Η δημοσιογραφική προσέγγιση των πραγμάτων δεν είναι απλός ρηχή και επίπεδη, αλλά σου καταστρέφει και τη σκέψη.
Ο εκφυλισμός και η δολοφονία της σκέψης ξεκινάει από τη φιλοσοφία της καθεστωτικής δημοσιογραφίας.
Η πιο ακραία μορφή εκφυλισμού της σκέψης είναι το τηλεοπτικό θέαμα, η «τηλεοπτική σκέψη». Εδώ ο «πνευματικός ερασιτεχνισμός» και η ναρκισσιστική επιδειξιμανία, αυτά τα συμπτώματα μιας ρημαγμένης, εξασθενημένης και τεμαχισμένης σκέψης, παίρνουν ολοκληρωτική μορφή.
Η «τηλεοπτική σκέψη» δεν είναι σκέψη. Είναι η ισοπέδωση και η διάλυση της σκέψης. Είναι η ιδεολογία της ρωγμής και της πώλησης των τεμαχίων της σκέψης. Δηλαδή η ιδεολογία της ομογενοποίησες και της αποσάθρωσης των διανοητικών μηχανισμών και λειτουργιών: Η ιδεολογική ταυτότητα της πλανητικής καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Η σκέψη προϋποθέτει πειθαρχία και ΣΥΝΟΧΗ νοημάτων,
συνθετικό άξονα γύρω από τον οποίο αποκρυσταλλώνονται και συναρμολογούνται τα επιμέρους ζητήματα και οι ιδέες, αλλά και οι μηχανισμοί της λογικής.
Η δημοσιογραφική λογική τα ισοπεδώνει και τα καταστρέφει όλα αυτά: Είναι η λογική κάθε καθεστωτικής δομής εξουσίας η οποία συστηματικά και βάρβαρα αποσυναρμολογεί τα πάντα, τα διαλύει σε τεμάχια και ίνες, έτσι ώστε να γίνονται ένας πολτός και να «εγκλωβίζεσαι» στα ασυναρμολόγητα και εντελώς ασύνδετα «τεμάχια» της εξωτερικής όψης των πραγμάτων, ιδιαίτερα σε «λεπτομέρειες» που η ιδεολογική και πολιτική σκοπιμότητα θέλει να προβάλλει…
Το να παίρνουμε ένα φτυάρι και να φτιάχνουμε σωρούς κειμένων δίχως να εξετάζουμε τις αντιλήψεις τους και τη φιλοσοφία τους, καθώς και τις πολιτικές σκοπιμότητές τους συμβάλλουμε στη δολοφονία της σκέψης.
Κατασκευάζουμε και εμείς «χαρμάνια» ισοπέδωσης και πολτοποίησης των πραγμάτων και της σκέψης.
Και αυτά στο όνομα του νόθου τέκνου της καθεστωτικής απάτης: Του πλουραλισμού των απόψεων!!!
Μέσα από αυτόν τον «πλουραλισμό» της καθεστωτικής δημοσιογραφίας έχει αναπτυχθεί το τέρας της πληροφορικής παραπληροφόρησης που στις μέρες μας έχει πάρει την αποκρουστική και αυθάδη μορφή της νεοταξικής βαρβαρότητας που δεν αφήνει τίποτα όρθιο…
Ο δικό μας ρόλος, δηλαδή των αγωνιστικών ιστολογιών εναντίον της νεοαταξικής ισοπέδωσης είναι να ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ σε αυτή τη λαίλαπα της δολοφονίας της σκέψης, να ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ για τη ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ και ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ της σκέψης και των ιδεών και ΟΧΙ να ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΥΜΕ τις δημοσιογραφικές συνταγές της αφυδάτωσης των ιδεών, της αποστείρωσης των πραγμάτων και της ισοπέδωσης των μηχανισμών της σκέψης.
Ένα ιστολόγιο παραγωγής ιδεών και ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ της σκέψης είναι εντελώς ασυμβίβαστο και ριζικά αντίθετο από ιστολόγια της αστικής, «πλουραλιστικής», δήθεν ενημέρωσης και δημοσιογραφίας.
Η δημοσιογραφική ενημέρωση αυτών που θέλουν να πολεμήσουν το σύστημα και τη Νέα Τάξη δεν μπορεί να ακολουθεί τα αχνάρια της καθεστωτικής ενημέρωσης και δημοσιογραφίας.
Και δεν είναι θέμα καλών προθέσεων. Με καλές προθέσεις στρώνεται ο δρόμος προς την κόλαση…
Είναι θέμα λογικής και στρατηγικής. Όταν μπαίνεις στην καθεστωτική κοίτη κυλάς όπως το νερό στο αυλάκι και ενσωματώνεσαι, δίχως καν να το αντιλαμβάνεσαι στη λογική και φιλοσοφία που κυριαρχεί…
Το ίδιο γίνεται όταν παίρνουμε ένα φτυάρι και «μπαζώνουμε» τα ιστολόγιά μας με ποικίλα κείμενα δίχως να τα μελετάμε στοιχειωδώς, παρασυρόμενοι από κάποιες συναισθηματικές φόρμες που μπορεί να μας άρεσαν…
Έχουμε παρατηρήσει, ότι πολλά ιστολόγια φιλικά και αυθεντικά, με αγωνιστικές και «καλές» προθέσεις έχουν προβάλει εθνομηδενιστικές θέσεις, και πρακτοράκια του Σόρος και κομματικούς «εγκάθετους».
Όταν βλέπουμε ένα κείμενα σε ένα μεγάλο Συγκρότημα Τύπου θα πρέπει, αν δεν γνωρίζουμε, να διερευνούμε πρώτα, να ρωτάμε και να μαθαίνουμε.
Είναι αδιανόητο να αγωνίζεσαι εναντίον των εθνομηδενιστών, εναντίον όλων αυτών που θέλουν να καταλύσουν το έθνος, την Ορθοδοξία κ.λπ και να βάζεις κείμενα του Καπλάνι.
Αν δεν γνωρίζουν αυτοί οι φίλοι τον Καπλάνι που αρθρογραφεί στο Συγκρότημα Λαμπράκη να φροντίσουν να ενημερωθούν για το ρόλο του, τις διασυνδέσεις του και πολλά άλλα πριν τον προβάλλουν στο ιστολολογιό τους…
Το παράδειγμα είναι ενδεικτικό και ένα από τα πολλά τέτοια κρούσματα αδικαιολόγητης επιπολαιότητας που παρατηρούνται τον τελευταίο καιρό…