Χώρος, Χωράφι, Χωριό, Χώρα: Κοινή ρίζα που ξεριζώνεται.

 

Της 

 

Ευγενίας Σαρηγιαννίδη

 

Για την σφαγή των αμνών…

 

Τ’ ακούσαταν τι γένηκε στου Κώστα τα χειμάδια;

 

Μπήκαν φονιάδες στα μαντριά και πήραν τα κοπάδια.

 

Τις προβατίνες με τ’ αρνιά και τα τρανά κριάρια.

 

Σκοτώσανε τα πρόβατα με την αράδα όλα.

 

Σφάξαν το Νιάγγρο τον τρανό, τον Μπέλο τον γκεσέμι.

 

Σφάξαν την στρεφοκάλεσα με το λαμπρό κουδούνι.

 

Ρημάξαν έτσι τα μαντριά, ρημάξανε κι’ οι στρούγγες…

 

(Παράφραση δημοτικού τραγουδιού της Ηπείρου. Παραλλαγή επικαιροποιημένη μετά από  την εξόντωση του κοπαδιού του Κώστα Θεοφίλου στο Μικρό Μοναστήρι Μακεδονίας στις 10/12/2025)

 

Όπως διαβάζουμε στο προφίλ της κ. Μαίρης Θεοφίλου (κόρης του τσέλιγκα Κώστα Θεοφίλου) στο facebook: «Το αρνάκι στη φωτογραφία γεννήθηκε το βράδυ 8 Δεκεμβρίου 2025. Η φωτογραφία τραβήχτηκε το πρωί της ενάτης Δεκεμβρίου, όπου ο πατέρας μου το βοηθά να πιει γάλα. Στις 10 Δεκεμβρίου η μαμά και το κοριτσάκι της θανατώθηκαν μαζί με τα υπόλοιπα ζώα μας.» Και συνεχίζει λίγο πιο κάτω: «Αυτά είναι μερικά από όσα κάναμε ως διατηρητές της φυλής ρουμλουκίου αλλά υπάρχουν και άλλα πολλά. Κλείνοντας, θα αναφερθώ και στη φυλή η οποία μετά από τόσα χρόνια ΞΑΦΝΙΚΑ παύει να υφίσταται επειδή, μάλλον, δεν εξυπηρετεί συμφέροντα. Η φυλή υπάρχει, ή μάλλον υπήρχε και είχε αναγνωριστεί από τους αρμόδιους φορείς σύμφωνα με οδηγίες του υπουργείου. Αν τώρα το αρνείται, το υπουργείο αναιρεί τον ίδιο τον εαυτό του. Αυτά είχα να πω. Και κάτι τελευταίο. Δεν δώσαμε τα πρόβατα, μας τα πήραν.

 Δεν υπογράψαμε ποτέ, δεν συμφωνήσαμε ποτέ και δεν τα παραδώσαμε ποτέ. Ήρθαν με εισαγγελική εντολή, μπήκαν στο μαντρί μας, τα κυνήγησαν μόνοι τους, τα πυροβόλησαν και τα φόρτωσαν πεθαμένα στα φορτηγά.»

Αυτοοργάνωση ή και άλλα ακόμη Ψέμματα του Αλέξη Τσίπρα

 

Του Δημήτρη Μπελαντή 

 

Ο Αλέξης φέρνει  στο παρόν από το  πασοκικό παρελθόν  του 1974 την λέξη " αυτοοργάνωση" και τον όρο " κίνημα πολιτών"

 Αν κάποιος όντως θέλει αυτοοργάνωση, δεν βάζει να προλογίσουν το βιβλίο του ένας πρώην σημιτικός διανοούμενος  at high places όπως ο  καθηγητής κ.Λιάκος η ένας τραπεζίτης ουσιαστικά που υπέγραψε το τρίτο  μνημόνιο όπως ο Γιώργος Χουλιαράκης .Φέρνεις έναν ή μια  γονέα των Τεμπών, μια καθαρίστρια, έναν εργαζόμενο στην όποιαν βιομηχανία έχει μείνει,μια αγρότισσα από τα μπλόκα, πιθανόν έναν φτωχό μετανάστη που ζει χρόνια στην χώρα,μια λαντζέρισσα, έναν  κατώτερο δημοτικό υπάλληλο, κάποιον δηλαδή που ασκεί μια καταπιεσμένη  και εκμεταλλευόμενη δραστηριότητα και δεν μπορεί να το βγάλει πέρα οικονομικά  στο τέλος κάθε μήνα. Που όντως θέλει ένα καλύτερο μέλλον για την χώρα.

Tι είναι η Ελλάδα τελικά;

 Του  

 Ηλία Παπαναστασίου 

 

 

Δεν απαιτείται ιδιαίτερη προσπάθεια για την απάντηση. Η Ελλάδα είναι πλέον μια «ολοκληρωμένη» Αποικία της Αμερικής, μια Αμερικανική Αποικία που θυμίζει Πόρτο Ρίκο. Γιατί αυτό είναι ουσιαστικά, το Πόρτο Ρίκο της Ευρώπης. Αυτό επιβεβαιώνεται και με την τελευταία συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ μέσω της Αμερικανίδας Πρέσβειρας για την δημιουργία ενεργειακού κόμβου (Hub) στον Πειραιά όπου το αμερικανικό LNG με την αμέριστη συμπαράσταση του στόλου των Ελλήνων εφοπλιστών θα εφοδιάζει την Ουκρανία του γνωστού Ζελένσκυ στον πόλεμο του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας.

Καμμιά μεταπολεμική κυβέρνηση δεν έφερε την χώρα σε τέτοιο επίπεδο γλοιώδους αμερικανοφιλίας και Αμερικανοδουλείας όσο η σημερινή, χωρίς φυσικά να απαλλάσσονται των ευθυνών τους και όλες οι προηγούμενες Κυβερνήσεις. Η Ελλάδα μετατράπηκε από χώρα σε χώρο όπου σταθμεύουν όλες οι στρατιωτικές και οικονομικές δυνάμεις των ΗΠΑ αλλά και των υπολοίπων Νατοϊκών χωρών μεταλλάσσοντας το προφίλ και την εικόνα της χώρας «επί το αμερικανικότερον» αλλά και «επί το δουλοπρεπέστερον». Μια χώρα με ένδοξο παρελθόν έχει «μετασχηματισθεί» σε απέραντο εργοστάσιο παραγωγής δουλοπρεπών και γραικύλων πολιτικών, επιχειρηματιών αλλά και σημαντικών στρωμάτων του ελληνικού λαού. Ο όρος Graeculus του Κικέρωνα επανήλθε –ουσιαστικά ποτέ δεν λησμονήθηκε στην χώρα μας– και το είδος των Graeculi κοντεύει να λάβει τις ποσοτικές και ποιοτικές διαστάσεις ενός ολοκλήρου έθνους.

 

 Ας παρατηρήσουμε χαρακτηριστικά του νεοελληνικού χαρακτήρα και μαζικής ψυχολογίας των τελευταίων 30-40 ετών.

Οφείλουμε να χτυπήσουμε το κακό στη ρίζα του ...

 

Της

Μαρίας Καρυστιανού 

Οι αγρότες στους δρόμους, φωνάζουν απεγνωσμένα για την επιβίωση και για τα αφανισθέντα ζώα τους. 

Όμως όλες αυτές οι  διαμαρτυρίες στους δρόμους καταλήγουν  κάθε φορά σε μία άκαρπη εκτόνωση: 

η κυβέρνηση προσφέρει ψίχουλα σε σχέση με όσα χρωστάει,  η αντιπολίτευση «στηρίζει» με παχιά λόγια, και τελικά ΚΑΜΙΑ ουσιαστική λύση στις παθογένειες που πληγώνουν τη χώρα.

Η ρίζα του κακού είναι σαφής: 

οι πολιτικοί υπεύθυνοι παραμένουν ΠΑΝΤΑ εκτός κάδρου, ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΙ!, προστατευμένοι από το άρθρο 86 του Συντάγματος, ενώ πλέον εντείνεται και η επίσημη τρομοκρατία κατά των μαρτύρων που καταγγέλουν πολιτικούς.

Για αυτό οφείλουμε να χτυπήσουμε το κακό στη ρίζα του, 

να φωνάξουμε για την ουσία και την οριστική λύση στα προβλήματά μας. 

Δεν θα ξεγελαστούμε πάλι από υποσχέσεις και ψίχουλα.

Για αυτό απαιτούμε: 

Ο μπάρμπα Σαμ, οι δεδομένοι της Αθήνας και οι 40 κλέφτες του Κιέβου!

 

 

 Στην εκπομπή του «Ιδεοχώρου», ο Δημήτρης Λιάτσος και ο καλεσμένος του, οικονομολόγος και πολιτικός επιστήμων, Ηλίας Παπαναστασίου, συζητούν με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψη του Ζελένσκι στην Αθήνα και την υποδοχή του από τον Ελληνα πρωθυπουργό και τη νέα πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα. Επίσκεψη, εν μέσω πολύ σοβαρών αποκαλύψεων διαφθοράς στην Ουκρανία που «δείχνουν» απευθείας ως υπαίτιους τον ίδιον και το περιβάλλον του.

Σήμερα η επέτειος της ντροπής και της Ήττας!

 

 

Σχολιάζει ο 

 

Νίκος Κλειτσίκας

Ένα άλλο "Πολυτεχνείο" μόνο μπορεί να μας ξεπλύνει...

Τιμή και δόξα στους πραγματικούς αγωνιστές!

 

 

 

Οι νεκροί μας ας γίνουν φάρος φωτεινός, για τις επόμενες γενιές!

Ποιο Πολυτεχνείο;  Ποια Λαϊκή Εξέγερση;
Δεν είναι αυτό το δικό μας Πολυτεχνείο, ο δικός μας Νοέμβρης!
Ένα ενιαίο Μέτωπο εγχώριας ευρωπαϊκής Νατοϊκής-ιμπεριαλιστικής αριστεράς, μαζί με τη δεξιά σε μια κοινή "πολιτική" ατζέντα:
Μέτωπο για την "κλιματική αλλαγή", την "πράσινη ανάπτυξη" και πράσινα άλογα, Μέτωπο για την αντιμετώπιση του "Ρωσικού ιμπεριαλισμού", Μέτωπο για τα ατομικά δικαιώματα, τα 'βίτσια' και τις ιδιαιτερότητες μιας ελίτ και μόνον που πρέπει ν' ανήκουν στα "γένη" (γκέι, λεσβίες, άφυλοι, διεμφυλικοί, τρανσέξουαλ, αυτοπροσδιορισμός, αλλαγή φύλου στα 15, γάμος, τεκνοθεσίες, υιοθεσίες, αλλαγή φύλου στα 15, 'αντιρατσιστικά' μαθήματα ομοφυλοφιλίας από την Γ' Δημοτικού...), Μέτωπο για πολλές Δόσεις πειραματικών φαρμάκων, "€μVολίων" Big Pharma, Μέτωπο της "σωστής πλευράς της ιστορίας" με την Ελλάδα και την Κύπρο βάσεις, ορμητήρια των εβραιοναζί εναντίον του Παλαιστινιακού λαού, για το δικαίωμα των βρεφοκτόνων σιωναζί στη Γενοκτονία κι Εθνοκάθαρση, Μέτωπο για το ξεπούλημα της Μακεδονίας κι "ας μην είμαστε μοναχοφάηδες" με το Αιγαίο... όπως έλεγε ο Νατοϊκός "τραγουδιστής" Κοτζιάς και προστέθηκε κάποια Δαμανάκη, Μέτωπο για Διχοτόμηση της Κύπρου με "διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία", με την "αραβική άνοιξη made in USA" για τη Συρία της Αλ Κάιντα: να πέσει ο "αιμοσταγής δικτάτορας Άσαντ...
Νατοϊκοί χαμηλόβαθμοι υπάλληλοι, δουλικά των ΗΠΑ: κραυγάζουν σαν ξεφωνημένα παρτάλια για δήθεν "δημοκρατία"!

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Καρυστιανού: Απ΄ τη μια οι Καραχάλιοι κι απ’ την άλλη ένα χάλι

 

Της

 Ευγενίας Σαρηγιαννίδη 




Γίνεται πολύς λόγος για την πιθανότητα δημιουργίας ενός κινήματος (και όχι πολιτικού φορέα), με αφορμή το έγκλημα των Τεμπών, γύρω από την εμβληματική φιγούρα της κ. Καρυστιανού. Το ενδεχόμενο αυτό είναι κάτι που πολλοί άνθρωποι (μεταξύ των οποίων και η υπογράφουσα), επιθυμούν και εύχονται, βιώνοντας το ασφυκτικό πολιτικό και κοινωνικό αδιέξοδο μιας πλέον μαφιοποιημένης και εγκληματικής πολιτικής διακυβέρνησης .

Στο διαδίκτυο και στα κοινωνικά δίκτυα εμφανίζονται πολλά υποστηρικτικά και ενισχυτικά κείμενα και σχόλια αναφορικά με αυτήν την προοπτική. Ωστόσο, ορισμένα από αυτά τα υποστηρικτικά κείμενα δημιουργούν απορίες, αμφιβολίες και ασάφειες σε σχέση με το περιεχόμενο, το παρόν και το μέλλον ενός τέτοιου εν δυνάμει κινήματος. 

Ζωνιανά, Χανιά, Βορίζια … μια Ντραγκέτα Δρόμος

Tης Ευγενίας Σαρηγιαννίδη

 

Ποια λοιπόν μορφή αναδύεται μέσα από τα δραματικά γεγονότα του καιρού μας;
Από την μία πλευρά, επιστροφή στην αγριότητα, από την άλλη ο λήθαργος, οι δυο ακραίες μορφές της ανθρώπινης παρακμής συνυπάρχουσες σε μια χρονική περίοδο.
Φρήντριχ Σίλλερ

Τα πρόσφατα γεγονότα στα Βορίζια της Κρήτης συνιστούν ένα ενδεικτικό παράδειγμα μαφιοποίησης της κοινωνίας. Εννοείται δεν είναι το μόνο. Έχουμε ξεχάσει τα Ζωνιανά και την εμπορία ναρκωτικών; Την απόπειρα εξάρθρωσης εγκληματικής οργάνωσης στα Χανιά; Τη διερεύνηση για εμπλοκή και υποβοήθηση από την πλευρά στελεχών της αστυνομίας; Την καταπάτηση και απόπειρα πώλησης σε ξένους αγοραστές μοναστηριακών στρεμμάτων με πιθανή εμπλοκή του ανώτερου κλήρου; Και τόσα άλλα που μπορεί να αντλήσει κανείς από το αστυνομικό ρεπορτάζ.

«Η μαζική ψύχωση κατά της Ρωσίας μας οδηγεί σε πυρηνικό πόλεμο»-Ηλίας Παπαναστασίου

 

 

Η συνάντηση Τραμπ-Πούτιν στην Αλάσκα τον Αύγουστο, δημιούργησε πρόσκαιρες ελπίδες για ειρήνη στην Ουκρανία. Αποδείχτηκαν φρούδες. Οι Ευρωπαίοι ετοιμάζονται για τον μεγάλο πόλεμο και οι επιχειρηματίες που φαίνεται ότι τελικά την κυβερνούν ετοιμάζονται για πολύ μεγάλες δουλειές και κέρδη μέσω της «πολεμικής βιομηχανίας».

 

 

Για να σταθεί το επιχείρημα ότι πρέπει οι Ευρωπαίοι πολίτες -μαζί και οι Έλληνες- να πολεμήσουν κατά της Ρωσίας χρειάζεται να διαμορφωθεί ένα κλίμα υστερικής ρωσοφοβίας. Αυτό ζούμε τα τελευταία χρόνια και ο κ. Ηλίας Παπαναστασίου, πολιτικός επιστήμονας και οικονομολόγος μας εξηγεί πως στήνεται το σκηνικό για μια παράσταση που μπορεί να είναι και η τελευταία αυτού του κόσμου, αν σύντομα δεν επικρατήσει η κοινή λογική.

 

 

 

«Εγώ η Κίμπερλι Γκίλφοϊλ…»

 

Του Στάθη Σταυρόπουλου

 

Ας υποθέσουμε ότι είμαι η κυρία Κίμπερλι Γκιλφόϊλ.

Πρώτον: Δεν θα με έστελναν πρέσβειρα στην Τουρκία. Εκεί παίζουν μεγάλα παιδιά. Όμως, εδώ που πλακωνόμαστε για τον Σαββόπουλο, θα με έστελναν.

Δεύτερον: Αν ήμουν η Κίμπερλι και με έστελναν εδώ, πριν καν δώσω τα διαπιστευτήριά μου, θα πήγαινα για προσκύνημα στην Ακρόπολη. Κι έτσι θα έκλεβα τις καρδιές όλων των Ελλήνων που, ως γνωστόν, ψοφάνε για κάτι τέτοια.

Αρχαιόθεν! Ήρθε ο Μάριος στην Αθήνα, υπέβαλε τα σέβη του στην Αθηνά, και οι Αθηναίοι του έστησαν άγαλμα και το παρασημοφόρεσαν (το άγαλμα).

Αμέσως μετά ήρθε ο Σύλλας στην Αθήνα και την… κατέκαυσε! Όμως αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Ας μείνουμε στην εκδοχή των Ανθυπάτων που τους δοξάζουμε — και όχι των Ανθυπάτων που μας καίνε.

 

Αν, λοιπόν, ήμουν η κυρία Κίμπερλι Γκίλφοϊλ, θα πήγαινα πρώτα απ’ όλα στην Ακρόπολη, εκείνη όμως προκρίνει να πάει πρώτα στα μπουζούκια και μετά στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Λογοκλοπή & Αποσιώπηση των Πηγών ως Μορφές Ακυρωτικής Κουλτούρας

 Της

Ευγενίας Σαρηγιαννίδη

Αφενός πληροφορούμαστε διαρκώς πως πλέον ελάχιστοι άνθρωποι διαβάζουν ή μπορούν να παρακολουθήσουν συγκεντρωμένα μεγάλες σε διάρκεια δημόσιες τοποθετήσεις πάνω σε θέματα της επικαιρότητας ή φλέγοντα επιστημονικά ζητήματα που άπτονται της κοινωνίας. Αφετέρου, τα κείμενα που παράγονται και κυκλοφορούν στο διαδίκτυο έχουν πάρει την μορφή συλλογικής λογοδιάρροιας. Να μην παραλείψουμε να συμπεριλάβουμε τα video, τα podcast, τα reel και τον «αλγόριθμο που για να σε συμπαθεί» πρέπει συνέχεια να ανανεώνεις τις αναρτήσεις σου με την συχνότητα που πηγαίνεις στην τουαλέτα, όπως επίσης να προσθέσουμε τα κοινωνικά δίκτυα, τα ιστολόγια, την ακατάσχετη αρθρογραφία, το ChatGPT που «σου γράφει ότι θέλεις να πεις», την αποδελτίωση δημόσιων παρεμβάσεων που με λίγη παράφραση και επιμέλεια γίνεται «πρωτότυπο» κείμενο ενός καλού λογοκλόπου και τόσα άλλα ανεξάντλητα κόλπα, ανάλογα με την απεριόριστη ευρηματικότητα των επαγγελματιών του είδους της λογοκλοπής. Διότι σήμερα, η πλειοψηφία των κειμένων που παράγονται, αναπαράγονται, δημοσιεύονται κλπ., μοιάζουν να προέρχονται από αποσπασματικές συρραφές «πραγμάτων» που κάποιος κάπου άκουσε ή κάπου διάβασε, ή η «τεχνητή νοημοσύνη» του υπέδειξε, διανθισμένες με σάλτσες που κάπου άλλου διάβασε ή κάπου αλλού άκουσε. Σε αυτές τις συνθήκες λοιπόν καθίσταται εξαιρετικά εύκολο να γίνουν όλοι οι άνθρωποι (ψευτο)διανοούμενοι, δηλαδή μεταμοντέρνοι λογοκλόποι και αντιγραφείς.

Ποιο ΟΧΙ κι εθνική Αντίσταση; Η αποικία των φονιάδων πρωτοστατεί στη Γενοκτονία της Γάζας & την υπεράσπιση του κοκαϊνομανή φυρερίσκου των ουκροναζί!

 

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας                   ΠΗΓΗ

 

 

Τι παρελάσεις, ΟΧΙ κι εθνική Αντίσταση στις 28 Οκτώβρη;
Κολοκύθια με ρίγανη!
Μια θεατρική παράσταση προδοτών του Έθνους και της Πατρίδας!

Ευτυχώς που στην Πατρίδα μας (σήμερα χώρα σιωνιστική αποικία) ζήσαμε κι ανθρώπους που δεν ήταν δουλικά μορμολύκεια ➥ Όταν στον πρωθυπουργό της Ελλάδας υποκλίθηκαν ηγέτες, λαοί, Εθνικοαπελευθερωτικά Κινήματα!

 

 

Σήμερα...

➦ Η Ελλάδα ένοχη για τη Γενοκτονία στη Γάζα, στην επίσημη Έκθεση του ΟΗΕ!
Φθάσαμε στο σημείο ν' ανεχόμαστε Γκαουλάιτερ με "πανεπιστημιακό" μανδύα ➦ Η Ανιστόρητη Χ. Κουλούρη, "καθηγήτρια" Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας, πρυτάνισσα του Παντείου Πανεπιστημίου...
➦ H νέα Γκαουλάιτερ... Ως πότε παλληκάρια!

 

Μεταξική δικτατορία, Κατοχή, Τρομοκρατία και Εμφύλιος, μεταπολεμικό κράτος βίας και νοθείας, αμερικανοκίνητη δικτατορία, "μεταπολίτευση"...

 

Σήμερα μια χυδαία αμερικανική αποικία, με δουλικό και διεφθαρμένο πολιτικό προσωπικό και κατ' εντολή "παραδουλεύτρες" της μοσάντ των σιωναζί και του κοκαϊνομανή μικρού φύρερ των ουκροναζί...

 

Αυτό το διεφθαρμένο πολιτικό προσωπικό, Νατοϊκή αριστερά και Νατοϊκή δεξιά, οι δουλικές "παραδουλεύτρες", χαμηλόβαθμοι υπάλληλοι του Στέιτ Ντιπάρτμεντ...

Λες κι ήταν σήμερα... Σημείωνε τον Οκτώβρη του 2013, ο εμβληματικός Θύμιος Παπανικολάου (+), η καρδιά κι η ψυχή του "Ρεσάλτο", που έφυγε νωρίς, αλλά άφησε παρακαταθήκες και "σπόρο":
«Ζούμε, πράγματι, μια κακόγουστη ιστορική φάρσα: Η φετινή επέτειος του ιστορικού "ΟΧΙ" απέναντι στους εισβολείς του φασιστικού άξονα συμπίπτει με ένα δραματικό "ΝΑΙ" των ανδρεικέλων στους σημερινούς εισβολείς: Στον νέο φασιστικό "άξονα" της ΕΕ, του Ευρώ και της διεθνούς μαφίας του χρήματος (νεοταξικός φασισμός)...»
και «Η 28η Οκτωβρίου, όπως και κάθε έπος της Ιστορίας, έχει μεταμορφωθεί, από τις καθεστωτικές δυνάμεις, σε τρεχούμενο νόμισμα για προπαγανδιστικές χρήσεις…
Η παραποίηση της ιστορίας αποτελεί την πάγια ιστορική πρακτική των καθεστώτων…»
Θύμιος Παπανικολάου, "Ρεσάλτο" ➦ 28η του Οκτώβρη: ΤΟΤΕ και ΤΩΡΑ

 

Σήμερα η απάντηση/πρόκληση είναι μπροστά μας και μας προκαλεί:

Ρεντίκολο και ρεντίκολα

 

Το editorial του Δρόμου της Αριστεράς που κυκλοφορεί

 

 

Στην πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή για την ελληνική εξωτερική πολιτική, ο κ. Μητσοτάκης ανέφερε πως «φροντίζω αυτή η χώρα να μην είναι πια το ρεντίκολο της Ευρώπης», συμπληρώνοντας «όπως ήταν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ». Ο ίδιος, γνήσιο τέκνο μιας επιθετικής εκδοχής των «μενουμευρωπαίων», μετά από 6 χρόνια αυτοδύναμης διακυβέρνησης της χώρας –και με διαλυμένη, ανύπαρκτη αντιπολίτευση– δεν μπορεί αντιληφθεί (ή δεν τον νοιάζει πραγματικά) το πόσο έχει γίνει η χώρα σούργελο και πόσο διαλυμένη είναι. Δηλαδή πόσο υποβαθμίστηκε, πόσο διαλύθηκε εσωτερικά, και πόσο ανυπόληπτη έχει καταστεί στο εξωτερικό.

 

Με τον όρο «ρεντίκολο» χαρακτηρίζεται κάποιος ή κάτι που γίνεται αντικείμενο κοροϊδίας, γελοιοποίησης ή περιφρόνησης. Η λέξη προέρχεται από το ιταλικό «ridicolo», που σημαίνει γελοίος, αστείος. Χρησιμοποιείται όταν ένας πολιτικός, κόμμα ή θεσμός έχει χάσει την αξιοπιστία και το κύρος του στα μάτια του κοινού, με αποτέλεσμα να γίνεται αντικείμενο ειρωνείας ή περιφρόνησης· δεν σημαίνει απλώς ότι έκανε ένα λάθος, αλλά ότι εκτέθηκε τόσο πολύ, ώστε κανείς δεν τον παίρνει πια στα σοβαρά. Υπονοεί έλλειψη σοβαρότητας, κύρους και αξιοπιστίας.

 

Ο τρόπος που ο κ. Μητσοτάκης επιζητούσε να λάβει ένα χαμόγελο ή μια χειραψία από τον Τραμπ (θα το θυμάστε), αλλά και η βαθιά υπόκλιση του κ. Γεραπετρίτη στον Ερντογάν, δείχνουν ορισμένα πράγματα (για όποιον θέλει να δει). Το καθεστώς της εξάρτησης, της υποτέλειας, του μεταπρατισμού φοράει πανάκριβα κουστούμια και τουαλέτες, επιδεικνύει χωρίς ντροπή τη χλιδή και εξυμνεί τον πλούτο (ως μέγιστο αγαθό) την ίδια στιγμή που –από τη φύση του– επιδεικνύει την πιο ραγιάδικη, την πιο εξευτελιστική στάση απέναντι στους ισχυρούς πάτρωνες. Και ταυτόχρονα παρουσιάζεται ως η επιτομή της σοβαρότητας και τεχνοκρατίας, απέναντι σε «λαϊκισμό», «τεμπελιά» και «ανευθυνότητα».

18 Οκτώβρη 1981: Για να βρεις το μέλλον σου πρέπει να καταλάβεις το παρελθόν σου!

 

Σχολιάζει ο 

 

 

Νίκος Κλειτσίκας

 

 

18 Οκτώβρη 1981 – 18 Οκτώβρη 2025... 44 χρόνια μετά
κι επειδή δεν μπόρεσαν να τον μολύνουν... επιδιώκουν καπηλεία!

 

 

 

 

Σήμερα εκεί που κρεμούσαν οι κλέφτες τ’ άρματα,

κρεμούν οι γύφτοι τα νταούλια!

 

«Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κόμμα σοσιαλδημοκρατικό.

Είναι κόμμα σοσιαλιστικό.

Η σοσιαλδημοκρατία αποτελεί σωσίβιο

του σύγχρονου μονοπωλιακού καπιταλισμού.

Η ομοιότητα της σοσιαλδημοκρατίας με το σοσιαλισμό

είναι όση και η ομοιότητα του φάντη με το ρετσινόλαδο.

Η σοσιαλδημοκρατία είναι μια προσπάθεια

διαιώνισης του καπιταλιστικού συστήματος…»

Ανδρέας Παπανδρέου

18 Οκτώβρη 1981 – 18 Οκτώβρη 2025: 44 χρόνια από την ημέρα που το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου άλλαξε τη μοίρα του λαού! Η πρώτη και μοναδική φορά στην πατρίδα μας: η αριστερά στην κυβέρνηση... ο λαός στην εξουσία!

 

 

Σαν σήμερα, τον Οκτώβρη του 1981, το ΠΑΣΟΚ κέρδιζε τις εκλογές με ποσοστό 48,06%. Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου κερδίζει τις εκλογές με το 48,06% των ψήφων και 172 έδρες, σχηματίζοντας αυτοδύναμη κυβέρνηση. Η δεξιά με 35,88% κερδίζει 115 έδρες και το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας με 10,93% κερδίζει 13 έδρες. Μια εκλογική νίκη που άλλαξε την πορεία της χώρας, που απελευθέρωσε το λαό από το ζυγό της δεξιάς, της βίας και νοθείας, τον τρόμο απέναντι στο χωροφύλακα... από τον εμφύλιο μέχρι εκείνη τη νύχτα.

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Το Νόμπελ απονεμήθηκε στο σιωνιστικό Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, την τάξη των ελίτ!

 

Σχολιάζει ο

 Νίκος Κλειτσίκας

  

 

 

Το βραβείο Νόμπελ, ένα σιχαμένο σατανικό όπλο των ιμπεριαλιστών δεν έσπασε την...

"παράδοση".

 
Η "επιτροπή" Νόμπελ για την Ειρήνη και "του κώλου τα εννιάμερα" πρόσφερε τα 950.000 ευρώ του Νόμπελ Ειρήνης σε κάποια Μαρία Κορίνα Ματσάδο.

 

 

Αλλά ποια είναι αυτή η Ματσάδο;

Γεωψυχιατρική ή αλλιώς, πως η παράνοια εναντίον της Ρωσίας οδηγεί τάχιστα σε πόλεμο

 

Του Ηλία Παπαναστασίου

 

 

Διαβάζουμε στον ηλεκτρονικό τύπο

 

« Ταχύτατες εξελίξεις των τελευταίων ημερών! Η ρητορική του Trump του Αμερικανού Προέδρου άλλαξε… και εκεί που ήθελε ειρήνη… τώρα απαιτεί από το ΝΑΤΟ να καταρρίπτουν ρωσικά αεροπλάνα εάν παραβιάσουν τον εναέριο χώρο του ΝΑΤΟ. Μιλώντας στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ο Trump μπέρδεψε πολλούς. Ενώ αποκάλεσε την Ρωσία ισχυρή στρατιωτική δύναμη…. μετά την αποκάλεσε χάρτινη τίγρη. Ενώ τόνισε ότι η Ουκρανία θα χάσει εδάφη… λίγο πιο μετά τόνισε ότι η Ουκρανία μπορεί να ανακτήσει όλα τα εδάφη που έχασε.
Ενώ τόνιζε ότι ο πόλεμος θα τελειώσει σύντομα… τώρα αναφέρει ότι θα απαιτηθεί πολύς καιρός για να τερματιστεί ο πόλεμος… Για πολλούς αξιωματικούς της Δύσης η αναφορά Trump ότι η Ουκρανία μπορεί να ανακαταλάβει εδάφη σημαίνει ότι με μαθηματική ακρίβεια καταδικάστηκε σε θάνατο.

Ως προς τα πραγματικά γεγονότα στο μέτωπο… η κατάσταση στην Ανατολική Ουκρανία είναι δραματική για τον Ουκρανικό στρατό. Έχασαν οι Ουκρανοί ήδη το 65% του Kupyansk και οι Ρώσοι ανακοίνωσαν ότι έχουν μεγάλα σχέδια για το Kharkiv, όπως την κατάληψη της πόλης Izyum. To Lyman κινδυνεύει, ενώ μπήκαν οι Ρώσοι στο Siversk. Οι Ρώσοι περικυκλώνουν με μεγάλη μαεστρία τις πόλεις φρούρια Slovyansk και Kramatorsk. Για να πετύχουν αυτούς τους στόχους οι Ρώσοι χρειάζονται 14 με 16 μήνες μαχών ακόμη» (Βanking news)

ΤΕΜΠΗ: ΑΝΟΡΘΩΣΗ ΤΟΥ ΤΑΠΕΙΝΩΜΕΝΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ

Της

 

Ευγενίας Σαρηγιαννίδη*

 

Μετά την καταστροφή του αποδεικτικού υλικού, καθώς και την άρνηση εκταφής των σωρών, ώστε να διαπιστωθεί η πραγματική αιτία θανάτου των θυμάτων των Τεμπών, είναι εμφανές ότι το καθεστώς επιδιώκει μια «γρήγορη και εύκολη» δικαστικού τύπου διεκπεραίωση και κλείσιμο της «υπόθεσης των Τεμπών». Με καφκικού τύπου διαδικασίες και νομικίστικες απαντήσεις επιχειρείται το, «όπως όπως και στα γρήγορα», κουκούλωμα του εγκληματικού, τραγικού σιδηροδρομικού δυστυχήματος. Στο όλο παιχνίδι της συγκάλυψης, πρωτοστατεί η καθεστωτική δημοσιογραφία και το πινγκ - πονγκ των τηλεοπτικών, πανελίστικων, «ομιλούντων κεφαλών» που επιχειρούν να ξεπλύνουν την κόπρο του Αυγείου. Χέρι - χέρι βέβαια με επαγγελματίες πολιτικάντηδες, από εκείνους που εξέθρεψαν οι κομματικοί σωλήνες και που έκαναν πολιτική καριέρα επειδή ο κομματικός μηχανισμός στον οποίο υπηρέτησαν τους ανέδειξε ως «κάτι». Όλοι αυτοί συστηματικά μπαζώνουν οτιδήποτε θεωρούν ότι «είναι για τα μπάζα»: τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη, την κοινή λογική, την αλήθεια, την ελευθερία. Ζώντες και νεκρούς. Τελικά, τον ίδιο τον λαό.

Εντούτοις, για όλο τον λαό που συμπαραστέκεται ηθικά και πρακτικά στον αγώνα των συγγενών για την απόδοση δικαιοσύνης, η δίκη που οργανώνει το καθεστώς με τους δικούς του όρους, δεν έχει πλέον κανένα νόημα. Ας απαιτήσουμε λοιπόν πρώτα απ΄ όλα , την «δίκη των δικαστών», δηλαδή την παραπομπή όλων των δικαστικών λειτουργών που συμμετείχαν άμεσα ή έμμεσα στην συγκάλυψη και που λειτουργούν βάσει των οδηγιών που τους δίνονται από τη μαφιοποιημένη ολιγαρχία που διακατέχει την εξουσία στη χώρα μας. Από ποιους θα μπορούσε να γίνει άραγε μια τέτοια δίκη; Πρώτα από όλα, από τους σοβαρούς και μη επίορκους δικαστές που συνεχίζουν να υπάρχουν σε αυτή την χώρα και προασπίζονται την πραγματική ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Άλλωστε, όπως είχε πει ο Σαιν Ζυστ: «Οι νόμοι μπορεί να είναι δημοκρατικοί και ενδεχομένως επαναστατικοί. Αυτοί που τους εφαρμόζουν δεν είναι.»

Τι οπλίζει τα μυαλά των δολοφόνων των Charlie Kirk;

Του Γιάννη Παπαμιχαήλ*

Με όλους τους θεσμούς, η τυπική και άτυπη εκπαίδευση και η ενημέρωση καλλιέργησαν εδώ και μισό αιώνα την αποσπασματικότητα της σκέψης, τον υποκειμενικό σχετικισμό, τη λατρεία του εφήμερου, την προσήλωση στα ατομικά συμφέροντα και δικαιώματα του καθενός, την κατάρρευση του ιερού και την αποστασιοποίηση των ατόμων από τις ιστορικές συλλογικότητες και τα αξιακά τους συστήματα. Παλαιότερα, πολλοί φιλόσοφοι και κοινωνικοί επιστήμονες (από τον Νίτσε μέχρι τον Μαρξ και από τον Χάιντεγκερ μέχρι τον Αντόρνο) αποκαλούσαν «ημιμαθή» όλη αυτή την μάζα των ανεπαρκώς εκπαιδευμένων και «μορφωτικά ελιτοποιημένων» πληβείων. Άλλωστε, από τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο και ύστερα, οι αλλαγές της οργάνωσης του καταμερισμού εργασίας οδήγησαν τις δυτικές κοινωνίες να απαιτήσουν έναν εκδημοκρατισμό της εκπαίδευσης που θα παρείχε στους νέους όσο το δυνατόν πιο μαζικά, όχι μόνο τα ουσιαστικά, αλλά και τα τυπικά προσόντα (τις διευκολύνσεις για την απόκτηση του «χαρτιού»)· δηλαδή τις συνθήκες που θα εξασφάλιζαν υποτίθεται την ανοδική κοινωνική τους κινητικότητα. Όμως σήμερα, οι περισσότεροι από τους προχείρως πτυχιοποιημένους διπλωματούχους που εκφράζουν με ευκολία τις απόψεις τους, είτε στο διαδίκτυο είτε αλλού (απόφοιτοι πανεπιστημίων, κολεγίων, «ανωτάτων» σχολών κλπ.) δεν είναι καν ημιμαθείς. Είναι φιλοσοφικά, πολιτικά και ιστορικά, αστοιχείωτοι. Μεθοδολογικά ανυποψίαστοι. Το ίδιο άλλωστε ισχύει σε μεγάλο βαθμό και για τις ίδιες τις ελίτ του δυτικού κόσμου.

Ο τουρισμός σε άμεσο κίνδυνο και οι Έλληνες που δεν μπορούν να ταξιδέψουν στη χώρα τους!

 ΠΗΓΗ 

Militaire News
 

Με τον Ηλία Παπαναστασίου
 
   

Στην Ελλάδα βαφτίσαμε τον τουρισμό «βαριά βιομηχανία»! Είναι παγκόσμια πρωτοτυπία να ισχυρίζεσαι ότι η παροχή υπηρεσίων είναι «βαριά βιομηχανία». Έστω κι έτσι τι κάνουμε γι’ αυτή τη «βαριά βιομηχανία» που συντηρεί την ελληνική οικονομία; Την καταστρέφουμε σταθερά, χρόνο με το χρόνο όλο και περισσότερο. Και κάπως έτσι έχουμε βρεθεί πολύ κοντά στο σημείο που και αυτή η «βαριά βιομηχανία» κινδυνεύει να «βαρέσει κανόνι».
 
  Υπερβολές; Κάθε άλλο…Ο οικονομολόγος και πολιτικός επιστήμονας Ηλίας Παπαναστασίου με στοιχεία που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν αναλύει τους κινδύνους που απειλούν τον ελληνικό τουρισμό . Αλλά και τα τεράστια προβλήματα που προκαλεί στη χώρα η χωρίς πρόγραμμα ,σχέδιο και στόχους «ανάπτυξη» του ελληνικού τουρισμού . 
 
 Οι ελλείψεις υποδομών είναι ένα από τα μεγάλα προβλήματα που αν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα, τότε είναι θέμα χρόνου να προκύψουν αξεπέραστα προβλήματα στον ελληνικό τουρισμό. Τελικά τι μένει στο ταμείο από τον τουρισμό; Ο κ.Παπαναστασίου εξηγεί ότι πολλά απ’ όσα εισπράττει η χώρα επιστρέφουν στο εξωτερικό , αφού τα περισσότερα απ’ όσα προσφέρουμε στους τουρίστες εισάγονται! «Το 80% των τροφίμων που καταναλώνουν οι τουρίστες στην Ελλάδα είναι εισαγόμενα! Εισάγουμε ακόμη και ψάρια», εξηγεί ο κ.Παπαναστασίου. Τα ψάρια θα τα εισάγουμε όπως φαίνεται από την Τουρκία.
 
  Γι’ αυτό όπως εξηγεί ο κ.Παπαναστασίου ο τουρισμός θα έπρεπε υποχρεωτικά να έχει αναπτυχθεί παράλληλα και ταυτόχρονα με άλλους τομείς της ελληνικής οικονομίας και κυρίως την αγροτική παραγωγή και την κτηνοτροφία.

Ένας απαράδεκτος ρατσισμός που δεν ενοχλεί τους επαγγελματίες αντι-ρατσιστές. Ίσως γιατί αναφέρεται στους Ρώσους!

Του

Ηλία Παπαναστασίου

 

 

(Χένρι Κίσινγκερ «Δεν πολεμούσαμε την Σοβιετική Ένωση γιατί ήταν Κομμουνιστική αλλά γιατί ήταν η Ρωσία»)

 

Κλείνουν σήμερα –24/8/2025– τριάμισι χρόνια πολέμου στην Ουκρανία και αναφερόμαστε πλέον σε ένα τεράστιας σημασίας θέμα, αυτό του δηλητηριώδους ρατσισμού εναντίον των Ρώσων και οι αντιδράσεις – που θα έπρεπε να υπάρχουν... – των «επαγγελματιών του αντι-ρατσισμού» στη χώρα μας αλλά και διεθνώς. Ας αρχίσουμε. 

Ακόμα μια φορά η Ρωσία δεν έχει κληθεί στις εορταστικές εκδηλώσεις των κατά τόπους διπλωματικών και προξενικών Αρχών για την εθνική γιορτή της 25ης Μαρτίου. Ποιος; Η Ρωσία, που συνέβαλε τουλάχιστον όσο και οι δύο άλλες Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής στον Αγώνα της Απελευθέρωσης από τον οθωμανικό ζυγό. Το υπουργείο Εξωτερικών έβγαλε και μία κατάπτυστη οδηγία προς αυτή την κατεύθυνση. Επειδή είμαστε προφανώς σε εμπόλεμη κατάσταση με τη συγκεκριμένη χώρα… 

Μόνο που ήρθε η ώρα να μπει ένα φρένο σε αυτή την εξωφρενική κατάσταση. Γιατί είναι βέβαιο ότι η συγκεκριμένη πολιτική δεν προάγει κανένα απολύτως ελληνικό συμφέρον. Μπορεί να εξηγείται με όρους ψυχιατρικής ανάλυσης και ψυχιατρικής θεραπείας.