Στο άρθρο μας «Τα πολιτικά σημάδια «μιλούν» και «κραυγάζουν»…» (Δεκέμβριος 2013), επισημαίναμε μεταξύ άλλων!
«Η ΝΔ θα έχει την τύχη του ΠΑΣΟΚ και αυτό τα επιτελεία του 4ου Ράιχ το γνωρίζουν. Ετοιμάζονται, λοιπόν, για το αύριο. Για την ακρίβεια για το μεθαύριο. Το αύριο είναι γνωστό: Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ…
Το μεθαύριο είναι που τους απασχολεί και τους προκαλεί αγωνία και τρόμο...
Από εδώ απορρέουν και οι διάφορες εναγώνιες κινήσεις είτε περί «κεντροαριστεράς», είτε περί «κεντροδεξιάς», είτε περί «λαϊκής δεξιάς»…
Η πολιτική ρευστότητα της σαπίλας θα πάρει εκρηκτικές διαστάσεις στο μέλλον…»
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=8185
Σήμερα η «πολιτική ρευστότητα της σαπίλας» έχει πάρει πράγματι εκρηκτικές διαστάσεις.
Στο χώρο της πασοκικής αποσύνθεσης η «ρευστότητα» γίνεται ορατή και δια γυμνού οφθαλμού.
Οι «Ελιές» και τα «Ποτάμια» αποτελούν τα πιο κραυγαλέα συμπτώματα της αποσυνθετικής «ρευστότητας»…
Ταυτόχρονα σηματοδοτούν και την απόγνωση του καθεστώτος συνολικά, την εναγώνια απόπειρα ΟΧΙ μόνο διάσωσης κάποιων εκσυγχρονιστικών παρασίτων και τρωκτικών, αλλά και την απόπειρα να αναχαιτιστεί ή να περιοριστεί η εκλογική πτήση του ΣΥΡΙΖΑ.
Υψηλές εκλογικές πτήσεις του ΣΥΡΙΖΑ γκρεμίζουν με πάταγο το υπάρχον πολιτικό σκηνικό και κυβερνητικό οικοδόμημα. Το αναλύουμε ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=8632
Η τραγωδία της πασοκικής διάλυσης και της καθεστωτικής …απόγνωσης δεν περιορίζεται μόνο σ’ αυτές τις σκωληκοειδείς αποφύσεις («Ελιά», «Ποτάμι»). Επεκτείνεται και στην κεντρική μήτρα: Στον ηγετικό πυρήνα και ιδιαίτερα στη σύγκρουση ΓΑΠ-Βενιζέλου
Το «όχι» του ΓΑΠ στην ψηφοφορία για το πολυνομοσχέδιο αποτελεί την «έναρξη» της ανοικτής ρήξης: Μια συνειδητή επιλογή του ΓΑΠ.
Μέσα στον Απρίλιο θα παιχτούν τα τελευταία επεισόδια αυτού του αποσυνθετικού πασοκικού δράματος.
Πιθανότατα ο πρόσφατος χρησμός του Λαλιώτη να αναφέρεται σ’ αυτό το δράμα…
Η κατάσταση στη ΝΔ δεν είναι καλύτερη. Το ίδιο δράμα. Απλώς εδώ ακόμα δεν ρέει η …τραγωδία στο δρόμο.
Και εδώ οι εσωτερικές συγκρούσεις έχουν πάρει πυρετική διάσταση. Το «ΟΧΙ» του Κακλαμάνη και η διαγραφή του είναι ένα από τα φανερά συμπτώματα της αποσυνθετικής ρευστότητας και στο χώρο της ΝΔ.
Και εδώ όλοι βρίσκονται με το όπλο παραπόδας και αναμένουν την κατάλληλη στιγμή. Και εδώ κυριαρχεί η απόγνωση για το αύριο, ο πόλεμος όλων εναντίον όλων: Η ασυγκράτητη και ανεξέλεγκτη διαλυτική αποσύνθεση.
ΤΙΠΟΤΑ πλέον δεν σώσει και αυτό το κόμμα. Την τύχη του ΠΑΣΟΚ θα έχει.
Αυτό δεν έχει πανικοβάλλει μόνο το Σαμαρά (διανύει τις τελευταίες μέρες του), αλλά και το καθεστώς του 4ου Ράιχ συνολικά, τους εγχώριους «νταβάδες».
Απεγνωσμένα επιχειρούν να «κοντύνουν» το ΣΥΡΙΖΑ μήπως και κάνουν την πτώση του κυβερνητικού οικοδομήματος πιο …ομαλή και προλάβουν να ανασυγκροτήσουν τα κομμάτια της διάλυσης και να προετοιμάσουν τις αυριανές λύσεις αναπαλαίωσης της σαπίλας…
Τα γεγονότα, όμως, έχουν πάρει τη μορφή χιονοστιβάδας και είναι ανεξέλεγκτα. Η «ρευστότητα» πυροδοτείτε και από την κοχλάζουσα λαϊκή ΟΡΓΗ…
Σε αυτόν το μήνα θα γραφτούν τα τελευταία επεισόδια και στο δράμα της ΝΔ…