Του ΘΟΔΩΡΟΥ ΚΑΤΣΑΝΕΒΑ
Έχει ειπωθεί από τον Ντισραέλι ότι «υπάρχουν ψεύτες, μεγάλοι ψεύτες και στατιστικές».
Οι σύγχρονοι δημοσκόποι στην προσπάθειά τους να βγάλουν το ψωμί τους,
διαμορφώνουν την κοινή γνώμη με βάση το παραπάνω αξίωμα. Έτσι, τελευταία
μας βομβαρδίζουν με δημοσκοπήσεις που δήθεν συμπεραίνουν πως η
συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού τάσσεται με την παραμονή μας
στην κόλαση της ευρωζώνης.
Πρωτομαγιά με νέα κυβέρνηση: «Αριστερή» κυβέρνηση…
Το κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο, βεβαίως, παραμένει το ίδιο: Μνημονιακό και καθόλου Αριστερό…
Το καινούργιο στοιχείο της φετινής
Πρωτομαγιάς είναι οι «αριστερές» αυταπάτες: Αυτές που καλλιέργησε,
κατανάλωσε και μοίρασε απλόχερα ο «αριστερός» ΣΥΡΙΖΑ…
Ο
Σάκης Ρουβάς θα ερμηνεύσει το «Άξιον Εστί». Σε άλλες εποχές αγωνιστικών
εξάρσεων του πνεύματος, των Ιδεών, της Τέχνης και της Αισθητικής,
ουδείς θα διανοείτο κάτι τέτοιο.
Σήμερα που τα πάντα έχουν αλλοιωθεί,
αφυδατωθεί, πολτοποιηθεί και ισοπεδωθεί ο Σάκης Ρουβάς, το προϊόν και το
«εργαλείο» της δυναστείας του εμπορικού υπερθεάματος, θα ερμηνεύσει το
«Άξιον Εστί»: Θα υποτάξει πλήρως το έργο στην καταναλωτική φρενοβλάβεια της αγοράς και του θεάματος…
Γράφει: Ο Πάνος Κοσμάς
Το
–ομολογημένο επισήμως πλέον– λάθος της κυβέρνησης να μη διασφαλίσει
έστω χρηματοδότηση υπογράφοντας τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου,
αποδείχτηκε τρομερά αποτελεσματικό όπλο εκβιασμού στα χέρια των
δανειστών.
Για να αντεπεξέλθει στις ανάγκες
καταβολής τοκοχρεολυσίων άνω των 5 δισ. ευρώ μέχρι σήμερα,
Γράφει: Ο Παναγιώτης Μαυροειδής
Η
συζήτηση περί εκλογών, δημοψηφίσματος και γενικά έκφρασης της λαϊκής
θέλησης, αναδεικνύει το διαφορετικό προσέγγισης του ρόλου του λαϊκού
παράγοντα και της δράσης του από τον ΣΥΡΙΖΑ και την αντικαπιταλιστική
αριστερά αντίστοιχα.
Δε μιλάμε εδώ για την άποψη των ευρωκρατών και
των κλασικών (ξεπουπουλιασμένων) αστικών κομμάτων, που θεωρούν μια
προσφυγή στο λαό, σχεδόν σαν …εκτροπή.
Γράφει: Ο Νίκος Μπογιόπουλος
Η μισή Ελλάδα παρακολούθησε τη συνέντευξη του κ.Τσίπρα στον κ.Χατζηνικολάου. Ο κάθε τηλεθεατής εξήγαγε με άμεσο και αυθεντικό τρόπο τα συμπεράσματά του.
Ανάμεσα στα άλλα (για τον ΕΝΦΙΑ που θα διατηρηθεί «αν δεν κλπ», για τον σεβασμό στη λαϊκή ετυμηγορία αλλά με «σεβασμό στους κανόνες της ΕΕ», για τον «έντιμο συμβιβασμό», για την συνέχιση του ξεπουλήματος αεροδρομίων, δημοσίων επιχειρήσεων, λιμανιών κοκ) εμείς συγκρατήσαμε και τούτη τη δήλωση:
ΚΛΑΣΣΙΚΟΠΕΡΙΠΤΩΣΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΣΙΠΡΑ ΣΤΟ STAR
Έχω
την αίσθηση ότι ο πυρήνας του πολιτικού περιεχομένου της χθεσινής
συζήτησης (τυπικά συνέντευξης),σε όσους τουλάχιστον τον διέκριναν,
καταδεικνύει με σαφήνεια ότι δεν υπάρχει παρά μόνο ένα "σύμπαν" , αυτό
που βρίσκεται μεταξύ Ε.Ε και ΗΠΑ.
Ένα "σύμπαν" στο οποίο οι έννοιες
"ελευθερία" , "ισοτητα" , "δικαιοσύνη" ,"λαϊκή κυριαρχία" , "αριστερή
σκέψη", δεν έχουν την αξία που τους προσδίδουμε εμείς.
Γράφει: Ο Νίκος Μπογιόπουλος
Την προηγούμενη πενταετία ζήσαμε με το γνωστό τροπάρι αν «θα έρθει η δόση ή δεν θα έρθει η δόση». Πάνω στο έδαφος αυτού του τύπου τον… «δοσηλογισμό» εξελισσόταν η επιχείρηση κοινωνικής τρομοκράτησης. Τρομοκράτηση που κάθε φορά ξεκινούσε από το «τι θα πάθουμε αν δεν έρθει η δόση» και κάθε φορά κατέληγε στις νέες θυσίες που θα έπρεπε να υποβληθεί ξανά και ξανά ο ελληνικός λαός.
Του ΣΤΑΘΗ ΚΟΥΒΕΛΑΚΗ
Η
απόφαση της κυβέρνησης να καταστήσει υποχρεωτική, με την ψήφιση της
Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, την μεταφορά διαθέσιμων των φορέων του
δημοσίου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην Τράπεζα της Ελλάδας
σηματοδοτεί αναμφίβολα σημείο καμπής στις πολιτικές εξελίξεις.
Η υψηλού ρίσκου αυτή κίνηση αναδεικνύει με
τον πιο σαφή τρόπο την κρισιμότητα της κατάστασης έτσι όπως έχει
διαμορφωθεί δύο μήνες μετά την συμφωνία της 20ης Φλεβάρη.
Μας
…εντυπωσίασε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Δημήτρης Μάρδας, με το
εύστοχο πολιτικό του ψυχογράφημα για τον Ανδρέα Λοβέρδο:
«Στο επόμενο μυθιστόρημά μου
πρωταγωνιστικό ρόλο θα παίζει ο βουλευτής και παλαιός συμφοιτητής μου, ο
Ανδρέας Λοβέρδος. Έχω εντυπωσιαστεί από την μετάλλαξή του, και το
πέρασμά του από ένα στυλ που διέκρινε έναν αξιοπρεπή πολιτικό σε ένα
νέου τύπου πολιτικό, που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως φορέας ενός
λεκτικού τραμπουκισμού, σύμφωνα με τη συμπεριφορά του στη Βουλή.
του Γιάννη Ελαφρού
Απρόσμενη
για τους ευρωλάγνους η εξευτελιστική για τον Γ. Βαρουφάκη διαδικασία
του προχθεσινού Γιούρογκρουπ, όπου βρέθηκε εκτεθειμένος στα προσβλητικά
πυρά των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης.
Η ευρωομάδα όχι μόνο απέρριψε οποιαδήποτε
λύση εκτόνωσης της χρηματικής ασφυξίας που αντιμετωπίζει η ελληνική
κυβέρνηση (π.χ. τμηματική καταβολή της υπολειπόμενης δόσης), αλλά
επέμεινε στην απαίτηση υπεραντιδραστικών μέτρων, τα οποία έχει απορρίψει
ο ελληνικός λαός:
Ο Αντώνης Σαμαράς και ως πρωθυπουργός ζούσε σε άλλο πλανήτη…
Σήμερα, ως αξιωματική αντιπολίτευση, η
κατάστασή του έχει επιδεινωθεί. Η πολιτική ιατρική δεν προβλέπει καμία
αυτοθεραπεία πλέον…
Επενδύει, ο άμοιρος, στη χρεοκοπία της
χώρας και στην κατάρρευση της «αριστερής» κυβέρνησης, γιατί πιστεύει ότι
θα διασωθεί πολιτικά και θα επανέλθει!!!
Αν
και έχουμε γράψει πολλές φορές ότι τίποτα δεν είναι ικανό να μας
εκπλήξει με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, δεν αντέχουμε τον πειρασμό να μην
αναφερθούμε σε κάποια …εκπληκτικά χαρακτηριστικά της «αριστερής»
κυβέρνησης: Τα χαρακτηριστικά της μικροαστικής της ταυτότητας…
Το κύριο χαρακτηριστικό κάθε μικροαστού είναι η βολονταριστική άγνοια.
Γράφει ο Θεόδωρος Κατσανέβας
Η
πολιτική των ανοιχτών συνόρων που εγκαινίασε η Αν. Υπουργός
Μεταναστευτικής Πολιτικής Υπουργός κα Τασία Χριστοδουλόπουλου, θα
οδηγήσει σε Λιβανοποίηση και εθνολογικό αφανισμό τη χώρα μας, όπως πολύ
πιθανόν σχεδιάζουν διεθνείς κύκλοι.
Με το ανοιχτό προσκλητήριο προς όλους,
Όλα αυτά τα χρόνια έχουμε γράψει πολλά και ποικίλα για τη δικτατορία της 21ης Απριλίου του ’67.
Ενδεικτικά αναφέρουμε:
α). «Η κίνηση των ιδεών στα χρόνια της Χούντας»
β). «οι πρώτοι που σήκωσαν κεφάλι»
γ). «21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967 – ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΕΣ»
δ). «21η Απριλίου: Οι πλαστογραφίες των μονοπωλίων του Λόγου»
ε). «Το αγοραίο λίπος της ιντελλιγκέντσιας της Πλατείας Κολωνακίου»
Γράφει: Χάρης Παπαδόπουλος
Η δικτατορία του ’67 δεν ήταν ένα «ατύχημα», μια παρένθεση στη δημοκρατική ομαλότητα που δήθεν συνεχίζονταν απρόσκοπτα. Αντίθετα,
ήταν μια κατάσταση «έκτακτης ανάγκης» μπροστά σε μια γενικευμένη
πολιτική κρίση. Η χούντα ήταν απαραίτητη για να κλείσει το καπάκι της
αμφισβήτησης και της δράσης των εργατικών μαζών, που γνώρισαν την
κορύφωσή τους στα Ιουλιανά του ’65.
Ο Στάθης με το σκίτσο του αναλύει πιο βαθιά και αιχμηρά τα πολιτικά μας πράγματα…
Η Τέχνη της αφαίρεσης μένει πάντα στα
ουσιώδη εάν είναι πράγματι Τέχνη: Σκιαγραφεί, με ζωντάνια και
ευρηματικότητα, τις στρατηγικές…
Αυτήν τη στρατηγική συνιστώσα του πλανητικού
φασισμού (4ο Ράιχ, Νέα Τάξη), δηλαδή τα λαθρομεταναστευτικά …ρεύματα,
αναλύει βαθύτατα ο Στάθης με το σημερινό του σκίτσο: Αναλύει το θανατηφόρο αυτό νεοταξικό όπλο εναντίον των κοινωνιών, εθνικών κρατών και λαών…
Γράφει: Μανόλης Κυριάκης
Στις
16 Φεβρουαρίου 1964 η Ένωση Κέντρου κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό 53%
με την υπόσχεση του αρχηγού της Γεωργίου Παπανδρέου ότι θα εφαρμόσει
πολιτικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις στη χώρα.
Η ΕΡΕ, το παλάτι, ο στρατός, η αστυνομία, η
πρεσβεία των ΗΠΑ, η CIA και το ΝΑΤΟ, θεωρώντας ότι η κυβέρνηση
Παπανδρέου αποτελεί παρένθεση, επένδυσαν στην τακτική του φόβου, όπως
και σήμερα η ΝΔ:
ΜΑΡΤΙΟΣ 2006 (Ρεσάλτο-4)
Οι
«Αριστεροί», οι «εκσυγχρονιστές» και οι νέο-φιλελεύθεροι μας προτείνουν
μια «ανθρωπιστική» προσέγγιση στο ζήτημα της εισαγωγής ξένων εργατών.
Οι ηθικές βεβαίως προσεγγίσεις δεν οδηγούν μόνο σε αδιέξοδα, αλλά συχνά
γίνονται και το άλλοθι των μεγαλύτερων εγκλημάτων. Όλοι λοιπόν αυτοί
αρνούνται πεισματικά να δουν το υπαρκτό πρόβλημα, αφήνοντας έτσι χώρο
στην ακροδεξιά δημαγωγία.
Με
μυξοκλάματα και υστερικές κραυγές μιλάνε σήμερα, για τη φρίκη της
λαθρομετανάστευσης. Όχι, βεβαίως, για την ουσία του προβλήματος, αλλά
για κάποιες επιπτώσεις του…
Ζούμε ένα παραλήρημα ασύστολης δημοκοπίας,
θηριώδους υποκρισίας και αποπροσανατολισμού. Το λαθρομεταναστευτικό, ως
το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας το οποίο έχει πάρει
εκρηκτικές διστάσεις, παρέχεται για πολιτική ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ, για αφόρητη
δημαγωγία και αχαλίνωτο αποπροσανατολισμό.
Η
Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ χωρίς κανένα θώρακα ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥ και ΜΑΖΙΚΟΥ λαϊκού
κινήματος, μοιάζει με ακυβέρνητο πλοίο στο μέσον τρικυμισμένου πελάγους
και θυελλωδών ανέμων…
Οι συμβιβασμοί της κυβέρνησης, οι παλινωδίες,
οι δισταγμοί, οι καθυστερήσεις, οι γελοιότητες υπουργών της και κυρίως η
αποδοχή του αποικιοκρατικού πλαισίου και των όρων των δυναστών της ΕΕ
και του ευρώ, έχουν αποθρασύνει τους «νταβάδες»: Διεθνείς και
εγχώριους…
Ξεστόμισε
κάποιες αλήθειες, έστω μισές και …συσκοτισμένες, ο υπουργός Προστασίας
του Πολίτη, Γιάννης Πανούσης, για τους κουκουλοφόρους και τους
«μπαχαλάκηδες»:
ΣΤΑΘΗΣ
ΡΕΣΑΛΤΟ: Το δικό μας σχόλιο στο τέλος
Σταχυολογώ (διότι αν ανθολογήσω, θα μαραθώ): Η κυρία Τασούλα Χριστοδουλοπούλου
έπαθε μια μικρή ηλίαση, με αποτέλεσμα να ανέβει η τιμή των σομπρέρος
στο Μεξικό (θεωρία του χάους, εφάμιλλη της θεωρίας των παιγνίων).
Προσέτι, προσεφέρθη (πάντα η ηλιοφώτιστη Τασούλα) να φιλοξενήσει στους
διαδρόμους του Υπουργείου της(!!!) όσους πρόσφυγες δεν είναι μετανάστες.
Όταν
μια κυβέρνηση έχει απέναντί της έναν βαθύτατα παρακμασμένο πολιτικό
κόσμο, έναν κόσμο ολοκληρωτικά απαξιωμένο, τότε …συντηρείται από την
παρακμή και αναξιοπιστία αυτού του κόσμου…
Αυτό το ιστορικό πλεονέκτημα έχει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Κερδίζει χρόνο από την παρακμή και την κραυγαλέα αναξιοπιστία των άλλων: Ιδιαίτερα των χρεοκοπημένων κυβερνητικών πυλώνων του καθεστώτος (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ).
Το δικαίωμα στο όνειρο
ΡΕΣΑΛΤΟ: τεύχος-2, Ιανουάριος 2006
Πλανητικό
σχέδιο εξόντωσης: Να ισοπεδώσουν το γρασίδι, να ξεριζώσουν μέχρι το
τελευταίο ζωντανό βλαστάρι, να ποτίσουν τη γη με αλάτι. Έπειτα να
σκοτώσουν τη μνήμη της βλάστησης. Για να κατακτήσουν τις συνειδήσεις τις
εξοντώνουν. Για να τις εξοντώσουν, τους σβήνουν το παρελθόν. Γιατί
όποιος δεν ξέρει από πού ήρθε, πώς μπορεί να διαπιστώσει πού πάει;
Από το Θύμιο Παπανικολάου
Την
τελευταία του πνοή άφησε σήμερα, σε ηλικία 74 ετών στο Μοντεβιδέο ο
Εντουάρντο Γκαλεάνο: Από τους πλέον γνωστούς συγγραφείς που ανέδειξε η
Λατινική Αμερική τον 20ο αιώνα.
Στο έργο του Γκαλεάνο συνυπάρχουν η δημοσιογραφία, το δοκίμιο και η αφηγηματική αλληγορία.
Πάνω απ’ όλα όμως, ο Γκαλεάνο ήταν ένας Επαναστάτης.
Υπάρχει
μια παραδοξολογία: Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να αποδέχεται και να υπογράφει
όλους τους όρους του 4ου Ράιχ και των τοκογλύφων, αλλά αυτό να μη
στέκεται ικανό να κατευνάσει τις ψυχωτικές επιθέσεις των
ευρώ-αποικιοκρατών.
Είναι πράγματι παράδοξο (επιφανειακά) να
διατυμπανίζεται και να επιβεβαιώνεται σε όλους τους τόνους η «συμφωνία-
ορόσημο» (κατά την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ) της 20ης Φεβρουαρίου και οι
μηχανισμοί του 4ου Ράιχ να μην …ηρεμούν, αλλά αντίθετα να σφίγγουν το
βρόχο γύρω από το λαιμό της νέας κυβέρνησης.
Ξανακτύπησε η Σώτη Τριανταφύλλου: Η
…διατεταγμένη «συγγραφέας» που «πάλλεται» από υμνολογικό «ερωτισμό»,
αλλά και δουλική υστερία ΥΠΕΡ του πλανητικού φασισμού και ιδιαίτερα ΥΠΕΡ
του αυτοκρατορικού των ΗΠΑ…
Αυτή, λοιπόν,
η κυρία που στριφογυρίζει σαν σκουλήκι γύρω από την εξουσία των
«νταβάδων» και έχει φιλήσει όλες τις κατουρημένες τους ποδιές,
Από τον σΑτΥρΟπΡόΚο
–
Άρχισε η Εβδομάδα Των Παθών. Η πενταετία των λαϊκών παθών συνεχίζεται.
Τώρα όμως η ανάβαση του Γολγοθά γίνεται με την ελπίδα ότι πάνω στο
σταυρό θα έχουμε θέα θάλασσα και κυρίως ελπίδα.
– Πάντως, εξακολουθούν και αυτοκτονούν-τελείως
λανθασμένη αντιμετώπιση-άνθρωποι που βρίσκονται σε απόγνωση,
εξακολουθούν και πεινάνε εκατομμύρια άνθρωποι. Περίεργο! Γιατί δεν
χορταίνουν με ελπίδα;
Λόγια και Σκέψεις
Μετά
την “Αριστερά του Τίποτα” ο αναπληρωτής Υπουργός Προστασίας του Πολίτη
επανέρχεται με νέες δηλώσεις αυτή την φορά για τα γεγονότα στις
Σκουριές την Κυριακή και όχι μόνο, εξοργίζοντας ακόμη περισσότερο το
κίνημα ενάντια στο χρυσό που χθες δέχθηκε την τραμπούκικη επίθεση από
εργαζομένους της Ελληνικός Χρυσός και τα ΜΑΤ.
Γράφει: Ο Νίκος Μπογιόπουλος
Περάσαμε πολλές δεκαετίες σε αυτόν τον τόπο με τη Νέα Δημοκρατία
να βυσσοδομεί πάνω στην έννοια «Δημοκρατία». Μέχρι που φτάσαμε
«Δημοκρατία», ακόμα και αυτή η αστική Δημοκρατία, να νοείται από τη Νέα
Δημοκρατία ως εκείνο το σύστημα της επιβολής του «μαύρου», των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, της απαγόρευσης συναθροίσεων, της πρόσδεσης του τόπου σε καθεστώς αέναης λιτότητας και της υπαγωγής της Ελλάδας σε καθεστώς Αγγλικού Δικαίου με τη μέθοδο των τροπολογιών της νύχτας (όποτε γινόταν κι αυτό)…
Αναδημοσιεύουμε και ένα παλιό μας κείμενο για τη διαφήμιση, από το τεύχος-11, Οκτώβριος 2006
Γράφει ο Θύμιος Παπανικολαόυ
Η διαφήμιση αποτελεί σήμερα ένα είδος
φιλοσοφικού συστήματος. Η γλώσσα της εξηγεί τα πάντα με τους δικούς της
όρους. Συνεπώς η κοινωνική και πολιτική λειτουργία του διαφημιστικού
λόγου είναι σημαντική: Ο λόγος αυτός μετατρέπει την κατανάλωση σε
υποκατάστατο της δημοκρατίας. Η επιλογή του τι τρώει κανείς (ή φορά ή
οδηγεί) παίρνει τη θέση μιας σημαντικής πολιτικής επιλογής. Η διαφήμιση
βοηθά στο να συγκαλύπτεται και να αντισταθμίζεται οτιδήποτε είναι
αντιδημοκρατικό μέσα στην κοινωνία. Σήμερα διαδίδει τη φιλοσοφία και τις
«αξίες» της «Νέας εποχής».
Το φιλοσοφικό βάθρο
Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη
Οι
διαφημίσεις χρησιμοποιήθηκαν αρχικά από τις επιχειρήσεις για να
ενημερώσουν και να κάνουν γνωστά στους υποψήφιους αγοραστές τα
πλεονεκτήματα των προϊόντων τους.
Σιγά-σιγά η διαφήμιση μεταλλάχτηκε, κατά τη γνώμη μου, σε επιστήμη καθοδήγησης και διαμόρφωσης συνειδήσεων.
Του ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ
Με
αφορμή την επίσκεψη στη Μόσχα κυβερνητικού κλιμακίου, οι αντιδράσεις
«εταίρων» μας στη πορεία για μια δημοκρατική Ευρώπη, θα μπορούσαν να
είναι σκηνές βγαλμένες από τον 19ο αιώνα, διαδραματιζόμενες σε σκηνή
φύλαρχου της Αφρικής.
Αποκαλυπτικές του ραγιαδισμού του ελληνικού
πολιτικού συστήματος για δεκαετίες, δεν πιστοποιούν απλά απώλεια
ψυχραιμίας των κύκλων της Ε.Ε.
Συνεχίζεται
ο θόρυβος με το αφοριστικό απόφθεγμα («η αριστερά του ΤΙΠΟΤΑ») του
υπουργού «Προστασίας του Πολίτη»: Υπουργείο Καταστολής, κατασκευής
χαφιέδων και προβοκάτσιας…
Ο θορυβώδης αυτός κυκλώνας φωτίζει ολοκάθαρα
τα πράγματα: Την προβοκάτσια του πρωτοσέλιδου άρθρου (στο Λαμπρακιστάν)
του Πανούση και τους στόχους της.
Ας ξεδιπλώσουμε όμως, αυτό το προβοκατόρικο νήμα, από την αρχή με τη μορφή των συνοπτικών παρατηρήσεων:
Δεν
προλάβαμε να τελειώσουμε το προηγούμενο άρθρο μας για τα κυβερνητικά
«αλλόκοτα και συναρπαστικά» και εκδηλώθηκε νέο κρούσμα: Το σχόλιο του
υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Γιάννη Πανούση, στα «ΝΕΑ».
«Άρθρο- φωτιά» χαρακτηρίστηκε, από τις
καθεστωτικές πόρνες της «ενημέρωσης», αυτό το κοινότυπο ηθικολογικό
σημείωμα περί αριστεράς…
Ξέρουν πολύ καλά οι δημοσιογραφικές πόρνες το παιχνίδι της προβοκάτσιας:
Γράφει: Ο Νίκος Μπογιόπουλος
«Η Ελληνική Δημοκρατία θεωρεί ότι είναι υπερήφανο αναπόσπαστο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αμετάκλητο μέλος της ευρωζώνης».
Τα παραπάνω θεωρήθηκε σκόπιμο να καταγραφούν από τον κ.Βαρουφάκη στο προοίμιο της (νέας) λίστας που απέστειλε στους… «θεσμούς».
Σε αυτή την Ελλάδα, λοιπόν, στο «υπερήφανο», «αναπόσπαστο» και «αμετάκλητο» μέλος της ΕΕ, εκείνο που θεωρείται «ρεαλιστικό» μετά τις εκλογές της 25ης Γενάρη είναι η «δημιουργική ασάφεια».
Είκοσι (μετρημένοι σε πλήθος φωτογραφιών) αντιεξουσιαστές
(ας τους ονομάσουμε έτσι για την οικονομία της συζήτησης, διότι πολλοί,
ανάμεσά τους και η ταπεινότης μου, αδυνατούν να καταλάβουν την ακριβή
έννοια αυτού του όρου) - είκοσι αντιεξουσιαστές λοιπόν μπούκαραν προχθές
στο προαύλιο της Βουλής, στάθηκαν έξω από μια από τις πόρτες της,
ύψωσαν πανό (αλληλεγγύης σε φυλακισμένους απεργούς πείνας), φώναξαν τα
συνθήματά τους, πέταξαν τις προκηρύξεις τους, απήλθαν - και άρχισε ο Τρωικός Πόλεμος!
Παρίσι, Γαλλία
Νέα διάσταση δίνει στο θρίλερ με την υπόθεση
του Αντρέας Λούμπιτζ, του συγκυβερνήτη του Airbus της Germanwings, που
το γαλλικό εισαγγελικό πόρισμα έδειξε αρχικά ως υπεύθυνο για την
συντριβή του αεροσκάφους που στοίχισε τη ζωή σε 149 άτομα.
Όπως εξηγεί ο Ζεράρ Αρνού,
Γράφουν:
Άκης Αδαμόπουλος - Χρήστος Κάτσικας
ο
πολιτικό αίτημα για το χρέος, έτσι όπως τοποθετείται από ορισμένες
δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, αντιπροσωπεύει μια αυταπάτη
και έναν αποπροσανατολισμό για το λαϊκό κίνημα.
Αυτή η κριτική μας δεν έχει να κάνει με το αν
το χρέος, και όσα το συνοδεύουν, είναι μια μεγάλη και χρόνια ανοιχτή
πληγή για τον ελληνικό λαό που πρέπει να απαλειφθεί.
Με
την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα ζήσουμε …συναρπαστικά γεγονότα τα οποία πολύ
πιθανόν να φτάσουν στο ΕΚΡΗΚΤΙΚΟ ΧΑΟΣ της ΑΠΟΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗΣ: του νέου
αποικιοκρατικού καθεστώτος του 4ου Ράιχ…
Αυτό το «εκρηκτικό χάος» μπορεί να τρομάζει
πολλούς, αλλά εμείς το θεωρούμε ΧΑΟΣ επαναστατικής ανασύνθεσης του
λαϊκού κινήματος. Και μ’ αυτό το σκεπτικό θέλαμε μια εκλογική νίκη του
ΣΥΡΙΖΑ και την κυβερνητική του αναρρίχηση…
Πάνος Κοσμάς
Μπαίνουμε ίσως στο πιο αποφασιστικό δεκαήμερο ύστερα από τις εκλογές.
Η χρηματοδοτική ασφυξία του ελληνικού
Δημοσίου έχει φτάσει στο οριακό σημείο όπου είναι αδύνατο πλέον να
συνεχίσουν να πληρώνονται ταυτόχρονα μισθοί και συντάξεις αλλά και
τοκοχρεολύσια του κρατικού χρέους, οπότε η κλεψύδρα του πολιτικού χρόνου
αδειάζει.
Γράφει: Ο Νίκος Μπογιόπουλος
Προς τι η σχεδόν 5ωρη συνεδρίαση, με τον τόσο έκτακτο και επείγοντα χαρακτήρα, προχτές στη Βουλή;
Σε τι γίναμε σοφότεροι βλέποντας τον κ.Τσίπρα να ξαναφορά το βολικό κοστούμι που φορούσε ως αντιπολίτευση, λες και δεν έγιναν εκλογές, λες και δεν άλλαξε ο ρόλος του;