Δευτέρα 20 Απριλίου 2020

Διακίνηση φθηνού εργατικού δυναμικού ακόμα και σε συνθήκες καραντίνας (1)

GREXIT
Η πανδημία του κορονοϊού δημιουργεί πρωτόγνωρες συνθήκες και καταστάσεις. Εκ της φύσης της δυσκολεύει πολύ και την διακίνηση εργατικού δυναμικού.
 Οι αντιδράσεις και προσπάθειες εργοδοτών και αστικών κρατών να λύσουν το πρόβλημα ώστε να υπάρξει μετακίνηση εργατικού δυναμικού ακόμα και μέσα σε αυτές τις συνθήκες είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικές. 
Γίνεται εντελώς ξεκάθαρο
από τις επείγουσες προσπάθειες ποιος στηρίζει και ποιος ευνοείται από την ελεύθερη διακίνηση εργατικού δυναμικού και αυτός δεν άλλος από τους εργοδότες.  

Διαβάζουμε στο άρθρο του 902 για την συντονισμένη προσπάθεια των κυβερνήσεων Γερμανίας και Ρουμανίας να μεταφέρουν εργάτες ακόμα και με πτήσεις τσάρτερ μετά από αίτημα των Γερμανών εργοδοτών. Μάλιστα ο αριθμός των εποχικών εργατών που πηγαίνουν στην Γερμανία από την Ρουμανία, την Βουλγαρία και την Πολωνία κάθε χρόνο φτάνει τις 300.000.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μία από τις τέσσερις ελευθερίες της ΕΕ είναι η ελεύθερη διακίνηση εργατικού δυναμικού. Το άρθρο του 902 περιγράφει σωστά την κατάσταση και ορθά μιλάει για φθηνά χεριά και σκληρές συνθήκες εργασίας με μία ένσταση όμως.


 Ποια η θέση του ΚΚΕ για την ελεύθερη διακίνηση εργατικού δυναμικού; Γιατί μέχρι τώρα δεν έχει αντιταχθεί.

 Πάμε όμως σε μία άλλη περίπτωση που τα ίδια τα γεγονότα και μάλιστα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα δικαιώνουν απόλυτα την θέση που αντιτίθεται στην ελεύθερη διακίνηση εργαζομένων.

Παρόμοιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και οι Ισπανοί εργοδότες όπου λόγω των περιορισμών στην μετακίνηση πολλοί Μαροκινοί, Ρουμάνοι και Βούλγαροι δεν κατάφεραν να φτάσουν στην χώρα. Ο υπουργός Γεωργίας της Ισπανίας δήλωσε ότι χρειάζεται περίπου 75.000 με 80.000 εργάτες και γι' αυτό το ισπανικό κράτος παρενέβη. Όσοι άνεργοι εργαστούν στην συγκομιδή θα συνεχίσουν να λαμβάνουν κανονικά το επίδομα ανεργίας με απόφαση της κυβέρνησης.

Εδώ το ισπανικό κράτος παρεμβαίνει για να βοηθήσει τους εργοδότες για να μην χρειαστεί να ανεβάσουν τα μεροκάματα, αναλαμβάνοντας το ίδιο το κόστος. Εδώ βλέπουμε ότι η ξαφνική ανατροπή στην προσφορά και ζήτηση εργασίας έφερε αμέσως κέρδη για την εργατική τάξη πριν καν αυτή προσέλθει για εργασία πόσο μάλλον να συνδικαλιστεί. Μάλιστα αυτό συμβαίνει σε μία περίοδο αρνητικών συσχετισμών για την εργατική τάξη με την οικονομία παγωμένη και εκατομμύρια να χάνουν τις δουλείες τους. Αν η εισαγωγή φθηνού εργατικού δυναμικού σταματούσε ενώ η οικονομία λειτουργούσε κανονικά τότε τα κέρδη για την εργατική τάξη θα ήταν ακόμα μεγαλύτερα.

Η παρέμβαση του κράτους ώστε να μην ανέβουν τα ημερομίσθια αποσκοπεί στο να μην δημιουργηθεί αρνητικό για τους εργοδότες προηγούμενο για τις επόμενες χρονιές. 


Επίσης θα θέλαμε να μας ενημερώσουν όσοι υποστηρίζουν τα ανοικτά σύνορα και θεωρούν ότι είναι προς το συμφέρον της εργατικής τάξης αν γνωρίζουν άλλη περίπτωση τα τελευταία χρόνια που η εργατική τάξη είχε τέτοια οφέλη σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Εμείς προσωπικά δεν γνωρίζουμε καμία, αντίθετα γνωρίζουμε μακροχρόνιους και σκληρούς αγώνες που έφεραν ελάχιστα αποτελέσματα.

Γι' αυτό ακριβώς το λόγο επιμένουμε ότι η σχέση προσφοράς και ζήτησης στην αγορά εργασίας είναι καθοριστικής σημασίας για την διαπραγματευτική ικανότητα των εργαζομένων.


 Με την εισαγωγή εργατών δεν έχουμε μόνο αριθμητική μεταβολή αλλά και ποιοτική και με αυτό εννοούμε ότι οι εισαγόμενοι εργάτες έχουν ακόμα μεγαλύτερη και επείγουσα ανάγκη να εργαστούν από τους ντόπιους για αυτό αποδέχονται χαμηλότερες αμοιβές και χειρότερες συνθήκες. Αυτό δεν είναι μόνο δική μας διαπίστωση και το άρθρο του 902 δεν μιλάει απλά για εργατικά χέρια αλλά για φθηνά εργατικά χέρια.

Η διαφορά είναι ότι το ΚΚΕ δεν μπαίνει στην διαδικασία να μας αναλύσει γιατί οι εισαγόμενοι εργάτες είναι φθηνά εργατικά χέρια γιατί τότε θα αρχίσει να ξετυλίξει όλο το λογικό κουβάρι των αιτιών της διακίνησης εργατικού δυναμικού φτάνοντας σε συγκεκριμένα συμπεράσματα όπου θα πρέπει να τοποθετηθεί ξεκάθαρα και αυτό είναι που θέλει να αποφύγει.

Η Γερμανία δεν είναι η μόνη και η Μ.Βρετανία καταφεύγει στην ίδια στρατηγική με καθημερινές πτήσεις τσάρτερ με εργάτες από την Ρουμανία επίσης για την συγκομιδή φρούτων και λαχανικών. Βλέπουμε ότι η Βρετανία χρειάζεται 90.000 εποχιακούς εργάτες και οι αιτήσεις είναι μόλις 5.500 από τους γηγενείς. Φυσικά αν ήθελαν να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ προσφοράς και ζήτησης θα μπορούσαν να ανεβάσουν τα ημερομίσθια και να βελτιώσουν τις συνθήκες αλλά προτιμούν με την βοήθεια της βρετανικής κυβέρνησης να εισάγουν εργατικά χέρια παρακάμπτοντας και τα αυστηρά μέτρα της καραντίνας.

Ενώ κυβερνήσεις και εργοδότες εισάγουν με πτήσεις τσάρτερ εργατικό δυναμικό πολλοί χάνουν καθημερινά την δουλειά τους εξαιτίας της καραντίνας. Φαίνεται πεντακάθαρα ότι πρώτη προτεραιότητα των κυβερνήσεων είναι η εξασφάλιση φθηνών εργατικών χεριών και όχι η καταπολέμηση της ανεργίας.

Επίσης για τους νεοφιλελεύθερους και τους προασπιστές της ελεύθερης αγοράς, γιατί δεν αφήνουν εδώ οι κυβερνήσεις το νόμο της προσφοράς και της ζήτησης να ρυθμίσει την αγορά; Οι φιλελεύθεροι δεν πιστεύουν ότι η κυβέρνηση δεν πρέπει να παρεμβαίνει μεταξύ των διαπραγματεύσεων εργαζομένων και εργοδοτών; Μάλλον το εννοούν μόνο όταν οι συσχετισμοί συμφέρουν τους εργοδότες.

Το πιο συνηθισμένο επιχείρημα για την αποδοχή των ανοικτών συνόρων είναι η επίκληση στον ανθρωπισμό με βάση το γεγονός ότι λόγω πολεμικών συγκρούσεων η ζωή των προσφύγων απειλείται. Σε συγκεκριμένες περιπτώσεις υπάρχει βάση σε αυτό το επιχείρημα όμως περιέργως αυτοί που το αναφέρουν συνεχώς σχεδόν ποτέ δεν μπαίνουν στην διαδικασία να διαχωρίσουν τους οικονομικούς μετανάστες που είναι η μεγάλη πλειοψηφία από τους πρόσφυγες.

Εδώ συγκεκριμένα σε καμία χώρα προέλευσης(Μαρόκο, Βουλγαρία, Ρουμανία, Πολωνία) δεν υπάρχει πόλεμος και καταστάσεις που δικαιολογούν τέτοιες ανθρωπιστικές επικλήσεις. Πρόκειται για οικονομικούς μετανάστες καθαρά. Ποια η θέση τους σε αυτήν την περίπτωση;

Μία άλλη αφήγηση είναι ότι οι κυβερνήσεις προσπαθούν να εμποδίσουν την μετανάστευση. Εδώ βλέπουμε τις κυβερνήσεις να συνεργάζονται, να ναυλώνουν τσάρτερ και να παρακάμπτουν καθολικές απαγορεύσεις για να την διευκολύνουν.

Κάποιοι θα μας πουν ότι η διακίνηση εργαζομένων ανάμεσα σε χώρες της ΕΕ είναι νόμιμη. Όσον αφορά την διακίνηση εργατικού δυναμικού η νομιμότητα είναι δευτερεύον. Τα συμφέροντα των εργαζομένων για εμάς είναι προτεραιότητα για αυτό δεν αναγνωρίζουμε την νομιμότητα της ΕΕ.