχεί σε δεκάδες χιλιάδες ακίνητα σε όλη την Ελλάδα ιδιοποιώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τα Funds και οι αδηφάγες Τράπεζες την ακίνητη περιουσία τεράστιου ποσοστού των λαϊκών στρωμάτων. Έτσι, δημιουργείται ένα τεράστιο απόθεμα ακινήτων που φουσκώνει την αγορά του Real Estate αλλά παράλληλα «φουσκώνοντας» και τις περίφημες «επενδύσεις» του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ταυτόχρονα, πετυχαίνεται η «απο-ιδιωτικοποίηση» της ακίνητης περιουσίας του ελληνικού λαού, η μεταβίβασή της στις Τράπεζες και τις Ιδιωτικές Εταιρείες Αξιοποίησης Ακινήτων με όλα τα «επιτυχή επακόλουθα» της «Ανάπτυξης» που ευαγγελίζεται η Κυβέρνηση του Μητσοτάκη. Υλοποιείται όμως και μια άλλη «τεράστια επιτυχία της Κυβέρνησης που είναι η μετατροπή των χθεσινών ιδιοκτητών σε σημερινούς ενοικιαστές. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία, λαϊκά και μικρομεσαία στρώματα.
Όταν χάνει το διαμέρισμα της πρώτης κατοικίας ο λαϊκός άνθρωπος, ο Homo populus δεν υποβιβάζεται απλώς αλλά εξευτελίζεται, ταπεινώνεται, υποβιβάζεται, υποτιμάται, νιώθει υποχρεωμένος να νιώσει πως δεν είναι τίποτα, απλά ένα «περιφερόμενο μηδενικό αποτυχίας». Το ίδιο και ο επαγγελματίας και μικρομεσαίος επιχειρηματίας ή βιοτέχνης που χάνει το γραφείο του ή την επιχείρησή του. Ο σκοπός δεν είναι η «απαλλοτρίωση των ήδη απαλλοτριωθέντων» αλλά η ταπείνωσή τους, το ρεζίλεμά τους με σκοπό να αυξηθεί το αίσθημα «ενοχής και αυτοενοχής» πως μόνο οι ίδιοι φταίνε, αυτοί και κανείς άλλος. Είναι φταίχτες και πρέπει να πληρώσουν, να ταπεινωθούν χάνοντας το σπίτι τους και μένοντας «στο νοίκι» όπως είχαν συνηθίσει για χρόνια. Ταπεινωμένοι και «εξαρτημένοι από το νοίκι» που σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνά το 50% των μηνιαίων εισοδημάτων τους, δεν μπορούν να «κινηθούν πολιτικά ανεξάρτητα, συμμετέχοντας π.χ. σε απεργίες εφόσον μια απόλυσή τους στερεί τον μισθό και η συνέπεια θα είναι η δυσκολία πληρωμής του ενοικίου, η έξωση και στις τραγικότερες των περιπτώσεων η αστεγία και τελικά σαν κατοικία το πλησιέστερο παγκάκι. Πόση ανεξαρτησία μπορεί να έχει ένας πολίτης όταν είναι σε αυτή την κατάσταση; Πόσο ευεπίφορος στην «Προπαγάνδα επαιτείας» της Άρχουσας Τάξης που τον εξαθλιώνει και του προσφέρει «Επιδόματα ζητιανιάς», πόσο νομοταγής και πόσο υπάκουος και ραγιάς μήπως του «πετάξουν κάποιο κόκκαλο» οι ιθύνοντες της Ελίτ;
Εάν λοιπόν (α) η εξάρτηση από την Ελίτ λόγω εξαθλίωσης και αστεγίας και (β) η συνεπακόλουθη ανάπτυξη «Ψυχολογίας δούλου ή γενίτσαρου με ολίγη από Λούμπεν» καταλάβει την «Ψυχολογία του Εγώ» του εκπλειστηριασμένου ατόμου που τον κατατάσσουν έτσι στους losers που αυξάνονται θεαματικά και κατακόρυφα, τότε το παιχνίδι των «υποκειμενικών όρων» έχει κερδηθεί από την Ελίτ που έχει απέναντί της όχι ένα αισιόδοξο και μαχητικό προλεταριάτο ή πρεκαριάτο ελεύθερων επαγγελματιών αλλά μια μάζα από εξαθλιωμένους των πλειστηριασμών αλλά και μια πανίσχυρη Ελίτ των Τραπεζών που έχει αποκαθαρθεί από τα κόκκινα δάνεια (Δεύτερος παράγοντας ή «Εξαγνισμός των Τραπεζών»). Η εξαθλιωμένη μάζα δεν πάει μόνο –ή συνήθως– προς «τα αριστερά» αλλά εθίζεται στην «άλλη πλευρά», της υπερ-δεξιάς λόγω των απερίγραπτων ανοησιών της χορτασμένης και καλομαθημένης (δήθεν) Αριστεράς στη χώρα μας και η οποία έσπρωξε με τις απερίγραπτες πολιτικές της, μεγάλη πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων σε αυτή την πλευρά που προαναφέραμε. Εάν η εξαθλίωση των μαζών είναι «Παιχνίδι Διανοούμενων» και «Θέμα Ηγεμονίας» (!) για μερικούς «αριστερούς της κακιάς ώρας», ο εργαζόμενος και οικογενειάρχης που χάνει το σπίτι του και ο επαγγελματίας το γραφείο του έχει θέμα όχι απλώς «επιβίωσης» αλλά κατοικίας. Απλά και ξάστερα, κινδυνεύει να μείνει στο δρόμο. Το εμπεδώσαμε;
Εάν λοιπόν «όλα τα φρούτα» που κινούνται στη «Λαχαναγορά της Αριστεράς» θέλουν να μαζικοποιηθούν, μερικοί να εξαγνιστούν γιατί καθιέρωσαν τους Ηλεκτρονικούς Πλειστηριασμούς και μερικές να μετανοήσουν για το περιορισμό της Απεργίας που νομοθέτησαν –καταλαβαινόμαστε όλοι....– ενώ εμφανίζονται σαν «αριστεροί», όντας ό,τι δεξιότερο εμφανίστηκε τα τελευταία χρόνια, ας διαδηλώσουν όλοι, από τον Ευκλείδη και την Έφη μέχρι τον Γιάνη –με ένα ν– μαζί και το ΚΚΕ, έξω από τα Πρωτοδικεία για τους πλειστηριασμούς που οι ίδιοι δεν κατάργησαν και μάλιστα αναβάθμισαν ηλεκτρονικά... «Μετανοείτε Χριστιανοί» φωνάζουν οι Ζηλωτές, « Μετανοείτε Αριστεροί» –το εννοούμε, κυριολεκτικά– πριν καταρρεύσει όλο το κοινωνικό οικοδόμημα.
Σύντομα, θα έλθουμε όλοι «Ενώπιος ενωπίω», τα ψέματα τελειώνουν, η «αριστερά» του «Οξφορδιανού Ευκλείδη» και της «Μαρίας Αντουανέτας των Γιαννιτσών» (Αχτσιόγλου) ή του αποτυχημένου σε τρεις εκλογικές μάχες Τσίπρα βουλιάζει, το ΚΚΕ και οι υπόλοιποι – Βαρουφάκης, Κωνσταντόπουλου– ας αναλάβουν τις ευθύνες.