Το «εθνικό» μέσα στην ιστορία πατάει ΠΑΝΤΑ σε ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ θεμέλια. Οι εθνικές Επαναστάσεις ήταν αυτές που κάτω από την ηγεσία της νέας ανερχόμενης και προοδευτικής (τότε) αστικής τάξης, ανέτρεψαν το προηγούμενο φεουδαλικό καθεστώς και γέννησαν την καπιταλιστική κοινωνία και τα αστικά εθνικά κράτη.
Όπως δείξαμε και η Επανάσταση του ΄21 ακολούθησε τον ίδιο ιστορικό νόμο. Η ανάγκη του ελληνικού καπιταλισμού να θεοποιήσει το «εθνικό» και να εξορίσει το «κοινωνικό» γεννήθηκε από τον καθυστερημένο και μεσοβέζικο χαρακτήρα της δημιουργίας του.
Ο ελληνικός καπιταλισμός ήρθε πολύ καθυστερημένα στην Ελλάδα, σε μια εποχή που ο καπιταλισμός, παγκοσμίως, είχε απολέσει τα προοδευτικά του χαρακτηριστικά. Ήρθε καθυστερημένα και «μπασταρδεμένα», δηλαδή με μεγάλους συμβιβασμούς με φεουδαρχικές δυνάμεις οι οποίες πέρασαν στη νέα καπιταλιστική εποχή: Κοτζαμπάσηδες, ανώτερος κλήρος και λοιπά…
Η οθωμανική, ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΗ, επίσης σκλαβιά ήταν και μια βασική αιτία της εξάρτησης των ποικίλων αστικών μερίδων από τις ξένες δυνάμεις. Οι καπιταλιστικές δυνάμεις που ηγήθηκαν της Επανάστασης αναπτύχθηκαν από τις ξένες δυνάμεις και από την αρχή ήταν ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΕΣ από αυτές…
Από την αρχή, λοιπόν, της συγκρότησης του ελληνικού αστικού κράτους οι καπιταλιστικές δυνάμεις ήταν εξαρτημένες και δεν είχαν «περιθώρια» να αναπτυχθούν «προοδευτικά», διότι το παγκόσμιο πλαίσιο είχε μπει ήδη στο γεροντικό του στάδιο.
Το νέο, συνεπώς, καθεστώς δεν το συνέφερε να αναδείξει τον ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ χαρακτήρα της Επανάστασης, δηλαδή το πρόωρα ρυτιδιασμένο πρόσωπό του.
Η ανάδειξη του κοινωνικού χαρακτήρα της Επανάστασης απειλούσε την ΑΠΟΛΥΤΗ ιδέα της νέας καπιταλιστικής κυριαρχίας. Δίδασκε τη διαλεκτική της ιστορίας: Ότι και ο καπιταλισμός είναι καταδικασμένος από επαναστατικές ανατροπές…
Αυτή η ανάγκη του καθυστερημένου ελληνικού καπιταλισμού έγινε ακόμα πιο επιτακτική, γιατί γρήγορα αυτό το νέο ελληνικό, αστικό κράτος ένιωσε την πνοή του θανάτου από τη μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση στη Ρωσία.
ΟΛΑ αυτά συνετέλεσαν, στην ολοκληρωτική εξαφάνιση του κοινωνικού χαρακτήρα της Επανάστασης του ΄21, στη θεοποίηση του «εθνικού»: Θεοποίηση που πάνω της κερδοσκόπησε ασύστολα η αστική τάξη της Ελλάδας και ανέπτυξε καταστάσεις εθνικιστικής φρενοβλάβειας…
Αυτές, λοιπόν, οι δυνάμεις της εθνικιστικής ιδεολογίας συνεχίζουν και σήμερα, λόγω του νόμου της αδράνειας, το ίδιο τροπάριο: Μυθοποιούν το «εθνικό» στοιχείο του ΄21 και εξαφανίζουν το «κοινωνικό».
Αυτή, βεβαίως, η μυθοποίηση ανταποκρίνεται και στις νέες ανάγκες του κατοχικού καθεστώτος, στις ανάγκες των πατριδοκάπηλων, στις ανάγκες κάθε πολιτικού αγύρτη που θέλει να εμπορευτεί τη νέα υποδούλωση στη Νέα Τάξη.
ΣΗΜΕΡΑ επιχειρείται ο εξοβελισμός του ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ και η μυθοποίηση του ΕΘΝΙΚΟΥ, έτσι ώστε να εξισώνεται, αλγεβρικά (τυπικά) το «εθνικό» του ΄21 με το «εθνικό» του σήμερα, πετώντας στον κάλαθο των αχρήστων την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ δυναμική του ΣΗΜΕΡΑ, το ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ υπόβαθρο των αγώνων του ΣΗΜΕΡΑ.
Το κατοχικό καθεστώς του 4ου Ράιχ έχει κάθε συμφέρον να «θάβει» τα κοινωνικά ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ της Ιστορίας και να αφήνει να αναπτυχθούν «εθνικά σχήματα», δήθεν απελευθερωτικά, ΕΝΤΟΣ του υπάρχοντος κοινωνικού πλαισίου, ΕΝΤΟΣ του καπιταλισμού.
Τέτοιες «εθνικές καταστάσεις» οι οποίες δεν έχουν κοινωνική προοπτική, που δεν πατάνε πάνω στις σημερινές ιστορικές απαιτήσεις των κοινωνικών ανατροπών, δεν αποτελούν κανένα, απολύτως κανένα, κίνδυνο για την υπάρχουσα κοινωνική τάξη.
Απεναντίας διασώνουν αυτή την «τάξη», διότι οτιδήποτε κινείται εντός των πλαισίων αυτής της «τάξης» εκτονώνει τη λαϊκή ενέργεια και την ενσωματώνει στους μηχανισμούς χειραγώγησης του καθεστώτος.
ΟΣΟΙ μιλούν, ΣΗΜΕΡΑ, για νέα Εθνικοαπελευθερωτικά Κινήματα δίχως να αναδεικνύουν τον ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ χαρακτήρα αυτών των Κινημάτων (δηλαδή την ανατροπή του υπάρχοντος κοινωνικού στάτους), αυτοί ΕΞΑΠΑΤΟΥΝ τον ελληνικό λαό, τον οδηγούν στην αγκαλιά εκείνων που τον έχουν οδηγήσει στο σημερινό εφιάλτη, στην αγκαλιά εκείνων των καπιταλιστικών δυνάμεων που αποδομούν κάθε έννοια «εθνικού», που ισοπεδώνουν και διαλύουν τα εθνικά κράτη, που μετατρέπουν τα εθνικά κράτη σε νέες αποικίες του πλανητικού φασισμού.
Πού αποσκοπεί ένας σημερινός εθνικο-απελευθερωτικός αγώνας; Να γίνουμε ανεξάρτητο καπιταλιστικό κράτος;
ΟΥΤΟΠΙΑ ΘΑΝΑΣΙΜΗ. Η Ιστορία δεν γυρίζει στην εποχή των «Εθνικών Επαναστάσεων»…
Μια «Εθνική Επανάσταση», στην εποχή της νεοταξικής δουλείας, πρέπει να έχει ΟΡΑΤΟΥΣ και Κρυστάλλινους κοινωνικούς στόχους, πρέπει να ξεπερνά αυτή την καπιταλιστική δομή της κοινωνίας, ΔΟΜΗ που γέννησε και συγκρότησε, χωρίς ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ, το τέρας της Νέας Τάξης: Την πλανητική εξουσία των υπερεθνικών και των μαφιών του χρήματος…
Γι αυτό οι δόλιες «θεωρίες» και τα πονηρά τεχνάσματα που εξαφανίζουν το «κοινωνικό» και δαιμονοποιούν το «εθνικό» είναι καταδικασμένες από την ιστορική πρακτική και τους αγώνες των λαών.
Το ίδιο καταδικασμένα είναι και τα πολιτικά υποκείμενα αυτών των δόλιων τεχνασμάτων: Δεξιοί, ακροδεξιοί, πατριδοκάπηλοι και ποικίλοι τυχοδιώκτες που σπεκουλάρουν πάνω στη θεοποίηση του «εθνικού».
Η ίδια η πρακτική των λαϊκών κινημάτων βαδίζει πάνω στα θεμέλια του «κοινωνικού» και παίρνει και τις όψεις του «εθνικού», όψεις που η καθεστωτική «αριστερά» θέλει να εξαφανίσει.
Και είναι αυτή η κοινωνική λαϊκή πρακτική που αποκαθιστά τις διαλεκτικές σχέσεις ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ-ΕΘΝΙΚΟΥ και αναγεννάει την αυθεντική, «πατριωτική», σοσιαλιστική και επαναστατική ΑΡΙΣΤΕΡΑ…
Είτε το θέλουν, λοιπόν, είτε όχι τα πολύχρωμα Μαντεία της θεοποίησης του ΕΘΝΙΚΟΥ, Μαντεία της παλιάς συντήρησης και της νέας συντήρησης του ευρω-φασισμού, η αυθεντική ΑΡΙΣΤΕΡΑ θα είναι αυτή που θα επικρατήσει, η ΑΡΙΣΤΕΡΑ των αυθεντικών και επαναστατικών λαϊκών κινημάτων…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7368