Πηγή grexit
Ο σωστός τίτλος της είδησης είναι: Η αστυνομία και οι υπηρεσίες ασφαλείας αφήνουν οπαδούς του Τραμπ να εισβάλουν στο Καπιτώλιο. Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι οι διαδηλωτές ούτε την τεράστια αριθμητική δύναμη διέθεταν και ακόμα λιγότερο την στοιχειώδη οργάνωση για να υπερκεράσουν μία στοιχειωδώς οργανωμένη και προετοιμασμένη αστυνομία. Επίσης αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι ότι η αστυνομία δεν ήταν διόλου προετοιμασμένη παρότι η συγκέντρωση μόνο αιφνιδιαστική δεν ήταν, είχε προαναγγελθεί μέρες πριν.
Όλα τα παραπάνω τα επιβεβαιώνουν τα δεκάδες βίντεο από τα επεισόδια που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Άρα το κεντρικό ερώτημα είναι το γιατί η αστυνομία και κατ' επέκταση οι μυστικές υπηρεσίες άφησαν το Καπιτώλιο απροστάτευτο. Οι απαντήσεις που έχουν δοθεί μέχρι σήμερα δεν είναι ικανοποιητικές μάλλον παραπλανούν παρά ξεκαθαρίζουν. Πολλοί αποδίδουν την στάση της αστυνομίας σε ιδεολογικές συγγένειες και συμπάθειες. Παρότι ως γνωστόν πάντα η αστυνομία έχει προνομιακές σχέσεις με την άκρα δεξιά το να αποδώσουμε σε αυτό ένα τόσο σημαντικό γεγονός αποτελεί μεγάλη υπερβολή.
Εδώ δεν έχουμε κάποια μεμονωμένα περιθωριακά επεισόδια ή κάποιους τραμπουκισμούς και βιαιοπραγίες για τα οποία η αστυνομία κάνει τα στραβά μάτια. Για παράδειγμα είναι εντελώς διαφορετικό η αστυνομία να σφυρίζει αδιάφορα για μία επίθεση της Χ.Α ειδικά εναντίον συνδικαλιστών από το να αντισταθεί χλιαρά σε μία απόπειρα εισβολής της Χ.Α και ακροδεξιών στην Βουλή. Δεν ταυτίζουμε την Χ.Α με τους οπαδούς του Τραμπ απλά θέλουμε να δείξουμε ότι ιδεολογικές συμπάθειες δεν μπορούν να καθορίσουν τόσο μεγάλα γεγονότα. Η αστυνομία και ο κρατικός μηχανισμός δέχονται εντoλές από τα πάνω και τις εκτελούν αυτή είναι η φύση τους.
Η χλιαρή υπεράσπιση του Καπιτωλίου οφείλεται σε από τα πάνω απόφαση της ηγεσίας της αστυνομίας και των μυστικών υπηρεσιών. Όποιος το αμφισβητεί αυτό είναι σαν να λέει ότι την αστυνομία την διοικούν λοχίες και όχι οι στρατηγοί. Πάμε τώρα και σε αυτούς που μιλούν για πραξικόπημα. Καταρχάς τα πραξικοπήματα αποτελούν οργανωμένες προσπάθειες ανατροπής και κατάληψης της εξουσίας με συμμετοχή σημαντικών τμημάτων του κρατικού μηχανισμού αλλά και της αστικής τάξης εγχώριας και διεθνούς.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε ένα μεμονωμένο γεγονός. Η μοναδική ''συμμετοχή'' του κρατικού μηχανισμού ήταν η αδράνεια έξω από το Καπιτώλιο τίποτε άλλο. Επίσης δεν φάνηκε να υπάρχει κανένα οργανωμένο σχέδιο. Την ίδια ώρα που η εισβολή βρισκόταν σε εξέλιξη ο υποτιθέμενος αρχηγός του πραξικοπήματος ζητούσε από τους οπαδούς του να γυρίσουν σπίτι ειρηνικά. Ο Τραμπ βέβαια αμφισβητώντας τα εκλογικά αποτελέσματα χωρίς να παρουσιάσει πειστικές αποδείξεις ή έστω αποχρώσες ενδείξεις και καλώντας σε διαδηλώσεις πυροδότησε το κλίμα αλλά αυτό απέχει παρασάγκας από την απόπειρα πραξικοπήματος.
Ανύπαρκτη ήταν και η υποστήριξη της αστικής τάξης με τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις να εναντιώνονται σθεναρά κόβοντας μάλιστα την χρηματοδότηση σε όσους γερουσιαστές και βουλευτές αμφισβήτησαν τα αποτελέσματα των εκλογών. Για να μην μιλήσουμε για τον αστικό τύπο που είναι σχεδόν αδύνατο βρει κάποιος μία θετική αναφορά στον Τραμπ. Είναι προφανές ότι ενώ ο Τραμπ είναι χρήσιμος για την αστική τάξη των ΗΠΑ αυτή δεν τον αναγνωρίζει καν ως δικό της άνθρωπο. Παρότι έδωσε τεράστιες φοροαπαλλαγές στις μεγάλες εταιρίες και αποπροσανατολίζει πολιτικά δημιουργώντας ανώδυνο διχασμό και πόλωση για την άρχουσα τάξη ξεπλένοντας το παραδοσιακό κατεστημένο το οποίο φαντάζει λογικό μπροστά του. Οι αιτίες αυτού του φαινομένου χρήζουν ξεχωριστής ανάλυσης.
Αυτό που είναι πολύ σημαντικό είναι να δούμε ποιοι ευνοήθηκαν πολιτικά και βγήκαν κερδισμένοι από τα επεισόδια και σίγουρα από τους ευνοημένους δεν είναι ο Τραμπ. Πριν από τα γεγονότα στο Καπιτώλιο και παρά την εκλογική ήττα ο απερχόμενος πρόεδρος συνέχιζε να κυριαρχεί απόλυτα εντός των Ρεπουμπλικανών. Οι πάντες αναγνώριζαν ότι αν διεκδικούσε το χρίσμα για υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών(που ήταν σχεδόν βέβαιο) θα έκανε περίπατο.
Πλέον μετά την εισβολή στο Καπιτώλιο τα δεδομένα έχουν αλλάξει άρδην. Ο Τραμπ απομονώνεται όλο και περισσότερο εντός των Ρεπουμπλικανών. Εμείς θα διακινδυνεύσουμε από εδώ μία πρόβλεψη. Ο Τραμπ δεν θα καταφέρει να είναι υποψήφιος με τους Ρεπουμπλικανούς και πολύ πιθανόν να μην είναι καθόλου υποψήφιος ούτε ως ανεξάρτητος γιατί θα βρεθεί στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Ακόμα και οι πολιτικοί του σύμμαχοι στην Ευρώπη όπως η Λεπέν αρχίζουν να κρατούν αποστάσεις. Η πολιτική επιβίωση του Τραμπ διόλου μας αφορά το αντίθετο μάλιστα γιατί και αντιδραστικός είναι και αποπροσανατολιστικά και προβοκατόρικα λειτουργεί.
Άλλη μία απόδειξη της παραπάνω θέσης είναι η στάση των κολοσσών του διαδικτύου που έφτασαν στο σημείο πλέον να λογοκρίνουν και να διαγράφουν τους λογαριασμούς ενός προέδρου των ΗΠΑ. Όσον αφορά την λογοκρισία η θέση μας είναι ξεκάθαρη: καμία ανοχή σε οποιαδήποτε είδος λογοκρισίας από το αστικό κράτος και τους μηχανισμούς του πόσο μάλλον από ιδιωτικά μονοπώλια. Κάθε άλλη μεσοβέζικη θέση είναι εντελώς λανθασμένη. Ο απώτερος στόχος του περιορισμού της ελευθερίας του λόγου πάντα είναι το κίνημα και οι αγώνες των υποτελών τάξεων.
Ο Τραμπ και εδώ λειτούργησε σαν χρήσιμος προβοκάτορας ειδικά με τις επικίνδυνες ασυναρτησίες στο ζήτημα της πανδημίας αλλά και γενικότερα δίνοντας πάτημα στο να εμφανιστεί ο αντιδημοκρατικός κατήφορος με ''προοδευτικό'' προσωπείο. Εδώ και καιρό η λογοκρισία καλά κρατούσε στα κοινωνικά δίκτυα αλλά πλέον ανοίγουν διάπλατα οι ασκοί του Αιόλου. Τις τελευταίες μέρες πολλοί λογαριασμοί άσχετοι με τα γεγονότα αλλά και με τον ιδεολογικό χώρο του απερχόμενου προέδρου έχουν κατέβει. Το κυνήγι των ενοχλητικών φωνών βρίσκεται ήδη εν εξελίξει.
Ένα σκανδαλώδες προνόμιο που απολαμβάνουν οι τεχνολογικοί κολοσσοί είναι ότι με την λογική ότι είναι ουδέτερες πλατφόρμες και όχι εκδότες έχει δημιουργηθεί νομικό πλαίσιο που τις προστατεύει για το περιεχόμενο των αναρτήσεων. Δηλαδή ενώ ένας πολίτης έχει δικαίωμα εάν συκοφαντηθεί από κάποιο ΜΜΕ(εφημερίδα ή κανάλι) να προσφύγει στην δικαιοσύνη εναντίον του εκδότη ή του δημοσιογράφου όμως αν γραφτεί κάτι συκοφαντικό ή ψευδές στα κοινωνικά δίκτυα οι εταιρίες δεν φέρουν καμία ευθύνη με την λογική ότι δεν επεμβαίνουν στο περιεχόμενο των χρηστών. Στην πραγματικότητα όμως πλέον επεμβαίνουν. Γιατί όταν κατεβάζεις αναρτήσεις ή προειδοποιείς κάτω από άλλες περί ψευδών ειδήσεων τότε παρεμβαίνεις στο περιεχόμενο και πρέπει να αναλάβεις τις ανάλογες νομικές ευθύνες ως εκδότης.
Δυστυχώς ακόμα και η υποτιθέμενη ''προοδευτική'' πτέρυγα των Δημοκρατικών υποστηρίζει την λογοκρισία των πολυεθνικών με άλλοθι τον Τραμπ. Αλλά πάνω σε αυτούς θα επανέλθουμε γιατί έχουμε πολλά ράμματα για την γούνα τους.