Σάββατο 26 Ιουνίου 2010

Οι λίστες της Νέας Τάξης

Οι 20 Σίντλερς φτιάχνουν τις καινούργιες λίστες αυτό το Σαββατοκύριακο!

 Κλασσικοπερίπτωση

Οι 20 πλουσιότερες  χώρες , δηλαδή οι κυβερνήτες των 20 πιο φτωχών λαών, θα έχουν ένα  Σαββατοκύριακο "εργασίας" στο Τορόντο του Καναδά. Μιλάμε για την "σύνοδο" των "G20"  η οποία  αν και "ιεραρχικά" κατώτερη απο την προηγηθείσα μυστική συνεδρίαση της "Λέσχης Bilderberg" θα επικυρώσει  τις ειλημμένες ήδη  σε αυτήν αποφάσεις.

 Όλα αυτά τα "σούρτα- φέρτα" των  "ισχυρών" του κόσμου  δεν   γίνονται προς χάριν μιας  "οικουμενικής διαβούλευσης", αυτή είναι  μόνο η  επικοινωνιακή τους εικόνα, αλλά  προς χάριν  μιας περίεργης  πραιτωριανής - θα λέγαμε - "τελετουργίας" μόνο και μόνο   για να προσδώσουν το απαιτούμενο κύρος στις δήθεν κοινές αποφάσεις τους.

Λίγες μέρες πριν την "τελετή" τους, οι G20  άφησαν να ...διαρρεύσει ένα "σχέδιο κοινού ανακοινωθέντος"  ενώ  ήδη είχαν  τροφοδοτήσει τα  ΜΜΕ ότι θα πάνε σε αυτή την σύνοδο  με "σοβαρές" διαφωνίες και εδώ αρχίζει το "δούλεμα".

Πώς είναι δυνατόν να έχουν συντάξει  έστω και "σχέδιο κοινού ανακοινωθέντος" πριν  ακόμα  συναντηθούν και συζητήσουν   τουλάχιστον τα σημεία στα οποία ισχυρίζονται ότι ...διαφωνούν.

Και το "δούλεμα" συνεχίζεται  με τη  "διαρροή" αυτού  του σχεδίου  στο οποίο μεταξύ των άλλων   διαβάζουμε:

« ...η ανάκαμψη των οικονομιών  είναι "άνιση και εύθραυστη με την ανεργία να κυμαίνεται σε απαράδεκτα επίπεδα"...οι δημοσιονομικές  προκλήσεις  σε πολλές χώρες  δημιουργούν αστάθεια  στις αγορές  και μπορεί  να απειλήσουν  σοβαρά  την ανάκαμψη  και να αποδυναμώσουν  τις προοπτικές  για μακροπρόθεσμη ανάπτυξη...»

Αν διαβάσατε  τα σχετικά άρθρα  με την σύνοδο των G20, θα  είδατε ότι οι διαφωνίες τους  ήταν προσχηματικές και το μόνο που εξυπηρετούσαν ήταν ο αποπροσανατολισμός  και η παραπληροφόρηση της κοινής γνώμης.

Είδαμε π.χ τον  Ομπάμα, να υπερτονίζει την αναγκαιότητα  της εφαρμογής ενός  νεο-Κεϋνσιανού μοντέλου ανάπτυξης  που θα βασίζεται  στην κατανάλωση η οποία  δήθεν  θα επέλθει μετά από μια νέα "αναδιανομή"  του κεφαλαίου.

Και  αναρωτιέμαι  σε ποιά κατανάλωση  και  ποίου κεφαλαίου αναφερόταν.

Μήπως   στην κατανάλωση "αέρα κοπανιστού, αφού όπως αποδείχθηκε   η  φανερή  τουλάχιστον αιτία της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης,  ήταν ακριβώς αυτή η  στημένη από τις τράπεζες   υπεραξία του ανύπαρκτου  χρηματικού κεφαλαίου.

Φυσικά  το κεφάλαιο δεν ήταν ανύπαρκτο, όπως  θέλησαν να μας πείσουν οι διάφοροι "Πόντιοι Πιλάτοι" και οι συνδημιουργοί της δήθεν κρίσης τραπεζίτες, αλλά μαζεμένο στα "συρτάρια" αυτών που τώρα με όπλο την οικονομική τρομοκρατία θέλουν να εξουσιάσουν την οικουμένη.

Όπως αντιλαμβάνεσθε  ο Ομπάμα , ο οποίος προς το παρόν είναι  ο "υπεργολάβος" της ανοικοδομησης της "Παγκόσμιας κυβέρνησης", "το έπαιξε" για άλλη μια φορά τζάμπα μάγκας λέγοντας τις αρλούμπες που θέλει να ακούσει ο κάθε πεινασμένος και απελπισμένος.

Και για να γίνει πιο εύκολο στην κατάποση  το "δόλωμα" του Ομπάμα έβαλαν  από την άλλη μεριά τη Μέρκελ ως εκπρόσωπο του Δ΄Ράιχ  να σκούζει σαν  γεροντοκόρη  ότι η θεραπεία της παγκόσμιας οικονομικής αρρώστιας  θα έλθει μόνο μέσα από τον αυστηρό δημοσιονομικό έλεγχο και τον περιορισμό των δαπανών.

Δηλαδή  μόνο με την δραστική μείωση των κοινωνικών  (όπως λέμε ακόμα στην Ευρώπη) δαπανών  και τον περιορισμό του κράτους.

Με δυο λόγια, οι αδύναμες τάξεις, που αποτελούν και την συντριπτική πλειοψηφία  των κατοίκων του πλανήτη,  θα πρέπει να κόψουν το λαιμό τους  προκειμένου να καταφέρουν να επιβιώσουν, διότι από εδώ και πέρα  κανένα κράτος δεν θα δίνει ούτε πενηνταράκι για την υγεία, την σύνταξη, την παιδεία και για οποιοδήποτε άλλο κοινωνικό αγαθό που απευθυνόταν μέχρι χθές σε αυτούς.

Από την άλλη  αυτό που ξέραμε  σαν κράτος,  δηλαδή αυτός ο "οργανισμός" που φτιάχτηκε για να υπηρετεί (έστω και προσχηματικά) τα έθνη και τους πολίτες τους, θα συρρικνωθεί  τόσο ώστε  οι παρεχόμενες από αυτό υπηρεσίες  να μεταλλαχθούν σε κερδοφόρες επιχειρήσεις των ολίγων και εκλεκτών του    κρυμμένου  όπως είπαμε κεφαλαίου.

Σε πρώτη ανάγνωση, πράγματι  φαίνεται πως  υπάρχουν  "δύο  γραμμές" στην προτεινόμενη πολιτική "εξόδου από την κρίση" και ότι οι υπόλοιποι 18 ισχυρότεροι κυβερνήτες δήθεν υποστηρίζουν την μια ή την άλλη γραμμή.

Αν όμως  το δούμε  πιο ψύχραιμα  θα αντιληφθούμε ότι και οι  20  κάθονται στη σκιά του ίδιου δέντρου, απλώς  οι "μεν"  βρίσκονται στην δυτική πλευρά  και οι "δε" στην ανατολική.

 Πρώτα μας  λέει ο "μαύρος μεσσίας" ότι  θα πρέπει να κινηθεί  το κεφάλαιο και να καταναλωθεί για να "πάρουν μπρος  ξανά οι μηχανές", χωρίς  φυσικά να ξεκαθαρίζει ποιανού τις μηχανές εννοεί  και μετά  ο "θηλυκός Σάϊλοκ" με την καμπούρα μας λέει  απλώς τον τρόπο με τον οποίο  θα επιτευχθεί η "φιλάνθρωπη " αμερικανική  πρόταση.


Βάζουν δηλαδή μπροστά στα μάτια μας μια λίρα και  μας  δείχνουν  εναλλάξ  πότε  τη μία όψη και πότε την άλλη  μέχρι να μπερδευτούμε και να μην ξεχωρίζουμε τι βλέπουμε.

Τότε   θα παίξουν  "κορώνα-γράμματα"  το μέλλον  όλων μας και αυτό θα είναι το τέλος του  "θεατρικού φεστιβάλ" της "Νέας Τάξης Πραγμάτων"  το οποίο μας προσκαλούν να παρακολουθήσουμε  σαν παθητικοί  και "πολιτισμένοι" θεατές, οι  νεο-εποχήτες  τελάληδες της πολιτικής  και της δημοσιογραφίας.

Αν δεχτούμε  να  μπούμε δωρεάν  σαν θεατές (όπως μας προτείνουν) σε αυτό το παγκόσμιο θέατρο, τότε να ξέρουμε τουλάχιστον ότι  στην έξοδο  θα πληρώσουμε  πολύ ακριβά  αυτή την παθητική συμμετοχή μας.