Πράγματι ο θυμός, ο τυφλός θυμός εύκολα χειραγωγείται, εύκολα διοχετεύεται στα κανάλια που θέλει το καθεστώς.
Η ίδια η φυσιολογία του φασισμού είναι η βαρβαρότητα του ιμπεριαλισμού που δεν χωνεύεται από το σύστημα: Όλα τα ανεξάντλητα αποθέματα σκοταδισμού, άγνοιας και αγριότητας, τα αποθέματα του τυφλού μίσους.
Ο μόνος ΘΥΜΟΣ που γίνεται δημιουργικός είναι ο συνειδητός θυμός, ο θυμός που αυτό-οργανώνεται στο δρόμο: Ο ΘΥΜΟΣ των αυτό-οργανωμένων λαϊκών κινημάτων και όχι ο ΘΥΜΟΣ του ψηφοδελτίου…
Ο σημερινός πλανητικός (νεοταξικός φασισμός) έχει τρομερά ανεπτυγμένες τις φόρμες της απάτης και εκτόνωσης του τυφλού μίσους, σε πολύ μεγαλύτερο αριθμό από τους παλιούς φασισμούς των εθνικών ιμπεριαλισμών και επιστημονικά δουλεμένες φόρμες.
ΣΗΜΕΡΑ έχει ποικιλία μεταμφιέσεων και «σκιάχτρων» για να ξεγελά και να εξαπατά με το ψηφοδέλτιο…
Ο παλιός φασισμός αποτελεί το προϊόν της ολιγωρίας και της δειλίας της αριστεράς: Της προδοσίας της…
Σήμερα η «αριστερά» αποτελεί το πιο καλοδουλεμένο γρανάζι του, μέρος της παγκόσμιας φασιστικής μηχανής.
Ο σημερινός νεοταξικός φασισμός κατασκευάζει και συντηρεί «σκιάχτρα» από τα ιδεολογικά υπολείμματα του παλιού φασισμού για να τρομοκρατεί την κοινωνία, να την ξεγελά και να εγκλωβίζει κάποια ποσοστά θυμού.
Αυτό είναι η «Χρυσή Αυγή». Ένα «σκιάχτρο» από ένα κλούβιο ιδεολογικό αυγό μέσα στο παιχνίδι της απάτης και της αγριότητας των φασιστικών, σκιωδών κοινοβουλευτικών λειτουργιών: Το τσόφλι της «δημοκρατίας»…
Η σημερινή «αριστερά» είναι ο ιδεολογικός και πολιτικός μαέστρος αυτής της απάτης, το ιδεολογικό τσιμέντο.
Γι αυτό μιλάει πάντα με μισόλογα και ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΣΥΤΗΜΑΤΙΚΑ να καταπιαστεί με τα πραγματικά προβλήματα της εποχής.
Ασκείται μόνο σε ταχυδακτυλουργίες και πολιτικά σοφίσματα.
Ένα μόνο παράδειγμα γύρω από την παγκοσμιοποίηση, δηλαδή τον πλανητικό ιμπεριαλισμό
Πριν από μερικά χρόνια ένα μεγάλο μέρος της «αριστεράς» δεν αποδεχόταν καν την έννοια: «Παγκοσμιοποίηση».
Είχανε γραφεί άπειρα κείμενα τα οποία υποστήριζαν ότι η «παγκοσμιοποίηση» ήταν μια «συνωμοσία», ένας «μύθος» των διεθνών ελίτ εξουσίας για να πείσουν τους λαούς ότι η ΕΕ είναι μονόδρομος.
Δεν ήθελαν να δούνε την παγκοσμιοποίηση και τη χαρακτήριζαν δαιμονοποιημένη συνωμοσία των Ευρωπαϊκών και διεθνών οργάνων εξουσίας, διότι δεν ήθελαν να δεχτούν ότι πλέον εθνικοί καπιταλισμοί δεν υπάρχουν και ότι έχει επιβληθεί σε όλο τον κόσμο η κυριαρχία των υπερεθνικών δομών του κεφαλαίου.
Μια τέτοια αποδοχή έβαζε την «αριστερά» σε μεγάλους μπελάδες. Θα έπρεπε να αναλύσει τη νέα αυτή φάση της ιμπεριαλιστικής εξέλιξης, του υπερεθνικού ιμπεριαλισμού (παγκοσμιοποίηση), να καταδείξει του νέους μεγάλους κινδύνους και να αγωνιστεί εναντίον αυτών.
Να αναδείξει και να αγωνιστεί εναντίον:
α). Της υπονόμευσης και κατάλυσης των εθνών-κρατών.
β) Της πολυπολιτισμικότητας.
γ). Των «ανοικτών συνόρων» στον τομέα εργασίας: εισαγωγές ξένων εργατών και εισβολές λαθρομεταναστών που τινάζουν τα πάντα στο αέρα, ακόμα και την ίδια την ύπαρξη της αριστεράς…
δ). Των άγριων επιθέσεων ισοπέδωσης της ιστορικής συλλογικής συνείδησης, των εθνικών μας παραδόσεων και συμβόλων.
ε). Των νέων υπερεθνικών ιδεολογημάτων: του αντιεθνικισμού και του αντιρατσισμού.
Πάρα πολλά έθετε η μελέτη και ανάλυση της παγκοσμιοποίησης και πάρα πολλά νέα αγωνιστικά καθήκοντα…
Αυτή η «αριστερά» γύρισε την πλάτη σε όλα, ούτε καν θέλησε να τα αγγίξει, ακριβώς γιατί δεν είναι Αριστερά…
Όταν διαπίστωσε ότι δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι η παγκοσμιοποίηση είναι μύθος πλάσαρε την έννοια της «νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης», προφανώς για να τη διαχωρίσει από την «καλή» παγκοσμιοποίηση που δεν μας είπε ΠΟΤΕ ποια είναι αυτή η «καλή».
Η έννοια της «νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης» είναι ένα ταχυδακτυλουργικό τέχνασμα ΑΠΑΤΗΣ.
Νεοφιλελευθερισμός και παγκοσμιοποίηση είναι ταυτολογία.
Ο νεοφιλελευθερισμός της αγοράς είναι η παγκόσμια αγορά: Η αγορά χωρίς φραγμούς στη διακίνηση των αγαθών, των κεφαλαίων και της εργασίας, δηλαδή η παγκοσμιοποίηση…
Και την ίδια την έννοια της «Νέας Τάξης» τη χρησιμοποιεί σαν δαιμονοποιημένη έννοια αόρατων μηχανισμών και ΟΧΙ ως την παγκόσμια οργάνωση του υπερεθνικού κεφαλαίου.
Να, γιατί αυτή η «αριστερά» ντρέπεται να μιλήσει για «παγκόσμια διακυβέρνηση», για «νέα παγκόσμια τάξη», και για τα εφιαλτικά τους σχέδια…
Και το χειρότερο: Κατηγορεί ως συνωμοσιολόγους αυτούς που αναλύουν την παγκοσμιοποίηση σε όλες τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές της παραμέτρους…
Και ακόμα χειρότερα: τους συκοφαντεί και τους αφορίζει ως «εθνικιστές» και «ρατσιστές»!!!
Αυτή η «αριστερά», συνεπώς συντηρεί πολιτικά και τα κλούβια αυγά, σαν τη «Χρυσή Αυγή»: Τα χρήσιμα σκιάχτρα…
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Αυτή η «αριστερά» έχει μεταλλαχτεί σε ιδεολογικό και πολιτικό ροπαλοφόρο της παγκοσμιοποίησης και γι αυτό είναι καταδικασμένη σε αφανισμό…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5114