Διαβάσαμε το εξής ηχηρό: «Είμαστε bloggers. Δεν θέλουμε να γίνουμε δημοσιογράφοι…»
Καταρχήν αυτό το «απόφθεγμα» δεν λέει απολύτως τίποτα, είναι κοπανιστός αέρας, μια βλακώδη σοφιστεία.
Είναι σαν λέει: «Είμαστε χρήστες του πληκτρολογίου και όχι γραφιάδες των ΜΜΕ»!!!
Μοιάζει με τις αφαιρέσεις και τα «ηθικά αξιώματα» των πολιτικών και δημοσιογραφικών απατεώνων οι οποίοι κουδουνίζουν σε όλες τις πτώσεις αυτά τα περί «δημοκρατίας» και «ελευθερίας», τα περί «ανεξαρτησίας» και «αμεροληψίας» κ.λπ.
Και είναι γνωστό, δραματικά επαληθευμένο καθημερινά, ότι όσο πιο δυνατά κουδουνίζεις τους ήχους ωραίων λεκτικών σχημάτων, σκέτων αερολογιών, τόσο πιο κάλπικος είσαι.
Το «Είμαστε bloggers. Δεν θέλουμε να γίνουμε δημοσιογράφοι…», είναι μια τέτοια αερολογία, όχι δίχως δόλο και απάτη.
Είναι δολιότητα και απάτη να εξισώνεις και να ταυτίζεις τους χρήστες της μπλογκόσφαιρας στη βάση του πληκτρολογίου.
Είναι μια κουτοπόνηρη σοφιστεία η οποία δεν αλλοιώνει και παραμορφώνει απλώς την πραγματικότητα, αλλά την ισοπεδώνει κυριολεκτικά, εξαφανίζοντας όλα τα κοινωνικά, ιδεολογικά και πολιτικά ΠΟΙΟΤΙΚΑ χαρακτηριστικά της μπλογκόσφαιρας.
Είναι μια δόλια κουτοπονηριά που δεν παράγει απλώς ΨΕΥΔΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ των πραγμάτων, αλλά μετατρέπει τα πράγματα και τα πρόσωπα σε ηλεκτρονικά ψηφία τα οποία εξισώνονται και ταυτίζονται ψηφιακά…
Εδώ πλέον βρισκόμαστε μπροστά στην ολοκληρωτική νεοταξική ισοπέδωση: Τα ιστορικά πρόσωπα, τα ιδεολογικά πρόσωπα, τα πολιτικά πρόσωπα, κάθε ιστορική και αγωνιστική ταυτότητα, τα πάντα ισοπεδώνονται.
Τα πάντα ένας χυλός, τα πάντα ταυτίζονται και εξισώνονται στη βάση ενός κοινού παρανομαστή: «Είμαστε bloggers».
Τέτοιες ηχηρές κουτοπόνηρες σοφιστικές κοτσάνες μόνο αυτοί που θέλουν να αποκρύψουν το ρόλο τους και την ταυτότητά τους (ιδεολογική, πολιτική και όχι αστυνομική) μπορεί να ξεστομίζουν.
Ποια είναι η πραγματικότητα.
Με μια απλή ακτινογραφία της πραγματικότητας στη «χώρα» των ιστολογίων διαπιστώνεις αβίαστα τούτα:
α) Πλήθος ιστολογίων των ποικίλων οικονομικών δομών εξουσίας. Των ποικίλων «νταβάδων»…
β). Πλήθος ιστολογίων των ποικίλων και πολύχρωμων κομματικών «εγκάθετων»…
γ). Αστερισμοί ιστολογίων των πολυεδρικών μυστικών υπηρεσιών και δικτύων…
δ). Άπειρα ιστολόγια των δημοσιογράφων.
ε) εξίσου άπειρα ιστολόγια τα οποία όχι απλώς αντιγράφουν τις καθεστωτικές δομές της δημοσιογραφίας, αλλά και αποσκοπούν να αποτελέσουν δομή δημοσιογραφικής εξουσίας, ανταλλακτική αξία στην αγορά της δημοσιογραφίας.
Σημείωση: Και πάρα πολλοί από τους παραπάνω έχουν κατασκευάσει διπλά και τριπλά ιστολόγια πολύχρωμων μεταμφιέσεων…
Όλες οι παραπάνω κατηγορίες λυμαίνονται τον ιστοχώρο και αποτελούν τα πλέον μαζικά σε αναγνωσιμότητα ιστολόγια.
Ο κύριος στόχος τους είναι η αναγνωσιμότητα, δηλαδή ο ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ στη δημοσιογραφική αγορά.
Από τη στιγμή που ένα ιστολόγιο καθορίζεται από τους νόμους της ΑΓΟΡΑΣ είναι εξ ορισμού υποταγμένο στην ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΗ λογική της δημοσιογραφίας: Της αγοράς και πώλησης των «ιδεών», των «απόψεων» και των «ειδήσεων».
Αυτά τα ιστολόγια, τα οποία, επαναλαμβάνουμε ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΝ στη μπλογκόσφαιρα δεν είναι ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ των ιδεών και του ΛΟΓΟΥ, αλλά μεταπράτες και διαχειριστές των ΙΔΕΩΝ και του ΛΟΓΟΥ.
Και αυτό εύκολα αποδεικνύεται από το εξής απλό γεγονός: Δεν παράγουν πρωτογενείς ειδήσεις, δεν παράγουν ιδέες, δεν έχουν δικές τους απόψεις, δεν έχουν καθαρό ιδεολογικό και πολιτικό πρόσωπο, δεν έχουν ΤΙΠΟΤΑ το αυθεντικά δικό τους.
Απλώς αναπαράγουν τις ειδήσεις των ΜΜΕ, κυκλοφορούν ξένα σχόλια και απόψεις και διαχειρίζονται τις ιδέες και το λόγο που κυκλοφορεί…
Ανεξάρτητα, λοιπόν, από τις αρματωσιές που φοράει ο καθένας και από τις κουτοπόνηρες εξαγγελίες του, αυτό που κυριαρχεί στην εικονική σφαίρα των ιστολογίων είναι η ΚΥΡΙΑΡΧΗ καθεστωτική λογική της δημοσιογραφίας και οι ίδιες εξουσιαστικές της δομές.
ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΠΟΔΑ αυτής της καθεστωτικής λογικής της διαχείρισης των απόψεων και του Λόγου, βρίσκονται, πράγματι άπειρα ιστολόγια, τα οποία, όμως, επειδή δεν έχουν την ανταγωνιστική λογική της δημοσιογραφικής αγοράς και κατανάλωσης, είναι μικρά και ανίσχυρα, ΧΑΝΟΝΤΑΙ μέσα στην καθεστωτική ζούγκλα του «όλοι εναντίον όλων».
Τα ιστολόγια αυτά παράγουν και κυκλοφορούν τις απόψεις τους, τις ιδέες τους, τις ειδήσεις τους, κείμενα που συμφωνούν, την ΤΡΕΛΑ τους.
Δεν μπαίνουν στη λογική της εμπορευματοποίησης και της ανταγωνιστικής κυριαρχίας.
ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ τα ζωντανά έμβρυα, σε επίπεδο ιντερνέτ, της αυτό-οργάνωσης και της Άμεσης Δημοκρατίας.
Είναι οι ατομικές φωνές, έστω με τις μεγάλες συγχύσεις τους, της λαϊκής αυτενέργειας και πρωτοβουλίας, φωνές που εκφράζουν τις αγωνίες, τις απόψεις, και τη δημιουργική τρέλα των φιμωμένων και αποκλεισμένων ανθρώπων.
Αυτήν την κατηγορία των ιστολογίων, που αυξάνονται σε ρυθμούς γεωμετρικής προόδου, τρέμουν και θέλουν να φιμώσουν οι δυνάμεις του καθεστώτος και τα ποικίλα καθεστωτικά ιστολόγια.
Αυτά τα έμβρυα της Άμεσης Δημοκρατίας και αυτό-οργάνωσης είναι που αύριο θα αποτελέσουν μεγάλη απειλή για όλους τους μηχανισμούς των διαχειριστών των ιδεών και του Λόγου.
Η μπλογκόσφαιρα, συνεπώς, δεν είναι ενιαίος χώρος, όπως και η ίδια η κοινωνία. Και εδώ ανθίζουν τα πάντα: Από άνθη όμορφα, από ζωντανούς ή ραχιτικούς ιστούς, μέχρι τσουκνίδες και δηλητηριώδη ερπετά…
Η σύγκρουση των ιδεών, των φιλοσοφιών και των αντιλήψεων δεν σταματά επειδή κτυπάμε ένα κοινό πληκτρολόγιο.
ΑΝΤΙΘΕΤΑ. Γίνεται πιο αναγκαία και πιο οξεία η σύγκρουση των ιδεών και του Λόγου στους εικονικούς χώρους όπου οι μεταμφιέσεις δεν φαίνονται από πρώτη ματιά.
Οι ιστορικές ταυτότητες, οι ιδεολογίες, οι κοινωνικές ορίζουσες και η Πολιτική δεν τέλειωσαν, έστω και αν οι απολογητές τις Νέας Τάξης τις έχουν κηδεύσει…
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4834