Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

«Μπρος ευρω-λύκοι και πίσω ρώσικες αρκούδες»…


Ταυτόχρονα με τις διθυραμβικές ιαχές για το «ΟΧΙ» εκείνων που οδήγησαν την Κύπρο στη σφαγή, ξεπήδησαν και οι …ρωσόφιλοι!
Για το «ΟΧΙ» γράψαμε και σε λίγες μέρες θα φανεί η «αξία» του και η βροντώδης υποκρισία του: Θα μετατραπεί σε θρήνος…
Όταν κερδοσκοπεί πάνω σ’ αυτό το «ΟΧΙ» της «εθνικής υπερηφάνειας», τόσο ξεδιάντροπα, ο ΣΥΡΙΖΑ (μην ξεχνάμε ότι πολλά στελέχη του είχαν προτείνει το «κούρεμα» των καταθέσεων εδώ), αυτό και ΜΟΝΟ τα λέει ΟΛΑ…


Όταν κερδοσκοπεί τόσο αναίσχυντα ο Τσίπρας πάνω στο «ΟΧΙ» των ανδρεικέλων της Κύπρου και πάνω στη διάσωση των Τραπεζών και του ευρώ, τότε τα σχόλια περιττεύουν…

Αλλά οι άνθρωποι που μαγεύονται τόσο πολύ από τους συνθηματικούς ήχους της καθεστωτικής δημαγωγίας και τα «ΟΧΙ» των δημίων κάθε απόχρωσης, είναι αυτοί που ΠΑΝΤΑ αναζητούν τις λύσεις από τα χέρια της εξουσίας και των «ειδώλων» της, που αναζητούν τη «σωτηρία» από Μεσσίες και άλλους «νταβάδες».

Έτσι και εδώ,
οι υμνητές της ρώσικης αρκούδας βγήκαν από το καβούκι τους και άρχισαν να πλάθουν διάφορα σενάρια με κεντρικό καμβά: Ο δρόμος της σωτηρία μας βρίσκεται στην αντικατάσταση των ευρω-λύκων με τη ρώσικη αρκούδα…

Οι έννοιες της εθνικής ανεξαρτησίας και της ελευθερίας, καθώς και ο «πατριωτισμός» τους και η «εθνική» τους υπερηφάνεια εξαντλούνται στην αλλαγή του «νταβά», ιδιαίτερα αν αυτός ο «νταβάς» εμπορεύεται και το Ορθόδοξο φρόνημα…

ΕΞΩ από «νταβάδες»-Μεσσίες δεν μπορούν να διακρίνουν ΤΙΠΟΤΕ άλλο, ιδιαίτερα τα λαϊκά κινήματα και τις δομές της ΕΞΟΥΣΙΑΣ των λαών: Αυτά τους προκαλούν αλλεργία γιατί είναι πολύ ανεξάρτητα και ελεύθερα, «μυρίζουν» σοσιαλισμό, μια άλλη μορφή οργάνωσης και λειτουργίας της κοινωνίας…

Είναι να γελά κανείς με αυτά τα νέα ρωσόφιλα «παπαγαλάκια», αλλά και να θλίβεται με το ειδωλολατρικό μυαλό τους, αν δεν είναι διατεταγμένο…


Μιλούν για τη Ρωσία και τον Πούτιν σαν να είναι οι καλοί Σαμαρείτες ΚΑΙ όχι ψυχροί, και αυτοί, εκφραστές των δικών τους ολιγαρχικών μαφιών.

Ο Πούτιν και το κατεστημένο της Ρωσίας (οικονομικό και πολιτικό) παίζουν τα δικά τους παιχνίδια: Το ίδιο αποικιοκρατικά με τα άλλα αρπακτικά της υφηλίου, το ίδιο αποικιοκρατικά με αυτά των ΗΠΑ και της Γερμανίας.

«Βοηθάνε» μόνο τότε που τα αδύνατα κράτη δέχονται τις δικές τους αλυσίδες…

Δεν νοιάζονται για το καλό και την ανεξαρτησία των λαών, αλλά για την προώθηση των συμφερόντων των δικών τους επιχειρηματικών και χρηματιστηριακών μαφιών, για την προώθηση των δικών τους αποικιοκρατικών συμβάσεων, των δικών τους «μνημονίων»…

Ο γεωπολιτικός χώρος της Κύπρου και της Ελλάδας τους ενδιαφέρει τα μέγιστα και γι αυτό επιχειρούν να διεισδύσουν, μέσω των καθεστωτικών «φραξιών» κάθε χώρας (οικονομικών και πολιτικών μαφιών), να αλλάξουν τους διεθνείς συσχετισμούς υπέρ τους και να αποκτήσουν μεγαλύτερη διαπραγματευτική δύναμη με τους άλλους ανταγωνιστές: ΗΠΑ, ΕΕ, Γερμανία…

Επιχειρούν, συνεπώς, οι Ρώσοι να εκμεταλλευτούν τους κραδασμούς κατάρρευσης κάθε χώρας και ιδιαίτερα τους κραδασμούς κατάρρευσης της ΕΕ και του ευρώ για να προωθήσουν τη δική τους αποικιοκρατική πολιτική.

Φυσικά οι αντιθέσεις και ο υπόγειος πόλεμος ανάμεσα στα διεθνή κέντρα της πλανητικής αποικιοκρατίας, παρέχουν μεγάλες δυνατότητες για την προώθησε των εθνικών στρατηγικών μιας μικρής χώρας.

Προϋπόθεση, όμως, των προϋποθέσεων είναι: Να έχει ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ εθνική στρατηγική η χώρα…

Σήμερα καμία χώρα, ιδιαίτερα η Ελλάδα και η Κύπρος, δεν πληρούν μια τέτοια προϋπόθεση: ΟΛΟ το κυβερνητικό και πολιτικό οικοδόμημα είναι «εξαπτέρυγο» των ποικίλων μαφιών του χρήματος.

Συνεπώς, μόνο πάνω σ’ αυτή τη λογική του δωσίλογου «εξαπτέρυγου» μπορεί υπάρξουν διακρατικές σχέσεις, δηλαδή σχέσεις αποικιοκρατικές…

Προϋποθέσεις μιας ΕΘΝΙΚΑ ανεξάρτητης στρατηγικής μπορεί να υπάρξουν ΜΟΝΟ με την ανάπτυξη ενός δυναμικού και αγωνιστικού λαϊκού ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ. Μια ΕΘΝΙΚΑ ανεξάρτητη ΠΟΛΙΤΙΚΗ μπορεί μόνο να στηριχτεί στη ΔΥΝΑΜΗ της λαϊκής κινητικότητας και οργάνωσης.

Με αυτούς τους πολιτικούς, υπαλλήλους των ολιγαρχών και δωσίλογους δεν μπορεί να υπάρξει ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ εθνική πολιτική: Αυτοί καταλύουν κάθε κύτταρο και ιστό ΕΘΝΙΚΟ…

Οι Ρώσοι,
μέσα από τις ΡΩΓΜΕΣ του καθεστωτικού δωσιλογισμού και των κομμάτων και μέσα από την οξύτητα των ανταγωνισμών ανάμεσα στις μερίδες του κεφαλαίου, επιχειρούν να οικοδομήσουν τους δικούς τους θύλακες ή να ισχυροποιήσουν αυτούς που υπάρχουν, όπως στην Κύπρο.

ΣΤΗΝ Κύπρο, π.χ, θέτουν τους δικούς τους όρους για τη …διάσωσή της: Όροι αποικιοκρατικοί που γκρεμίζουν τις ονειρώξεις των υμνητών τους.

Χαρακτηριστικό είναι το Ρεπορτάζ που διαβάσαμε εδώ:
http://radiofloga.blogspot.gr/2013/03/blog-post_20.html

Στο τέλος ΟΛΟΙ θα τα βρούνε σε βάρος του λαού της Κύπρου.

ΟΛΟΙ καταστρέφουν την Κύπρο και πάνω στα ερείπιά της παίζουν πόκερ γύρω από την πίτα που θα πάρει ο καθένας.

Ρώσοι, Γερμανοί και Αμερικανοί στο τέλος, αφού παίξουν το πολεμικό τους πόκερ, θα συμβιβαστούν και θα μοιράσουν τα κέρδη από το παιχνίδι τους…

Ουαί και αλλοίμονο στους λαούς που αναζητούν τη σωτηρία τους ΟΧΙ στον εαυτό τους, αλλά στους «προστάτες»…

 
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7356