Από τον Αντι-σοβιετισμό της Δεκαετίας του 1950 στον ρατσιστικό αντι-Ρωσισμό του 2025

 

Γιατί λησμονήσαμε την Συνθήκη της Αδριανούπολης και όσα οφείλουμε στους Ρώσους;

 

 

 

Του

Ηλία Παπαναστασίου

 

«….. Ποιος έκρινε τον αγώνα όταν εξεγέρθηκαν οι Έλληνες; Όχι βέβαια οι συνωμοσίες και οι ξεσηκωμοί του Αλή πασά στα Γιάννενα, όχι βέβαια η ναυμαχία του Ναβαρίνου, όχι βέβαια η παρουσία του Γαλλικού στρατού στο Μοριά, ούτε οι συνδιασκέψεις και τα πρωτόκολλα του Λονδίνου, παρά ο Ντίμπιτς που προέλασε με τον ρωσικό στρατό μέχρι την κοιλάδα της Μαρίτσας (Έβρου) περνώντας τον Αίμο…..»  (Φρ. Ενγκελς – New York Herald Tribune, April 1853)

  

 

Εάν κάποιος θα ήθελε να περιγράψει το όργιο αντι-Ρωσικής Προπαγάνδας με καθαρόαιμα ρατσιστικά χαρακτηριστικά τα τελευταία χρόνια, θα ήταν αναγκασμένος να ξεκινήσει από το αντι-Σοβιετικό παραλήρημα των δεκαετιών 1950 και εντεύθεν, φθάνοντας μέχρι τον υστερικό Ρατσισμό εναντίον των Ρώσων των τελευταίων ετών.

  

 

 Προπαγανδιστικές βόμβες διοχετεύονται σωρηδόν στις κρεττινοποιημένες μάζες των Αμερικανο/Ευρωπαίων τηλεθεατών, επεξεργασμένες και κατευθυνόμενες από τα μεγαθήρια του Αμερικανικού τηλεοπτικού καπιταλισμού, συνηθισμένα άλλωστε στην «ψυχολογική δηλητηρίαση» και «εγκεφαλική ηλιθιοποίηση» εδώ και πολλές δεκαετίες (Ποιος λησμονεί τα Αμερικανικά παραμύθια για τα «χημικά όπλα του Χουσεΐν» στο Ιράκ και τα οποία φυσικά δεν ανευρέθηκαν ποτέ! Απλούστατα δεν υπήρχαν).

Ιστορικές μετεξελίξεις του Φασισμού

 Του Γιάννη Παπαμιχαήλ

Η εκλογή στις ΗΠΑ του Τραμπ και τα μέτρα του προστατευτισμού που επακολούθησαν, δημιούργησαν στην φιλελεύθερη, γκλομπαλιστική ευρωπαϊκή Δύση (και ιδίως την «αριστερά» της) τόση ιδεολογική αλλεργία όση περίπου οι στρατιωτικές επιχειρήσεις του Πούτιν στην Ουκρανία. Η «δημοκρατική» Ευρωπαϊκή Ένωση όχι μόνο θυμήθηκε τον ξεχασμένο μέχρι χθες αμερικάνικο ιμπεριαλισμό (οικονομικό, πολιτικό και πολιτισμικό), αλλά και παρά τις δημοκρατικές της ευαισθησίες στα «ανθρώπινα δικαιώματα», τάχθηκε αναφανδόν υπέρ της κινεζικής ατμομηχανής της παγκοσμιοποίησης, ευελπιστώντας πώς οι «σύντροφοι του Πεκίνου» θα τρίξουν τα δόντια στον «φασίστα, λαϊκιστή» Τραμπ.

Ο όρος φασισμός έχει βέβαια χάσει προ πολλού το ιστορικό πραγματικό του περιεχόμενο. Έχει καταντήσει συνώνυμος του ψυχοπολιτικού αυταρχισμού κάθε κυβέρνησης ή κάθε μορφής εξουσίας που προσπαθεί αυταρχικά να επιβάλλει εκ των άνω τους δικούς της κανόνες πολιτικής ορθότητας. Βεβαίως, αυτά τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν πολιτικά τις δικτατορίες ενυπάρχουν και σε κάθε φασιστική διακυβέρνηση. Όμως ο φασισμός, είτε υπό τη μορφή του εθνικοσοσιαλισμού, είτε υπό τη μορφή του σημερινού

σοσιαλκοσμοπολιτισμού, είναι πρώτα απ’ όλα ένα σύνθετο κοινωνικοπολιτικό φαινόμενο που συναρπάζει ιδεολογικά τις στριμωγμένες και απελπισμένες μικροαστικές μάζες: «κάθε μανιασμένος μικροαστός δεν θα μπορούσε να γίνει Χίτλερ, αλλά υπάρχει ένα μικρό κομματάκι Χίτλερ μέσα σε κάθε μανιασμένο μικροαστό» έγραφε ο Τρότσκι το 1933 («Τι είναι ο εθνικο- σοσιαλισμός;»).

Από την αποϊεροποίηση των συνειδήσεων στην μαφιοποίηση της κοινωνίας

 Της Ευγενίας Σαρηγιαννίδη

Αρκετοί σχολιαστές του δυτικού κόσμου επισημαίνουν ότι η «χριστιανική εκκλησία είναι ένα προβληματικό απολίθωμα σε παρακμή». Δύσκολα θα μπορούσε να διαφωνήσει κανείς με αυτήν τη διαπίστωση. Όμως δεν θα πρέπει εμμέσως να συγχέεται ο πολιτικός, θεσμικός ρόλος των επίσημων εκκλησιών, σχεδόν πάντα υπέρ της εκάστοτε κοινωνιοπολιτικά και συμβολικά κυρίαρχης τάξης (μέχρι και υπέρ της ιστορικά πρόσφατης μετανεωτερικής πολιτικής θρησκείας του νομικού δικαιωματισμού) και το αρχέγονο στις ανθρώπινες κοινωνίες συναίσθημα του ιερού που οργανώνει τις σχέσεις τόσο μεταξύ των ατόμων, όσο και μεταξύ των ομάδων και των κοινοτήτων. Ένα άλλο σχετικό, αλλά διαφορετικό ερώτημα αφορά στις μορφές (τα σημαίνοντα στοιχεία) της παραπάνω καθιέρωσης των σημασιών που με τη βοήθεια του ηγεμόνα ή της εκάστοτε ελίτ γίνονται παραδειγματικές και αποκτούν την ισχύ του μοντέλου σκέψης και συμπεριφοράς των ανθρώπων της κάθε εποχής.

Για να βγούμε όμως από το θεολογικό πλαίσιο του χριστιανισμού, ας υπενθυμίσουμε ότι στον ταοϊσμό, η συμπόνια, η λιτότητα (δηλαδή το αντίθετο της επίδειξης, της σπατάλης και της υπερβολής) και η ταπεινοφροσύνη (δηλαδή «να μην τολμάς να είσαι ή να θεωρείς τον εαυτό σου πρώτος στον κόσμο σε τίποτα»), είναι τα τρία «ηθικά κοσμήματα» (οι αρετές σε ιδεαλιστική, φιλοσοφική διάλεκτο), που ως οργανωτές της ατομικής συμπεριφοράς, υποδηλώνουν όλα μια ιδεατή μορφή οργάνωσης των συγκεκριμένων ατόμων, με την συγκεκριμένη κοινωνία εντός της οποίας ζουν. Τα ίδια στοιχεία, τα ίδια «ηθικά κοσμήματα» ξαναβρίσκουμε όχι μόνο στην αρχαιοελληνική φιλοσοφική παράδοση, αλλά και στην χριστιανική, ιδιαίτερα μάλιστα στην ορθόδοξη παράδοση, καθώς και σε άλλες θρησκευτικές παραδόσεις.

To νέο κύμα της αντι-Ρωσικής Παράνοιας, οι ψυχοπαθείς του αντι-Ρωσισμού και η Αμερικανοποιημένη «Αριστερά»

 

 
Του

Ηλία Παπαναστασίου 

  

 

 Διαβάζουμε σε δημοσιεύματα ελληνικών ιστοσελίδων πως    

 «TO KAΘEΣTΩΣ TOY KIEBOY ΑΠΕΙΛΕΙ ΝΑ ΠΛΗΞΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΛΑΤΕΙΑ
  

Την Τρίτη ο ληγμένος πρόεδρος του καθεστώτος του Κιέβου εξέφρασε την πρόθεση να πλήξει   την παρέλαση της νίκης στη Μόσχα που προγραμματίζεται για την επόμενη Παρασκευή. Μετά την ανακοίνωση μονομερούς εκεχειρίας από τη Ρωσία για τις 9 Μαΐου, ο ληγμένος παρατήρησε: «Ανησυχούν τώρα ότι η παρέλασή τους βρίσκεται σε κίνδυνο και δικαίως».
 

  
Η Ζαχάροβα αντέδρασε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης την Τετάρτη, ρωτώντας τι είδους εκεχειρία μπορεί να προσφέρει το Κίεβο, δεδομένου ότι η κυβέρνηση Ζελένσκι «κυριολεκτικά σχεδιάζει τρομοκρατικές επιθέσεις στον αέρα [δηλαδή δημόσια]». Πρόσθεσε ότι το να καυχιέται κανείς για τέτοιες προθέσεις «είναι ακριβώς αυτό που συνηθίζουν οι τυπικοί τρομοκράτες».  

  
Εάν αυτές οι απειλές των Ουκρανών και των Ευρωπαίων Ηγετών δεν είναι κλασικό δείγμα και ψυχοπάθειας και ψυχωτικού, σχεδόν σχιζοφρενούς αντι/Ρωσισμού, τότε τι ακριβώς είναι;  

Η ΕΛΛΑΔΑ ΗΔΗ ΤΕΛΕΙΩΣΕ, ΜΟΝΗ ΔΙΕΞΟΔΟΣ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ

 

3η παγκοσμίως σε συρρίκνωση πληθυσμού

 

Ανακοίνωση ΜΕΚΕΑ

 

Η Ελλάδα 3η παγκοσμίως σε συρρίκνωση πληθυσμού (-1,6 %) μετά την πρώτη Ουκρανία, στο -8, 1% λόγω πολέμου και προσφυγικού κύματος και δεύτερο το Τουμπαλού στην Αφρική (-1,8% λόγω ανόδου της στάθμης της θάλασσας και κλιματικής κρίσης).

Η Ελλάδα κατέχει δραματικές αρνητικές «πρωτιές», όντας στα χαμηλότερα εισοδήματα στην Ευρώπη, μαζί με την Βουλγαρία, στις ακριβότερες τιμές, στο υποτυπώδες κράτος πρόνοιας (στον τομέα της υγείας, παιδείας), στις μεταφορές και υποδομές, με αποκορύφωμα το Έγκλημα των Τεμπών, τις πυρκαγιές, τις πλημμύρες, καθώς και στη κρατική διαφθορά, στο έλλειμμα στην δικαιοσύνη κλπ.

Αλλά το δραματικότερο όλων είναι η πληθυσμιακή συρρίκνωση, λόγω υπογεννητικότητας και μετανάστευσης. Από τη μια πλευρά η «μοντέρνα δυτική (μετα)κουλτούρα» έχει οδηγήσει την ελληνική κοινωνία να μην προσπαθεί καν για τη δημιουργία οικογένειας, αφού ο ατομισμός είναι το κυρίαρχο στοιχείο, από την άλλη η οικονομική-παραγωγική καταστροφή μας μέσα στην ΕΕ, της οποίας τα αποτελέσματα εκδηλώθηκαν με τον βιαιότερο τρόπο με την χρεοκοπία της χώρας το 2011 και τη συνακόλουθη Ευρω-κατοχή και τα Μνημόνια που άτυπα συνεχίζονται μέχρι σήμερα, ενώ έχει ξεπουληθεί όλη η χώρα. ¹

Με τι χρήματα να φτιαχτεί σήμερα οικογένεια, όταν ο μισός μισθός, αν υπάρχει, πρέπει να δοθεί για το ενοίκιο;

Η Ουνία -Πρόσωπο και Προσωπείο

 

Διαβάζουμε στο

 

ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ

 

«Αυτή είναι η μέγιστη κακοήθεια του Παπισμού, η δόλια εξαπάτηση των Ορθόδοξων: Οι Ουνίτες.

Παπικοί που μνημονεύουν ως αρχή τους τον Πάπα, είναι ντυμένοι με τα άμφια που φορούν οι Ορθόδοξοι κληρικοί.  

Προβατόσχημοι λύκοι».

 

 

Ρεσ.Θεωρούμε σκόπιμο να αναρτήσουμε  το άρθρο του μακαριστού πατρός Γεωργίου Δ. Μεταλληνού από το τεύχος 26 του Ρεσάλτο:

 

Η Ουνία-Πρόσωπο και Προσωπείο Του π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνού Οδυνηρό «αγκάθι» στον διάλογο Ορθοδοξίας-Ρωμαιοκαθολικισμού, που μάταια πασχίζουν να το υποτιμήσουν οι δικοί μας Οικουμενιστές, είναι η ΟΥΝΙΑ. 1. Λέγοντας «Ουνία», εννοούμε ένα θρησκευτικοπολιτικό σχήμα, που επινοήθηκε από τον Παπισμό για τον εκδυτικισμό της (μη λατινικής) Ανατολής, την πνευματικοπολιτική υποταγή της στην εξουσία του Πάπα. Συνδέεται, δηλαδή με την επεκτατική πολιτική του Παπισμού, της συνεπέστερης έκφρασης του ευρωπαϊκού φεουδαρχισμού, ο οποίος με το Κράτος του Βατικανού συνεχίζεται ως τις ημέρες μας. Βέβαια πρέπει να γίνεται κάποια διάκριση σε διάφορες φάσεις, που παρουσιάζει ιστορικά η υπόθεση της «Ουνίας». Διότι του συγκεκριμένου ιστορικού σχήματος προηγείται η ιδέα και η μεθόδευση της υποταγής της Ανατολής-και μάλιστα των Ορθοδόξων-στον Πάπα, μια μόνιμη τάση της Λατινικής Εκκλησίας μετά την διαφοροποίηση και απόσχισή της από την Ορθόδοξη Ανατολή. Εκεί, που ο άμεσος εκλατινισμός αποδεικνύεται δυσεπίτευκτος, εφαρμόζει ο Παπισμός την μέθοδο της Ουνίας, η οποία αποδεικνύεται έτσι, πανούργα επινόηση, διότι η υποταγή επιτυγχάνεται με το πρόσχημα της συνέχειας και ελευθερίας.

«Εξισορροπώντας τη σκιά με το φως»…

 

Της Ευγενίας Σαρηγιαννίδη*

Η αίσθηση της παρακμής της Δύσης (σωστή ή καταχρηστική) συναρτάται κυρίως με την κατάρρευση του δυτικού, χριστιανικής ιδίως πολιτισμικής καταγωγής, αξιακού της συστήματος. Εμφανίζεται μέσα από την αποϊεροποίηση και την απομάγευση των δυτικών συνειδήσεων (αυτό που ο Νίτσε στην εποχή του ονόμαζε ευρωπαϊκό μηδενισμό), δηλαδή το νεωτερικό θάνατο του θεού που συνδέεται με τις αναγνώσεις του διαφωτισμού και προεκτάθηκε στον μετανεωτερικό θάνατο της ιστορίας της γηραιάς Ηπείρου (είναι γηραιά ακριβώς επειδή έχει ιστορία). Πιο απλά, προεκτάθηκε στις διάφορες αποδομήσεις της ιστορικής συνέχειας και μνήμης των συλλογικών υποκειμένων.

Λόγω ακριβώς αυτής της αλλαγής νοοτροπιών σε κοσμοθεωρητικό επίπεδο, τα υπερβατικά πρότυπα της προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο απαξιώθηκαν μαζί με τα μοντέλα του Ήρωα και του Αγίου. Η εποχή μας έχει ωστόσο τόσο ανάγκη από ήρωες που αναγκάζεται να στραφεί στους αθλητές για να τους ανακαλύψει. Έχει βέβαια ανάγκη και από Αγίους, αλλά εκεί τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα. Εντωμεταξύ, οι δυτικές κοινωνίες εξατομικεύονται και εξαγριώνονται. Η αστυνόμευση και η διαρκής επιτήρηση των πολιτών από τους κατέχοντες την εξουσία, χωρίς τα ηθικά πρότυπα (των αγίων που θα διατηρούσαν την συνεκτικότητα της κοινωνίας), δεν μπορούν να κάνουν και πολλά πράγματα για την εσωτερική ειρήνευση των κοινωνιών. Πράγματι, τα συλλογικά υποκείμενα (έθνη και κοινωνικές τάξεις) αποτελούν κοινότητες πεπρωμένου. Ο νεοφιλελεύθερος μεταμοντέρνος γκλομπαλισμός αποδόμησε αυτό το αίσθημα της κοινότητας και οι δυτικές κοινωνίες παραδόθηκαν σε πολλαπλές μειονοτικές αντιπαλότητες και εξατομικευμένες συγκρούσεις.

«Αν δεν αποβάλλουμε τον ραγιαδισμό μας, Ανάσταση δεν έρχεται στην Ελλάδα»

 

 

https://www.militaire.gr/an-den-apovalloyme-ton-ragiadismo-mas-anastasi-den-erchetai-stin-ellada-ilias-papanastasioy/

 

 

Με τον Ηλία Παπαναστασίου

 

 

Ο Κύριος αναστήθηκε…Για την Ελλάδα υπάρχει έστω και μια ελπίδα Ανάστασης; Ο οικονομολόγος και πολιτικός επιστήμονας Ηλίας Παπαναστασίου, σε μια συζήτηση στο στούντιο militaire channel, αναλύει τα δεδομένα . Η εικόνα της χώρας είναι τραγική σε όλα τα επίπεδα. Πολιτικά,οικονομικά,κοινωνικά. Ο κ.Παπαναστασίου συμπεριλαμβάνει στις πρώτες θέσει των παθογενειών μας την κατάσταση που επικρατεί στα μέσα ενημέρωσης, τα οποία όπως λέει στερούν την ενημέρωση από τον Έλληνα πολίτη. Η επιβολή της μιας άποψης και στη προκειμένη περίπτωση της κυβερνητικής άποψης. «Δεν είναι απλά λογοκρισία. Έχουμε περάσει στο πεδίο της εξαφάνισης της αλήθειας και επιβολής της μιας άποψης στη κοινή γνώμη. Στο χώρο της εξωτερικής πολιτικής η άποψη αυτή είναι 100% αμερικανική. Στην οικονομία φιλελεύθερη-νεοφιλελεύθερη και στο χωρο της κοινωνικής πολιτικής η προπαγάνδα είναι άνευ προηγουμένου», λέει ο κ.Παπαναστασίου.

Μιλά για τη περιβόητη «μεσαία τάξη» και το ρόλο της στις εξελίξεις. Τα υπόλοιπα στρώματα και ειδικά η καθαρόαιμη εργατική τάξη είναι εκτός νυμφώνος. Κανένας δεν μιλάει γι΄ αυτά. Ούτε οι πολιτικοί, ούτε τα μέσα ενημέρωσης. Όλοι μιλάνε για τη μεσαία τάξη που αυτή τη περίοδο είναι προφανώς ταυτισμένη με την κυβέρνηση Μητσοτάκη».

Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ

 

 Γιάννης Βερούχης (1931-2010)

Από την ιστορία των Ελλήνων Τροτσκιστών

Οι «Δημοκρατικές Επιτροπές Αντίστασης» (ΔΕΑ)

Η επικήρυξη του Γιάννη Βερούχη 

από τη Χούντα

Η αντιστασιακή οργάνωση-κίνημα «Δημοκρατικές Επιτροπές Αντίστασης» (ΔΕΑ), ιδρύθηκε και καθοδηγήθηκε από την επαναστατική τροτσκιστική οργάνωση «Κομμουνιστικό Διεθνιστικό Κόμμα Ελλάδας (Κ.Δ.Κ.Ε.) – 4^η ΔΙΕΘΝΗΣ».

1)      Τα ΔΕΑ και οι εχθροί τους

     ● Η ύπαρξη και δράση των ΔΕΑ και φυσικά και των τροτσκιστών αποσιωπήθηκε από όλα τα αστικά και τα σταλινικά κόμματα: Αλλά και από τους διάφορους κάπηλους των επαναστατικών ιδεών, που για να καλύψουν την προσωπική τους κατάπτωση και λιποψυχία, διέγραψαν εσκεμμένα την ιστορία των Ελλήνων Τροτσκιστών και των ΔΕΑ.

2)      Προετοιμασία μας

  
 ●Η δικτατορία της 21^ης Απριλίου 1967 βρήκε τους Τροτσκιστές της οργάνωσης ΚΔΚΕ «Κομμουνιστικό Διεθνιστικό Κόμμα Ελλάδας», έτοιμους να αντισταθούν εναντίον της.

Αυτή η ετοιμότητα ήταν το καταστάλαγμα μιας επίμονης εργασίας 17 περίπου ετών, όπου μεσολάβησαν δύο φάσεις αριθμητικής και πολιτικής ανάπτυξης.

Σ’ αυτό το διάστημα η τροτσκιστική οργάνωση διαπαιδαγωγήθηκε: Πρώτον: Πάνω στο έμπρακτο μαχητικό πνεύμα του αγώνα, της αυτοθυσίας, και της αυτοπεποίθησης. Δεύτερον: Στην πάλη μέσα στην εργατική τάξη διαμέσου της εισχώρησης και της κατάληψης εργατικών σωματείων. Και τρίτο: Στην ανάπτυξη της πολιτικής μόρφωσης, για την οποία η οργάνωση άνοιξε ένα δικό της βιβλιοπωλείο.

Όλη αυτή η διαπαιδαγώγηση άρχισε από την «Περιφερειακή Επιτροπή» και ολοκληρώθηκε και σε πολύ μεγαλύτερο βάθος, από την «Οργανωτική Επιτροπή» της οργάνωσης.

21 Απρίλη 1967 - 21 Απρίλη 2025... η δικτατορία ατσαλώθηκε!

 

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

«Σήμερα μόνο οι ηλίθιοι κάνουν δικτατορίες με τανκ,
τη στιγμή που υπάρχει η τηλεόραση»
Ουμπέρτο Έκο...

Τότε φυλάκιζαν τους αγωνιστές!
Σήμερα φυλακίζουν και δολοφονούν τη σκέψη...
Σήμερα και ξεδιάντροπα περηφανεύονται για τη "σωστή πλευρά της ιστορίας":
- "Εθνική" ενότητα για περισσότερα €μVόλια, πειραματικά φάρμακα πολυεθνικών φαρμακοβιομηχανιών...
- "Εθνική" ενότητα για "Πράσινη ανάπτυξη" και πράσινα άλογα...
- "Εθνική" ενότητα για την αντιμετώπιση της "κλιματικής αλλαγής"...
- "Εθνική" ενότητα για τα "ανθρώπινα δικαιώματα", την λατρεία της ομοφυλοφιλίας, του διεμφυλισμού/τρανσεξουαλισμού (γάμοι ομοφυλοφίλων, αλλαγή φύλου από 15 ετών, μάθημα περί δικαιωμάτος ομοφυλοφιλίας από την Γ' Δημοτικού κ.α.π.)...
- "Εθνική" ενότητα για Διχοτόμηση της Κύπρου με "Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία"...
- "Εθνική" ενότητα για την αντιμετώπιση του Ρωσικού ιμπεριαλισμού και υποστήριξη του κοκαϊνομανή φυρερίσκου των ουκροναζί...
- "Εθνική" ενότητα για υποστήριξη του Πολωνοεβραίος Ναζί Benzion Mileikowsky, γνωστός ως Νετανιάχου...
- "Εθνική" ενότητα για τον εξοπλισμό της λεγόμενης Ευρωπαϊκής Ένωσης...
- "Εθνική" ενότητα για το ξεπούλημα της Μακεδονίας...
- "Εθνική" ενότητα για τη νέα θρησκεία των ιδιωτικοποιήσεων, το ξεπούλημα της δημόσιας υπηρεσίας (ΟΣΕ σιδηρόδρομοι, αυτοκινητόδρομοι, αεροδρόμια, λιμάνια, ΔΕΗ και πάει λέγοντας)...

Ο φίλος και σύντροφος + Θύμιος Παπανικολάου, η καρδιά και ψυχή του "Ρεσάλτο", που μας άφησε νωρίς, τα είπε όλα από το 2018:

 

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

ΟΙ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 

κυρ Φώτης Κόντογλου «Ήδη βάπτεται κάλαμος αποφάσεως παρά κριτών αδίκων και Ιησούς δικάζεται και κατακρίνεται σταυρώ. Και πάσχει η κτίσις, εν σταυρώ καθορώσα τον Κύριον. Αλλ' ο φύσει σώματος δι' εμέ πάσχων, αγαθέ Κύριε, δόξα σοι». Ο άνθρωπος δεν έφταξε που σκότωσε τόσους ανθρώπους, σκότωσε και τον Χριστό. Δεν τον σκότωσε κανένα θηρίο, δεν τον σκότωσε τουλάχιστον κανένας κακούργος, παρά τον σκοτώσανε οι άνθρωποι που βαστούσανε τον νόμο του Μωυσή και που περίμενε ο λαός να του δείξουνε τον δρόμο του Θεού, οι γραμματείς κ' οι φαρισαίοι. Αυτοί ήτανε κρυφοδαγκανιάρηδες σκύλοι, τυλιγμένοι με προβιά αρνίσια για να ξεγελάνε τον κόσμο. Πονηροί, υποκριτές, μαθητάδες του σατανά, που απάτησε τον Αδάμ για να τον καταπιεί, γλυκομιλώντας του και λέγοντάς του πως θα γίνει Θεός αν πορευθεί κατά τα λόγια του. Ο υποκριτής είναι ένα τέρας πιο σιχαμερό από κάθε άλλο, που κάθεται κρυμμένο στα σκοτεινά τάρταρα της ψευτιάς κι απέξω στήνει τις παγίδες του για να παραπλανέσει κανέναν αθώον άνθρωπο. Είναι εγωιστής, σκληρός, αλύπητος, φιλάργυρος, φοβιτσιάρης, αλλά αυτά τα σκεπάζει με ψεύτικη ταπείνωση, με συμπονετικά λόγια, με γλυκομιλήματα. Ο υποκριτής δεν έχει Θεό και νόμο και καμώνεται ίσα-ίσα πως φοβάται τον Θεό και τον νόμο του. Είναι μιά ψυχή σαπισμένη και βρωμερή κι αμετανόητη. Ο κάθε αμαρτωλός μπορεί να μετανοιώσει, ο υποκριτής είναι αμετανόητος, σαν νάκανε συμβόλαιο με τον διάβολο. Όλοι οι αμαρτωλοί μπορούνε να σωθούνε και μάλιστα ν' αγιάσουνε, πλήν ο υποκριτής δεν έχει σωτηρία, θα πεθάνει υποκριτής. Ο Χριστός δεν απέλπισε κανέναν, όλους τους φώναζε κοντά του και τους έδινε ελπίδα, εξόν έναν μονάχα, τον υποκριτή. Το «ουαί!» ήγουν το «αλλοίμονο!» δεν το είπε ούτε για τον τελώνη, ούτε για την πόρνη, ούτε καν για τον φονιά. Ίσια ίσια είπε πως αυτοί δείχνουνε τον δρόμο του Θεού στους φαρισαίους. Το «ουαί» το είπε μονάχα για τον υποκριτή, για τον αγιάτρευτον. Αφού ο Χριστός, που ήρθε να γιατρέψει όλες τις αρρώστειες της ψυχής μας, απέλπισε τον υποκριτή, ποιος θα μπορέσει να τον σώσει; Κ' αυτό γίνεται γιατί όποιος έχει τούτη την αρρώστεια δεν θαρρεί τον εαυτό του για άρρωστον, αλλά ίσια-ίσια θαρρεί πως είναι πολύ καλά, και περιπαίζει κρυφά τους άλλους, κ' έχει την ιδέα πως η πονηρία του είναι η πιο μεγάλη γνώση και σοφία και το να μετανοιώσει είναι για δαύτον σαν να γίνει κουτός από έξυπνος, αθώος από πονηρός, φανερός από κρυφός, μ' έναν λόγο άρρωστος από γερός.

Οι «κοπρίτες»…

 

Του 

 

Στάθη Σταυρόπουλου

Ήμουνα νιος και γέρασα με τους «κοπρίτες» του Δημοσίου.

Την «ιστορία» ξεκίνησε -ποιος άλλος- η Εξουσία. Περίπου την εποχή του Σημίτη. Τότε άρχισε το «διαίρει και βασίλευε» ,αυτό που ονομάστηκε «κοινωνικός αυτοματισμός».

Τότε οι εργαζόμενοι χωρίσθηκαν από την εξουσία σε δημόσιους και ιδιωτικούς, σαν να επρόκειτο για διαφορετικές «φυλές» (άγριες και κατώτερες και οι δύο) με συμφέροντα συγκρουόμενα μεταξύ τους -δυο κ΄όσμοι χωριστοί.

Και δηλητηριάσθηκαν πολλά μυαλά. Για πολλά χρόνια. Παρά τον τεκμηριωμένο αντίλογο σε αυτόν τον διαχωρισμό των εργαζομένων που αδυνατίζει και τους δύο (και τους ιδιωτικούς και τους δημοσίους υπαλλήλους), αυτός ο καθορισμός έχει γίνει καθοριστικός για την χειραγώγηση και των μεν και των δε από την εξουσία. Και ευρέως αποδεκτός από το κοινό.

Γιατί έχασαν τα λαϊκά στρώματα και τους φτωχούς οι νεόπλουτοι (πρώην «ταπεινοί και καταφρονεμένοι») του ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ;

 

Του
Ηλία Παπαναστασίου

Συνηθίζουμε το τελευταίο διάστημα να ξεκινάμε το άρθρο μας με παραθέσεις άρθρων συγγραφέων τους οποίους θεωρούμε εξαιρετικούς όχι μόνο λόγω του ύφους αλλά κυρίως λόγω της ποιοτικής τους ανάλυσης. Ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος (ένας από τους αξιολογότερους) του οποίου παραθέτουμε ένα εκτενές απόσπασμα για τον ΣΥΡΙΖΑ και τους «πολιτικούς του αστέρες», «διαπρεπείς» οικονομολόγους του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και αγωνιστές «μεγάλους και τρανούς» της Ταξικής Πάλης όπως ο Γιώργος Σταθάκης που διακρίθηκε στο «καμίνι των ταξικών αγώνων στον χώρο του εφοπλισμού», γράφει χαρακτηριστικά:

 

«Όταν το φθινόπωρο του 2011, ενόψει συζήτησης προγραμματικών Παπαδήμου και PSI, προσπάθησα (επιτυχώς εν τέλει) να εξηγήσω στον Αλέξη Τσίπρα την τεράστια σημασία της υπαγωγής του ελληνικού χρέους στο αγγλικό δίκαιο, o τότε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μου ’λεγε ότι οι οικονομολόγοι του κόμματός του, δηλαδή ο Δραγασάκης, του έλεγαν ότι το αγγλικό δίκαιο δεν είχε καμία σημασία. Για να μην πάμε πιο πίσω, στην εποχή της Οικουμενικής και της εισόδου της Siemens στην Ελλάδα......Από την άλλη δεν μπορεί να θεωρηθεί μικρή και η συμβολή του Νίκου Κοτζιά στις Μεταμορφώσεις της Αριστεράς (το πρότυπο παρόμοιων μετασχηματισμών το έχει αναλύσει έξοχα ο Φραντς Κάφκα στην αριστουργηματική του «Μεταμόρφωση» που συστήνω ενθέρμως στους αναγνώστες μου. Συνδυάζει το τραγικό με το διασκεδαστικό).

Ποιοι συνέβαλαν στην ελευθερία μας και ποιοι μας υποδούλωσαν;

  

 

Με αφορμή την εθνική εορτή της 25ης Μαρτίου, και την επέτειο των 204 χρόνων από την ελληνική επανάσταση του 1821, στην εκπομπή του «Ιδεοχώρου», ο Δημήτρης Λιάτσος και ο προσκεκλημένος του, οικονομολόγος και πολιτικός επιστήμονας, Ηλίας Παπαναστασίου, συζητούν για τον ρόλο της Ρωσίας στην ελληνική επανάσταση, τις πολιτικές που κατά καιρούς ακολούθησαν οι ελληνικές κυβερνήσεις έναντι της Ρωσίας και της ΕΣΣΔ, αλλά και για την «επιμονή» του πρωθυπουργού, Κυριάκο Μητσοτάκη, να ακολουθεί την αντιρωσική πολιτική της τελευταίας τριετίας. Ακόμα και τώρα που η ίδια η Ουάσιγκτον έχει φτάσει στο σημείο να ευαγγελίζεται την «ειρηνική» επίλυση του Ουκρανικού. 

Γιος της καλόγριας: «Πού πάτε κλέφτες, λησταί της πατρίδας και προδότες, παληοτσάρουχα;»!

 

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

 

Η απόλυτη υποκρισία συνεχίζεται...

 Το ’21... ένα από τα πιο συγκλονιστικά γεγονότα στην Ιστορία του Ανθρώπου, με μια αποικία (Ελλάδα) όπου το όλο πολιτικό προσωπικό συνεχίζει να προσφέρει υπηρεσίες με απόλυτη δουλικότητα!

Το λάβαρο της Επανάστασης που απεικονίζεται στα χέρια του Καραϊσκάκη και των Ηρώων του '21... δεν είναι η ελληνική σημαία, αλλά είναι η σημαία του πολεμικού Ναυτικού της τσαρικής Ρωσίας! Σήμερα το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα -χωρίς καμία εξαίρεση-, δίνει τον "αγώνα" υπέρ του κοκαϊνομανή φυρερίσκου των ουκροναζί, εναντίον του "Ρωσικού ιμπεριαλισμού"... Σήμερα το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα αποτελεί βάση των εβραιοναζί για τη Γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού...

  

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ 

Που ήταν κρυμμένος τόσος αντι-Ρωσισμός; Η περίπτωση του «αριστερού» αντι-Ρωσισμού

 

Του

 

Ηλία Παπαναστασίου

  

 

 Διαβάζουμε από το site του Δημήτρη Κωνσταντακοπούλου, γνωστού και εξαιρετικού αρθρογράφου, την παρακάτω δημοσίευση:

 

«ΣΥΡΙΖΑ σε φιλοπόλεμη, φιλο-Σόρος παράκρουση»,, 4 Μαρτίου 2025

 

«Κατά του Τραμπ ο ΣΥΡΙΖΑ για την δημόσια αντιπαράθεση με τον Ζελένσκι»,, 1 Μαρτίου 2025

 

«Η στάση που τήρησε ο πρόεδρος των ΗΠΑ απέναντι στον πρόεδρο της Ουκρανίας – που πέρα από τις ευθύνες του, εκπροσωπεί μια αμυνόμενη από εισβολή χώρα – κατά τη χθεσινή συνάντησή τους στη Ουάσιγκτον, ήταν προσβλητική, απαράδεκτη και επικίνδυνη για τις διεθνείς εξελίξεις», δήλωσε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργος Καραμέρος, σχολιάζοντας την τροπή που έλαβαν οι συνομιλίες μεταξύ των δύο χωρών.”

 

Δεν είχαμε καμμιά αυταπάτη για την πολιτική και «αριστερή» ακεραιότητα του ΣΥΡΙΖΑ μετά την διακυβέρνηση των 4,5 ετών της περιόδου 2015-19. Όμως πιστεύαμε πως ο πολίτικος σαλτιμπάγκος και προβοκάτορας Ζελένσκυ θα τύχαινε μιας –έστω– πιο «ουδέτερης» αντιμετώπισης από το πολιτικό συνοθύλευμα που ονομάζεται ΣΥΡΙΖΑ, μολονότι γνωρίζαμε τον αντι-Ρωσισμό της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και γενικότερα της Αμερικανο/Νατοϊκής «Αριστεράς» την οποία αντιπροσωπεύει. Ο ΣΥΡΙΖΑ –και χωρίς να προσπαθεί ιδιαίτερα για να μας το αποδείξει...– αποτελεί το «αριστερό» συμπλήρωμα της Αμερικανο/Νατοϊκής πολιτικής στη χώρα μας με χαρακτηριστικά παραδείγματα όπως η συμπεριφορά του ΥΠΕΞ του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Κοτζιά απέναντι στην Ρωσική Διπλωματία κατά την διάρκεια της Κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, την τοποθέτηση του Αλέξη Τσίπρα για τους Ρώσους στο Συνέδριο του Σοσιαλιστικού Κόμματος Σερβίας πέρσι, την απόρριψη της Σύμβασης Ενεργειακής Συνεργασίας που υπέγραψε ο Υπουργός Ενέργειας της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Λαφαζάνης τον Ιούνιο του 2015 με τον Ρώσο Υπουργό Ενέργειας Νόβακ. Ένας διαρκής αντι-Ρωσισμός εναντίον της πλέον σταθερά φίλης χώρας απέναντι στην Ελλάδα, κατάπτυστος και ανήθικος!

 

Δεν δυσκολευόμαστε να κατανοήσουμε την πραγματικότητα όταν ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα της «αριστερής» Αμερικανοδουλείας και υποτέλειας, έρχεται και παριστάνει τον τιμητή, τον κατήγορο και τον είρωνα!

 

Όταν είναι ο ανεκδιήγητος ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας, ο μεγαλύτερος πολιτικός οπορτουνιστής των «τελευταίων» 100 ετών, που ακολούθησαν πιστά και με απόλυτη δουλοπρέπεια τα «νάματα» της Αμερικάνικης πολιτικής και στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια! Είναι ο πολιτικά άθλιος Τσίπρας που έγινε «κολλητός» όχι μόνο με τον Τραμπ αλλά με τον κύριο «σχεδιαστή» της Ουκρανικής κρίσης του 2014, τον Αμερικανό πρέσβη Τζέφρεϊ Πάιατ! Είναι η ακατονόμαστη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ο αχαρακτήριστος υπουργός εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Κοτζιάς, που έδιωξαν (όπως προαναφέραμε) πρώτοι Ρώσους διπλωμάτες γιατί –υποτίθεται– αντιτίθεντο στην Συμφωνία των Πρεσπών, κάνοντας έτσι την αρχή, το δυστοπικό έναυσμα της μοιραίας ρήξης των πατροπαράδοτων και ιστορικών σχέσεων Ρωσίας και Ελλάδας! Μάλιστα η πρώην υπουργός του πολιτικά ανεκδιήγητου ΣΥΡΙΖΑ, Όλγα Γεροβασίλη, χαμογελαστή και πολύ–πολύ περήφανη, εννοείται με σαρδόνιο χαμόγελο, υπερηφανεύονταν σε εκπομπή του ΣΥΡΙΖΑΙΙΚΟΥ καναλιού Kontra Channel πως «Εμείς διώξαμε πρώτοι Ρώσους διπλωμάτες»!!! Υπάρχει άραγε «πάτος» στο βαρέλι της πολιτικής ανηθικότητας και του ιδεολογικού εκμαυλισμού του ΣΥΡΙΖΑ;

ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΟΙ ΒΑΝΔΑΛΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΘΡΗΣΚΟΛΗΠΤΩΝ ΒΕΒΗΛΩΝ

 

Του Γιάννη Παπαμιχαήλ,

 

τ.Καθηγητή ΕκπαιδευτικήςΨυχολογίας Παντείου Πανεπιστημίου

Η δημοκρατική κοινή γνώμη, θρησκευόμενη, σκεπτικιστική ή ομολογουμένως άθεη, δεν ενοχλήθηκε μόνο από την προσβολή στα ιερά σύμβολα της χριστιανικής πίστης από τα εκθέματα του κυρ-Χριστόφορου (;!) στην εθνική πινακοθήκη. Ενοχλήθηκε πολύ περισσότερο από την φανατική και κρατικά, επίσημα ενορχηστρωμένη σταυροφορία των νέων θρησκόληπτων της πολιτικής θρησκείας του δικαιωματισμού και της κουλτούρας της συμβολικής αποδόμησης. Ενοχλήθηκε με άλλα λόγια από τα εχθροπαθή, ρατσιστικώς οικειόφοβα, μονομερώς χριστιανόφοβα, στερεότυπα της καθεστωτικής πολιτικής ορθότητας που προβάλλονται από τους δήθεν πεφωτισμένους «αντισκοταδιστές» του διαδικτύου και του τηλεοπτικού συρμού ως τα μόνα αποδεκτά, ιερά και απαραβίαστα αξιακά ορόσημα της απεριόριστης ατομικής ελευθερίας του «καθενός» να γελοιοποιεί και να εξευτελίζει τα εθνικά, τα θρησκευτικά, τα ηθικο-πολιτικά σύμβολα, μαζί με τις μαγευτικές, παρηγορητικές, μυστηριακές και παράλληλα ορθολογικές παραδόσεις που συνέχονται ιστορικά σε ένα βιωματικά αδιαίρετο σύνολο.

«Το σκατό του καλλιτέχνη»: Μια καλλιτεχνική σάτιρα

 Της Ευγενίας Σαρηγιαννίδη*

Ήμουν δευτεροετής φοιτήτρια όταν ο αείμνηστος Καθηγητής Φιλοσοφίας και Αντιπρύτανης Αιμίλιος Μεταξόπουλος σε ένα από τα τελευταία του μαθήματα στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, μιλώντας μας για την φιλοσοφία της Τέχνης, είχε δώσει το παράδειγμα της περίφημης έκθεσης «Το σκατό του Καλλιτέχνη».
Πράγματι, το 1961, ένας νεαρός Ιταλός καλλιτέχνης, o Piero Manzoni, παρουσίασε και εξέθεσε το έργο του, που ήταν 90 αριθμημένες και από τον ίδιο υπογεγραμμένες κονσέρβες, κάθε μια 30 γρ., με τα κόπρανά του.

Τότε σκεφτόμουν πως όλοι οι υπόλοιποι πλην των Ελλήνων θα μπορούσαν να αναφωνήσουν: «Τι πρωτότυπη δημιουργία! Τι ρηξικέλευθη ιδέα! Η τέχνη χωρίς όρια! Να τι διευρύνει τα όρια της τέχνης!» και άλλα παρόμοια, προοδευτικά «φιλότεχνα». Η λαϊκή ελληνική θυμοσοφία όμως, που ήξερε να σατιρίζει τα πάντα, χωρίς να παραλείπει να σέβεται ό,τι θεωρούσε καλώς ή κακώς αξιοσέβαστο, γνωρίζοντας πως δεν πρέπει να διαβεί το στάδιο της ύβρεως, πρωτοπόρος στο θέμα, ως γνωστόν ισχυριζόταν ανέκαθεν πως «ο καλύτερος καλλιτέχνης είναι ο κ…..λος της κατσίκας, διότι φτιάχνει τα κόπρανά του ολοστρόγγυλα» - και μάλιστα, χωρίς διαβήτη.

Δίκη για το Μάτι: Κάλεσμα του Συλλόγου Συγγενών Θανόντων και Εγκαυματιών στις 12 Μαρτίου στο Εφετείο

 

Ο Σύλλογος Συγγενών Θανόντων και Εγκαυματιών στο Μάτι απευθύνει κάλεσμα για συγκέντρωση συμπαράστασης στις 12 Μαρτίου έξω από το Εφετείο

 

 

 

 

«Την Τετάρτη 12 Μαρτίου 2025, στο Εφετείο Αθηνών, η Εισαγγελέας της Δίκης για το “ΜΑΤΙ” θα προτείνει περί της ενοχής ή όχι των 21 κατηγορουμένων για το έγκλημα της 23ης Ιουλίου 2018, της 2ης φονικότερης πυρκαγιάς παγκοσμίως. Η Δίκη μας πλησιάζει στο τέλος της. Βρίσκεται στο προτελευταίο κομβικό σημείο, καθώς θα απομένουν οι αγορεύσεις των δικηγόρων και η Απόφαση. Το έγκλημα της 23ης Ιουλίου 2018 δεν θα ξανακριθεί εντός των τειχών της χώρας με τον τρόπο που σήμερα γνωρίζουμε, ακόμα και αν υπάρξει προσφυγή στον Άρειο Πάγο. Με αυτά δεδομένα, καλούμε όλους τους φίλους, τους πληγέντες, τους συμπολίτες με ενσυναίσθηση και συνείδηση, να δηλώσουν το “παρών” στην δίκη.

 

Ζητούμε να σταθείτε πλάι μας, ενώπιον της Δικαιοσύνης».

Αίθουσα Δ80Γ, 2ος όροφος, Κτίριο Εφετείου, οδός Λουκάρεως, 9:00 π.μ.».

Η δυστοπική, απεχθής και πολεμοχαρής Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ρωσία και η αμερικανική αποικία που λέγεται Ελλάδα

 

Του

Ηλία Παπαναστασίου

 

Διαβάζουμε από το Banking News (15/2/2025)

 

 

«Σε περιδίνηση βρίσκεται το ευρωπαϊκό κατεστημένο μετά την επιχείρηση «σοκ και δέος» από τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ J.D Vance και τον αποκλεισμό της Ευρώπης από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων για το Ουκρανικό. Η Ύπατη Εκπρόσωπος Kaja Kallas συγκαλεί άτυπη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ που είναι παρόντες στο Μόναχο. Ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης, θα συμμετάσχει την Κυριακή 16 Φεβρουαρίου και ώρα 8:30 π.μ., στην έκτακτη συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο περιθώριο της Διάσκεψης Ασφαλείας του Μονάχου.

 

  

Η Ύπατη Εκπρόσωπος της ΕΕ, Kaja Kallas θα συγκαλέσει την Κυριακή 16 Φεβρουαρίου, μια άτυπη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ που είναι παρόντες στο Μόναχο για να γίνει απολογισμός των τελευταίων επαφών με αξιωματούχους των ΗΠΑ και της Ουκρανίας.»

Γράφαμε στο προηγούμενο άρθρο μας χαρακτηριστικά για την κατάσταση ρωσο–υστερίας και παρανοϊκής ρωσο–φοβίας:

 

 

«Ομολογουμένως πολύ δύσκολα μπορεί να σχολιάσει κάποιος ανατριχιαστικές ανοησίες τέτοιου βαθμού και μάλιστα από εκπρόσωπο σε θέματα Εξωτερικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι γνωστή η βιτριολικού τύπου εμπάθεια, προκατάληψη, ρατσιστική πρόληψη και λυσσώδης εχθρότητα των Ευρωπαίων μανδαρίνων εναντίον της Ρωσίας που πολεμά για την ύπαρξή της, την προστασία και σωτηρία των πολιτών της που κινδυνεύουν από την Ναζιστική βαρβαρότητα των Ουκρανών δωσίλογων του Χίτλερ. Όπου σταθούν και όπου βρεθούν, στάζουν χολή, αίμα και δηλητήριο κροταλία για την Ρωσία και τους Ρώσους, τον πολιτισμό και την ιστορία τους, την θέση τους στην Ευρώπη. Για τους Ευρωπαίους Μανδαρίνους του Ευρωιερατείου και γενικότερα για την Πολιτικο/Οικονομική Ολιγαρχία των Ευρωπαίων η Ρωσία δεν «ανήκει» στην Ευρώπη, στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό και για τους πλέον αφιονισμένους αντι–Ρώσους, δεν ανήκουν ούτε στο ανθρώπινο είδος ακολουθώντας τα κελεύσματα των Ναζί μετά 8–9 δεκαετίες και οι οποίοι αποκαλούσαν τους Ρώσους «Untermenshen» (Υπάνθρωπους)...»

Μετά την Ύβρη της συγκάλυψης η Νέμεσις της πολιτικής απαξίωσης

Του Σταύρου Λυγερού

 

Όπως αναμενόταν, τα συλλαλητήρια για τα Τέμπη σ’ όλη την Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό, ξεπέρασαν κατά πολύ τα προηγούμενα και μπορεί χωρίς καμία υπερβολή να χαρακτηριστούν πρωτοφανή στα 50 χρόνια της Μεταπολίτευσης. Οι ποικίλες προσπάθειες του άτυπου κυβερνητικού μηχανισμού να τρομοκρατήσουν τους πολίτες για να τους αποτρέψουν να συμμετάσχουν έπεσαν στο κενό.

 

Η συνέχεια είναι γνωστή. Όπως συνήθως, η Αστυνομία εκτίμησε το πλήθος που πλημμύρισε το κέντρο της Αθήνας σε ένα κλάσμα του πραγματικού αριθμού. Ήμουνα στη Βασιλίσσης Σοφίας στο ύψος της Λέσχης Αξιωματικών και για πολύ χρόνο έβλεπα ένα ειρηνικό ποτάμι να κατευθύνεται προς το Σύνταγμα, αποφασισμένο να καταθέσει τη διαμαρτυρία του. Ήταν εντυπωσιακό να βλέπεις νέους γονείς ακόμα και με μωρά σε καροτσάκια, να βλέπεις ηλικιωμένους και κάθε ηλικία, αλλά και πολίτες σχεδόν κάθε κοινωνικής τάξης. 

Τέμπη - Σύνταγμα: Η μεγαλύτερη συγκέντρωση όλων των εποχών

 

Αν είναι δυνατόν, 200.000 κόσμου είδε η «μονταζιέρα» της ΕΛ.ΑΣ! – Τόσοι ήταν μόνο και μόνο δίπλα στη Βουλή!

Κουκουλώνουν με fake news τη μεγαλύτερη συγκέντρωση όλων των εποχών - Τραγικό «ψαλίδισμα» στην καταμέτρηση από την ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ

 

Του Παντελή Λαμψιώτη

 

Έντρομη η κυβέρνηση Μητσοτάκη είδε να γίνεται στην εποχή της η μεγαλύτερη αντι-κυβερνητική συγκέντρωση όλων των εποχών στην Ελλάδα. Όλες οι εκτιμήσεις συμφωνούν ότι η συμμετοχή στο συλλαλητήριο για τα 2 χρόνια από το έγκλημα των Τεμπών, ξεπέρασε κάθε προηγούμενη ιστορική συγκέντρωση. Ξεπέρασε δηλαδή την αξέχαστη λαοσύναξη του Αρχιεπίσκοπου Χριστόδουλου για το θρήσκευμα στις ταυτότητες, όπως και το συλλαλητήριο για τη Μακεδονία, αλλά και όλες τις μεγάλες συγκεντρώσεις κατά των μνημονίων.

 

Ακόμα και σε αυτήν την ιστορική μέρα για την οποία όλοι συμφωνούν ότι δεν έχουν ξαναδεί τόσο κόσμο στους δρόμους, η ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. έκανε την καθιερωμένη της προπαγάνδα «πετσοκόβοντας» τον αριθμό του κόσμου που πλημμύρισε τους δρόμους της Αθήνας. Έτσι η επίσημη εκτίμηση της ΕΛ.ΑΣ. που είναι για… γέλια και για κλάματα, κάνει λόγο για… 200.000 διαδηλωτές. Ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί ότι πρόκειται για ένα τραγικά επίπλαστο νούμερο, αφού 200.000 θα μπορούσαμε να μετρήσουμε μόνο στους περιμετρικούς δρόμους της Βουλής!

28 Φλεβάρη

Τέμπη:  Εμπιστοσύνη-Δικαίωση

 

 

Της

 

Ευγενίας Σαρηγιαννίδη*


Μόλις λίγες μέρες μετά το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, σε σχετικό άρθρο μας αναρωτιόμασταν αν αυτό το δυστύχημα – έγκλημα που σόκαρε, θύμωσε και προκάλεσε την οργή της ελληνικής κοινωνίας θα μπορούσε να αποτελέσει την σταγόνα που θα ξεχείλιζε το ποτήρι, ώστε να απειληθεί πραγματικά σύσσωμο το πολιτικό σύστημα και οι απολήξεις του μέσα στην κοινωνία. Αναρωτιόμασταν επίσης, αν η ξεδιαντροπιά, το θράσος, η πολιτική και κοινωνική ανηθικότητα, η μαφιοποίηση του πολιτικού συστήματος, η εξόφθαλμη και επικίνδυνη ανευθυνότητα, η μετατροπή του πολιτικού κόσμου σε υπόκοσμο, η εγκληματική ασχετοσύνη των ιθυνόντων, μαζί με την απληστία των ιδίων και των παρατρεχάμενών τους, τα ρουσφέτια και το πελατειακό κράτος, θα έφταναν την κοινωνία στα όρια της ανοχής και αντοχής της. Αναρωτιόμασταν επίσης αν το δυστύχημα στα Τέμπη θα καθίστατο η τραγική αφορμή για να αφυπνιστούν οι υπνωτισμένες, παραιτημένες, εξοικειωμένες με το απαράδεκτο και το αποτρόπαιο, άνευρες συνειδήσεις των σύγχρονων νεοελλήνων. Δύο χρόνια μετά, όλα όσα αναρωτιόμασταν τείνουν να πάρουν σάρκα και οστά.