Θραξ Αναρμόδιος
Κάθε φορά λίγο πριν τις εκλογές, τις βουλευτικές συνήθως, ανακινείται το ζήτημα της αποχής. Κυρίως από τους θιασώτες της συμμετοχής. Ας δούμε κάποια από τα κύρια επιχειρήματά τους:
Η αποχή
1) πριμοδοτεί, με βάση τον εκλογικό νόμο, συνήθως το πρώτο κόμμα (αγαπημένο επιχείρημα του ΚΚΕ)
2) δεν εκφράζει κανένα πολιτικό μήνυμα προς την κοινωνία
3) δεν έχει καμμία επίπτωση στο πολιτικό σύστημα, αναθεώρησης, τιμωρίας κλπ.
4) είναι εχθρός της δημοκρατίας (τελευταίας εσοδείας)
Ομως δεν μας εξηγούν
1) γιατί υπάρχουν τέτοιοι εκλογικοί νόμοι και αν ψήφισε ποτέ ο λαός τέτοιον εκλογικό νόμο ή τον εγκρίνει
2) γιατί δεν γίνεται καμμιά σοβαρή μετεκλογική συζήτηση για το νόημα της αποχής, ακόμη και όταν έχουμε υψηλά ποσοστά
3) γιατί δεν υπάρχει κάποια Συνταγματική διάταξη που να ενεργοποιείται λόγω της υψηλής αποχής
4) πως είναι δυνατόν να έχει η δημοκρατία εχθρούς, ενώ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ (η δημοκρατία)
Αποχή χωρίς συνείδηση από τον εκλογέα, του τι είναι και κυρίως ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ δημοκρατία δεν έχει κανένα νόημα. Ούτε προσπορίζει κάποιο όφελος στην μεγάλη υπόθεση της δημοκρατίας.
Αποχή χωρίς συνείδηση από τον εκλογέα, του τι είναι κοινοβουλευτισμός και κόμματα, επίσης δεν έχει κανένα νόημα. Χρειάζεται ιστορική γνώση και κριτική σκέψη. Αυτά είναι τα στοιχεία που διαμορφώνουν τον πολιτικό μας χαρακτήρα.
Απέχω γιατί αυτό το σύστημα δεν είναι δημοκρατία. Και αφού δεν είναι δημοκρατία, όποιο κόμμα και να επιλέξω στην κάλπη μικρή διαφορά έχει. Ολα τα κόμματα συμφωνούν στον κοινοβουλετισμό. Συμφωνούν στους αντιπροσώπους-βουλευτές, συντεταγμένη διμοιρία.
Συμφωνούν στο ότι δεν μπορώ να σταυρώσω ονόματα από διαφορετικά ψηφοδέλτια. Συμφωνούν στα μη-δημοψηφίσματα. Συμφωνούν στις 4-ετείς θητείες. Συμφωνούν στην μη-λογοδοσία τους. Συμφωνούν στο να διορίζουν την κεφαλή της δικαιοσύνης. Συμφωνούν στο να παίρνουν δάνεια χωρίς να μας το λένε. Συμφωνούν στον επαγγελματισμό των πολιτικών και την οικογενειοκρατία. Συμφωνούν και συμφωνούν. Ε, εγώ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΩ. Λήξις.
Δεν μπορώ να τα ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΩ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, παίρνοντας μέρος, με την ψήφο μου. Δεν θα γίνω εγώ ΣΥΝΕΝΟΧΟΣ σε τέτοια ΕΝΟΧΗ. Οποιος μπορεί, ας το κάνει. ΟΧΙ ΕΓΩ. Θέλω νά χω την συνείδησή μου ήσυχη ότι ΔΕΝ ΠΗΡΑ ΜΕΡΟΣ ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ.
Η συμμετοχή μου στην εκλογική διαδικασία ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙ όσα κάνει το κοινοβουλευτικό καθεστώς σε εμένα και τους συμπολίτες μου. Οσα έκανε στο παρελθόν και ΟΣΑ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ. Χωρίς την παρουσία μου και την συμμετοχή μου. Υποκλέπτοντας σε μια καρικατούρα δημοκρατίας την συναίνεσή μου για ότι έκανε, κάνει και θα συνεχίσει να κάνει.
Μόνο με το ότι απουσιάζει Η ΚΛΗΡΩΣΗ από τις διαδικασίες, αποδεικνύει ότι δεν είναι δημοκρατικές διαδικασίες. Η εκλογή είναι ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΗ διαδικασία. Η ΚΛΗΡΩΣΗ είναι η καρδιά της δημοκρατίας. Η εκλογή τους επιτρέπει να ελέγχουν το ποιοι θα αναδειχθούν στα αξιώματα. ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΚΟΛΠΑ. Είναι Ολιγαρχικά.
Ο απέχων πολίτης πρέπει να μπορεί να εξηγήσει στον εαυτό του, και κυρίως στους ΑΛΛΟΥΣ, το νόημα της αποχής του ως στάση ΜΗ-ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ του υπάρχοντος πολιτεύματος ως δημοκρατικού. Οτι η αποχή του απο-νομιμοποιεί την κατ' επίφασιν δημοκρατία και καταδείχνει το ψεύδος της. Τον σφετερισμό και την υποκλοπή της μεγάλης και ιερής λέξης. Δημοκρατία. Το number one στο hit parade λαών και λαών ανά τους αιώνες.
Να μπορεί ο απέχων πολίτης να εξηγήσει την σήψη και την διαφθορά του κοινοβουλευτισμού και των κομμάτων, την ρίζα, την αιτία και το περιβάλλον της, με όρους απουσίας της δημοκρατίας. Να κατανοήσει οτι ο κοινοβουλευτισμός ΕΙΝΑΙ Ο ΒΙΟΤΟΠΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ. Και να δώσει και στους άλλους να το κατανοήσουν αυτό.
Τότε και ΜΟΝΟΝ τότε να εκφραστεί με την αποχή του ο πολίτης, ως αποδοκιμασία της παρούσας πολιτειακής "διαρρύθμισης". Τότε θα πιάσει τόπο η αποχή ακόμη και με μικρά ποσοστά. Οταν γύρω από την αποχή δημιουργηθεί ΚΙΝΗΜΑ αποκατάστασης της δημοκρατίας. Κίνημα παλινόρθωσης της δημοκρατίας.
Ιδού και μερικές σκέψεις ακόμη για την αποχή:
Οταν η αποχή είναι σε ένα 5% με 10% λες, ε, εντάξει, βαριόντουσαν ορισμένοι, αρρώστησαν, ήταν μακριά από το εκλογικό τους κέντρο, και το δικαιολογείς.
Οταν όμως η αποχή ΞΕΠΕΡΝΑΕΙ το 25% τότε το πράγμα ΠΑΡΑ-ΕΙΝΑΙ ΣΟΒΑΡΟ.
Ομως ούτε το Σύνταγμα, ούτε πολύ περισσότερο αυτοί οι επαίσχυντοι εκλογικοί νόμοι προβλέπουν κάποιο μέτρο ή την εκκίνηση κάποιας διαδικασίας αναθεώρησης του Συντάγματος, του πολιτεύματος ή ότι άλλο όταν η αποχή πάρει υψηλά ποσοστά.
Εν ολίγοις, το νομικό καθεστώς που ισχύει τώρα, νομιμοποιεί την συγκρότηση κυβέρνησης ακόμη και αν πάει μόνο το 1% των εκλογέων να ψηφίσει και το υπόλοιπο 99% επιλέξει αποχή. Αυτό και μόνο καταδεικνύει το ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ.
ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΝΟΜΙΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕ ΤΟ 1% ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΕΩΝ.
Κυβέρνηση που θα μπορεί να
-κυρήξει πόλεμο και στείλει τα παιδάκια μας στα σύνορα
-βάλει φόρους
-διορίσει την ηγεσία της δικαιοσύνης
-νομοθετήσει
-κατεβάσει στους δρόμους τα ΜΑΤ να μας δέρνουν επικαλούμενη την νομιμότητα
ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟ 1%
Καλή δημοκρατία έχουμε;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5094