Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011

Η μεροληψία της “αμεροληψίας”


Μάιος 1999

Ένας από τους πιο αντιδραστικούς Γάλλους ιστορικούς, ο Λουί Μαντλέν, άνθρωπος των σαλονιών, που συκοφάντησε όσο κανένας άλλος τη Γαλλική Επανάσταση -δηλαδή τη γέννηση του γαλλικού έθνους- υποστήριζε πως ο ιστορικός, για να είναι ελεύθερος, πρέπει να “αναβαίνει πάνω στα τείχη της απειλούμενης πολιτείας και να κοιτάζει από εκεί τους πολιορκητές όσο και τους πολιορκούμενους”. Μόνο έτσι έλεγε, μπορεί να είναι κανείς “αμερόληπτος”. Ωστόσο το έργο του απέδειξε πως αν σκαρφάλωνε πάνω στα τείχη, το έκανε μόνο με την ιδιότητα του ανιχνευτή της αντίδρασης.
Σήμερα κάποιοι Έλληνες διανοούμενοι και δημοσιογράφοι της “εκσυγχρονιστικής ανανέωσης” θέλουν να υψωθούν πάνω από τη “σύρραξη”. Και επειδή είναι δύσκολο, αλλά και επικίνδυνο στη γραμμή πυρός του πολέμου να “εξαρθούν” πάνω από τη “σύρραξη”, ταμπουρώνονται στο ουδέτερο έδαφος της Ελλάδας και διδάσκουν εκ του ασφαλούς και μέσα στις ανέσεις τους και τα προνόμιά τους την “αντικειμενική” και “αμερόληπτη” δημοσιογραφία.

Βεβαίως η “ελεύθερη”, “αντικειμενική” και “αμερόληπτη” δημοσιογραφία είναι ένα ηθικό φετίχ. Ένα σόφισμα ιδιοτελές. Πίσω από το υποτακτικό και μοιρολατρικό πνεύμα αυτού του σοφίσματος καλύπτεται σχεδόν πάντα ο μηχανισμός της πολιτικής χειραγώγησης της κοινής γνώμης. Άπειρα είναι τα ιστορικά παραδείγματα που δείχνουν ότι όλοι οι κήρυκες της “αδέσμευτης” και “αμερόληπτης” δημοσιογραφίας, υπηρέτησαν συνειδητά ή ασυνείδητα τη φιλοσοφία των κατεχόντων, την κρατική και κυβερνητική εξουσία.

Βεβαίως επειδή δεν μπορούν να υπερασπιστούν ξεκάθαρα την καπιταλιστική βαρβαρότητα είναι υποχρεωμένοι να αναζητούν σχήματα ανθρωπιστικών αξιών και γενικά ηθικά αξιώματα. Οι αφαιρέσεις καλύπτουν τις αμαρτίες και η έκκληση σε αφηρημένους κανόνες δεν είναι φιλοσοφικό λάθος δίχως δόλο και ιδιοτέλεια.

Σήμερα, ιδιαίτερα στην Ελλάδα, είναι δύσκολο να συνταχτεί κανείς απροκάλυπτα υπέρ των ΝΑΤΟϊκών βομβαρδισμών. Αναζητούνται λοιπόν ιδεολογικά σωσίβια και ντροπαλά ψευδώνυμα για την υπεράσπιση του νεοφιλελεύθερου πλανητικού ιμπεριαλισμού. Το φιλοσοφικό βάθρο όλων αυτών των σωσιβίων και ψευδωνύμων είναι το σχήμα: Ούτε με τους λύκους, ούτε με τα αρνιά.

Με βάση αυτό το σχήμα οι προπαγανδιστές της ιμπεριαλιστικής βίας ανυψώνονται πάνω από τα τείχη και διακηρύσσουν την “ελευθερία” και την “αμεροληψία”. Η μεροληψία όμως μιας τέτοιας “αμεροληψίας” γίνεται αμέσως φανερή όταν διαπιστώσουμε ότι αποβαίνει πρακτικά υπέρ του ιμπεριαλιστικού καθεστώτος.



Όλοι αυτοί σήμερα οι διανοούμενοι και δημοσιογράφοι που ακροβατούν ανάμεσα στο έγκλημα του ΝΑΤΟϊκού πολέμου και το έγκλημα της “εθνοκάθαρσης” του Μιλόσεβιτς ουσιαστικά μεροληπτούν υπέρ του ΝΑΤΟ. Η “αμεροληψία” τους πρακτικά δικαιολογεί, εξωραΐζει και στηρίζει το ΝΑΤΟϊκό έγκλημα του πολέμου.

Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι αυτοί οι “αμερόληπτοι” μιλούν μόνο για τα εγκλήματα του “δικτάτορα” Μιλόσεβιτς και δεν λένε λέξη για το ΝΑΤΟϊκό εφιάλτη, την ιμπεριαλιστική θηριωδία και υποκρισία, για το τερατώδες ιμπεριαλιστικό έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.

Πρακτικά καθαγιάζουν το ιμπεριαλιστικό έγκλημα και την υποκρισία των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και με ιμάντα γενικόλογες ηθικές αφαιρέσεις κατά του πολέμου γενικά και υπέρ της “αλήθειας” και της “αντικειμενικότητας” μεταθέτουν τη φρίκη στις “αποκαλύψεις” για την “απανθρωπιά” του “αιμοσταγούς” Μιλόσεβιτς.

Και αν εξετάσει κανείς τα “επιχειρήματα” των “αμερόληπτων” θα διαπιστώσει όχι μόνο ότι αυτά μεροληπτούν υπέρ του ΝΑΤΟ, αλλά αντλούνται ευθέως από το οπλοστάσιο του Κλίντον και του Μπλερ και αναπαράγουν τη φαιά προπαγάνδα του ιμπεριαλισμού.

Τελικά όλοι αυτοί οι “εραστές” της δημοσιογραφικής “αλήθειας” και “αντικειμενικότητας” (που τυχαίνει να είναι και εραστές του “εκσυγχρονισμού”) προπαγανδίζουν ασυστόλως την “αλήθεια” της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας και κτηνωδίας...

Άξιος ο μισθός τους!

Μάιος 1999


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5286