Διαβάσαμε ένα άρθρο με τον τίτλο:
«Η κρίση ταυτότητας εἶναι κυρίως πού ἀναχαιτίζει τήν ὁποιαδήποτε μαζική ἐπανάσταση».
Αν και ο τίτλος είναι πολύ αφηρημένος και «μυρίζει» μεταφυσική δεν πατήσαμε το «πίσω βελάκι», που μάλλον δικαιολογημένα φοβόταν ο συγγραφέας του άρθρου:
«Πάλι μέ τήν κρίση θά ἀσχοληθῶ καί δυστυχῶς –γιά τήν ἀναγνωσιμότητα τοῦ ἄρθρου μου!– πολλοί θά σπεύσουν νά πατήσουν τό πίσω βελάκι, μή ρισκάροντας στήν μικρή πιθανότητα νά συναντήσουν κάτι καινούριο».
Ρισκάραμε, λοιπόν, στη μικρή πιθανότητα να συναντήσουμε κάτι καινούριο.
Δυστυχώς ΤΙΠΟΤΑ το καινούργιο. Όλα όσα περιγράφονται και καταγράφονται στο άρθρο είναι χιλιοειπωμένα και αναμασημένα κατά κόρον.
Περιγραφές και αναμασήματα, με ποικίλες διατυπώσεις, των ίδιων ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ συμπτωμάτων της τραγωδίας μας.
Απλές φωτογραφήσεις κάποιων κραυγαλέων, τυπικών εξωτερικών χαρακτηριστικών, οι οποίες (φωτογραφήσεις), ΟΧΙ μόνο συγκαλύπτουν και παρακάμπτουν τα κοινωνικά και πολιτικά ΑΙΤΙΑ, το ΟΥΣΙΩΔΕΣ της πραγματικότητας, αλλά και «ξεπλένουν» τους ΠΟΛΙΤΙΚΑ υπεύθυνους και υπαίτιους: Τις προδοσίες και τις καταστροφικές ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ των ΕΝΣΩΜΑΤΩΜΕΝΩΝ στο σύστημα «αριστερών» υποκειμένων.
Διαβάστε το άρθρο ΕΔΩ:
http://omadaneoneforiakon.blogspot.gr/2013/08/blog-post_260.html
Δεν υπάρχει καμία «κρίση ταυτότητας» ΓΕΝΙΚΑ.
Υπάρχει κρίση ΙΔΕΩΝ και ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ και πιο συγκεκριμένα: Κρίση των συλλογικών κυττάρων και ιμάντων της λαϊκής κίνησης, ΚΡΙΣΗ επαναστατικών πολιτικών υποκειμένων, ΚΡΙΣΗ επαναστατικής ηγεσίας…
Με πιο απλά λόγια: ΚΡΙΣΗ της Αριστεράς υπάρχει. Και όχι απλώς ΚΡΙΣΗ, αλλά ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ της Αριστεράς.
Και αυτή η «αριστερά» είναι η θεμελιακή ΠΟΛΙΤΙΚΗ αιτία για όλα αυτά τα ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ νοσήματα που απλώς διαπιστώνονται και φωτογραφίζονται.
Είναι αυτή η «αριστερά» που κατέστρεψε, σχεδόν, ΟΛΟΣΧΕΡΩΣ τις πολιτικές και οργανωτικές συνθήκες, τους όρους και τους ιμάντες των αγωνιστικών λαϊκών κινήσεων και ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΩΝ προϋποθέσεων…
Σε όλα αυτά έχουμε απαντήσει αναλυτικά και λεπτομερειακά. Ιδιαίτερα σ’ αυτούς που μένουν στα εξωτερικά συμπτώματα και το παίζουν και εισαγγελείς.
Διαβάστε συγκεκριμένα:
α). Οι ιμάντες της κίνησης
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3438
β). Οι «εισαγγελείς» της Συνασπισμένης Ηλιθιότητας
γ). Θρηνωδίες «αριστερών» ηλιθίων…
Και τα δύο ΕΔΩ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2013/05/blog-post_7906.html
δ). Το «δόγμα Σοκ»: Το ραβδάκι της Κίρκης…
http://resaltomag.blogspot.gr/2013/05/blog-post_3008.html
ε)Το «δόγμα αμόκ» και «ο ίλιγγος του κενού»
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7712
Το νέο άρθρο για την «κρίση ταυτότητας» δεν προσθέτει ΤΙΠΟΤΑ το καινούργιο: αναμασάει τα υποπροϊόντα των άλλων κειμένων, με άλλες διατυπώσεις…
Εκεί που απογειώνεται μεταφυσικά ο συγγραφέας του άρθρου είναι στο ζήτημα της «Παιδείας».
Η «Παιδεία», δεν αποτελεί «ανεξάρτητο» τεμάχιο του κοινωνικού και πολιτικού γίγνεσθαι, μια «συνθήκη» κλεισμένη αεροστεγώς, συνακόλουθα λειτουργεί ΠΑΝΤΑ ΥΠΕΡ των κατεστημένων, δηλαδή ΕΝΑΝΤΙΑ σε κάθε ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ και λαϊκή εξέγερση.
ΚΟΝΤΡΑ σ’ αυτή την «Παιδεία» έγιναν οι επαναστάσεις. Μια απλή ματιά στην ιστορία αρκεί για του λόγου το αληθές…
Η πραγματική ΠΑΙΔΕΙΑ έχει σαν σχολειό της την επαναστατική λαϊκή κίνηση, την επαναστατική κοινωνική ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ: Και αυτά είναι ζητήματα εξόχως ΠΟΛΙΤΙΚΑ και πρωταρχικής σπουδαιότητας.
Όποιος επικαλείται τις αξίες της ΠΑΙΔΕΙΑΣ έξω από το αγωνιστικό πολιτικό γίγνεσθαι και το χειρότερο μιλάει για διαμόρφωση «εθνικής συνείδησης», «οριοθέτηση ιδανικών και οραμάτων» ΕΝΤΟΣ των δομών αυτής της «παιδείας» (της «παιδείας» των αγορών) είναι το λιγότερο αφελής και θεολογικός κήρυκας ανέξοδων και ηλίθιων ευχολογίων…