Σχέδιο Χρυσοχοΐδη για οργάνωση της καταστολής και στοχοποίηση διαδηλώσεων και διαδηλωτών

Μετά την άγρια αστυνομική καταστολή στις εκδηλώσεις και κινητοποιήσεις εορτασμού (με όλα τα μέτρα προστασίας) για το Πολυτεχνείο ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, εκτός από διάφορα ψέματα είχε πει και μια αλήθεια: 

«Εμείς αποφασίσαμε σήμερα (σ.σ χθες 17 Νοεμβρίου) να μην σταματήσουμε τη ζωή στην πόλη. Είπαμε ότι η πόλη, την ημέρα του Πολυτεχνείο – όχι μόνο φέτος, πάντα – πρέπει να λειτουργεί. Κι έτσι, λοιπόν, λειτουργούσαν οι συγκοινωνίες, η κυκλοφορία, οι υπηρεσίες, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, ο καθένας, σαν να ήταν μια καθημερινή μέρα, μια συνηθισμένη μέρα. Και θα το συνεχίσουμε αυτό, θέλω να σας πω. Για να τελειώνει αυτή η υπόθεση με τις διαδηλώσεις, οι οποίες καταλύουν και καταργούν πλήρως την κοινωνική ζωή».

Πέρασαν δύο μήνες και σήμερα ο κύριος υπουργός παρουσίασε, με καμάρι, σε διαδικτυακή συνέντευξη Τύπου, το νέο «Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης των Δημοσίων Υπαίθριων Συναθροίσεων». Είχε, μάλιστα, και …ευαίσθητη διάθεση, υποστηρίζοντας: «Το 2021 η Αστυνομία αλλάζει η εποχη, θα γίνει η ΕΛ.ΑΣ. του 21ου αιώνα. Εξωστρεφής, σύγχρονη, ευέλικτη, αποτελεσματική. Από τη στολή μέχρι την ψυχή».

Παρατηρήσεις για τα γεγονότα στις ΗΠΑ

 Πηγή grexit

Ο σωστός τίτλος της είδησης είναι: Η αστυνομία και οι υπηρεσίες ασφαλείας αφήνουν οπαδούς του Τραμπ να εισβάλουν στο Καπιτώλιο. Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι οι διαδηλωτές ούτε την τεράστια αριθμητική δύναμη διέθεταν και ακόμα λιγότερο την στοιχειώδη οργάνωση για να υπερκεράσουν μία στοιχειωδώς οργανωμένη και προετοιμασμένη αστυνομία. Επίσης αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι ότι η αστυνομία δεν ήταν διόλου προετοιμασμένη παρότι η συγκέντρωση μόνο αιφνιδιαστική δεν ήταν, είχε προαναγγελθεί μέρες πριν.

Η παρέμβαση της ΠτΔ και η σημασία της

 

Το ιδεολογικό πρόσημο του πρόσφατου άρθρου της Κ. Σακελλαροπούλου.

Γιώργος Παπαϊωάννου

Δρόμος της Αριστεράς

Η Εφημερίδα των Συντακτών φιλοξένησε στο πρώτο της φύλλο για το 2021 άρθρο της Προέδρου της Δημοκρατίας, Κατερίνας Σακελλαροπούλου. Το ίδιο το γεγονός αλλά και το περιεχόμενο της παρέμβασης, δεν είναι ανάξια σχολιασμού.

Η κηδεία για λάθος νεκρό

του Θύμιου Παπανικολάου

Πέρασε κι η επέτειος της «πτώσης του τείχους του Βερολίνου» και λόγω της ασθένειας του Θύμιου δεν καταφέραμε να αναρτήσουμε ένα σχετικό σχόλιο. Παραθέτουμε, έστω και καθυστερημένα, ένα μικρό άρθρο δικό του.                                                                                                             Ρεσάλτο

Θορυβώδεις και τελετουργικοί εορτασμοί για την «πτώση του τείχους του Βερολίνου» !!! Γιγάντιες οι διεθνείς φιέστες και τα θεάματα για την «πτώση» του «κομμουνισμού»!!!

Γιατί περί αυτού πρόκειται: Η «πτώση» του «τείχους» για όλους αυτούς τους παραληρούντες εορτάζοντες σημαίνει  πτώση του «κομμουνισμού». Είναι η κηδεία των σοσιαλιστικών ιδεών…

Και ποιοι είναι αυτοί που θριαμβολογούν και χορεύουν υστερικά;

ΩΔΗ ΣΤΟΝ ΘΥΜΙΟ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

«Εν δε φάει και όλεσσον»

(Θανάτωσέ μας, μα στο φως!) 

Όμηρος

 

Πως είναι να χάνεις τη μιλιά σου

Έστω σ’ έναν θλιμμένο στίχο να στραφείς 

Το ύψος του ανθρώπου να μετρήσεις

Το φως το χτεσινό κατάμονος να δεις

 

Το φως και οι δάφνες που του πρέπουν

Αγώνων αστραπές θαμπωτικές να βρεις

Με κεραυνούς του λόγου να πλουταίνεις

Για έναν βαθύγνωμο επαναστάτη να θρηνείς

 

Φεύγει ο χρόνος ο τραχύς

Ακούω  τα βήματά σου χάρε

Στάσου, στάσου, Ενός Λεπτού Σιγή!

Η σα σπαθί φωνή του Θύμιου μας

Για ν’ ακουστεί και πάλε.

 

Επίκληση:

Πατρίδα μου, πατρίδα μου, η χάρη των παιδιών σου

Μες τ’ αψηλά περάσματα του λόγου που θητεύουν

Εκεί όπου ο ολύμπιος άνεμος τη δόξα του Ομήρου φέρνει

 

Μορφές ηρωικές ν’ ανάφαινες πλάι στον άντρα τούτο

Στης λευτεριάς τα νάματα και πάλε να προστρέξουν.

 

Ηλίας Σιαμέλας

Υψάριον Αρκαδίας

4.1.21

Για τον Θύμιο Παπανικολάου

 Του Γιάννη Παπαμιχαήλ, 

καθηγητή Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας Παντείου

Ο Θύμιος ήταν «σύντροφος», όχι όμως μόνον με την έννοια του συναγωνιστή ή του ομοϊδεάτη που έχει ο όρος στην αριστερόστροφη πολιτική διάλεκτο. Ήταν σύντροφος επειδή ήταν φίλος. Επειδή συχνά αποτελούσε για εμένα μια πηγή πολιτικής διαύγειας συνδυασμένης με μια βαθιά καλοσύνη, ίσως και με μια παιδική διάθεση αισιοδοξίας και ενθουσιασμού. Πράγματα δηλαδή που από μια στιγμή και ύστερα, ιδίως μετά την μεταπολίτευση και κατά τα χρόνια της πασοκικής ηγεμονίας στους δημοκρατικούς χώρους, είχαν αρχίσει πραγματικά να σπανίζουν. Έτσι, στις ανησυχίες για τις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις κατά τα κρίσιμα αυτά χρόνια, ο Θύμιος της περιόδου των «Νέων Στόχων» υπήρξε για μένα κάτι σαν «αποκούμπι». Η ακεραιότητα και το ασυμβίβαστο του χαρακτήρα του φάνηκε σύντομα, ιδίως από τη στιγμή που ένα μεγάλο μέρος των αγωνιστών του αντιδικτατορικού αγώνα, μεταξύ των οποίων και πολλοί τροτσκιστές, συμβιβάστηκαν με ψευτοαντικαπιταλιστικά στερεότυπα, κούφιες ριζοσπαστικές ρητορικές ασκήσεις και τελικά ταύτισαν τον διεθνισμό με τον ανεθνισμό. 

Εις μνήμην Θύμιου Παπανικολάου

 

Ηλίας Ν. Παπαναστασίου

Παραμονή πρωτοχρονιάς, μερικές ώρες πριν αλλάξει ο χρόνος, έφυγε από κοντά μας ο φίλος και σύντροφος – με την πλήρη σημασία της λέξης – Θύμιος Παπανικολάου. Ένας μεγάλος και ‘αληθινά αληθινός’ άνθρωπος, ένας μαχητής ‘παντός καιρού’ και ένας επαναστάτης πράξης και θεωρίας χωρίς πολλούς ισάξιους του στη σύγχρονη Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών.

Μαχητής και αντιδικτατορικός αγωνιστής χωρίς εισαγωγικά, ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο ‘Νέοι Στόχοι’ το 1970. Οι ‘Νέοι Στόχοι’ εκδώσαν πολλά βιβλία μαρξιστικής θεωρίας κατά την διάρκεια της Δικτατορίας και παράλληλα με το ίδιο όνομα εκδιδόταν και το περιοδικό ‘Νέοι Στόχοι’, εξαιρετικό περιοδικό πολιτικής ανάλυσης και Σοσιαλιστικής σκέψης. Φοιτητής ο υποφαινόμενος τα πρώτα χρόνια μετά την πτώση της χούντας θυμάται συγκινημένος τις επισκέψεις του στα γραφεία των ‘Νέων Στόχων’ στο μικρό στενάκι της οδού Γενναδίου όπου μαζί με τον ομοϊδεάτη και φίλο του Αργύρη Κωνσταντίνου άκουγε με ευλαβική προσοχή τις πολιτικές αναλύσεις του Θύμιου. Άλλωστε, τότε είμασταν όλοι τεταρτοδιεθνιστές.

Ο Θύμιος Παπανικολάου της ανατροπής, του αγώνα και των ιδεών έκανε το τελικό «ρεσάλτο»…

Του Παναγιώτη Μήλα

Στα Αμφιθέατρα και στις αίθουσες διδασκαλίας της Ανωτάτης Βιομηχανικής Σχολής Πειραιά συναντήθηκα για πρώτη φορά με τον Θύμιο Παπανικολάου. 

Σε μια Σχολή με ιδιαίτερα εχθρικό κλίμα τότε για σύγχρονες απόψεις ο Θύμιος ήταν πάντα μαχητής, πάντα γενναίος. Παρά τις όποιες δυσκολίες είχε ως στήριγμα την αλήθεια, την αγάπη, την απλή λογική και την πίστη στο καλό του συνόλου. Βρεθήκαμε στην ίδια πλευρά του λόφου όταν έβαζε την υπογραφή του στη δημιουργία του περιοδικού «Νέοι Στόχοι» και λίγο αργότερα στις «Εκδόσεις Θεωρία». Δουλέψαμε πολλά χρόνια μαζί στην εφημερίδα «Έθνος» και στο περιοδικό «Εικόνες», όσο ήταν διευθυντής ο Αλέκος Φιλιππόπουλος. Ο Θύμιος Παπανικολάου από την εποχή της επτάχρονης Δικτατορίας με τα κείμενά του αναπτέρωνε τις ελπίδες των αγωνιστών και του λαού. Στη διάρκεια της Χούντας φυλακίστηκε για την αντιδικτατορική του δράση.

Αποχαιρετούμε τον Θύμιο Παπανικολάου

Του Παναγιώτη Λαφαζάνη

Αποχαιρετώ με θλίψη τον φίλο και παλιό σύντροφο Θύμιο Παπανικολάου, ο οποίος κηδεύτηκε σήμερα σε στενό οικογενειακό κύκλο στον Ι.Ν Αγίου Τρύφωνα Κηφισιάς. 

Πέρα από όποιες διαφωνίες, δεν ξεχνάω ποτέ την καλή καρδιά του Θύμιου, το πάθος για τα πιστεύω του και την δημοκρατική πατριωτική αντιμπεριαλιστική του στάση. Κυρίως δεν ξεχνώ τη φυλάκιση του στην δικτατορία και τη μεγάλη προσφορά του στο αντιδικτατορικό κίνημα, όπου οι εκδόσεις Νέοι Στόχοι που διηύθυνε στη Σόλωνας είχαν γίνει καταφύγιο και στέκι συζητήσεων των αγωνιστών ενάντια στη Χούντα.

Καλό σου ταξίδι Θύμιο. Τα βαθιά συλλυπητήρια μου στην οικογένεια του.

Η ΕΣΗΕΑ για τον Θύμιο Παπανικολάου

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ με θλίψη ανακοινώνει το θάνατο του δημοσιογράφου Ευθύμιου (Θύμιου) Παπανικολάου, ο οποίος απεβίωσε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, σε ηλικία 76 ετών. 

Ο Θύμιος Παπανικολάου γεννήθηκε το 1944 στην Πεντάπολη Δωρίδος και σπούδασε στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή. Ανέπτυξε έντονη αντιδικτατορική δράση, εξαιτίας της οποίας φυλακίσθηκε. Μετά την αποφυλάκισή του, ξεκίνησε την εκδοτική του δραστηριότητα με το περιοδικό «ΝΕΟΙ ΣΤΟΧΟΙ», στο οποίο αρθρογραφούσε την περίοδο 1971-73 και το οποίο επανεξέδωσε και μετά τη Μεταπολίτευση, έως και το 1977. Το 1980, ίδρυσε νέο εκδοτικό οίκο με την επωνυμία «ΘΕΩΡΙΑ», ενώ από το 1983 έως και το 1989, υπήρξε πολιτικός αρθρογράφος και αναλυτής στην εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ» και κριτικός βιβλίου στο περιοδικό «ΕΙΚΟΝΕΣ». Συνέχισε την πορεία του στο Β’ Πρόγραμμα της ΕΡΑ και στις εφημερίδες «ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ», «ΑΛΗΘΕΙΑ» και «ΕΞΟΡΜΗΣΗ», ενώ, από το 1992 και μετά, εργάστηκε στην εφημερίδα «ΚΕΡΔΟΣ» ως διορθωτής. Το διάστημα 1994-1996 υπήρξε υπεύθυνος παραγωγής και παρουσίασης καθημερινής εκπομπής στην ΕΡΑ-1. Παράλληλα, συνεργάστηκε με τα περιοδικά «ΔΙΑΒΑΖΩ», «ΤΟΜΕΣ», «ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ», «ΣΧΟΛΙΑΣΤΗΣ», «ΔΡΩΜΕΝΑ» κ.α.. Τέλος, υπήρξε ιδρυτής του περιοδικού «ΡΕΣΑΛΤΟ», στο οποίο αρθρογραφούσε έως το τέλος της ζωής του.  

Το ΔΗ.Κ.ΚΙ. για τον Θύμιο Παπανικολάου

Έφυγε από την ζωή ο Θύμιος Παπανικολάου, η αλύγιστη φωνή, η ψυχή του περιοδικού ΡΕΣΑΛΤΟ, μέγας αιμοδότης του εθνικού πατριωτικού χώρου, που έδινε "οξυγόνο" στην πατριωτική αριστερά.

Το Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα (ΔΗ.Κ.ΚΙ.), λυπάται πολύ γι΄ αυτή την απώλεια.

Προ ολίγου καιρού, συνθέταμε, με το τετράγωνο μυαλό του, πολυσέλιδο κείμενο, για τα 200 χρόνια 1821-2021.

Η μνήμη του Θύμιου Παπανικολάου, θα μείνει άσβεστη στη νεότερη Ελληνική Ιστορία. Είναι αυτός, που με τις εκδόσεις που έκανε μέσα στην χούντα, άλλαξε το κλίμα και σήκωσε το φρόνημα των αγωνιστών. Αργότερα, μαζί με άλλους, αποποιήθηκε την ηγετική του θέση στον τροτσκιστικό χώρο, κρατώντας ψηλά τη σημαία του αντιιμπεριαλιστικού πατριωτικού αγώνα, στον οποίο με την πέννα και τη στάση του τόσο συνέβαλε. 

'Εφυγε σήμερα (31/12/2020) ο Θύμιος Παπανικολάου

 

Θύμιος Παπανικολάου 29.9.2020

Με το χρόνο που φεύγει, έφυγε σήμερα από κοντά μας και η ψυχή του Ρεσάλτο, ο Θύμιος Παπανικολάου. Μαχητής, όπως πάντα στη ζωή του, πάλεψε τους τελευταίους μήνες με την ασθένεια. Αγωνίστηκε πάντα γενναία, ανθρώπινα, με πίστη στη συλλογικότητα, την εντιμότητα, την αλήθεια και την αγάπη. 

Αιωνία η μνήμη του!

Η καταδίκη της Χρυσής Αυγής, ο φασισμός (παλιός και νέος) και οι πολιτικοί απατεώνες του ΣΥΡΙΖΑ

 

 Ηλίας Παπαναστασίου

 

 

 Πέρασαν 5,5 χρόνια δίκης της Χρυσής Αυγής και μετά 453 συνεδριάσεις – αν θυμόμαστε καλά – βγήκε η καταδικαστική απόφαση για την ναζιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής. Μιας οργάνωσης που ανθεί στο έδαφος της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης η οποία διαπερνά την ελληνική κοινωνία εδώ και πάνω από 12 χρόνια.

«Ψεκασμένοι», «σύστημα» και σύστημα… (Εξαιρετικό)

Του Μίλτου Βασιλείου 

Ιατρού Πνευμονολόγου, συν/χου αναπλ. Καθηγητή Παν/μίου Ιωαννίνων 

 

Η αριστερά …οφείλει χάριτες στον κορονοϊό… Καμία άλλη δράση, έμπνευση ή σύνθημα τους τελευταίους καιρούς δεν κατάφερε να …γεμίσει τον πλανήτη με τόσους «αντισυστημικούς»… Όλοι αυτοί, που χρόνια τους εξηγούσαμε, μάλλον ανεπαρκώς, ότι το σύστημα επιβουλεύεται κάθε πλευρά της ποιότητας της ζωής μας, ξαφνικά μας βγήκαν …από αριστερά… Από πολύ δεξιά επί της ουσίας, αλλά αυτό ας το αφήσουμε για μετά… Πώς να τους κόψεις …όλη αυτή τη λεβεντιά, το αντισυστημικό τους μένος, το πνεύμα αντίστασης, την αγωνιστική τους επιθετικότητα, τη σιγουριά, πως όλοι οι άλλοι που προσέχουμε, είμαστε ταϊσμένοι με σανό και κουτόχορτο…

Ακρίτα: Η αυθάδεια της κοινωνικής και ψυχολογικής διαστροφής

 

Η Έλενα Ακρίτα το παίζει σπουδαία και κουλτουριάρα.
Φυσικά δεν κοιτάζει ποτέ τον εαυτό της στον καθρέπτη. Εκεί θα έβλεπε την παρακμή στο πιο ταιριαστό της αποτύπωμα…
Η ανάρτησή της για τον Τραμπ αποτελεί την σφραγίδα της νοσηρής της κατάστασης: Μια νόσο που έχει αναγάγει το παρακμιακό και «διεστραμμένο» «Εγώ» της σε «προοδευτική» και «επαναστατική» …κριτική ή σάτιρα… (η διαστροφή του «επαναστατημένου» μικροαστικού ατομικισμού).

Για την «Αντιπολίτευση της κακιάς ώρας» – Επισημάνσεις για τον «αριστερό Λουμπενισμό» (Εξαιρετικό!)

 

Ηλίας Παπαναστασίου

 

 Από τον μηδενισμό της αντιπολιτευτικής τακτικής στην θεοποίηση των καταλήψεων και από την «πάση θυσία» αντίθεση και το «όχι σε όλα» στην αμφισβήτηση των μέτρων για την πανδημία.
Από την ψυχωτική και υστερική εναντίωση του μηδενιστή Λούμπεν σε κάθε θετική πρόταση, στην επιθυμία για πολλά πτώματα, οικονομική καταστροφή και μπαχαλοποίηση των πάντων.
Ίσως γιατί πίσω από την ομίχλη του Λουμπενικού μπαχαλακισμού κρύβεται η αποκρουστική μορφή του Ερεβώδους προσώπου, αυτού που συνδυάζει πολιτικό Καραγκιόζη και ιδεολογικό απατεώνα στην συσκευασία του ενός, του Τσίπρα.

Φασίστες «δικαιωματιστές»!

 

24/09/2020

Παναγιώτης Χούπας

https://www.facebook.com/panagiotis.houpas/posts/938905086602538

 Παντελώς άσχετοι με τα ανθρώπινα δικαιώματα οι διαφόρων αποχρώσεων (αλλά σε κάθε περίπτωση) φασίστες, είδαν φως και μπήκαν. 

Μέσα στον ορυμαγδό της υγειονομικής, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, μέσα στη γενικευμένη-εδραιωμένη ομίχλη των «δικαιωματιστών», προστέθηκαν και τα κόπρανα των φασιστών.

 

 Αναμενόμενο. Ο λύκος στην αναμπουμπούλα.

Μην πανικοβάλλεστε! Μείνετε ήρεμοι! Αναπαυθείτε εν ειρήνη!

Από Παναγιώτη Χούπα

16/09/2020

https://www.facebook.com/panagiotis.houpas/posts/932462820580098

Ιδιαίτερα ευρηματικός ο σκιτσογράφος Steve Sack, αποτυπώνει σε 3 «στιγμιότυπα» το πώς ακριβώς αντιμετώπισε ο Πρόεδρος Trump την πανδημία κορωνοϊού στις ΗΠΑ.  

Oι ψεκασμένοι του Κορωνοϊού και οι «αλληλέγγυοι» των Αφγανών εμπρηστών – Και πάλι για την «αριστερή» Λουμπεναρία

 

Ηλίας Παπαναστασίου

Έχουμε την «αμυδρά» εντύπωση πως ένα «φάντασμα πλανάται πάνω από την Ελλάδα», αυτό του ψεκασμένου εγκέφαλου. Ενός «εγκέφαλου» που δεν επικοινωνεί με την πραγματικότητα αλλά μόνο με τις νοσηρές ιδεοληψίες του, τις ανεδαφικές και παρανοϊκές ιδέες «γενικού ελέγχου» των μαζών μέσω μιας παγκόσμιας συνωμοσίας γιατρών και φαρμακοβιομήχανων που «κατασκεύασαν» τον υποτιθέμενο μύθο του Κορωνοϊού.

Ένας εγκέφαλος παραληρηματικού «περιεχομένου» που φαντάζεται παντού «νήματα» που κινούν τις αδρανείς και χειραγωγούμενες μάζες.

Τα fake news για τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων συνεχίζονται

 

Σε άρθρο του Λέανδρου Ρακιντζή στη huffingtonpost που σε γενικές γραμμές είναι εντελώς αδιάφορο διαβάζουμε ''οι στρατιές των δημοσίων υπαλλήλων που υπερβαίνουν το ένα εκατομμύριο''. Αυτό ήταν και το σημείο που μας τράβηξε την προσοχή και μας ανάγκασε να ασχοληθούμε μαζί του.  

Για άλλη μία φορά αναπαράγονται στα μεγάλα συστημικά μέσα ασύστολα ψεύδη για τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων. Σε επίσημη επίσημη απογραφή του 2018 ο αριθμός ανέρχεται στις 565.464. Ακόμα και το 2010 ανέρχονταν  συνολικά σε 768 χιλιάδες με μόνο τους 625 χιλιάδες να είναι μόνιμοι. 

Ζήτημα Υγείας

 

 Οι αναγνώστες μας θα έχουν παρατηρήσει ότι εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα δεν γράφουμε.
Επειδή γράφτηκαν πολλές μυθομανίες, περίεργα, γελοία και συκοφαντικά εναντίον μας (η Αλητεία της σεχταριστικής κακοήθειας δεν έχει πάτο!), ενημερώνουμε:
Δυνατοί πόνοι στη μέση μας ακινητοποίησαν…
Μετά από εξετάσεις ανακαλύψαμε Καρκίνο στους Πνεύμονες με «κτύπημα» στα Οστά!
Αρχίσαμε ακτινοβολίες και μετά προχωρούμε σε χημειοθεραπείες…
Η κατάσταση είναι δύσκολη αλλά πολεμιέται…
Αυτά προς το παρόν…

Στράτευση των γυναικών και Ισότητα

Ηλίας Παπαναστασίου

Ζούμε ιστορικές στιγμές επιδημιολογικής, κοινωνικής, οικονομικής και εθνικής κρίσης. Όλες μαζί στην «συσκευασία» του ενός.
Οι κυβερνώντες προχωρούν σε πολιτική αύξησης των αγορών πολεμικού υλικού περίπου 2 δις – με τα σημερινά δεδομένα– και ήδη τέθηκε στο τραπέζι η αύξηση της θητείας στους 12 μήνες και η στράτευση από τα 18. Προγραμματίζεται επίσης η πρόσληψη τουλάχιστον 15.000 ατόμων σαν προσωπικό των ενόπλων δυνάμεων με προοπτική πιθανής αύξησης του αριθμού.

Δεν αρέσουμε (εξαιρετικό!)

Του Διονύση Χαριτόπουλου

Όταν βρίζεις την πατρίδα σου, είναι σαν να βρίζεις τη μάνα σου. 

ΑΚΟΥΜΕ Ή ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ, καμιά φορά, για το «Ελλαδιστάν», τη «χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας», τους «Ελληνάρες», και άλλα τέτοια.

Ο αυτοσαρκασμός δεν είναι κακός.
Αντίθετα λειτουργεί λυτρωτικά και, σε ορισμένες περιπτώσεις, επαναφέρει τα πράγματα στις σωστές τους διαστάσεις. Η ζημιά είναι ότι μερικοί κοκορόμυαλοι τα παίρνουν σοβαρά. Τα πιστεύουν και θεωρούν εαυτόν, ανώτερο της χώρας. Ανήκουν σε κάποια ελίτ εκλεκτών και ο τόπος τους πέφτει στενός.

Τι αντιπολίτευση χρειαζόμαστε

 

Του Ηλία Παπαναστασίου 

Πολλές φορές για να «συγκεκριμενοποιήσουμε» κάποια επιχειρήματα θα πρέπει να αναφέρουμε κάποια παραδείγματα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, παραδείγματα αντιπολίτευσης.

Παράδειγμα πρώτο. Η πυρκαγιά στην Μόρια προχθές ήταν – όπως τουλάχιστον δείχνουν όλες οι ενδείξεις έργο των ίδιων των προσφυγών/μεταναστών– ένα καλοστημένο γεγονός για να μην ενταχθούν σε κατάσταση καραντίνας οι 35 πρόσφυγες που παρουσίασαν κρούσματα Κορωνοϊού.

Κάτω τα χέρια!!!

 

 Είμαστε βαθύτατα αγανακτισμένοι με την αντίδραση, που οργανώνεται ενάντια στο εθνικό ραδιοτηλεοπτικό συγκρότημα του ΣΚΑΙ!!!
Ο σταθμός έχει χρόνια υπηρετήσει με συνέπεια και αποφασιστικότητα την παράταξη με χίλιους τρόπους… Στην πρώτη γραμμή όλο του το δυναμικό με επικεφαλής τον Αρη, τον Κωνσταντίνο, τον Μπάμπη και τα άλλα παιδιά… Αγώνας πραγματικός με χέρια και με δόντια…

Ο …παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος (εξαιρετικό!)

 

Τούτες τις μέρες είναι …στις δόξες του… Καθώς διαδηλώνει στις Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες για να υπερασπιστεί το …δικαίωμά του να μην φοράει μάσκα…
Γιατί ο κορονοϊός δεν υπάρχει… Γιατί έτσι θέλουν να μας ελέγχουν. .. Γιατί μας ψεκάζουν και μας ακτινοβολούν με τις κεραίες 5G… Γιατί με τα εμβόλια, που ετοιμάζουν θα μας φορέσουν τσιπάκια για να ελέγχουν τη σκέψη μας…
Εχει απήχηση αυτό το προοδευτικόμορφο, αριστερόμορφο “αντιιμπεριαλιστικό” παραλήρημα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα ενός συστήματος, που από χρόνια απεργάζεται την υποταγή των υπηκόων του… Δέστε τι “’έξυπνη” η επιλογή των “αξιωματικών αρχών” της …αντίστασης…

Η υποκρισία Βερναρδάκη ΣΥΡΙΖΑ για το Big Brother

GREXIT

 

Σε ανάρτησή του στο facebook ο βουλευτής και πρώην υπουργός Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ Βερναρδάκης χαρακτήρισε ''εξευτελισμό της ανθρώπινης αξίας'' το reality Big Brother. Πιο συγκεκριμένα το κείμενο που έχει σηκώσει ο Βερναρδάκης είναι μία απόφαση του 2001 της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα. 

 Το πρόβλημα μας δεν είναι ότι δεν συμφωνούμε με την συγκεκριμένη απόφαση. Το ζήτημα εδώ είναι ότι ο Βερναρδάκης που εμφανίζει τον εαυτό του ως κριτή αποτελεί μέρος του προβλήματος.

Αμερικανικές εκλογές – Από την Σκύλλα στην Χάρυβδη

 

 Ηλίας Παπαναστασίου

 

 

 

 Σε δυο περίπου μήνες οι Αμερικανοί θα εκλέξουν τον νέο τους πρόεδρο. Τα προγνωστικά ευνοούν τον «ευνοούμενο των ΜΜΕ, Τζο Μπάιντεν» δείχνοντας ένα προβάδισμα από το «μαύρο πρόβατο» των ΜΜΕ που είναι ο Τραμπ.
Είναι γεγονός πως ο Τραμπ τα πήγε εξαιρετικά άσχημα με την επιδημία του Κορονοϊού μετρώντας ήδη πάνω από 180.000 νεκρούς και περίπου 6.000.000 κρούσματα.

Η εκδίκηση της Μάγκι Θάτσερ: το ηθολογικό όνειδος της δυτικής κοινωνίας όπως το αποκαλύπτει η πανδημία Covid-19. (Εξαιρετικό!)

 

Γεράσιμος Γραμματικόπουλος, γιατρός νευρολόγος

 

 

«And, you know, there’s no such thing as society. There are individual men and women and there are families.» M. Thatcher, 1987
(M.τ.Σ.: “Και, ξέρετε, δεν υπάρχει αυτό που λέμε ‘κοινωνία’. Υπάρχουν μεμονωμένοι άνδρες και γυναίκες, και υπάρχουν οικογένειες”).
Μέσα Αυγούστου 2020, πανδημία Covid-19. Υπάρχει ένα αξιοσημείωτο επιδημιολογικό γεγονός στο βόρειο ημισφαίριο. Οι ευρωπαϊκές χώρες που είχαν τιθασεύσει μέσα από σκληρά περιοριστικά μέτρα και λίγο ή πολύ γενικευμένα lockdown την εξάπλωση του ιού βρίσκονται μπροστά σε ένα πρόωρο 2ο κύμα που θεριεύει πολύ νωρίτερα από ότι προέβλεπαν τα μοντέλα και υπέθεταν οι επιστημονικές επιτροπές.

Κοινωνική Ενσυναίσθηση και Κοινωνική Αναισθησία ή πως δεν κάνεις εύκολα «αντιπολίτευση» με νεκρούς και οικονομικά ερείπια – Η περίπτωση των Λούμπεν ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ

 

Του Ηλία Παπαναστασίου

 

 

 

 

 Έπρεπε να έλθει η πανδημία του Κορονοϊού για να καταλάβουμε το μέγεθος της ανθρώπινης τραγωδίας που λέγεται Μαζικός Θάνατος.
Έπρεπε να αφήσουν τα εγκόσμια εκατοντάδες συνάνθρωποι μας για να καταλάβουμε την έννοια της τραγωδίας όχι μόνο σε ατομικό αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο.
Έπρεπε να φτάσουμε στο σημείο να κυκλοφορούμε με μάσκες για να συνειδητοποιήσουμε την γειτνίαση του Θανάτου σε κάθε μας βήμα και σε κάθε μας κίνηση. Να νιώθουμε την σκοτεινή εικόνα του φρικτού κουκουλοφόρου που λέγεται θάνατος, όπως περίπου νιώθουμε την ανάσα του διπλανού μας στο λεωφορείο ή τον κινηματογράφο.