Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

Βγενόπουλος: Μη χάνουμε το δάσος πίσω από το δέντρο


[img][/img]


Το ποιος είναι ο κοινωνικός ρόλος και χαρακτήρας του Βγενόπουλου, το τι εκφράζει πολιτικά και για τις τεράστιες ευθύνες του για το χαμό των τριών υπαλλήλων του, γράψαμε εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=24191#24191


Πριν προχωρήσουμε στις νέες παρατηρήσεις μας πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τούτο: Αν η υπεράσπιση του Βγενόπουλου είναι πράξη παραπλάνησης και δολιότητας, είναι ακόμα χειρότερη η πράξη που εστιάζει το έγκλημα ΜΟΝΟ στο Βγενόπουλο και αφήνει στο απυρόβλητο όλο το καθεστώς των «ληστών», καθώς και το εφιαλτικό καθεστώς των προβοκατσιών και των βρώμικων πολιτικών παιχνιδιών.
Αποκαλύπτουμε όλους τους «ληστές», το σύστημά τους, την κτηνωδία τους και τα πολιτικά τους παιχνίδια (αν είμαστε ικανοί για το τελευταίο) ΚΑΙ δεν «ζουμάρουμε» μόνο σε έναν…

Μια τέτοια μέθοδος
στην καλύτερη περίπτωση είναι κριτική λαϊκίστικης μελοδραματικής αφέλειας και στη χειρότερη: Κριτική ύποπτης διαπλεκόμενης δολιότητας.

Και είναι τέτοια
γιατί επικεντρώνει το έγκλημα στον έναν «ληστή», αφήνοντας στο απυρόβλητο τους άλλους και αθωώνοντας το καθεστώς της λησταρχίας και τα ύπουλα και σκοτεινά πολιτικά του παιχνίδια.

Η δαιμονοποίηση του Βγενόπουλου είναι εκ του πονηρού: Δαιμονοποίηση που λειτουργεί ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τους άλλους «εγκληματίες» του καθεστώτος.

Τέτοιες υστερικές επιθέσεις που εστιάζουν μόνο στο Βγενόπουλο εμπεριέχουν το στοιχείο της απάτης, της συνειδητής απάτης, όταν γίνονται από κάποιους που σιωπούν σκανδαλωδώς πάνω σε όλα τα τρομακτικά και εφιαλτικά που ζούμε σήμερα, και ξαφνικά «ξύπνησαν» και «ευαισθητοποιήθηκαν» από το «έγκλημα» του Βγενόπουλου…

Τέτοια μονομερή ουρλιαχτά και αναθέματα, στο συγκεκριμένο έγκλημα της τράπεζας συγκαλύπτουν:


α). Τον κεντρικό παραγωγό και σκηνοθέτη των εγκλημάτων της προβοκάτσιας: Κράτος, παρακράτος και μυστικές υπηρεσίες.

β). Το οικονομικό και πολιτικό «σώμα» που τρέφει αυτούς τους εγκληματικούς μηχανισμούς του προβοκατόρικου γκανγκστερισμού, τους σπόνσορες αυτών των εγκλημάτων.

γ). Τους στόχους αυτών των εγκλημάτων:

Ο κεντρικός: Τρομοκράτηση της κοινωνίας, συκοφάντηση και χειραγώγηση των Κινημάτων και της λαϊκής οργής.

Ο ειδικός: Τα πολιτικά παιχνίδια που παίζονται πίσω από αυτές τις δολοφονικές και μαφιόζικες προβοκάτσιες.

δ). Τέλος επικαλύπτουν και αποκρύπτουν το λυσσαλέο ανταγωνισμό μεταξύ των «αρπακτικών», ανταγωνισμός που διαπερνάει όλο το πολιτικό εποικοδόμημα.

Συγκαλύπτουν, με άλλα λόγια: ότι μεταξύ των «νταβάδων» κάθε ποικιλίας και χρώματος έχει ξεσπάσει ένας άγριος, εξοντωτικός και ανηλεής πόλεμος συμφερόντων και επικράτησης.

Όταν, συνεπώς, επικεντρώνουμε μόνο στον ένα «νταβά» και μάλιστα τον δαιμονοποιούμε, τότε, συνειδητά ή μη, είμαστε με τους άλλους «νταβάδες».

Το κτύπημα της τράπεζας του Βγενόπουλου μέσα σε αυτόν τον πόλεμο των «νταβάδων» και των «μαφιόζων» εντάσσεται.

Και αυτό είναι ανεπίτρεπτο, αν όχι δόλιο, να το αποκρύπτουμε πίσω από υστερικούς αναθεματισμούς, απλώς και μόνο εναντίον του ανερχόμενου πολιτικού «νταβά».

Χάνουμε έτσι το δάσος πίσω από το δέντρο ή είμαστε ενεργούμενα διαπλοκών με τους παλιούς «νταβάδες».

Η επιλογή της τράπεζας, από τους μηχανισμούς προβοκάτσιας, δεν ήταν τυχαία.

Επιλέχτηκε αυτή ως στόχος ανάμεσα σε άλλες τράπεζες που ήταν δίπλα πολύ πιο εύκολα προσβάσιμες στα κτυπήματα.

Μια τράπεζα σε κτίριο διατηρητέο!!!

Ήταν ένα κτύπημα συνειδητά επιλεγμένο από τους παρακρατικούς μηχανισμούς, με καθαρό στόχο να πλήξει τον αντίπαλο ανταγωνιστή ο οποίος προβάλλει με ηγετικό πολιτικό προφίλ, ο οποίος έχει μπει στο πολιτικό παιχνίδι ορμητικά και το κυριότερο, με «αξιοπιστία» και «πειθώ» που δεν έχουν οι επαγγελματίες πολιτικοί.

Είναι τέτοια η πολιτική σήψη και τόση η αηδία εναντίον των πολιτικών που διαμορφώνει μια τάση μέσα στους νέους «νταβάδες» για άμεση δημιουργία ενός πολιτικού φορέα επιχειρηματιών…

Αυτό οξύνει τους ανταγωνισμούς και τον πόλεμο μεταξύ των νέων και παλιών «νταβάδων»…

Και όλοι είναι αδίσταχτοι στα μέσα που χρησιμοποιούν…

Το δικό μας πρόβλημα δεν είναι να διαλέξουμε «νταβά»…

Το δικό μας έργο είναι να ξεσκεπάζουμε όλων των ειδών τους «νταβάδες».

Όσοι, όμως «αθωώνουν» τον Βγενόπουλο καθώς και οι άλλοι που τον αναθεματίζουν, έχουν διαλέξει ήδη «νταβά»…