Η ιδιωτικοποίηση της Παιδείας τμήμα του σχεδίου της Υπερεθνικής Ελίτ για την ιδιωτικοποίηση της Κοινωνίας

 

ΣΧΟΛΙΟ
του Τάκη Φωτόπουλου

 

1. Ο επαρχιακός θίασος της Υπερεθνικής Ελίτ που κυβερνά την Ελλάδα προχωρά τώρα ακάθεκτος, μετά την ιδιωτικοποίηση της οικονομίας, στην ιδιωτικοποίηση της ίδιας της Κοινωνίας, κτυπώντας και τα τελευταία οχυρά κοινωνικών υπηρεσιών: την Υγεία και την Παιδεία.

 

2. Έτσι, μετά την ιδιωτικοποίηση της Υγείας, του άλλου βασικού κοινωνικού αγαθού, τώρα προχωρά ακάθεκτη και στην ιδιωτικοποίηση της Παιδείας. Όμως, αγαθά που καλύπτουν βασικές ανθρώπινες ανάγκες πρέπει να είναι υπεράνω της αγοράς –δηλαδή του πλειστηριασμού των σχετικών υπηρεσιών με βάση το πορτοφόλι– και να θεωρούνται απόλυτα αγαθά, στα οποία έχει δικαίωμα, χωρίς διακρίσεις, κάθε πολίτης μιας χώρας. Ειδάλλως δεν μιλάμε βέβαια για κοινωνία, αλλά απλά για τη ζούγκλα της αγοράς που παριστάνει την κοινωνία.

Η Δεξιά του Κυριάκου κατεδαφίζει το Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια

     Του

 ΔΡΟΣΟΥ ΔΙΟΝΥΣΗ

 

Εκείνο που κυρίως συζητιέται με πάθος μεταξύ των Νεοελλήνων (αν εξαιρέσει κανείς τον άλλο μικροεμφύλιο για την αξιολόγηση της ταινίας του Λάνθιμου ή τις δηλώσεις Νταλάρα) είναι η δυνατότητα ομόφυλων ζευγαριών όχι μόνον να νυμφεύονται, αλλά και να υιοθετούν-ανατρέφουν παιδιά.

Την ίδια στιγμή ο πόλεμος μαίνεται στην Ουκρανία και εξαπλώνεται στη Μέση Ανατολή με 10 παιδιά να δολοφονούνται κάθε ώρα στη Γάζα. Την ίδια στιγμή η Ελλάδα σπεύδει, χωρίς να οφείλει, να δηλώσει ένοπλη παρουσία στην Ερυθρά Θάλασσα, μετατρέποντας σε εχθρούς και άλλες χώρες με τις οποίες δεν μας χωρίζει τίποτα, επωμιζόμενη συγχρόνως εμμέσως μέρος της ευθύνης για την “γενοκτονία” εναντίον του παλαιστινιακού λαού.

Την ίδια στιγμή ενισχύει την Ουκρανία με οπλικά συστήματα που στερεί από τα απειλούμενα νησιά του Αιγαίου, ενώ ο αναδασμός των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας προχωράει σταθερά και αθόρυβα, καθώς η Τουρκία διεισδύει περισσότερο στον οικονομικό και πολιτισμικό βίο μας (αγοράζονται ποδοσφαιρικές ομάδες, τηλεοπτικά κανάλια, αλιευτικές εταιρείες) και στελέχη των Γκρίζων Λύκων αναλαμβάνουν την προπονητική ευθύνη μεγάλων ΠΑΕ.

Καμιά νομιμοποίηση του πρακτορικού "δικαιωματισμού" στο όνομα του κινήματος!

Επί τροχάδην, μερικές σκέψεις για το θέμα των ομόφυλων ζευγαριών κλπ.

 

 

Του Γρηγόρη Γρηγοριάδη

 

 

Πρώτον. Δεν είναι ένα ζήτημα που προέκυψε από τα κάτω, από την κοινωνία,  ως μαζικό κοινωνικό αίτημα. Αντίθετα, συστηματικά προωθείται από συστημικούς μηχανισμούς και φορείς, από τα πάνω και με όρους, συχνά, εξοργιστικής προπαγάνδας, η οποία κάνει ότι μπορεί για να επιβάλλει την "identity politics" ατζέντα της κόντρα στη βούληση ποσοστών της κοινωνίας που αγγίζουν το 70%, όπως έδειξε ακόμα και πρόσφατη έρευνα της GPO - του κυβερνητικού παρατρεχάμενου Θεοδωρικάκου. Και ας μην αναρωτηθεί κανείς καν για το ταξικό "πρόσημο" αυτού του πλειοψηφικού ρεύματος: ανάμεσα στο Αιγάλεω και το Κερατσίνι από τη μια και την Κηφισιά και τη Φιλοθέη από την άλλη, υπάρχει κανείς που αμφιβάλλει σε ποιες περιοχές τα ποσοστά του "ναι" είναι υψηλοτέρα και σε ποιες χαμηλότερα;

Δικαιώματα και «δικαιώματα»

 

Το editorial του Δρόμου της Αριστεράς που κυκλοφορεί

 

Εδώ και μέρες βομβαρδιζόμαστε για τα «ανθρώπινα δικαιώματα» με αφορμή μια νομοθετική πρωτοβουλία της Ν.Δ. για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Λίγο πριν βομβαρδιζόμασταν για το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα», ενώ χθες μάθαμε τον βομβαρδισμό της Υεμένης από ΗΠΑ και Αγγλία για να προστατευτεί το «δικαίωμα στην ελεύθερη ναυσιπλοΐα». Πριν 25 χρόνια 19 χώρες του ΝΑΤΟ κήρυξαν τον πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία στο όνομα των «ανθρώπινων δικαιωμάτων» και καθιέρωσαν τους «ανθρωπιστικούς βομβαρδισμούς» πόλεων, αμάχων, υποδομών νερού και ηλεκτρισμού, διαλύοντας εν τέλει μια ολόκληρη χώρα. Ο Δυτικός «πολιτισμός» (δηλαδή ο Δυτικός ιμπεριαλισμός) εκφοβίζει ευθέως ότι έχει τη δυνατότητα να στείλει 50 ή και 100 χρόνια πίσω κάθε χώρα ή λαό που απειλεί ή αμφισβητεί την κυριαρχία του.

Θα ρωτήσει ο αναγνώστης (εν μέρει δικαιολογημένα): τι σχέση έχουν όλα αυτά με τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών; Κάποια σχέση έχουν, αφού τα «ανθρώπινα δικαιώματα» έχουν γίνει σημαία της παγκοσμιοποίησης με διπλή κατεύθυνση: άμεσου στρατιωτικού και οικονομικού καταναγκασμού και επεμβάσεων οπουδήποτε νομίζουν ότι «χρειάζεται», αλλά και μιας ορισμένης κοινωνικής μοντελοποίησης στο εσωτερικό όλων των χωρών της Δύσης (κι όπου αλλού αυτό είναι δυνατόν). 

Η Φαντασιακή κοινωνική συνείδηση, η ανύπαρκτη ταξική συνείδηση και «ο κατά φαντασία μεσοαστός» που μονίμως φαντασιώνεται.

 

Του

 Ηλία Παπαναστασίου

Γράφαμε σε άρθρο μας στις 26/5/2023

 

 «Όμως εάν η «Φαντασιακή κατάταξη/αυτοκατάταξη στην Ταξική Πυραμίδα» μετατρέπει όλους τους εξαθλιωμένους μικροαστούς και πρώην «μικρομεσαίους» σε «Μεσαία Τάξη», το ίδιο ισχύει και για την πολυπαινεμένη εργαζόμενη ή «Εργατική Τάξη», των 400, 500, και 700 ευρώ. Μάλιστα, στην ηλικία έως 30 ετών, η κυβέρνηση του Μητσοτάκη έλαβε στις εκλογές πάνω από 30–32% στην δε ηλικία των 17–24 όπου όλοι οι βαθυστόχαστοι αναλυτές περίμεναν «αριστερή ψήφο» από την νεολαία, ο Μητσοτάκης ψηφίστηκε από το 35% τουλάχιστον! Αλλά εκτός από τους πανηλίθιους προπαγανδιστές του ΣΥΡΙΖΑ που δεν ξέρουν «που παν τα τέσσερα», ούτε τα «βαριά κανόνια της ταξικής ψήφου» όπως το ΚΚΕ που πανηγυρίζει (!) γιατί πήρε μια αύξηση του 1,9% όμως απέχοντας παρασάγγας από τα ποσοστά του 2012 και βλέποντας με τα κιάλια τα ποσοστά του 1981, όταν το ΚΚΕ είχε σχεδόν 11%, ούτε λοιπόν αυτοί του ΚΚΕ, μπορέσαν να κατανοήσουν το τεράστιο πρόβλημα της «Ψευδούς Συνείδησης» που στην Ελλάδα έχει μαζικό χαρακτήρα. Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε περισσότερο, όμως το θέμα της «Φαντασιακής αυτοκατάταξης στην Ταξική Βαθμίδα» όπου η κάθε Κοινωνική Τάξη στην Ελλάδα «Φαντασιώνεται πως ανήκει σε μια κοινωνική τάξη παραπάνω από ό,τι ανήκει στην πραγματικότητα» είναι ένα τεράστιο πρόβλημα κοινωνικής και ταξικής συνείδησης για έναν λαό που ζει μια πραγματικότητα «Μεταπρατικής Κοινωνίας», «Μεταπρατικής Αστικής Τάξης», «Μεταπρατικής Ιντελιγκέντσιας» και «Μεταπρατικής Εργαζόμενης Τάξης». Ελάχιστοι έχουν συνειδητοποιήσει πού ανήκουν πραγματικά και οι περισσότεροι μάλιστα είναι αυτοκατατασσόμενοι «ένα σκαλοπάτι παραπάνω από την πραγματικότητα», γεγονός που τους κάνει αιθεροβάμονες, φαντασιοκόπους, παραληρούντες και δυνητικά αλλά και πραγματικά κρετίνους!»

 
 

 

Και συνεχίζαμε

Οι Στόχοι της γενικής επίθεσης της Υπερεθνικής Ελίτ σε όλα τα μέτωπα – Από τη Μέση Ανατολή στην Ουκρανία

 

ΣΧΟΛΙΟ

Του Τάκη Φωτόπουλου

 

 

 

 

1. Η μαζική σιωνιστική επίθεση που εξαπολύθηκε σε όλα τα μέτωπα, με αφορμή την επίθεση της Χαμάς τον Οκτώβρη, δεν ήταν βέβαια η «δικαιολογημένη» αντίδραση του… ταλαιπωρημένου Ισραηλινού λαού ενάντια στους Αραβικούς λαούς, αλλά αποτελούσε προφανώς τμήμα καλά οργανωμένου σιωνιστικού σχεδίου σε αγαστή σύμπνοια με την Υπερεθνική Ελίτ (δηλαδή την ελίτ που ελέγχει την παγκοσμιοποιημένη καπιταλιστική οικονομία), με πολλαπλούς βασικούς στόχους.

 

 

2. Ο πρώτος στόχος είναι ο ξεριζωμός των Παλαιστινίων από τη Γάζα και τα πατρικά εδάφη τους, με απώτερο σκοπό την παραπέρα μεγέθυνση και εδαφική εξάπλωση του σιωνιστικού κράτους στη Μέση Ανατολή.

 

 

3. Ενδιάμεσος στόχος είναι η προκαταβολική καταστροφή κάθε πιθανής αραβικής αντίστασης (σε κρατικό επίπεδο) με τα προληπτικά γερά κτυπήματα στο Ιράν —με τα εκατοντάδες θύματα— αλλά και στον Λίβανο, και όπου αλλού εκδηλωθούν σοβαρές κρατικές πηγές αραβικής αντίστασης. Η δολοφονία του αρχηγού της Χαμάς στον Λίβανο ήταν βέβαια τμήμα του ίδιου σιωνιστικού σχεδίου.

 

 

4. O απώτερος σιωνιστικός στόχος δεν είναι άλλος από την απώθηση των αραβικών πληθυσμών από τα εδάφη που ελέγχουν οι Σιωνιστές και η δημιουργία ενός «Μεγάλου (σιωνιστικού) Ισραήλ» που θ’ αποτελεί την εδαφική βάση του παγκόσμιου Σιωνισμού, μολονότι βέβαια η παγκόσμια οικονομική βάση του θα εξακολουθήσει να παραμένει στη Δύση, στα κέντρα του παγκόσμιου καπιταλισμού.