Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

Οἱ ...μισὲς ἀλήθειες τοῦ Ἀρχιεπισκόπου περὶ Διαλόγων καὶ μετα-πατερικὴς θεολογίας πιὸ ὕπουλες ἀπὸ τὰ ...μισά ψεύδη

Γράφει: Ο Σημάτης Παναγιώτης

Σήμερα ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμος, συνομίλησε μὲ τοὺς σπουδαστὲς τῆς Σχολῆς Εὐελπίδων γιὰ διάφορα ἐπίκαιρα θέματα. Στὶς ἀπαντήσεις ποὺ ἔδωσε εἶναι φανερὸ ὅτι συμπλέει μὲ τοὺς οἰκουμενιστικοὺς σχεδιασμοὺς τοῦ Φαναρίου (σχεδιασμοὺς Νεοταξικοὺς καὶ Πανθρησκειακούς), ποὺ ἀδυνατοῦν πλέον νὰ κρύψουν οἱ ὅποιες λογικοφανεῖς ἐπενδύσεις.
Κατὰ τὴν πρόσφατη ἐπίσκεψή του στὸ Φανάρι,

φαίνεται πὼς δρομολογήθηκαν νέα μέτρα καὶ γρήγοροι ρυθμοὶ ἐπεκτάσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀλλὰ καὶ ἀπαξιώσεως κάθε μέλους τῆς Ἐκκλησίας ποὺ ἐναντιώνεται στὶς μεθοδεύσεις τῶν ἐλαχίστων μέν, ἀλλὰ ἰσχυρῶν οἰκουμενιστικῶν κύκλων, οἱ ὁποῖοι κατέχουν (κρίμασι οἷς οἶδε Κύριος) τὴν διοικητικὴν ἐξουσίαν στὴν Ἐκκλησία Του.

Στεκόμαστε πρὸς στιγμὴν σὲ 2-3 σημεῖα τῶν λεχθέντων ἀπὸ τὸν κ. Ἱερώνυμο:


1.
Οἱ Ὀρθόδοξοι, εἶπε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, «κάνουμε τὸ διαλογο μὲ τοὺς Καθολικούς, κάτω ἀπὸ ὁρισμένες προϋποθέσεις καὶ ὁρισμένους ὅρους». Ἡ ἀπόφαση γιὰ τὴν διεξαγωγὴ τῶν Διαλόγων «δὲν εἶναι ἀπόφαση μόνο δική μας. Εἶναι ἀπόφαση ποὺ ἔχουν πάρει ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι».

Αὐτή, Μακαριώτατε, δὲν εἶναι πληροφόρηση, ἀλλὰ παραπληροφόρηση.
Εἶναι ἡ ...μισὴ ἀλήθεια, ποὺ στην περίπτωση αὐτή, εἶναι χειρότερη ἀπὸ τὸ ψέμα, γιατὶ συσκοτίζει τὰ πράγματα. Γιατί κρύψατε ἀπὸ τοὺς σπουδαστὲς τὴν πραγματικότητα: πὼς αὐτοὶ οἱ ὅροι καὶ οἱ προϋποθέσεις, κάτω ἀπὸ τοὺς ὁποίους κάνετε τοὺς Διαλόγους, δὲν εἶναι ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ὅροι καὶ προϋποθέσεις.

Εἶναι οἱ ὅροι καὶ οἱ προϋποθέσεις τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
Ἀλλὰ καὶ αὐτοὺς τοὺς ὅρους περὶ τῆς διεξαγωγῆς τῶν Διαλόγων, ποὺ οἰκουμενιστὲς Ἀρχιερεῖς καὶ θεολόγοι ἐφεῦραν, κι αὐτοὺς τοὺς παραβαίνετε. Ὅπως π.χ.:

α)
τὴν ἀποφάσῃ τῆς Πανορθοδόξου Συνδιάσκεψης τῆς Ρόδου τῆς δεκαετίας τοῦ 1960, ἡ ὁποία προέβλεπε τὴν ἔναρξη τοῦ Διαλόγου μὲ τὴν προϋπόθεση ὅτι θὰ καταργηθεῖ ἡ Οὐνία. Χωρὶς νὰ καταργηθεῖ ἡ Οὐνία ἄρχισαν τὸ 1980 οἱ Διάλογοι, παρὰ τὴν διαφωνία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

β)
Οἱ παραχωρήσεις ποὺ κάνετε πρὸς τοὺς Παπικοὺς καὶ τοὺς Προτεστάντες εἶναι ἐκθεμελιωτικὲς τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως. Ἀναφέρω ἐδῶ μία παραχώρηση: Ἀναγνωρίσατε τὶς αἱρέσεις ὡς Ἐκκλησίες ἐλαφρᾷ τῇ συνειδήσει (χωρὶς καμιὰ μετάνοια ἐκ μέρους τους), τὴ στιγμὴ ποὺ ἀκόμα καὶ μέλος της Ιεραρχίας, ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς τὶς ὀνομάζει παρασυναγωγές!

γ)
Ἐπιτρέπετε πλέον ἐλεύθερα καὶ παρὰ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες τὶς συμπροσευχὲς μὲ αἱρετικούς, παρόλο ποὺ ἀρχικὰ τὶς ἀπαγορεύατε, τότε ποὺ ὑπῆρχαν Ὀρθόδοξοι, οἱ ὁποῖοι ἀντιδροῦσαν σθεναρὰ στὶς κακοδοξίες τῶν ἡγετῶν-πρωτοπόρων τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Τότε, λοιπόν, καὶ ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας, καὶ ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, καὶ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος εἶχαν ἀπαγορεύσει τὶς συμπροσευχὲς κατὰ τοὺς Διαλόγους. Κι αὐτὸ καταστρατηγήθηκε. Γιατί, λοιπόν, Μακαριώτατε, κρύψατε τὴν ἀλήθεια ἀπὸ νέα παιδιά; Γιατὶ τὰ παραπληροφορεῖτε; Γιατί τοὺς ἀποκρύψατε ὅτι πλῆθος Ἱερῶν Κανόνων παραβιάζονται κατάφωρα ἀπὸ τοὺς ὀρθοδόξους ποὺ συμμετέχουν στοὺς διαλόγους αὐτούς; Ἁρμόζει αὐτὸ σὲ Ἀρχιερέα, καὶ μάλιστα Ἀρχιεπίσκοπο;

2.
Εἴπατε, Μακαριώτατε: «Ἡ ἐποχή μας ἔχει βγάλει κι αὐτὴ Πατέρες. Ἡ νεοπατερική, τὴν εἴπανε μεταπατερική, δὲν εἶναι ἄλλη θεολογία, εἶναι χρονικὸ πρᾶγμα».

Μπορεῖτε νὰ μᾶς ἀναφέρετε ποιούς Πατέρες ἐννοεῖτε;
Ἔχει βγάλει ἄραγε ἡ ἐποχή μας Πατέρες; Κι αὐτοὶ οἱ Πατέρες δέχονται τὴν μεταπατερικὴ θεολογία; Γιατί δὲν τοὺς κατονομάζετε; Καὶ καλά, τοὺς οἰκουμενιστὲς δὲν θέλετε νὰ τοὺς κατονομάσετε, γιατὶ θὰ θίξετε πρόσωπα τοῦ Φαναρίου. Τοὺς συγχρόνους Πατέρες (ποὺ ἔχετε ὑπ’ ὄψιν σας καὶ οἱ ὁποῖοι δέχονται τὴν ὀνομαζομένη μεταπατερικὴ θεολογία) οὔτε κι αὐτοὺς μπορεῖτε νὰ κατονομάσετε; Μήπως εἶναι μεταπατερικὸς θεολόγος καὶ δέχεται ὅλα αὐτὰ τὰ βλάσφημα κακόδοξα ἐκβλαστήματα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ὁ τελευταῖος λόγιος Ἅγιος τῆς Ὀρθοδόξης Ἐκκλησίας, ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς;

Νὰ περιμένουμε ἀπάντησή σας στὶς παραπάνω ἐπισημάνσεις;
Λίγο χλωμὸ τὸ βλέπω καὶ ἀπίθανο. Ἀλλὰ θὰ περιμένουμε. Ἐξάλλου εἴπατε στοὺς Εὐέλπιδες σήμερα, ὅτι «χριστιανικά, δὲν μποροῦμε νὰ ἀπορρίψουμε ποτὲ τὸν διάλογο. Μὲ ὅλους πρέπει νὰ μιλᾶμε»!

Ἐλπίζουμε μέσα σ’ αὐτὴ τὴν κατηγορία –«ὅλους»– νὰ εἴμαστε κι ἐμεῖς.