Η κατάρρευση και η αποσύνθεση του καθεστώτος έχει οδηγήσει τον κόσμο του (πολιτικό, δημοσιογραφικό, ακαδημαϊκό κ.λπ) σε μια κατάσταση καταθλιπτικής κενότητας και βλαβερής ηλιθιότητας.
Η ίδια η αποσύνθεση του καθεστώτος, ο δωσιλογισμός του και η μοχθηρία του εναντίον της ελληνικής κοινωνίας έχουν οδηγήσει την ελληνική κοινωνία, ως σύνολο, στο αντίστροφο: στην ΟΡΓΗ η οποία πυροδοτεί την κοινωνική ευφυΐα.
Η καθεστωτική ηλιθιότητα και η κοινωνική εξυπνάδα αναπτύσσονται, σε πυρετικούς ρυθμούς, ΚΑΙ ΥΠΟΣΚΑΠΤΟΥΝ θανάσιμα τις δυνάμεις του καθεστώτος: Το καθεστώς κτυπιέται απ’ έξω από την αναπτυσσόμενη «λαϊκή ευφυΐα» και υπονομεύεται εσωτερικά, από την εξίσου αναπτυσσόμενη, ηλιθιότητα των δυνάμεών του.
Θα καταγράψουμε μερικά δείγματα της μελοδραματικής ηλιθιότητας των καθεστωτικών δυνάμεων:
ΓΑΠ και ο πασοκικός θίασος.
Εδώ το θέμα το έχουμε εξαντλήσει σε πολλά άρθρα, καθώς και πολλοί άλλοι. Σήμερα οι πάντες μιλούν ΟΧΙ για το θηριώδες και ωμό ψεύδος του ΓΑΠ και της παρέας του, ΑΛΛΑ και για τη δραματική πολιτική μηδαμινότητά τους, την καλοαναθρεμμένη έκφραση της φτώχειας των πνευματικών τους πόρων, τη βουλητική τους ανεπάρκεια, την ανικανότητά τους και την «εύθυμη» αναισθησία τους: κατρακυλούν και καταρρέουν και αυτοί βλέπουν ρόδινα όνειρα…
Σε κυβερνητικό επίπεδο συμπυκνώνεται και απαστράπτει η μοχθηρία και βλακεία ΟΛΩΝ των παρασιτικών εκβλαστήσεων του καθεστώτος: Είναι η συνισταμένη όλων των δυνάμεων του καθεστώτος.
Αντιπολίτευση
Οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης είναι οι συνιστώσες. Εδώ διαχέεται και επιμερίζεται η καθεστωτική ηλιθιότητα, συνακόλουθα μετριάζεται και εμφανίζεται με χρώματα λιγότερο έντονα.
Η αντιπολίτευση, επίσης, έχει και το πλεονέκτημα να εκτοξεύει και κάποιες ρητορικές ρουκέτες και κούφια λόγια εναντίον της κυβέρνησης επικαλύπτοντας έτσι, σε κάποιο βαθμό, τη δική της πολιτική ανυπαρξία και κενότητα.
Ωστόσο, σήμερα, δεν μπορεί να σωθεί ούτε από αυτήν την πλεονεκτική θέση. Και το δικό της ψεύδος, αλλά και η αθεράπευτη ηλιθιότητά της ακτινοβολούν, ακριβώς γιατί και η αντιπολίτευση είναι μέρος της γενικής σήψης και της καθεστωτικής κατάρρευσης, αλλά και διότι η «λαϊκή ευφυΐα» έχει αναπτυχθεί πυρετωδώς από την κοινωνική οργή.
Όταν π.χ. ο Σαμαράς μιλάει ότι η Ελλάδα έχει Σύνταγμα, κυβέρνηση, κόμματα και κοινοβούλιο, οι πάντες γελούν με το βλακώδες αυτό ανέκδοτο.
Εδώ έχουμε κατοχή, ένα κοινοβούλιο το οποίο παρέχει το διακοσμητικό ντεκόρ της «εκτέλεσης» της Ελλάδας και του λαού της, με τα κόμματα να ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΟΥΝ με την παρουσία τους (και τα λογύδριά τους) αυτές τις κοινοβουλευτικές «εκτελέσεις», ένα Σύνταγμα το οποίο έχει γίνει κουρελόχαρτο από τις δυνάμεις κατοχής, ΚΑΙ έρχεται ο Σαμαράς να μιλήσει για Σύνταγμα, Κοινοβούλια, και τα λοιπά…
Από τη μια ο Σαμαράς το παίζει «αντιμνημονιακός» και από την άλλη ΠΑΡΑΣΙΩΠΑ, σκανδαλωδώς, τούτο: Ότι το Μνημόνιο έχει καταργήσει παντελώς το Σύνταγμα!!!
Και από πάνω μας λέει ότι έχουμε Σύνταγμα και Κοινοβούλιο!!!!
Δεν εμπαίζει, ο Σαμαράς, απλώς τον ελληνικό λαό, αλλά τον εμπαίζει με τα ίδια μοτίβα της κυβερνητικής ηλιθιότητας…
Το «τραγικό» στοιχείο της βλακείας συνίσταται στην κραυγαλέα διάσταση μεταξύ των λόγων και της πράξης.
Όταν στην πράξη νομιμοποιείς το Μνημόνιο, την κατοχή της Ελλάδας από τις μαφίες του χρήματος και την κατάργηση του Συντάγματος και στα λόγια μιλάς εναντίον του Μνημονίου και περί Συντάγματος, Δημοκρατίας, Βουλής κ.λπ, τότε εξαπατάς, συνακόλουθα λες και βλακείες γιατί η απάτη μόνο με βλακείες μπορεί να επικαλυφτεί…
Αυτές οι φόρμες της καθεστωτικής ηλιθιότητας σήμερα δεν πουλάνε, γίνονται αντιληπτές ΑΜΕΣΑ. Για τους λόγους που εξηγήσαμε παραπάνω.
Ο Αντώνης Σαμαράς, παρά τα «πνευματικά» του προσόντα, συνθέτει και ανακυκλώνει και αυτός την καθεστωτική βλακεία, ακριβώς γιατί βρίσκεται ΕΝΤΟΣ των ΤΕΙΧΩΝ αυτής της βλακείας.
Όταν κτυπάς δήθεν από τη μια το Μνημόνιο (δίχως να θίγεις στο παραμικρό ότι αυτό έχει καταλύσει το Σύνταγμα) και από την άλλη ζητάς διαπραγμάτευση με την τρόικα για άλλη «διαχείριση» του νέου Μνημονίου τότε λες καραμπινάτη ηλιθιότητα…
Το ίδιο, βλακώδες είναι το να σχίζεις τα ιμάτιά σου εναντίον της ΤΥΠΙΚΗΣ συναίνεσης (κυβερνητική σύμπραξη), ΟΤΑΝ έχεις ΣΥΝΑΙΝΕΣΕΙ ΠΡΑΚΤΙΚΑ σε ΟΛΑ ( στην ίδια την κατοχή μας και σε όλα τα μέτρα της κατοχικής κυβέρνησης) και ΟΤΑΝ ΣΥΝΑΙΝΕΙΣ στις ΕΝΤΟΛΕΣ της ΕΕ και των εντολοδόχων της διεθνούς μαφίας του χρήματος, ζητώντας απλώς μια άλλη «διαχείριση»…
Το ίδιο βλακώδες είναι το να ζητάς στα λόγια «ανυπακοή» (όπως η ηγεσία του ΚΚΕ και άλλοι) και στην ΠΡΑΞΗ να κάνεις κομματικές παρελάσεις και να λιθοβολείς αφοριστικά και συκοφαντικά κάθε πράξη «ανυπακοής» η οποία εκδηλώνεται…
ΜΜΕ
Εδώ η καθεστωτική ηλιθιότητα παίρνει αποκρουστικές μορφές αυθάδους κοροϊδίας.
Σήμερα αυτές οι «δημοσιογραφικές πόρνες», οι ύαινες της καθεστωτικής προπαγάνδας, αρχίζουν να επιτίθενται λυσσασμένα εναντίον της «αποτυχίας» του Μνημονίου.
Πριν ένα χρόνο, με την ίδια λύσσα, υποστήριζαν το Μνημόνιο, γιατί θα μας «έβγαζε από την κρίση»!!!!
Τώρα υποστηρίζουν την αναγκαιότητα μιας συναινετικής κυβέρνησης η οποία θα εφαρμόσει το νέο Μνημόνιο!!!!
Τα μίσθαρνα και παρασιτικά αυτά όργανα του καθεστώτος δεν κρατούν πλέον ούτε τα προσχήματα. ΔΙΑΛΑΛΟΥΝ ανοικτά τη βλακεία τους: γι αυτή εξάλλου πληρώνονται…
Το χαρακτηριστικότερο δείγμα είναι ο Πρετεντέρης.
Ωρύεται σήμερα για την «αυθάδεια» του Όλι Ρεν ο οποίος παρεμβαίνει απροσχημάτιστα στα εσωτερικά της χώρας!!!
Πριν ένα χρόνο, όμως, δικαίωνε τις ωμές παρεμβάσεις στα εσωτερικά μας του Τρισέ και του Αλμούνια!!!
Διαβάστε το εύστοχο κείμενο του Νίκου Μπογιόπουλου:
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=6254017&publDate=19/5/2011
Τόσο ξεδιάντροποι και φρενοβλαβείς της βλακείας είναι τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ.
Φαίνεται ότι έχουν τέτοια πώρωση καθεστωτικής ηλιθιότητας που δεν μπορούν να διακρίνουν τίποτα και το χειρότερο: Προσλαμβάνουν τη δική τους βλακεία σαν βλακεία του ελληνικού λαού…
Η βλακεία που επελαύνει σε όλον τον καθεστωτικό κόσμο, στις δυνάμεις του και στους γενιτσάρους του ΑΠΟΤΕΛΕΙ τον ισχυρότερο συντελεστή Εσωτερικής ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗΣ του καθεστώτος.
Χρειάζεται μόνο ένα απλό εξωτερικό κτύπημα από το λαό για να καταρρεύσει αυτό το καθεστώς ολοκληρωτικά…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5679