Τρίτη 4 Ιουλίου 2017

ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ 2017 (Εξαιρετικό!)

Κεντρικό Σύνθημα : Όταν η ανάγκη γίνεται Ιστορία.
Του Γ. Σιώζου

Ας μείνουμε στο σύνθημα και στο τέλος, μετά την εξιστόρηση των συμβάντων μιας εκδήλωσης – συζήτησης στο εν λόγω φεστιβάλ, ας καταληφθούμε από τη ‘Βακχεία’ κοινώς μεράκλωνα, του λαϊκού άσματος από το οποίο είναι παρμένο το σύνθημα.
Πρώτη ημέρα.
Περιεχόμενο της εκδήλωσης η απελευθέρωση της σεξουαλικής επιθυμίας.


Μια κυρία μέσης ηλικίας στέλεχος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ – αγνοώ ποιάς συνιστώσας- νομίζω πανεπιστημιακός, διαβάζει μετά παρρησίας σε ομήγυρη 50-60 νέων, 18-35 ετών, την επιστολή ενός πτωχού γκέι σπουδαστή σε επαρχιακό πανεπιστήμιο η ΤΕΙ, δεν ενθυμούμαι.

Πτωχός λοιπόν ο σπουδαστής
και προκειμένου να βιοποριστεί, αναγκάζεται να εργαστεί σε μπαρ με πολύ χαμηλό ημερομίσθιο, πολλές ώρες εργασίας, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να παρακολουθήσει τη σχολή του.

«Προοδευτικού» προσανατολισμού όπως διαφαίνεται, στο γράμμα του αναφέρει ότι δανείστηκε 20€, προκειμένου να ταξιδέψει ώστε να ψηφίσει στο δημοψήφισμα.

Απελπιστική κατάσταση και ως από μηχανής θεός η λύση.

Αναρτά αγγελία στο facebook, ότι παρέχει επ’ αμοιβή τις σεξουαλικές του υπηρεσίες.

Γνωρίζει ανθρώπους, γίνεται εξομολογητής των μύχιων σκέψεων τους, και αντικείμενο των σεξουαλικών ορέξεων τους.

Πλήρης «απελευθέρωση» της σεξουαλικής επιθυμίας.

Ταξιδεύει, αποκτά σταθερό εισόδημα που του επιτρέπει να συνεχίσει τις σπουδές του και απ΄ ότι μας πληροφορεί, βρίσκεται κοντά στην απόκτηση του πτυχίου του.

Αμέριστη συμπάθεια από την πλευρά της «καθοδηγήτριας»,
καλώντας τους παρευρισκόμενους και προτρέποντας την Αριστερά, να υποστηρίξουν τα αιτήματα των «σεξεργατών» και «σεξεργατριών».

Επιτέλους ας κατοχυρωθεί νομοθετικά η ταρίφα, μια συλλογική σύμβαση εργασίας βρε αδερφέ!!!

Ίσως και τιμοκατάλογος των προσφερομένων υπηρεσιών.


Κάτι αντίστοιχο είχε κάνει και στο παρελθόν η θρυλική Γαβριέλα.

Αξιοποιώντας την τεχνολογία εκείνης της εποχής, τον αυτόματο τηλεφωνητή, όπως και στην προκειμένη περίπτωση ο φίλος μας σεξεργάτης το facebook.

Το λόγο τώρα έχει το κοινό.

Ένας νέος περίπου 25-30 ετών,
που αυτοσυστήνεται σαν μέλος της Νεολαίας της Κομουνιστικής Απελευθέρωσης, νεολαίας του Νέου Αριστερού Ρεύματος (ΝΑΡ), συμφωνεί απολύτως πως η βίζιτα είναι και αυτή μια εργασία (ας λείψουν πια τα αναχρονιστικά στερεότυπα περί πορνείας) άλωστε και αυτός εργάζεται και λόγω της φύσης της εργασίας του, αισθάνεται πόνους στου ώμους και στη μέση όπως είπε.

Τόνισε επίσης πως στον έρωτα, όλα είναι επιτρεπτά, αναφέροντας τον Μαρκήσιο Ντε Σάντ, υπονοώντας μάλλον το σαδισμό και τον μαζοχισμό, συνεχίζοντας ακάθεκτος, αναφέροντας και την κτηνοβασία. Κατέληξε δε πως αυτές τις «Χαρές» του έρωτα, θα πρέπει να τις απολαμβάνει η εργατική τάξη και οι εργαζόμενοι.

Να προβάλλονται απ’ την Αριστερά και τις οργανώσεις της, ώστε να σπάσει το μονοπώλιο της προβολής τους από την πλευρά των δυνάμεων του Αστισμού και του Νεοφιλελευθερισμού.

Τόση κομμουνιστική απελευθέρωση δεν αντέχεται.


Γι αυτό άλλωστε ο γράφων αποχώρησε τονίζοντας στην «καθοδηγήτρια», γιατί όχι πορνοβοσκό, αλλά και στους παρευρισκόμενους, ότι η πορνεία αποτελεί την μεγαλύτερη μορφή καταπίεσης, εκμετάλλευσης και υποδούλωσης, του νου και του ανθρώπινου σώματος, επισημαίνοντας παράλληλα το γεγονός, ότι οι Αμερικάνικες νεοταξίτικες δεξαμενές σκέψης, έχουν κάνει σπουδαία δουλεία στις υποτιθέμενες οργανώσεις της Αριστεράς.

«Σύντροφοι», εδώ η ανάγκη γίνεται πορνεία.

Η σεξουαλική διαστροφή απόλαυση για όσους διαθέτουν χοντρό πορτοφόλι.

Τα ήθη της παρακμής της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας κυρίαρχα. Οι «Βαλλιανάτοι» κοινωνικά πρότυπα. Η ιδεολογική σαβούρα της αστικής τάξης πλήρως ηγεμονεύουσα.

Αυτά συνέβαιναν ενώ στην κεντρική εξέδρα διεξάγονταν συζήτηση για την Οκτωβριανή επανάσταση.

Αναφορές στο παρελθόν,
ενώ στο παρόν και στο μέλλον, με θεμέλιο τη μεταμοντέρνα αντίληψη για την «απελευθέρωση» της σεξουαλικής επιθυμίας, οικοδομούνται νέες «Τρούμπες», η οικονομική κρίση δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες.

Νέα μπαρ «ΧΑΒΑΗ» των περίφημων «Κατελαναίων»
, που διέθεταν ως εμπόρευμα τους πρώτους άντρες πόρνους ντυμένους γυναικεία, ελέγχοντας παράλληλα και όλους τους οίκους ανοχής επί της οδού Ακομινάτου.

Προλετάριοι/ες τώρα έχοντας κατακτήσει ένα «γερό» φιλοσοφικό και ιδεολογικό αριστερό υπόβαθρο, μπορείτε να εκπορνευθείτε!!!

Ίσως το ανώτατο στάδιο του «Σοσιαλισμού» να είναι και η Βίζιτα!!!

Οι πρώην «Σοσιαλιστικές» χώρες έδειξαν το δρόμο. 


 Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=10634