Η ΒΙΑ, η τρομοκρατία, η βαρβαρότητα είναι δομικά στοιχεία του καπιταλισμού: Υπάρχουν στα οστά του και στο μεδούλι του…
Αυτό υποτίθεται ότι η «αριστερά» θα έπρεπε να το ξέρει, ιδιαίτερα αυτοί που αναφέρονται στη μαρξιστική διαλεκτική.
Θα έπρεπε να γνωρίζουν (και το γνωρίζουν, αλλά δεν τους συμφέρει να το παραδεχτούν) επίσης το εξής ουσιαστικό: Ότι αν δεν λειτουργεί, μέσα στη ΒΙΑ και βαρβαρότητα του καπιταλισμού, ένας επαναστατικός φορέας, μια πραγματική Αριστερά, τότε η ΒΙΑ που γεννάει η καπιταλιστική βαρβαρότητα διαχέεται στο σύνολο της κοινωνίας και συσσωρεύει μεγάλα αποθέματα ΟΡΓΗΣ και μίσους στις εξαθλιωμένες, τσαλαπατημένες λαϊκές μάζες που ΜΗ βλέποντας καμία διέξοδο και προοπτική, οδηγούνται, συχνά, σε πράξεις τυφλής ΒΙΑΣ, ΑΝΤΙ-ΒΙΑΣ στη ΒΙΑ που δέχονται καθημερινά και πολυεδρικά, αγρίως και κτηνωδώς, από το καθεστώς (όπως σήμερα)…
Θα έπρεπε, επίσης, οι «μαρξιστές» να γνωρίζουν αυτό που ο Μαρξ είχε υπογραμμίσει. Ότι οι κοινωνικές παραγωγικές δυνάμεις κάτω από την πίεση των σχέσεων παραγωγής μπορούν να μεταμορφωθούν σε δυνάμεις καταστροφής.
Συνακόλουθα και οι ατομικές ενστικτώδεις δυνάμεις κάτω από την πίεση της βίας και της απελπισίας γίνονται καταστροφικές. Και όσο θα απλώνεται και θα βαθαίνει η καπιταλιστική βία (που παίρνει σήμερα εφιαλτικές διαστάσεις με τον νεοταξικό ολοκληρωτισμό), τόσο και πιο πολλές αντιδράσεις αυτοάμυνας και τυφλής βίας θα προκαλεί.
Οι «αριστεροί» μας, όμως, καθώς και οι «μαρξιστές» του ΚΚΕ, πετάνε στα σκουπίδια της ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ της ΒΙΑΣ. Απομονώνουν ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΑ κάποια κρούσματα αυτής της ΒΙΑΣ για να ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΝ τα ιδεολογήματα ΕΚΕΙΝΩΝ που σπέρνουν και ξαπλώνουν τη ΒΙΑ: Της Νέας Τάξης, σήμερα.
Να ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΝ τα δόλια ιδεολογήματα του «αντιφασισμού» και «αντιρατσισμού», καταγράφοντας αυτά τα επιλεκτικά κρούσματα της ΒΙΑΣ στο «ρατσισμό» ή το «σκοταδισμό» των λαϊκών μαζών: των ΘΥΜΑΤΩΝ…
Αυτή είναι η «διαλεκτική» τους: Να τεμαχίζουν το ΟΛΟΝ, να το κάνουν βίδες, να παίρνουν τη «βίδα» που βολεύει το καθεστώς και τη δική τους ΠΡΟΔΟΣΙΑ, ΚΑΙ να την αναγάγουν σε ΟΛΟ, κολλώντας πάνω την σύγχρονη ετικέτα: «ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ»…
Την ίδια «διαλεκτική» εφαρμόζουν και στα πολιτικά υποκείμενα: Τεμαχίζουν και εδώ το ΟΛΟΝ (το κυρίαρχο ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ οικοδόμημα του καθεστώτος) και ανάγουν σε «φασιστική απειλή» κάποια παρακρατικά εργαλεία του, κάποιες παρακρατικές, καθεστωτικές συμμορίες.
Και εδώ, βεβαίως, λειτουργούν, σαν καθαροί «πράκτορες» του καθεστώτος, διότι αφήνουν ΠΑΝΤΑ στο απυρόβλητο τη ΒΙΑ άλλων «μπράβων» του καθεστώτος και των μυστικών υπηρεσιών: Τους κουκουλοφόρους, τις «επαναστατικές» ομάδες της «τρομοκρατίας», την πολυεδρική ΒΙΑ και τρομοκρατία των ποικίλων επαγγελματιών του «αντιρατσισμού», τη ΒΙΑ των εισαγόμενων αλλοδαπών δούλων και των ποικίλων μαφιών τους, τη ΒΙΑ των χούλιγκαν (αυτή αλήθεια τι είναι) και πολλά άλλα.
Αυτή είναι η «μαρξιστική» διαλεκτική όλων αυτών των ρητόρων του «αντιρατσισμού»: Ρήτορες και κήρυκες των νέων ιδεολογημάτων του πλανητικού ΦΑΣΙΣΜΟΥ.
Αναδημοσιεύουμε ένα απόσπασμα από παλιό μας άρθρο γύρω από τη διαλεκτική της Βίας: «Μετατρέπουν την ελληνική κοινωνία σε εφιαλτική ζούγκλα» (ΡΕΣΑΛΤΟ,τεύχος-24, Ιανουάριος 2008).
Υπάρχει ολόκληρο ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/218.mag
Η διαλεκτική της βίας
Η τυφλή βία και η άγρια επιθετικότητα που εκτονώνεται στη καταστροφή είναι προϊόν της ωμής βίας και καταπίεσης που βρίσκονται με τη λεπτή τους μορφή στους πειθαρχικούς μηχανισμούς εξουσίας και στις ιεραρχίες της κοινωνίας.
Η εξουσία είναι αυτή που παράγει, αναπαράγει και συσσωρεύει την επιθετικότητα και το μίσος. Τα εκκρίματα του «πολιτισμού» της αγοράς, δηλαδή η εξαθλίωση, η βία και βαρβαρότητα, είναι αυτά που παράγουν την ανασφάλεια, το άγχος, το φόβο, την επιθετικότητα και το μίσος. Και τη βία που δέχεται κανείς από τα πάνω τη μεταβιβάζει προς τα κάτω, σύμφωνα με τον απλό μηχανισμό «μετατόπισης του αντικειμένου».
Η βία που προέρχεται από τα πάνω γεννάει μίσος, που εκτονώνεται προς τα κάτω και γεννάει και εκεί μίσος. Οι άπειρες περιπτώσεις ωμότητας που καθημερινά ζούμε σε πολυεδρική διάσταση, ένταση και έκταση, δεν είναι παρά τα ολοφάνερα συμπτώματα μιας κοινωνίας, που αρνείται στα μέλη της την άμεση ικανοποίηση των αναγκών τους και τα εξαναγκάζει από φόβο να προσαρμοστούν.
Αυτές οι ενστικτώδεις, τυφλές δυνάμεις αντίστασης στην ισοπεδωτική καπιταλιστική βαρβαρότητα γίνονται καταστροφικές γιατί δεν υπάρχει το πολιτικό υποκείμενο που θα δώσει στις ψυχικές ορίζουσες αυτής της καταστροφικής μανίας (ψευδής συνείδηση) τις κοινωνικές ορίζουσες της συνειδητής πολιτικής πράξης.
Με άλλα λόγια να στρέψει την ενστικτώδη τυφλή ενέργεια κατά του καθεστώτος που τη γεννάει, σε συνειδητή απόρριψή του.
Έτσι η βία που γεννιέται από τη βαρβαρότητα της παγκοσμιοποίησης και διαχέεται μαζικά παντού, μένει τυφλή και καταστροφική.
Σήμερα δε, αξιοποιείται από τους μηχανισμούς του συστήματος (κατασταλτικούς, ιδεολογικούς και πολιτικούς) και στρέφεται εναντίον της κοινωνίας, των Κινημάτων και της πολιτικής σκέψης.
Οι κουκουλοφόροι και πολλές άλλες μορφές «οργάνωσης» της εξαθλιωμένης και σμπαραλιασμένης νεολαίας (από τους οργανωμένους ποδοσφαιρικούς στρατούς μέχρι την ποικιλία της καθημερινής χυδαίας αφισοκολλητικής ρύπανσης, των φωτιών και των βανδαλισμών) αποτελούν τα όργανα των μηχανισμών της εξουσίας. Τα επιδοτούμενα τάγματα «εφόδου» της Νέας Τάξης: Οι ασυνείδητοι και αφελείς «μπράβοι» του Νεοταξικού ολοκληρωτισμού, του νέου φασισμού.
Διευκρίνηση: Το πλατύ φάσμα των εξαθλιωμένων νέων που εξεγείρεται τυφλά και καταστροφικά δεν είναι επιδοτούμενο. Δεν αποτελεί η νεολαία αυτή προβοκάτορες.
Προβοκάτορες και επιδοτούμενοι είναι αυτοί που οργανώνουν, καθοδηγούν και στρέφουν αυτήν την τυφλή και καταστροφική βία κατά της ελληνικής κοινωνίας, κατά των κινημάτων, κατά των εθνικών παραδόσεων και συμβόλων, στο όνομα (!) των επαναστατικών ιδεών...
Ο εισαγόμενος αλλοδαπός κατακλυσμός
Σήμερα η κατάσταση, ιδιαίτερα στην Ελλάδα, έχει γίνει αφόρητη. Τα όργανα της νεοφασιστικής, παγκοσμιοποιημένης εξουσίας έχουν μετατρέψει την Ελλάδα σε ζούγκλα. Το «όλοι εναντίον όλων» επικρέμεται σαν άμεση απειλή.
Η μαζική εισαγωγή της μαύρης εργασίας έδωσε γιγάντιες διαστάσεις στη φτώχεια και την εξαθλίωση: ντόπιων και ξένων.
Η νέα εισαγώγιμη δουλεία έριξε στην καταστροφή, στη φτώχεια και στην αθλιότητα, νέα μεγάλα τμήματα του ελληνικού πληθυσμού.
Τα εκατομμύρια των εισαγόμενων αλλοδαπών δούλων δεν προκάλεσαν μόνο μια καταστροφή ανάλογη σε εκατομμύρια των Ελλήνων εργαζόμενων, αλλά επέβαλαν όρους δουλείας στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας.
Όταν εισάγεις ό,τι το πιο καθυστερημένο και αντιδραστικό (υστερικά αντικομμουνιστικό), πρόθυμο να δουλέψει για ένα ξεροκόμματο, χωρίς ασφάλεια, χωρίς ωράρια, χωρίς καμιά αγωνιστική ή εθνική συνείδηση, τότε αλώνεις τα πάντα και επιβάλλεις τη φρίκη μιας νέας δουλείας: ντόπιων και εισαγόμενων.
Αυτή τη δουλεία που αποτελεί «ευλογία» για τους πλουτοκράτες, γιατί συσσωρεύει αχαλίνωτα τα κέρδη τους, αλλά κόλαση για την ελληνική κοινωνία, γιατί τη διαλύει ιστορικά, εθνικά, πολιτισμικά και την αποσαθρώνει κυριολεκτικά, την εμφανίζουν τα φερέφωνα του καθεστώτος και οι «αριστεροί» αμερικανοτσολιάδες σαν ...ανθρωπιστική μέριμνα(!) υπέρ των πεινασμένων αλλοδαπών, των νέων δούλων!!!
Και οποιαδήποτε αντίδραση απέναντι σε αυτή την φρίκη τη χαρακτηρίζουν «ρατσιστική» και όχι αντίδραση αυτοάμυνας, έστω τυφλή, των κολασμένων. Η αυτοάμυνα των κατεστραμμένων και απελπισμένων δυσφημίζεται σαν «ρατσιστική»!
Πλήρες αναποδογύρισμα της πραγματικότητας και κυνική ισοπέδωση της επαναστατικής θεωρίας.
Μέσα σε μια τέτοια κόλαση οικονομικής και κοινωνικής αθλιότητας η κοινωνία αποσαθρώνεται εντελώς και οι μορφές της τυφλής βίας διαχέονται παντού και παίρνουν εκρηκτική διάσταση.
Συνοπτικά:
α) Η εισαγόμενη δουλεία σέρνει μοιραία μαζί της και την εισαγόμενη εγκληματικότητα. Δεν χρειάζεται κανείς να είναι «φιλόσοφος» για να καταλάβει ότι τα «ανοικτά σύνορα» στους σύγχρονους αλλοδαπούς δούλους, είναι πρώτα από όλα ανοικτά σύνορα σε ό,τι το πιο τυχοδιωκτικό και εγκληματικό στοιχείο.
β) Μέσα σε μια τέτοια κόλαση κοινωνικής αποσάθρωσης και εξαθλίωσης διογκούνται, στο πιο ευαίσθητο τμήμα της κοινωνίας, την νεολαία, οι ενστικτώδεις βίαιες αντιδράσεις. Συνακόλουθα σφυρηλατούνται και οι αλυσίδες καθοδήγησης και διοχέτευσης αυτής της τυφλής βίας εναντίον των λαϊκών κινημάτων και της ελληνικής κοινωνίας γενικότερα.
Γεμίσαμε από κουκουλοφόρους και από «συμμορίες» βανδαλιστών χωρίς ιστορικό προηγούμενο.
Γεγονότα όπως το κάψιμο αγωνιστικών εθνικών συμβόλων, βανδαλισμοί κατά της Εκκλησίας και πολλά παρόμοια δεν υπήρχαν πριν από μερικά χρόνια. Αυτά είναι τα «φρούτα» της Νέας Εποχής...
γ) Μια άλλη εφιαλτική μορφή είναι αυτή της βίας των πολυπολιτισμικών «γκέτο». Η ελληνική κοινωνία έχει γεμίσει από πολυπολιτισμικές «μαφίες» που αλληλοσφάζονται, λεηλατούν και τρομοκρατούν περιοχές και συνοικίες των Αθηνών, καθώς και τοπικές κοινωνίες.
δ) Μια άλλη μορφή βίας που παράγεται από τα παραπάνω και ιδιαίτερα από τη βία των πολυπολιτισμικών «μαφιών», τη λεηλασία, τους βανδαλισμούς και την τρομοκρατία των αλλοδαπών «συμμοριών», είναι η βία της αυτοάμυνας των Ελλήνων…
ε) Τέλος υπάρχει και μια «ειδική» βία: Η οργανωμένη βία του αλβανικού εθνικισμού. Θα μείνουμε εδώ λίγο περισσότερο. ..
********************************
ΑΥΤΑ για το «μαρξιστή» Νίκο Μπογιόπουλο που σάλπισε και αυτός την ύπαρξη του «ρατσισμού» στην ελληνική κοινωνία, ταυτιζόμενος ΠΛΗΡΩΣ με τους ΘΥΤΕΣ: Τους μοναδικούς ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ και ΦΑΣΙΣΤΕΣ…
Διαβάστε και ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7544