Κυριακή 7 Ιουλίου 2013

Το ονοματεπώνυμο της αστυνομικής ταυτότητας δαιμονοποιεί τα πρόσωπα. Και λίγα λόγια περί συνωμοσιολογίας…


Το φιλικό ιστολόγιο «Οίμος» απάντησε στο άρθρο μας:
Η απάντησή του ΕΔΩ
 
Πολύ φοβόμαστε ότι δεν κατάλαβε τη λογική των ενστάσεών μας.

Το να έχεις αναφερθεί γενικά και αφηρημένα στον καπιταλισμό δεν λέει απολύτως ΤΙΠΟΤΑ (οι πάντες το κάνουν).


Ούτε τα παραδείγματα από του Αμερικανούς Προέδρους λένε τίποτα. Το αντίθετο δείχνουν ότι πράγματι δεν έχει κατανοηθεί η ΛΟΓΙΚΗ και η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ του καπιταλισμού.

Δεν είναι και εδώ σχήμα οξύμωρο οι ηγέτες του πιο ισχυρού ιμπεριαλισμού να μιλάνε για τους «κακούς» τραπεζίτες, όταν οι ίδιοι προωθώντας την καπιταλιστική ολοκλήρωση και την ιμπεριαλιστική τους ηγεμονία δεν ήταν ΤΙΠΟΤΕ άλλο από πολιτικοί ΕΚΦΡΑΣΤΕΣ της καπιταλιστικής ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ που καθιστούσε το χρηματιστηριακό κεφάλαιο την «ποίηση» της καπιταλιστικής βαρβαρότητας;

Και εδώ, φίλε μου, επιβεβαιώνεις την ένστασή μας: Την απόσπαση του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου από τους όρους και τις λειτουργίες που καπιταλισμού, από τη ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ του Κεφαλαίου.

Και εδώ το δαιμονοποιείς και το χειρότερο το προσωποποιείς….

Αυτό δεν είναι ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ τοποθέτηση.
Είναι μετατόπιση των ευθυνών στους κανίβαλους κερδοσκόπους, σε ΠΡΟΣΩΠΑ, συνακόλουθα είναι αθώωση των πολύ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ καπιταλιστικών σχέσεων και λειτουργιών που γέννησαν, θα γεννούν και θα ανδρώνουν ΠΑΝΤΑ, ανεξάρτητα από τις οποιεσδήποτε υποκειμενικές διακηρύξεις και καταγγελίες Προέδρων ή πολιτικών απατεώνων…

Εξάλλου μην ξεχνάμε ότι ΟΛΟΙ, μηδενός εξαιρουμένου, ακόμα και ο ΓΑΠ, κατακεραυνώνουν την αδηφαγία των «κακών» τραπεζιτών, αθωώνοντας το σύστημα, αλλά και προωθώντας τη «σωτηρία» της Ελλάδας που δεν είναι άλλη από τη διασφάλιση των τραπεζικών κερδών και τη σωτηρία του χρηματοπιστωτικού συστήματος…

Η δαιμονοποίηση της «τραπεζοπιστωτικής εξουσίας», όπως κάθε δαιμονοποίηση παρακάμπτει την ΟΥΣΙΑ των πραγμάτων και λειτουργεί παραπλανητικά: Αυτό επισημάναμε…

Αυτό φαίνεται ακόμα πιο καθαρά όταν με την ίδια λογική δαιμονοποιούμε πρόσωπα, ή «Λέσχες» (Μπίλντερμπεργκ), ή πνευματικούς και πολιτικούς μηχανισμούς (σιωνισμός κ.λπ) ή ποικίλες υπηρεσίες…

Δεν είναι, π.χ, ο «σιωνισμός» (γράφεται κατά κόρον) που δημιούργησε τη «Νέα Τάξη Πραγμάτων», αλλά οι λειτουργίες του καπιταλισμού και οι πλανητικές ανάγκες του κεφαλαίου.

Δεν είναι οι Εβραίοι ο διάβολος, αλλά το Κεφάλαιο, η λογική του και οι νομοτελειακές λειτουργίες του.

ΟΤΑΝ κάνουμε κατάχρηση του «σιωνιστικού» κινδύνου ουσιαστικά απαλλάσσουμε το Κεφάλαιο, ενοχοποιώντας ΜΟΝΟ ένα «εργαλείο».

Δεν ξεσκεπάζουμε και την ΑΠΑΤΗ:
Ότι οι «σιωνιστές» είναι πρώτα απ’ όλα καπιταλιστές και μετά Εβραίοι, γι αυτό εάν εξετάσουμε την ιστορία δεν είχαν κανένα πρόβλημα να συμμετάσχουν σε άλλες διεθνείς λέσχες (Μπίλντερμπεργκ) του κεφαλαίου και με ναζί…

Ένα πολύ καλό κείμενο πάνω σ’ αυτά είναι του «Απεργοσπάστη». ΕΔΩ:
http://apergospastis.blogspot.gr/2013/06/blog-post_17.html
Και στο ΡΕΣΑΛΤΟ, ΕΔΩ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2013/06/blog-post_7333.html


Ο «σιωνισμός» είναι μια «πολιτική τάση» που λειτουργεί πάνω στο έδαφος του διεθνούς ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου, ένα από τα «επιτελεία» του Κεφαλαίου, όπως η «Λέσχη Μπίλντερμπεργκ», ένα από τα «εργαλεία», όπως οι μυστικές υπηρεσίες.

Δεν καθορίζουν, όμως αυτά, όπως και τα κόμματα ή οι κυβερνήσεις την ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ (παρεμβαίνουν, την καθυστερούν, αλλά δεν την καθορίζουν): «Εργαλεία» και «επιτελεία» του Κεφαλαίου είναι που επεξεργάζονται τις πιο κατάλληλες ή συμφέρουσες πολιτικές του κεφαλαίου στον ΠΟΛΕΜΟ που διεξάγει εναντίον του άλλου στρατοπέδου: των λαών.

Και αυτό το στρατόπεδο των «λαών» έχει τα επιτελεία του: Τα επαναστατικά του κόμματα και οργανώσεις, τους αγωνιστές που είναι στο πλευρό των λαών.

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ, όμως ΚΙΝΗΣΗ και ΕΞΕΛΙΞΗ των πραγμάτων δεν καθορίζεται από τα «επιτελεία» ή τα «εργαλεία», αλλά από τη ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ των κοινωνικών συγκρούσεων, από τη δυναμική παρέμβαση και των ΛΑΩΝ…

ΟΤΑΝ δαιμονοποιούμε τα «επιτελεία» ή τα πρόσωπα τα καθιστούμε ΑΥΤΟΝΟΜΟ και ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟ παράγοντα της Ιστορίας και τους λαούς τους πετάμε στην άκρη, καθώς και την ΟΥΣΙΑ της ιστορικής εξέλιξης: Τις κοινωνικές (ταξικές) αντιθέσεις και συγκρούσεις, τις ιστορικές και εθνικές ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ των λαών…

Και συνωμοσιολογία είναι ακριβώς αυτό: Να ανυψώνουμε τα «εργαλεία», τα πολιτικά ιερατεία και επιτελεία, τα πρόσωπα, τις μυστικές υπηρεσίες κ.λπ, καθώς και τις δολοπλοκίες τους, σε ΑΥΤΟΝΟΜΟΥΣ και ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟΥΣ παράγοντες της ιστορίας.

Αυτή είναι η λεγόμενη αστυνομική αντίληψη της Ιστορίας και δεν σημαίνει ότι πρέπει να την αφορίσουμε επειδή έχουν μαγαρίσει το περιεχόμενό της οι «μπράβοι» της Νέας Τάξης.

Αυτοί οι «μπράβοι» κάθε πολιτική ανάλυση και κάθε αποκάλυψη για την ΠΟΛΙΤΙΚΗ των καθεστωτικών μηχανισμών (πλανητικών και εγχώριων») τα στιγματίζουν σαν «συνωμοσιολογία».

Η συνωμοσιολογία,, όμως δεν είναι να αναλύεις και να αποκαλύπτεις τον πολιτικό ρόλο των «εργαλείων», αλλά να καθιστάς τα «εργαλεία» σε ΑΥΤΟΝΟΜΟΥΣ και καθοριστικούς παράγοντες της Ιστορίας…

Δεν θα καταργήσουμε, συνεπώς, την έννοια επειδή την έχουν «μαγαρίσει» οι «μπράβοι», διότι με αυτή τη λογική θα πρέπει να καταργήσουμε όλη τη ΓΛΩΣΣΑ…

Ο αγώνας για την αποκατάσταση των εννοιών και των λέξεων που η Νέα Τάξη τις υποκαθιστά με άλλα περιεχόμενα, είναι και αυτός ένας αγώνας σημαντικός και εξαιρετικής προτεραιότητας…

Αυτά προς το φίλο «Οίμο»
και δεν θα επανέλθουμε διότι σ’ αυτή τη φάση είναι πολυτέλεια να ανοίγουμε πολεμικές με φίλους που βρισκόμαστε στο ίδιο στρατόπεδο, ανεξάρτητα από τις συγχύσεις που μπορεί να έχει ο καθένας μας… 


 Διαβάστε και ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7608