Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Η πονηρία των τυπικών τεχνασμάτων




                 Υπάρχουν κάποιοι που υποστηρίζουν ότι μια και μας έχουν ήδη φακελώσει από πολλές μεριές είναι αποπροσανατολιστικό να ανυψώνουμε τον αγώνα εναντίον της «Κάρτας του Πολίτη»  σε σοβαρό πολιτικό ζήτημα.
 
                 Τα επιχειρήματα αυτά δεν είναι απλώς διαποτισμένα με την τυπική λογική, αλλά και φορμαρισμένα με σκόπιμη άγνοια.
                               Αυτά, βεβαίως, τα τυπικά τεχνάσματα και η άγνοια (έστω επιτηδευμένη) μπορεί να αποκαλύπτουν το πολιτικό πρόσωπο των «επιχειρημάτων», αλλά είναι μικρό το κακό.
             Το χειρότερο είναι άλλο: Είναι «ξύλινα»   επιχειρήματα   εναντίον δήθεν των συμφορών της Νέας Τάξης και πλειοδοτούν σε «αγωνιστικότητα» με γενικολογίες, αλλά  είναι βαθιά  ποτισμένα με μοιρολατρία και ραγιαδισμό.

            Μια λοιπόν και είναι δεδομένο το φακέλωμά μας ας καθίσουμε στα αυγά μας και να μην παλεύουμε εναντίον των νέων, ακόμα πιο εφιαλτικών, μορφών  φακελώματος…

            Ο γέγονε, γέγονε λοιπόν!!!

            Αποδρχόμαστε το μοιραίο του ηλεκτρονικού εφιάλτη και μετά πετάμε και τα πυροτεχνήματα για «ελευθερίες», για «δικτατορίες» και για αγώνες εναντίον της αστυνομικής καταστολής!!!

            Και δεν αντιλαμβάνεσαι ούτε τις κραυγαλέες αντιφάσεις μας.

            Το ολοκληρωτικό και κεντρικό ηλεκτρονικό φακέλωμα δεν είναι δικτατορία, κατάργηση των ελευθεριών και ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ;

            Τέτοιες χοντροκομμένες αντιφάσεις μόνο απολογητές κάποιου κόμματος διαπράττουν ή υστερικοί εχθροί της Ορθοδοξίας.

            Μια,  λοιπόν, το κόμμα μας δεν το θεωρεί αυτό μέγα πολιτικό ζήτημα, ή επειδή ετέθη από κληρικούς, το απορρίπτουμε και το θεωρούμε, μάλιστα και αποπροσανατολιστικό, διότι είναι δεδομένο και εκτελεσθέν…

            Και ο καπιταλισμός είναι δεδομένος και παγιωμένος, άρα είναι ματαιοπονία να αγωνίζεσαι εναντίον του: Σε αυτή τη μοιρολατρική αποδοχή και στο ραγιαδισμό καταλήγει η τυπική λογική τέτοιων «επιχειρημάτων».

            Και η κατοχή της χώρας μας από τους λαθρομετανάστες είναι γεγονός. Σημαίνει αυτό ότι θα αναφωνήσουμε: ο γέγονε, γέγονε;

            Την ηττοπάθεια,  την παθητικότητα και την αποδοχή του μοιραίου την επικαλύπτουμε με κορώνες γενικές εναντίον των δεινών και συμφορών μας.

            Αυτό κάνει και η πτωματική «αριστερά» και τα άλλα πολύχρωμα δεκανίκια του καθεστώτος.

            Μιλάνε ΓΕΝΙΚΑ εναντίον των νεοταξικών σχεδιασμών και συμφορών, αλλά όταν δημιουργείται μια αιχμή λαϊκής συσπείρωσης και αγώνα λένε τέτοιου είδους «επαναστατικά επιχειρήματα»: Αυτά έχουν εκτελεστεί και είναι επουσιώδη. Να αγωνιστούμε για τα ουσιώδη!!!

            Και ποια είναι τα ουσιώδη; Γενικές αναφορές στα κοινωνικά, εθνικά και πολιτικά ζητήματα…

            Όλα τα ζητήματα είναι αλληλένδετα. Υπάρχουν, σε κάθε συγκυρία, κάποια ζητήματα αιχμής που συσπειρώνουν, ευαισθητοποιούν τον κόσμο, πυροδοτούν και αναδεικνύουν και χρωματίζουν το σύνολο των μεγάλων ζητημάτων της εποχής μας.

            Ο εφιάλτης του ηλεκτρονικού φακελώματος είναι ένα τέτοιο ζήτημα.

            Αντί να στηρίξουμε αυτή την πρωτοβουλία και να αναδείξουμε τις εφιαλτικές συνέπειες σε ζητήματα ελευθεριών, καταστολής, παρακολούθησης των κινημάτων και των ανθρώπων,  τα θεωρούμε αποπροσανατολιστικά επειδή  ήδη μας έχουν περάσει χειροπέδες.

            ΟΤΑΝ όμως αποδέχεσαι τις χειροπέδες, δεν μπορεί ΠΟΤΕ να αγωνιστείς για κανένα ζήτημα…

            Εκτός, βεβαίως, αυτής της ακραίας παθητικής μοιρολατρίας αυτών των κυρίων, αγνοούν, μάλλον εσκεμμένα (δολίως) και το πρόβλημα της «Κάρτας του Πολίτη».

            Η «Κάρτα του Πολίτη» δεν αποτελεί απλώς ένα χαφιέ, συγκεντρωτικό χαφιέ, όλων των στοιχείων και των ιδιοτήτων της ανθρώπινης υπόστασης.

            Αποτελεί επιπλέον και το ζωντανό χαφιέ όλων των κινήσεων του ατόμου. Μπορεί, μέσω της κάρτας, να  γνωρίζουν οι εφιαλτικοί κατασταλτικοί μηχανισμοί το πού είσαι, το τι κάνεις, τα πάντα γύρω και από τις κινήσεις σου.

            Αν αυτό δεν είναι ολοκληρωτική δικτατορία πάνω στον άνθρωπο, στη ζωή του και στη σκέψη του, τότε πράγματι οι έννοιες έχουν χάσει κάθε σημασία…

            Φαίνεται ότι κάποιοι,  ανταγωνίζονται τον ΓΑΠ στην  εξόντωση του μυαλού και των εννοιών;

            Αλλά, ηθελημένα, αγνοούν και κάτι ακόμα: Όταν περάσει αυτό το μέτρο, μετά ανοίγει ο δρόμος για να προωθηθεί το άλλο μέτρο: Η ηλεκτρονική στάμπα πάνω στο σώμα του ανθρώπου, το κόλλημα του χαφιέ πάνω στο δέρμα, η μακάβρια αριθμοποίηση του ανθρώπου…

            Αν ο υποβιβασμός του Ανθρώπου σε ηλεκτρονικό ψηφίο δεν είναι πολιτικό ζήτημα ζωής και θανάτου, τότε πράγματι, ανήκουμε , σε διαφορετικό ζωολογικό είδος από αυτούς του τετελεσμένου γεγονότος…

            Και κάτι τελευταίο: Το γεγονός ότι μέχρι σήμερα δεν υπήρξαν αντιδράσεις, λόγω των ξεπουλημένων κομμάτων, για το φακέλωμά μας, δεν σημαίνει ΤΙΠΟΤΑ.

            Μήπως έχουν αγωνιστεί για κανένα άλλο σοβαρό ζήτημα;

            Αλλά ούτε αυτό είναι αληθές: Για τη Συνθήκη  Σέγκεν υπήρξαν αντιδράσεις…