Γεωψυχιατρική ή αλλιώς, πως η παράνοια εναντίον της Ρωσίας οδηγεί τάχιστα σε πόλεμο

 

Του Ηλία Παπαναστασίου

 

 

Διαβάζουμε στον ηλεκτρονικό τύπο

 

« Ταχύτατες εξελίξεις των τελευταίων ημερών! Η ρητορική του Trump του Αμερικανού Προέδρου άλλαξε… και εκεί που ήθελε ειρήνη… τώρα απαιτεί από το ΝΑΤΟ να καταρρίπτουν ρωσικά αεροπλάνα εάν παραβιάσουν τον εναέριο χώρο του ΝΑΤΟ. Μιλώντας στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ο Trump μπέρδεψε πολλούς. Ενώ αποκάλεσε την Ρωσία ισχυρή στρατιωτική δύναμη…. μετά την αποκάλεσε χάρτινη τίγρη. Ενώ τόνισε ότι η Ουκρανία θα χάσει εδάφη… λίγο πιο μετά τόνισε ότι η Ουκρανία μπορεί να ανακτήσει όλα τα εδάφη που έχασε.
Ενώ τόνιζε ότι ο πόλεμος θα τελειώσει σύντομα… τώρα αναφέρει ότι θα απαιτηθεί πολύς καιρός για να τερματιστεί ο πόλεμος… Για πολλούς αξιωματικούς της Δύσης η αναφορά Trump ότι η Ουκρανία μπορεί να ανακαταλάβει εδάφη σημαίνει ότι με μαθηματική ακρίβεια καταδικάστηκε σε θάνατο.

Ως προς τα πραγματικά γεγονότα στο μέτωπο… η κατάσταση στην Ανατολική Ουκρανία είναι δραματική για τον Ουκρανικό στρατό. Έχασαν οι Ουκρανοί ήδη το 65% του Kupyansk και οι Ρώσοι ανακοίνωσαν ότι έχουν μεγάλα σχέδια για το Kharkiv, όπως την κατάληψη της πόλης Izyum. To Lyman κινδυνεύει, ενώ μπήκαν οι Ρώσοι στο Siversk. Οι Ρώσοι περικυκλώνουν με μεγάλη μαεστρία τις πόλεις φρούρια Slovyansk και Kramatorsk. Για να πετύχουν αυτούς τους στόχους οι Ρώσοι χρειάζονται 14 με 16 μήνες μαχών ακόμη» (Βanking news)

ΤΕΜΠΗ: ΑΝΟΡΘΩΣΗ ΤΟΥ ΤΑΠΕΙΝΩΜΕΝΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ

Της

 

Ευγενίας Σαρηγιαννίδη*

 

Μετά την καταστροφή του αποδεικτικού υλικού, καθώς και την άρνηση εκταφής των σωρών, ώστε να διαπιστωθεί η πραγματική αιτία θανάτου των θυμάτων των Τεμπών, είναι εμφανές ότι το καθεστώς επιδιώκει μια «γρήγορη και εύκολη» δικαστικού τύπου διεκπεραίωση και κλείσιμο της «υπόθεσης των Τεμπών». Με καφκικού τύπου διαδικασίες και νομικίστικες απαντήσεις επιχειρείται το, «όπως όπως και στα γρήγορα», κουκούλωμα του εγκληματικού, τραγικού σιδηροδρομικού δυστυχήματος. Στο όλο παιχνίδι της συγκάλυψης, πρωτοστατεί η καθεστωτική δημοσιογραφία και το πινγκ - πονγκ των τηλεοπτικών, πανελίστικων, «ομιλούντων κεφαλών» που επιχειρούν να ξεπλύνουν την κόπρο του Αυγείου. Χέρι - χέρι βέβαια με επαγγελματίες πολιτικάντηδες, από εκείνους που εξέθρεψαν οι κομματικοί σωλήνες και που έκαναν πολιτική καριέρα επειδή ο κομματικός μηχανισμός στον οποίο υπηρέτησαν τους ανέδειξε ως «κάτι». Όλοι αυτοί συστηματικά μπαζώνουν οτιδήποτε θεωρούν ότι «είναι για τα μπάζα»: τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη, την κοινή λογική, την αλήθεια, την ελευθερία. Ζώντες και νεκρούς. Τελικά, τον ίδιο τον λαό.

Εντούτοις, για όλο τον λαό που συμπαραστέκεται ηθικά και πρακτικά στον αγώνα των συγγενών για την απόδοση δικαιοσύνης, η δίκη που οργανώνει το καθεστώς με τους δικούς του όρους, δεν έχει πλέον κανένα νόημα. Ας απαιτήσουμε λοιπόν πρώτα απ΄ όλα , την «δίκη των δικαστών», δηλαδή την παραπομπή όλων των δικαστικών λειτουργών που συμμετείχαν άμεσα ή έμμεσα στην συγκάλυψη και που λειτουργούν βάσει των οδηγιών που τους δίνονται από τη μαφιοποιημένη ολιγαρχία που διακατέχει την εξουσία στη χώρα μας. Από ποιους θα μπορούσε να γίνει άραγε μια τέτοια δίκη; Πρώτα από όλα, από τους σοβαρούς και μη επίορκους δικαστές που συνεχίζουν να υπάρχουν σε αυτή την χώρα και προασπίζονται την πραγματική ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Άλλωστε, όπως είχε πει ο Σαιν Ζυστ: «Οι νόμοι μπορεί να είναι δημοκρατικοί και ενδεχομένως επαναστατικοί. Αυτοί που τους εφαρμόζουν δεν είναι.»

Τι οπλίζει τα μυαλά των δολοφόνων των Charlie Kirk;

Του Γιάννη Παπαμιχαήλ*

Με όλους τους θεσμούς, η τυπική και άτυπη εκπαίδευση και η ενημέρωση καλλιέργησαν εδώ και μισό αιώνα την αποσπασματικότητα της σκέψης, τον υποκειμενικό σχετικισμό, τη λατρεία του εφήμερου, την προσήλωση στα ατομικά συμφέροντα και δικαιώματα του καθενός, την κατάρρευση του ιερού και την αποστασιοποίηση των ατόμων από τις ιστορικές συλλογικότητες και τα αξιακά τους συστήματα. Παλαιότερα, πολλοί φιλόσοφοι και κοινωνικοί επιστήμονες (από τον Νίτσε μέχρι τον Μαρξ και από τον Χάιντεγκερ μέχρι τον Αντόρνο) αποκαλούσαν «ημιμαθή» όλη αυτή την μάζα των ανεπαρκώς εκπαιδευμένων και «μορφωτικά ελιτοποιημένων» πληβείων. Άλλωστε, από τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο και ύστερα, οι αλλαγές της οργάνωσης του καταμερισμού εργασίας οδήγησαν τις δυτικές κοινωνίες να απαιτήσουν έναν εκδημοκρατισμό της εκπαίδευσης που θα παρείχε στους νέους όσο το δυνατόν πιο μαζικά, όχι μόνο τα ουσιαστικά, αλλά και τα τυπικά προσόντα (τις διευκολύνσεις για την απόκτηση του «χαρτιού»)· δηλαδή τις συνθήκες που θα εξασφάλιζαν υποτίθεται την ανοδική κοινωνική τους κινητικότητα. Όμως σήμερα, οι περισσότεροι από τους προχείρως πτυχιοποιημένους διπλωματούχους που εκφράζουν με ευκολία τις απόψεις τους, είτε στο διαδίκτυο είτε αλλού (απόφοιτοι πανεπιστημίων, κολεγίων, «ανωτάτων» σχολών κλπ.) δεν είναι καν ημιμαθείς. Είναι φιλοσοφικά, πολιτικά και ιστορικά, αστοιχείωτοι. Μεθοδολογικά ανυποψίαστοι. Το ίδιο άλλωστε ισχύει σε μεγάλο βαθμό και για τις ίδιες τις ελίτ του δυτικού κόσμου.

Ο τουρισμός σε άμεσο κίνδυνο και οι Έλληνες που δεν μπορούν να ταξιδέψουν στη χώρα τους!

 ΠΗΓΗ 

Militaire News
 

Με τον Ηλία Παπαναστασίου
 
   

Στην Ελλάδα βαφτίσαμε τον τουρισμό «βαριά βιομηχανία»! Είναι παγκόσμια πρωτοτυπία να ισχυρίζεσαι ότι η παροχή υπηρεσίων είναι «βαριά βιομηχανία». Έστω κι έτσι τι κάνουμε γι’ αυτή τη «βαριά βιομηχανία» που συντηρεί την ελληνική οικονομία; Την καταστρέφουμε σταθερά, χρόνο με το χρόνο όλο και περισσότερο. Και κάπως έτσι έχουμε βρεθεί πολύ κοντά στο σημείο που και αυτή η «βαριά βιομηχανία» κινδυνεύει να «βαρέσει κανόνι».
 
  Υπερβολές; Κάθε άλλο…Ο οικονομολόγος και πολιτικός επιστήμονας Ηλίας Παπαναστασίου με στοιχεία που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν αναλύει τους κινδύνους που απειλούν τον ελληνικό τουρισμό . Αλλά και τα τεράστια προβλήματα που προκαλεί στη χώρα η χωρίς πρόγραμμα ,σχέδιο και στόχους «ανάπτυξη» του ελληνικού τουρισμού . 
 
 Οι ελλείψεις υποδομών είναι ένα από τα μεγάλα προβλήματα που αν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα, τότε είναι θέμα χρόνου να προκύψουν αξεπέραστα προβλήματα στον ελληνικό τουρισμό. Τελικά τι μένει στο ταμείο από τον τουρισμό; Ο κ.Παπαναστασίου εξηγεί ότι πολλά απ’ όσα εισπράττει η χώρα επιστρέφουν στο εξωτερικό , αφού τα περισσότερα απ’ όσα προσφέρουμε στους τουρίστες εισάγονται! «Το 80% των τροφίμων που καταναλώνουν οι τουρίστες στην Ελλάδα είναι εισαγόμενα! Εισάγουμε ακόμη και ψάρια», εξηγεί ο κ.Παπαναστασίου. Τα ψάρια θα τα εισάγουμε όπως φαίνεται από την Τουρκία.
 
  Γι’ αυτό όπως εξηγεί ο κ.Παπαναστασίου ο τουρισμός θα έπρεπε υποχρεωτικά να έχει αναπτυχθεί παράλληλα και ταυτόχρονα με άλλους τομείς της ελληνικής οικονομίας και κυρίως την αγροτική παραγωγή και την κτηνοτροφία.

Ένας απαράδεκτος ρατσισμός που δεν ενοχλεί τους επαγγελματίες αντι-ρατσιστές. Ίσως γιατί αναφέρεται στους Ρώσους!

 

(Χένρι Κίσινγκερ «Δεν πολεμούσαμε την Σοβιετική Ένωση γιατί ήταν Κομμουνιστική αλλά γιατί ήταν η Ρωσία»)

 

Κλείνουν σήμερα –24/8/2025– τριάμισι χρόνια πολέμου στην Ουκρανία και αναφερόμαστε πλέον σε ένα τεράστιας σημασίας θέμα, αυτό του δηλητηριώδους ρατσισμού εναντίον των Ρώσων και οι αντιδράσεις – που θα έπρεπε να υπάρχουν... – των «επαγγελματιών του αντι-ρατσισμού» στη χώρα μας αλλά και διεθνώς. Ας αρχίσουμε. 

Ακόμα μια φορά η Ρωσία δεν έχει κληθεί στις εορταστικές εκδηλώσεις των κατά τόπους διπλωματικών και προξενικών Αρχών για την εθνική γιορτή της 25ης Μαρτίου. Ποιος; Η Ρωσία, που συνέβαλε τουλάχιστον όσο και οι δύο άλλες Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής στον Αγώνα της Απελευθέρωσης από τον οθωμανικό ζυγό. Το υπουργείο Εξωτερικών έβγαλε και μία κατάπτυστη οδηγία προς αυτή την κατεύθυνση. Επειδή είμαστε προφανώς σε εμπόλεμη κατάσταση με τη συγκεκριμένη χώρα… 

Μόνο που ήρθε η ώρα να μπει ένα φρένο σε αυτή την εξωφρενική κατάσταση. Γιατί είναι βέβαιο ότι η συγκεκριμένη πολιτική δεν προάγει κανένα απολύτως ελληνικό συμφέρον. Μπορεί να εξηγείται με όρους ψυχιατρικής ανάλυσης και ψυχιατρικής θεραπείας.

Το πιστοποιητικό θανάτου της Ευρώπης στην Αλάσκα και οι νάνοι που ζητούν εκδίκηση

 

 

Με τον Ηλία Παπαναστασίου 

«Το συμπέρασμα που προκύπτει από τη συνάντηση Πούτιν-Τραμπ ,είναι ότι δεν υπάρχει πια Ευρώπη…Δεν υπάρχει πολιτικό προσωπικό να ηγηθεί της Ευρώπης. Η Ευρώπη του Βίλι Μπραντ, του Πάλμε ,του Μιτεράν δεν υπάρχει πια… Είναι πολύ δύσκολο να πάμε σε ειρήνη στο θέμα του νατοϊκού πολέμου εναντίον της Ρωσίας…Η Ρωσία υπερασπίζεται τις κόκκινες γραμμές της και το μεγάλο πρόβλημα παραμένει η Ευρώπη και ο Ζελένσκι, που δεν φαίνονται να επιθυμούν την ειρήνη…Η Ευρώπη έχει ένα παρελθόν που δεν θέλει να το ξεχάσει…Η Γερμανία θέλει να πάρει εκδίκηση για την ήττα της μετά από 80 χρόνια…Ο Μακρόν τη δική του εκδίκηση για την ήττα του Ναπολέοντα…Το ίδιο ισχύει για τη Φινλανδία, τη Σουηδία, χώρες των οποίων δεν πρέπει να ξεχνάμε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου…»

 

 Ο οικονομολόγος και πολιτικός επιστήμονας Ηλίας Παπαναστασίου μιλά για το «νέο κόσμο» που είχε βεβαίως ξεκινήσει να διαμορφώνεται πολύ πριν από τη συνάντηση της Αλάσκας, αλλά εκεί έγινε ορατός ακόμη και στους πιο δύσπιστους. Προφανώς ο δρόμος για την τελική του διαμόρφωση δεν θα είναι καθόλου εύκολος. Αυτό φαίνεται στην Ουκρανία, όπου η πορεία για την ειρήνη ναρκοθετείται από τους Ευρωπαίους «ηγέτες». «Η διπλωματία προετοιμάζει πόλεμο και ο πόλεμος προετοιμάζεται από τη διπλωματία…Η Ρωσία έχει το πάνω χέρι στο πολεμικό μέτωπο , έχει ηγεσία προχωρημένη, πολεμά με 50 χώρες ,έχει 28.000 κυρώσεις, μέτωπα ανοιχτά παντού», λέει ο κ.Παπαναστασίου. «Οι ευρωπαϊκοί λαοί οφείλουν πολλά στη Ρωσία…Όπως και η Ελλάδα. Η Φιλική Εταιρεία δεν ιδρύθηκε τυχαία στην Οδησσό.», προσθέτει. Ποιος ο ρόλος που μπορούν να παίξουν οι BRICS και το «εργοστάσιο του πλανήτη» που είναι η Κίνα; 

Ten years after

 

Της Ευγενίας Σαρηγιαννίδη

 

  

 

 

 

Αν ο μη γένοιτο ερωτηθώ για τους τόπους, τα γεγονότα,                  τις γενοκτονίες, τα πρόσωπα

θα ισχυριστώ πως δεν ήξερα τίποτα.
Θα αποκριθώ πως προσωπικά δεν γνωρίζω καθόλου τι έγινε

  

  

                         Ήμουν στο δρόμο.

  

                        Ήρθα μετά.

  

Η φωτιά είχε σβήσει.

  

Το auto da fé είχε κλείσει τον κύκλο του.

  

Ο αυτόχειρας είχε γίνει αγνώριστος.

  

 Αν η μνήμη έχει σάρκα και οστά,

  

τα οστά είχαν μείνει στον τόπο.

  

Η σάρκα είχε γίνει καπνός.

 

[…]

 

Αν ερωτηθώ για την ώρα,

εν πρώτοις θα πω πως την ήξερα.

  

Ήταν η ώρα πάνω κάτω του πανικού της αυγής.

  

Της σιωπής που ποτέ δεν γίνεται τίποτα.

  

(Μα μπορεί το ποτέ και το τίποτα να χαλάσουν τον κόσμο).

Του πανδαιμόνιου από πιάτα που σπάζουν στο μινόρε της αυγής 

που δεν έρχεται.

  

Των καφέ που ‘χουν κλείσει.

Ούτως ειπείν, της νυχτερινής ταραχής σε λιμνάζοντα ύδατα, 

στους ομόκεντρους φθίνοντες κύκλους

  

 σε ακύμαντο τέλμα,

  

με την φόρα πέτρας για πέταμα,

  

έτσι, μόνο και μόνο για να κουνηθούν τα νερά.

  

  

Ίσως, η ώρα και για σάλτο μορτάλε,

  

ισοδύναμο με το άλμα της ωραίας χορεύτριας

  

από το παράθυρο στην φωτιά 

       όπου έλιωνε ήδη ο κουτσός μολυβένιος στρατιώτης.  

  

 

Απόσπασμα από το ποίημα «Auto da fé», Γιάννης Παπαμιχαήλ

  

 

Τον Ιούλιο του 2015 στην στήλη Συν-δια-μόρφωση της εφημερίδας «Ποντιακή Γνώμη» είχα δημοσιεύσει ένα άρθρο με τίτλο «Μικρές (αν)αγγελίες επικείμενων θανάτων». Είχε μόλις προηγηθεί η αυτοπυρπόληση (Ιούνιος 2015) ενός συνταξιούχου, δημοσιογράφου κάποιας τοπικής εφημερίδας της Πελοποννήσου, του Η.Φ. 78 ετών. Το άρθρο ξεκίναγε με το ιδιόχειρο σημείωμα που είχε αφήσει: «Δεν μπορώ να αντέξω άλλο την οικονομική ανέχεια. Δεν μπορώ να αντέξω άλλο την κατάσταση που έχει περιέλθει η χώρα μου. Δεν βλέπω καμία ελπίδα. Σας αποχαιρετώ.».

H Ρωσία, ο αγώνας ζωής και θανάτου, η παντοτινή οφειλή της Ελλάδας

Του 

Ηλία Παπαναστασίου 

 

 

 

Αναρωτιέται κανείς για την ερμηνεία του φαινομένου, για την αιτιολογία μιας μαζικής αντι–ρωσικής ψύχωσης και υστερίας εναντίον των Ρώσων που έχει πάρει πλέον ανεξέλεγκτα χαρακτηριστικά και θυμίζει συλλογική ψύχωση, επαναλαμβανομένη τακτικά στην ιστορία. Θα μπορούσαμε να απαριθμήσουμε –συνοπτικά– τρεις βασικούς πυλώνες ερμηνείας της αντι–ρωσικής υστερίας:

 

 

(α) Η Ρωσία αποτελεί έναν τεράστιο –τον μεγαλύτερο παγκοσμίως– γεωγραφικό χώρο έθνους-κράτους που δεν θεωρείται «αφομοιωμένος» και «ενταγμένος» στη «Δυτική» –ουσιαστικά αμερικανική– Γεωστρατηγική διάταξη οικονομικών συμφερόντων. Ναι μεν ακολούθησε την «οικονομία της αγοράς» δηλαδή τους νόμους της καπιταλιστικής ανάπτυξης μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, ναι μεν μετατράπηκε σε «κράτος–παρία» κατά την περίοδο του μεθύστακα Γιέλτσιν –1991 έως 1999– όμως μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Βλαδίμηρο Πούτιν (1999) και της Προεδρίας από τον ίδιο (2000), φάνηκε από την πρώτη στιγμή πως η περίοδος των εξευτελισμών, υποτιμήσεων, γελοιοποιήσεων της αμερικανοτραφούς Δύσης σε βάρος της Ρωσίας άρχισε να παίρνει τέλος. Η περίοδος Πούτιν χαρακτηρίζεται σαν περίοδος μιας γενικής ανασυγκρότησης, οικονομικής μεγέθυνσης, ιδεολογικής και ψυχολογικής ανάκαμψης σε τεράστιο βαθμό, όλα δε τα προαναφερθέντα κρίθηκαν σαν «λίαν επικίνδυνα» και «ανατριχιαστικά»« για την παντοδυναμία των ΗΠΑ δηλαδή της «αμερικανοπλασμένης Δύσης» και όχι της «Δύσης γενικά» όπως βαυκαλίζονται οι «Δυτικοί» να την αποκαλούν! Στα 25 χρόνια του 21ου αιώνα η Ρωσική Ομοσπονδία δυνάμωσε εξαιρετικά και αυτό σήμανε όχι απλώς «καμπανάκι συναγερμού» αλλά –κυριολεκτικά– την «Καμπάνα του Αγίου Βαρθολομαίου», ειδικότερα για τις ΗΠΑ και την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

 

«Κάποιος», «κάπως», «κάποτε» θα έπρεπε να «κόψει την φόρα» στην αναγεννημένη Ρωσία που λειτουργεί πλέον σαν αντίπαλος –και ισοδύναμος– πόλος, σαν «αντίπαλο δέος» στην Αμερικανική Ηγεμονία που βρίσκεται ήδη σε παρακμή. Η πλήρης ενδυνάμωση της Ρωσίας με τον Πούτιν θυμίζει την πλέον ακμαία φάση τής τότε παντοδύναμης Σοβιετικής Ένωσης (1945-1955). Οι ΗΠΑ δεν χρειαζόντουσαν «αντίπαλο δέος» αλλά απόλυτη ηγεμονία στον πλανήτη και υπακοή στα κελεύσματά τους! Τόσο, μα τόσο απλά! (Γεωστρατηγικός λόγος)

O διαταραγμένος Αμερικανός Προτεστάντης (Από τον παρανοικό Αντι-Ρωσισμό στην Αντι-Κινεζική Ψύχωση και από εκεί στην Αντι-Ιρανική Σχιζοφρένεια)

 

Του  

  
Ηλία Παπαναστασίου
 

  

Σύντομη εισαγωγή για τον Περσικό Πολιτισμό  

  

 Η Περσία έγινε η κοιτίδα ενός από τους λίγους μεγάλους πολιτισμούς που αναπτύχθηκαν στην καρδιά της ίδιας της Ασίας».

  

Πρώτοι οι Πέρσες έκαναν γνωστή σε όλο τον κόσμο την ύπαρξη του επίγειου παραδείσου κυρίως μέσω με των επιβλητικών κήπων, με αποκορύφωμα τους Κήπους της Βαβυλώνας, ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου.

  

Ο πλούτος της Μεσοποταμίας είχε εν πολλοίς να κάνει με την αξιοθαύμαστη εκ μέρους των Περσών ανάπτυξη των τεχνικών της άρδευσης που εφαρμόστηκε, για πρώτη φορά, σε ερημικές περιοχές του υψιπέδου, μεταφέροντας νερό από πολύ μακρινές αποστάσεις (η περσική επινόηση αφορούσε στις υδρομαστευτικές στοές, γνωστές ως Κανάτ, που αναπτύχθηκαν και τελειοποιήθηκαν από τον 10ο έως τον 8ο αιώνα).

  

Γνωστή είναι και η επίδραση των περσικών ποιητικών κειμένων αλλά και των θρησκευτικών αντιλήψεων που έκαναν τους ανθρώπους της Ευρώπης και τον Νίτσε να γράψουν το Τάδε έφη Ζαρατούστρα, ξεδιπλώνοντας την καταλυτική επίδραση που άσκησε ο ζωροαστρισμός, η θρησκεία των αρχαίων Περσών, στο σύνολο της σύγχρονης σκέψης.

Ο εποικισμός της ελληνικής επαρχίας

 

Της

 

 

 

Ευγενίας Σαρηγιαννίδη*

 

 

  

 

«Των οικιών ημών εμπιπραμένων ημείς άδομεν»

 

 

Θουκυδίδης

 

 

Ήδη πριν από πέντε περίπου χρόνια σε προφορική δήλωσή της η κ. Ντόρα Μπακογιάννη μας είχε πληροφορήσει για το σχέδιο εποικισμού της ελληνικής υπαίθρου και για το ενδεχόμενο εγκατάστασης μεταναστών (από τους οποίους οι περισσότεροι έχουν εισέλθει καταρχάς παράνομα στη χώρα), σε διάφορα χωριά ανά την επικράτεια. Πιο συγκεκριμένα, δήλωνε ότι η πρόταση που η ίδια είχε καταθέσει ήταν « να διαχωριστούν, να επιμεριστούν σε χωριά και να τοποθετηθούν  μεταξύ των χωριών που έχουν ανάγκη από χέρια για να μπορούν να βοηθήσουν και να βρουν δουλειά οι άνθρωποι αυτοί και ταυτόχρονα να υπάρχουν σχολεία, ώστε να μπορούν να πηγαίνουν τα παιδιά τους.» Παράλληλα, διευκρίνιζε στη δήλωσή της ότι «κάτι τέτοιο θα ήταν εφικτό να γίνει, διότι η Ύπατη Αρμοστεία και τα διάφορα προγράμματα πληρώνουν στους ανθρώπους σε αυτά τα συγκεκριμένα χωριά νοίκια τα οποία είναι σημαντικά, όταν κατατίθενται στην οικονομική ζωή ενός χωριού.»…

 

 

Αυτά είχε ήδη εξαγγείλει από το 2019 η κ. Μπακογιάννη πολύ πριν έρθει το πλήρωμα του χρόνου και με Προεδρικό Διάταγμα στις 15 Απριλίου 2025, αρ. φύλλου 194 της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως θεσπιστεί επίσημα ότι κάθε οικισμός κάτω  των 2.000 κατοίκων θα υποδεχθεί προσωρινά (;) 100 μετανάστες. Με Προεδρικό Διάταγμα παρακαλώ(!), τύπου «αποφασίζουμε και διατάζουμε»… Ποια Βουλή; Ποια αντιπολίτευση; Ποια δημοκρατία; Ποιοι νόμοι; Φαίνεται πως η σημερινή κυβέρνηση έχει μπερδέψει το πολίτευμά μας με την Βασιλεία του Λουδοβίκου ΙΔ’ ο οποίος δήλωνε ευθαρσώς πως «το κράτος είμαι εγώ». Αναλόγως και ο «δημοκρατικά εκλεγμένος» Πρωθυπουργός και ο διορισμένος Πρόεδρος της Δημοκρατίας του, «αποφασίσουν και διατάσσουν» πως στην, κατ’ όνομα ελληνική, κατ’ ουσία σατραπεία, της πρώην ελληνικής επικράτειας, ήρθε η ώρα να αλλάξουμε λαό.

Από την «μαφία της ξαπλώστρας» στην λαϊκή απαξίωση του δημόσιου πλούτου

 

Της

 

 

Ευγενίας Σαρηγιαννίδη* 

 

 

 

 

 

 

«Στο περιγιάλι το κρυφό κι άσπρο σαν περιστέρι,

Διψάσαμε το μεσημέρι, μα το νερό γλυφό.»

Γιώργος Σεφέρης

 

 

 Μύρισε καλοκαιράκι… Ήρθε και το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος για να το πιστοποιήσει και τυπικά και οι «Αθηναίοι», όσοι δεν μπόρεσαν να φύγουν σε μακρινούς  προορισμούς, έτρεξαν να συνωστισθούν στις παραλίες της Αττικής, εγκαινιάζοντας για φέτος μαζικά  το γνωστό μας πλέον… staycation. Επέδειξαν, όπως και πέρυσι, μια ιδιαίτερη προτίμηση για την «Αθηναϊκή Ριβιέρα», περιφρονώντας κάπως τις παραλίες του Αγίου Αντρέα, της Λούτσας, της Ραφήνας, που πριν από κάποια χρόνια κατείχαν πρώτη θέση στις πιο δημοφιλείς επιλογές τους. Αλλά έτσι είναι οι μόδες… έρχονται και παρέρχονται…

 

Τι άφησαν πίσω τους; Βεβαίως, τα παράγωγα του πολιτισμού και της αισθητικής τους: Βουνά από σκουπίδια, που τα έπαιρνε ο αέρας και τα πέταγε στη θάλασσα, γόπες, σπασμένα μπουκάλια από μπύρες, χάρτινα κυπελάκια του καφέ, μαζί με τα χάρτινα καλαμάκια τους (γιατί είμαστε και οικολόγοι) και διάφορα άλλα παρόμοια που μπορεί κανείς να δει στις επισυναπτόμενες φωτογραφίες ως μια μικρή ένδειξη του τι αφήνουν πίσω τους τα «μπάνια του λαού» στις ελεύθερες παραλίες…

Αντι-Κινεζική Υστερία, αντι-Ρωσική Παράνοια και η Παρακμή της Αμερικάνικης Ηγεμονίας - H εύκολη κριτική του πληκτρολογίου

 

Του  

  
Ηλία Παπαναστασίου
 

  
(α) Ο μοχθηρός, σχιστομάτης κούλης που είναι και Κινέζος και Κομμουνιστής 

 

 

Διαβάζουμε δηλώσεις Αμερικανού Υπουργού για την Κίνα

 

 

«Ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας, ο Πιτ Χέγκσεθ, κατηγόρησε σήμερα την Κίνα πως προετοιμάζεται «δυνητικά να χρησιμοποιήσει στρατιωτική βία» στην περιφέρεια Ασίας-Ειρηνικού, περιοχή που η Ουάσιγκτον θεωρεί «θέατρο» επιχειρήσεων στο οποίο δίνει την «προτεραιότητα», με φόντο την κλιμάκωση των εντάσεων.

«Η απειλή που αντιπροσωπεύει η Κίνα είναι αληθινή και μπορεί να είναι άμεση», τόνισε σε ομιλία του στο πλαίσιο του Διαλόγου Σάγκρι-Λα στη Σιγκαπούρη, του κυριότερου φόρουμ για την ασφάλεια και την άμυνα στην Ασία, που διεξάγεται με φόντο την περαιτέρω όξυνση των εμπορικών και γεωπολιτικών εντάσεων ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και το Πεκίνο αφότου επέστρεψε στον Λευκό Οίκο ο Ρεπουμπλικάνος Ντόναλντ Τραμπ τον Ιανουάριο.

 

 

Ο κ. Χέγκσεθ επέμεινε στο ότι η Κίνα «θέλει να κυριαρχήσει και να ελέγξει» την περιοχή και πρόσθεσε πως «εκπαιδεύεται καθημερινά» ενόψει εισβολής στην Ταϊβάν, καθώς έχουν πολλαπλασιαστεί τα κινεζικά στρατιωτικά γυμνάσια γύρω από τη νήσο» (Δηλώσεις Αμερικανού Υπουργού Άμυνας, Capital -31/5/2025).

 

 

Δεν είχαμε ποτέ αυταπάτες για τον σφοδρό και νοσηρό αντι-Κινεζισμό των Αμερικάνων εξαιτίας –κατά πρώτο λόγο...– της οικονομικής πρωτοκαθεδρίας της Κίνας και της απίστευτης προόδου της Κινέζικης Κοινωνίας και Οικονομίας τα τελευταία 40-45 χρόνια, καταφέρνοντας να βελτιώσει εκπληκτικά το βιοτικό επίπεδο των Κινέζων. Ο σημερινός Έλληνας Πρωθυπουργός, σε στιγμές ειλικρίνειας, είχε δηλώσει αρχές Νοεμβρίου 2019, τέσσερις μήνες αφότου εκλέχτηκε στις εκλογές ως Πρωθυπουργός, πως «Επισκέπτομαι την Κίνα, την χώρα που κατάφερε να βγάλει από την φτώχεια 850 εκατομμύρια ανθρώπους» . Είμαστε σίγουροι πως θυμάται ακόμη την δήλωση αυτή... 

Οι καμπάνες του Σινά ηχούν πένθιμα για την «έρημο» της Ελλάδας

 

Η επιχείρηση υφαρπαγής του Σινά από την Αίγυπτο, είναι η τιμωρία για όσες φορές δεν σταθήκαμε στο ελληνορθόδοξο ανάστημά μας

 

 

Του  Ελευθέριου Ανδρώνη 

 

 

 

Από πνευματική σκοπιά, η δικαστική αιχμαλωσία της Μονής Σινά από τους Αιγύπτιους δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Είναι το έσχατο κατάντημά μας, μετά από μια σειρά αρνήσεων να σταθούμε στο ελληνορθόδοξο ανάστημά μας.

 

Αρνηθήκαμε να ομολογήσουμε την ελληνική χριστιανοσύνη της Βορείου Ηπείρου και της Μαριούπολης, σε όλες τις δοκιμασίες τους. Αρνηθήκαμε να υψώσουμε φωνή για τους εγκληματικούς διωγμούς στην Αγία Λαύρα του Κιέβου. Αρνηθήκαμε να αποτρέψουμε το μαγάρισμα της Αγιάς Σοφιάς και της Μονής της Χώρας από τους Τούρκους. Αρνηθήκαμε να πατήσουμε πόδι για τις σφαγές χριστιανών ρωμιών στη Συρία. Κάναμε εθνικούς μας «χωροφύλακες» τους υπονομευτές του Αγίου Φωτός που βιοπορίζονται με το να υποσκάπτουν τα θεμέλια του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Φωνάξαμε και περήφανα στην υφήλιο ότι είμαστε η πρώτη ορθόδοξη χώρα που νομιμοποιεί τον γάμο των ομοφυλοφίλων. Βάλαμε και ξόανα «καλλιτεχνικής» βλασφημίας στην Πινακοθήκη μας, και τα περιφρουρούμε σαν εθνικό θησαυρό.

«Real Politik» (πολιτικός ρεαλισμός) ή ο τερματισμός της Γενοκτονίας!

 

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

 

 

Δεν είναι επιλογή, είναι καθήκον απέναντι στη Γάζα, την Παλαιστίνη!

 

Καμία επιστροφή στο κατοχικό καθεστώς πριν την 7 Οκτώβρη!

"Αφυπνίστηκαν" μόνον μετά 600 ημέρες Γενοκτονίας και στην ελληνόφωνη αριστερά;
Κοινή δήλωση ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, Νέας Αριστεράς, Πλεύσης Ελευθερίας προς Μητσοτάκη, Γεραπετρίτη... με κατάληξη το "αίτημα": «[...] Να προσκληθεί ο Μαχμούντ Αμπάς στην ελληνική βουλή»...
Άραγε διαφωνεί η ευρωπαϊκή δεξιά που "αφυπνίστηκε" κι αυτή μετά από 600 ημέρες Γενοκτονίας, ή ο Benzion Mileikowsky, ο Πολωνοεβραίος Ναζί γνωστός ως Νετανιάχου;
Αυτή η "αφύπνιση" επήλθε -να δεχτούμε πως ήταν σύμπτωση-, μόνον κι αφού "αφυπνίστηκαν" οι Starmer, Callas, Von der Kazzen, Macron και Cia... κι ανακάλυψαν τη Γάζα, μαζί με την δημοσιογραφική πορνεία που για 600 ημέρες μας βομβάρδιζε για τον τραυματισμό Ουκρανού πολίτη από τον ιμπεριαλιστή Πούτιν κι άλλα δελτία των αφεντικών της...
Τι ενώνει όλους αυτούς σ' αυτή την ξαφνική "αφύπνιση" μετά από 600 ημέρες Γενοκτονίας, Εθνοκάθαρσης, Ολοκαυτώματος;
Να βάλουν στο "παιχνίδι" τον προδότη δωσίλογο και δοτό Αμπάς, ως δήθεν εκπρόσωπο του Παλαιστινιακού λαού! 

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ 

Δημήτρης Μπελαντής: Ποιος εκπροσωπεί την Παλαιστίνη;

 

Κατά τα τέσσερα πολιτικά  κόμματα που...

πολύ σωστά ζήτησαν την λύση της στρατιωτικής συνεργασίας Ελλάδας - Ισραήλ, εκπρόσωπος των Παλαιστινίων είναι ο Αμπάς και πρέπει να έρθει αυτός να μιλήσει στην ελληνική Βουλή.
Όχι η Χαμάς, ο Αμπάς.
Όχι η δύναμη που εκλέχτηκε νόμιμα από τους Παλαιστίνιους στην Γάζα ως κυβέρνηση τους και που καθοδήγησε τον ηρωικό αγώνα τους. Αλλά ένας δωσίλογος ουσιαστικά ή έστω  τουλάχιστον ένας "ηγέτης"  αδιάφορος για τον λαό αυτόν.
Αυτό το δέχεται και το ΚΚΕ, που σε ανύποπτο χρόνο είχε τονίσει εμφατικά, χωρίς να το ρωτήσει κανείς, ότι διαφωνεί πολύ ιδεολογικά με την Χαμάς!!!
Με τον Αμπάς δηλαδή συμφωνεί;