ΚΛΑΣΣΙΚΟΠΕΡΙΠΤΩΣΗ
Αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες ειδικά ημέρες κατά την γνώμη μας αποτελεί άκρον άωτον" της πολιτικής θρασυδειλίας και της κομματικής ιδιοτέλειας.
Αναφέρομαι στον διπλό βομβαρδισμό του Ελληνικού λαού από τα επιτελεία της "Νέας Τάξης Πραγμάτων" και από τους διαχειριστές των παρακμιακών υπολειμμάτων της λεγόμενης "αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας".
Οι μεν θεσμικοί τρομοκράτες του καθεστώτος ρίχνουν τις οικονομικές τους βόμβες και όποιον πάρει ο χάρος, οι δε υποψήφιοι των αυτοδιοικητικών εκλογών ρίχνουν τις μπροσούρες τους μέσα στον κουρνιαχτό και την εξαθλίωση.
Και ο λαός;
Ποιός από δαύτους που διεκδικούν τον ψευδεπίγραφο τίτλο της "αριστίνδην" εκλογής σκέφτηκε ότι αυτές τις στιγμές ο λαός δεν χρειάζεται τους "αριστερούς" ή "δεξιούς" σοβατζήδες -νταβατζήδες του Καλλικράτη αλλά πολιτικές και κοινωνικές παρεμβάσεις που θα κινούνται λεβέντικα και καθαρά στη βάση ενός ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ;
Δυστυχώς η μόνη εικόνα που μου έρχεται στο μυαλό όταν βλέπω αυτό το διακομματικό χάλι, είναι αυτή της βομβαρδισμένης με λευκό φώσφορο Γάζας ,όπου ανάμεσα στη φονική σκόνη και τα καμένα παιδάκια κατέβαιναν αργά από τον ουρανό τα προπαγανδιστικά φέϊγ - βολάν της Μοσάντ.
Και αυτά υπό την "ευρύτερη" νεοεποχήτικη έννοια, περιείχαν "πολιτικές προτάσεις" "εξόδου" από την τραγωδία,"παραδοθείτε και προχωρείστε στην πορεία που θα σας χαράξουμε και τότε θα διαπραγματευτούμε τις συνθήκες της επιβίωσής σας" έλεγαν.
Ας αφήσουμε λοιπόν τα παραμύθια για εκλογές, έκφραση της λαϊκής βούλησης και εθνικά διακυβεύματα.
Η πατρίδα μας πρέπει να το καταλάβουμε ότι βρίσκεται ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ υπό κατοχή και κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν έχει νόημα να συζητούμε για ανατροπές που ενδεχομένως να παραχθούν από κάποιο εκλογικό αποτέλεσμα.
Ακόμα και πριν από λίγο καιρό, όταν δηλαδή υπήρχε ως πρόσχημα η δυνατότητα πολιτικής παρέμβασης μέσα από την ισχνή ανάδειξη κάποιων "αντικαθεστωτικών" κομμάτων, ο πολίτης την επομένη κιόλας των εκλογών βρισκόταν συρρικνωμένος και περιθωριοποιημένος στον πάγκο των πραματευτάδων της δημοκρατίας.
Τι να πεις λοιπόν σήμερα στον διπλανό σου που μέχρι χθες αγωνιζόταν να τα βγάλει πέρα με αξιοπρέπεια και σήμερα άνεργος και χαμένος:
Eκλιπαρεί την ΔΕΗ να μην του κόψει το ρεύμα.
Nτρέπεται να πάει στο σχολείο του παιδιού του γιατί δεν έχει να πληρώσει τα 15 ευρώ συμμετοχής για την θέρμανση.
Κρύβει και πνίγει τον λυγμό του, να μην τον δουν τα παιδιά , να μην τον δει η κοινωνία, οι γνωστοί, οι φίλοι και καταλάβουν ότι βρίσκεται σε απόγνωση.
Τι να πεις σε αυτόν που αύριο θα τον απολύσουν και μετά από κάνα δυό μήνες θα έλθει η τράπεζα να του πάρει το σπίτι;
Να του πω να μην ψηφίσει άκυρο ή λευκό διότι τότε η ζωή του θα πάει ακόμα χειρότερα;
Να του πω ότι αν ψηφίσει τον τάδε, τότε θα αποκτήσει έναν δήθεν αντικαθεστωτικό κοτζαμπάση που αύριο θα τον υποστηρίξει ως δήμαρχος ή ως περιφερειάρχης και θα τον γλυτώσει από την εξόντωση;
Να του πω τότε ότι ο κατοχικός πρωθυπουργός είχε δίκιο που αυτοονομάστηκε αντιεξουσιαστής στην εξουσία.
Αυτό που θα συμβεί σε λίγες ημέρες είναι απλώς ένα πανηγύρι στο οποίο όσοι πάνε θα πάρουν και ένα χαπάκι σαν αυτά που μοιράζουν σε συναυλίες περιθωριακών, για να ζήσουν για λίγες ώρες σε ένα κόσμο δημοκρατικών παραισθήσεων μπας και τους μείνει την άλλη μέρα η αίσθηση ότι έκαναν ως πολίτες το ...καθήκον τους.
Κοντολογίς η δική μου ταπεινή άποψη είναι, ότι αυτό που χρειάζεται ο τόπος μας τούτες τις ώρες είναι ένας πατριωτικός απελευθερωτικός αγώνας και όχι η νομιμοποίηση του κατοχικού καθεστώτος με την ψήφο μας η οποία έτσι κι αλλιώς με το ισχύον καλπονοθευτικό σύστημα θα πάει χαμένη.
Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι τους τρομάζουν μόλις ακούσουν την λέξη "αποχή" , δεν είναι καθόλου τυχαίο που ο κάθε υποψήφιος θα σου πει "πήγαινε μέχρι την κάλπη και ψήφισε ακόμα και τον αντίπαλό μου".
Ξέρουν πολύ καλά ότι αν π. χ το 60- 70 % των ψηφοφόρων δεν πάει να ψηφίσει και τους γυρίσει την πλάτη, σε λίγο καιρό θα στραφεί εναντίον τους και θα τους στείλει στον αγύριστο.
Θα συνέστηνα σε όσους εκ των υποψηφίων φόρεσαν ευκαιριακά την τραγιάσκα του "επαναστάτη", να την βγάλουν αμέσως από την χοντροκεφάλα τους διότι ο κοσμάκης πλέον δεν αστειεύεται και εξοργίζεται με αυτή την χυδαία υποκρισία.
Τελειώνοντας θα ήθελα να πω, ότι δεν διεκδικώ ούτε το "αλάθητο του πάπα" (Θεός φυλαξοι!) ούτε τον τίτλο του βαθυστόχαστου πολιτικού αναλυτή.
Απλώς έβγαλα αυτά που έχω στην καρδιά και στο μυαλό δημοσιεύοντάς τα σε ένα ιστολόγιο απόψεων και όχι σε έναν ένα διαδικτυακό τόπο αναπαραγωγής κομματικών αντίλαλων.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5019