Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αποτελεί μια έξοχη Λυδία λίθος, γιατί αποκαλύπτει αλάθευτα το «εξάμβλωμα αυθάδειας» του υπηρέτη του κεφαλαίου, της υποτέλειας στα ξένα κέντρα και του διώκτη των λαϊκών συμφερόντων.
Είναι ιστορικό «εξάμβλωμα αυθάδειας», ακριβώς γιατί συνδυάζει, στην πιο μοχθηρή μορφή, την υστερική υποτέλεια στους «νταβάδες» του κόσμου, με το υστερικό μίσος κατά των θυμάτων της εκμετάλλευσης και των λαϊκών κατακτήσεων.
Δεν αποτελεί, συνεπώς, καμία έκπληξη ότι αυτός ο υστερικός της υποτέλειας και του χρήματος βγήκε ανοικτά και ωμά για να στηρίξει το κυβερνητικό εξάρτημα (ΠΑΣΟΚ) των διεθνών μηχανισμών του χρήματος.
Οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε αυτή την κυνικότητα της υποτέλειάς του και της δουλείας του στα μεγάλα αφεντικά. Αυτό, άλλωστε τον κατέστησε και «εξάμβλωμα αυθάδειας» και τον εκπαίδευσε στην «τέχνη» να εμφανίζει το μαύρο σαν άσπρο.
Είναι μια δύσκολη «τέχνη», η οποία απαιτεί ικανότητες και πολύχρονη εκπαίδευση υποκριτικής, στοιχεία τα οποία απουσιάζουν από τους σημερινούς ακατάρτιστους και ατάλαντους πολιτικούς και ιδιαίτερα από τον Πρωθυπουργό, ο οποίος διαβάζει, με «κόμπους», τα γραφτά των υποβολέων του, ακόμα και το «συγκινησιακό βίωμά» του: Αυτό του «ανθρώπου του μόχθου» που θυσίαζε το μισθό του για την «πατρίδα»!!! Αν είναι δυνατόν να μην μπορείς να μιλήσεις χωρίς χειρόγραφο για συγκινησιακές εμπειρίες…
Βεβαίως, ο Κ. Μητσοτάκης έχει την καρικατούρα του, τον κλόουν του: Τον Καρατζαφέρη.
Και τα ιστορικά «εξαμβλώματα αυθάδειας» εμφανίζονται ως φάρσες, ως καρικατούρες «εξαμβλωμάτων αυθάδειας», ως γελοιογραφικές απομιμήσεις του πρωτότυπου.
Ένα τέτοιο κακέκτυπο του Μητσοτάκη είναι ο «υπέρ-πατριώτης» Καρατζαφέρης: Η ηχώ του μητσοτακικού εξαμβλώματος, το εξάρτημα του εξαρτήματος. Ακολουθεί κατά πόδας το Μητσοτάκη, εκτελεί τις «εντολές» του σε όλα τα επίπεδα, «δοκιμάζει» τις «συνταγές» του, και γενικά είναι το «γρανάζι» της πολύπλοκης μηχανής του κράτους και του παρακράτους.
Το μόνο κακό με τον Καρατζαφέρη είναι ότι αυτός αποτελεί γελοιογραφική απομίμηση, δεν είναι αυθεντικός Μητσοτάκης. Έτσι δεν μπορεί να υψωθεί στα «καλλιτεχνικά» επίπεδα του Μητσοτάκη, δεν έχει τα προσόντα της δεξιοτεχνίας του αυθεντικού «εξαμβλώματος», ούτε μπορεί να τα «καλλιεργήσει». Έτσι τα κάνει μαντάρα: Πετάει κοτρόνες και «αρλούμπες», ακατέργαστες σοφιστείες και αποκαλύπτεται αμέσως ο προβοκατόρικος και θλιβερός πολιτικός του ρόλος.
Με αυτές, λοιπόν, τις «ικανότητες» του κακέκτυπου στηρίζει και αυτός υστερικά την κυβέρνηση και τους «νταβάδες» της, με τον ίδιο υστερικό τρόπο στάζει το μίσος του εναντίον Έλληνα εργαζόμενου και των λαϊκών μαζών.
Τα ίδια πράγματα με το Μητσοτάκη στηρίζει φανατικά και ο Καρατζαφέρης. Απλώς ο Μητσοτάκης τα δίνει με την αυθεντικότητα του «εξαμβλώματος της αυθάδειας», ενώ ο άμοιρος κλόουν, τα σερβίρει ακατέργαστα και χοντροκομμένα, σαν αγοραίος έμπορας ή «μπράβος» της νύχτας…
Ο Μητσοτάκης, λοιπόν, και ο «μπράβος» του αποτελούν έξοχη Λυδία λίθο. Αποκαλύπτουν, σε αυθεντική, αλλά και γελοιογραφική μορφή, την «εξαμβλωματική αυθάδεια» των μέτρων της κυβέρνησης και το υστερικό τους μένος (εξαμβλωματικό και αυτό) κατά της κοινωνίας, του έθνους και του ελληνικού λαού.
Στηρίζουν την πιο δολοφονική κυβέρνηση εναντίον του ελληνικού λαού και εναντίον της εθνικής υπόστασης της ελληνικής κοινωνίας.
Στηρίζουν απροκάλυπτα τους διεθνείς λήσταρχους, δήμιους και αποδομητές της Ελλάδας: Αυτούς που όχι μόνο δεν έχουν πατρίδα, ούτε πιστεύουν σε αξίες και έθνη, αλλά με μανία και συστηματικά τα καταλύουν