Για τους Αριστερούς που (δήθεν) «έπεσαν από τα σύννεφα»

 

Του

 

Ηλία Παπαναστασίου

 

 

 

 

Διαβάσαμε –και είδαμε– πολλά τους τελευταίους τρεις μήνες «προεκλογικής κονταρομαχίας και υβρεολόγιου» στον ΣΥΡΙΖΑ. Μάθαμε πως η Έφη Αχτσιόγλου –«Μαρία Αντουανέτα των Γιαννιτσών»– μαζί με τον Ευκλείδη αποτελούν την τσιμεντένια και ηρωικώς φυλασσόμενη πτέρυγα του «Αριστερού, ριζοσπαστικού» ΣΥΡΙΖΑ ενώ ο Κασσελάκης είτε είναι είτε μέλλει να αποδειχτεί «άνθρωπος των Αμερικανών και μάλιστα του Βαθέως κράτους». Ας τα πάρουμε με την σειρά.

 

Στην χώρα όχι της «Φαιδράς πορτοκαλέας» άλλα της «Φαιδρής φαιδρότητας και του ασύλληπτου γελοίου» πρέπει να αρχίζεις από το παρελθόν «ακτινογραφώντας» την πρόσφατη σχετικά Νεοελληνική Πολιτική Ιστορία. Και ας αρχίσουμε από τους «υπερ-αριστερούς» που διαμαρτύρονται για την «αρπαγή» της ελληνικής αριστεράς από τον Κασσελάκη. Γι αυτό ας γυρίσουμε στο 1974, για να μην πάμε πολύ παλιότερα.

Αν παντρευτώ άνδρα θα βρω δουλειά;

 

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

 

 

 

 

Πόλεμος στα αιδοία, ειρήνη στις κωλοτρυπίδες!
Εμβληματικός ο αείμνηστος Θύμιος Παπανικολάου...

η καρδιά κι η ψυχή του "Ρεσάλτο" που μας άφησε νωρίς...
Έγραφε στις 16 Δεκέμβρη του 2015, για το ζήτημα που απασχολούσε
από το 1869 τους "ομόφοβους ρατσιστές"  Ένγκελς και Μαρξ:
Το σύνθημα θα είναι τώρα Guerre aux cons, paix aux trous-de-cul [Πόλεμος στα αιδοία, ειρήνη στις κωλοτρυπίδες]➦ Η ομοφυλοφιλία, ο Ένγκελς και οι «αριστεριστές»

 

"Για την υπεράσπιση της οικογένειας ψηφίστε Κομμουνιστικό Κόμμα Ιταλίας"...

Σήμερα η "νέα εποχή", που όμως είναι πολύ παλιά...

Εννιά πρώτες κυρίες κι ένας/μία κύριος/α...

Μπροστάρης στον αγώνα των ατομικών δικαιωμάτων ήταν πάντα το ΝΑΤΟ, αυτός ο προοδευτικός αμυντικός οργανισμός των πολιτισμένων δυτικών που προστατεύει τη "δημοκρατία" στον πλανήτη κι αυτό το αποσιωπούν όλοι... ➦ 6 Νοέμβρη 2017: Ο ρατσισμός κι ο ναζισμός ωχριούν μπροστά στο χθεσινό καρναβάλι!

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ                                                                                                 

 

Γιατί δέχεται τόσα πυρά ο Κασσελάκης και από πού ;

Του

Ηλία Παπαναστασίου

 

Πολλά παράξενα και κάπως αλλόκοτα συμβαίνουν εδώ και περίπου τρεις μήνες αλλά ειδικότερα εδώ και τρεις εβδομάδες.

 

 

Μόλις ανακοινώθηκε η υποψηφιότητα της Αχτσιόγλου τέλη Ιουνίου, παρατηρήσαμε έκθαμβοι έναν «πανζουρλισμό πανηγυρισμών» από την συντριπτική - επαναλαμβάνουμε συντριπτική – πλειοψηφία, ίσως και ολότητα, των Μέσων Ενημέρωσης υπέρ της «Έφης από τα Γιαννιτσά».

 

  

Από τον Άρη Πορτοσάλτε στον ΣΚΑΙ έως τον Γιώργο Αυτιά, από τον ΣΚΑΙ έως τον ALPHA ή το STAR και το MEGA, όλα, μα όλα σας λέμε, τα Τηλεοπτικά Κανάλια έψελναν εν χορώ το υμνολόγιο υπέρ της Αχτσιόγλου, των υποτιθέμενων προσόντων της, εστιασμένα κυρίως στα ακριβά ρούχα που ψωνίζει έως την καλλίγραμμη σιλουέτα της. Μιλάμε για πολύ «αριστερά» κριτήρια...

Καταπίνοντας τα μνημόνια, διυλίζοντας τον Κασσελάκη

 

Του Πάσχου Λαζαρίδη

 

 

Επαληθεύοντας όλα τα προγνωστικά ο Στέφανος Κασσελάκης πέτυχε ευρεία νίκη στις εκλογές για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ και πλέον είναι το αδιαφιλονίκητο φαβορί. Τα στελέχη και τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που απορούν με την εκτόξευση προς την προεδρία ενός μέχρι πρόσφατα άσχετου με το κόμμα και την ιστορία του, κακώς απορούν. Το ένα και μοναδικό κριτήριο του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ είναι να μην εξαϋλωθεί η αξιωματική αντιπολίτευση, να μην επιστρέψει στο 3%, και -ίσως-  να μπορέσει να ξαναχτυπήσει την πόρτα της εξουσίας. Αυτή την προοπτική μπορεί να τη δώσει ένας νεότερος και ωραιότερος Μητσοτάκης, δεν μπορούν να τη δώσουν πρόσωπα και στελέχη που ταυτίστηκαν με τη χρεοκοπία του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση – και ακόμα περισσότερο – με τη χρεοκοπία του ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση.

Η ενσάρκωση του "αριστερού" αποικιοκράτη!

 

Του Αντώνη Ανδρουλιδάκη 

Πριν από όχι και τόσο πολλά χρόνια, οι άνθρωποι στην Αριστερά γνώριζαν δίχως αμφιβολίες, πως η κοινωνική αδικία, η φτώχεια, το ανύπαρκτο κράτος πρόνοιας, ήταν συνέπειες της ξένης εξάρτησης της χώρας. 

Τα παραμύθια της ατομικής ευθύνης, του "τέτοιος λαός που είμαστε αυτά μας αξίζουν", οι "τεμπέληδες Έλληνες", το "όλοι μαζί τα φάγαμε, τα κάψαμε", το "Ελλαδιστάν", η "Δυστυχία του να είσαι Έλληνας" και λοιπά,  δηλαδή η αποσιώπηση της αποικοκρατίας και η πλήρης υιοθέτηση και εσωτερίκευση των κυρίαρχων ιδεών απαξίωσης και ενοχοποίησης του ελληνικού συλλογικού, θα ακούγονταν τότε αδιανόητα. 

Οι άνθρωποι στην Αριστερά ήταν πεισμένοι πως η ατομική και συλλογική φτώχεια τους ήταν ένα ακόμη σύμπτωμα (και) της αποικιοκρατίας και των ντόπιων εντολοδόχων της. 

Και γι' αυτό το αίτημα της Κοινωνικής Δικαιοσύνης ήταν άρρηκτα συνδεδεμένο με το αίτημα της Εθνικής Ανεξαρτησίας. 

Που πάει να πει το ένα δεν γίνεται χωρίς το άλλο.

H δυστοπία του ΣΥΡΙΖΑ

 

Του

 

Ηλία

Παπαναναστασίου

 

 

Δυο μήνες μετά τις διπλές εκλογές Μαΐου/Ιουνίου όπου ο ΣΥΡΙΖΑ συνετρίβει συγκεντρώνοντας το 49% των ποσοστών της 25/1/2015 – από 36,3 % στις 25/1/2015, συγκέντρωσε 17,84% στις 25/6/23– η προοπτική του είναι ζοφερή, δύστηνος, μαύρη κυριολεκτικά.

 

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ ουσιαστικά «πασχίζει» να μας παρουσιάσει την «μια και μοναδική» προοπτική του, την πλήρη εκλογική εξαφάνισή του και την συρρίκνωσή του σε μονοψήφια ποσοστά. Οι πέντε υποψήφιοι συναγωνίζονται σκληρά μεταξύ τους, η κοινωνία έχει ουσιαστικά λησμονηθεί με κλασικό παράδειγμα την Θεσσαλία. Ενώ «κανονικά» θα έπρεπε να πάνε όλοι οι υποψήφιοι χεράκι-χεράκι στον κατεστραμμένο πλέον σιτοβολώνα της χώρας, προτιμήθηκαν τα προσωπικά παιχνίδια και οι αυτοπροβολές με προεξάρχουσα την «Μαρία Αντουανέτα των Γιαννιτσών», Έφη Αχτσιόγλου. Για την ίδια ο Γιώργος Χαρβαλιάς γράφει συγκρίνοντάς την με τον Κασσελάκη:

Νέες ταυτότητες και συστήματα επιτήρησης

 

Η επαναφορά του δακτυλικού αποτυπώματος, ενός βιομετρικού στοιχείου, που κρίθηκε ως προσωπικό δεδομένο στη χώρα μας, και ως τέτοιο αφαιρέθηκε από τις ταυτότητες μόλις το 2000, είναι ένα σημαντικό θεσμικό πισωγύρισμα στην προστασία της ιδιωτικότητας των πολιτών

Του

Δημήτρη Γκάζη

7 Σεπτεμβρίου, 2023

 

Και ξαφνικά … «αρνητές ταυτοτήτων». Μια εκστρατεία των ΜΜΕ για τον νέο ανορθολογικό μπαμπούλα. Πλάνα στα ΜΜΕ από ουρές λιγοστών ανθρώπων στα αστυνομικά τμήματα, θρησκόληπτοι που φωνάζουν για το «χάραγμα του 666» και μια σειρά ακόμη βολικοί αντίπαλοι για να νομιμοποιήσουν τις κυβερνητικές επιλογές, αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη από το μείζον θέμα του ολοένα και επεκτεινόμενου πλέγματος κοινωνικής επιτήρησης που χτίζεται στο όνομα του εκσυγχρονισμού του ψηφιακού κράτους, εστιάζοντας στο μερικό θέμα των νέων ταυτοτήτων. Κλείνοντας έτσι στην πράξη κάθε ουσιαστική κουβέντα και κριτική, όπως τόσο πετυχημένα έπραξαν και σε μια σειρά άλλα ζητήματα (πανδημία, πράσινη ανάπτυξη), παρουσιάζοντας τους μονοδρόμους τους ως φυσική και αντικειμενική εξέλιξη.

 

 

Τι νέο φέρνουν οι νέες ταυτότητες;

 

 

Σύμφωνα με τις κυβερνητικές ανακοινώσεις οι νέες ταυτότητες που θα παρουσιαστούν στην προσεχή ΔΕΘ, διαφημίζοντας το εκσυγχρονιστικό προφίλ του Κ. Μητσοτάκη, έρχονται να εφαρμόσουν τον Κανονισμό 2019/1157 της Ε.Ε., που προβλέπει νέα «ασφαλέστερα» μέσα ταυτοποίησης των πολιτών των κρατών μελών της Ε.Ε. Η νέα ψηφιακή ταυτότητα θα περιλαμβάνει πέρα από τις έως τώρα πληροφορίες και δακτυλικό αποτύπωμα (σε ψηφιακή μορφή) καθώς και έναν ενιαίο αριθμό αναγνώρισης σε αντικατάσταση του παλιού αριθμού δελτίου ταυτότητας, του ΑΦΜ και του ΑΜΚΑ.

 

 

Η επαναφορά του δακτυλικού αποτυπώματος, ενός βιομετρικού στοιχείου, που κρίθηκε ως προσωπικό δεδομένο στη χώρα μας, και ως τέτοιο αφαιρέθηκε από τις ταυτότητες μόλις το 2000, είναι ένα σημαντικό θεσμικό πισωγύρισμα στην προστασία της ιδιωτικότητας των πολιτών. Για το κράτος όλοι είναι δυνάμει «σεσημασμένοι», και αυτό όχι ως κατάλοιπο ενός αυταρχικού μετεμφυλιακού παρελθόντος αλλά ως προσταγή του νέου εκσυγχρονισμένου αυταρχισμού της Ε.Ε.

Ξεχαρβαλωμένη χώρα, ανοχύρωτη πολιτεία

 

Σύνταξη-8 Σεπτεμβρίου, 2023

Όσα ζούμε το τελευταίο 6μηνο δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για το μέγεθος και την «ποιότητα» της διάλυσης και του ξεχαρβαλώματος της χώρας. Δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία πως σε οποιοδήποτε σημείο της χώρας και ανά πάσα στιγμή ΟΛΟΙ οι πολίτες κινδυνεύουν με θάνατο, με καταστροφή περιουσιών, με αφανισμό. Στο τρένο, στο πλοίο (μέσα ή την ώρα που επιβιβάζεσαι), στο δάσος που καίγεται (αλλά και στις πόλεις, τις βιομηχανικές ζώνες, και τα στρατόπεδα που ανατινάζονται), στον κάμπο, στο χωριό, στα νησιά, σε ολόκληρους νομούς που είτε κατακαίγονται για 15 μέρες ή πλημμυρίζουν από τα νερά, στο γήπεδο και πέριξ των γηπέδων, στις γέφυρες που γκρεμίζονται.

 

 

Έχουμε απόσυρση του κράτους από κάθε μορφή κοινωνικής πρόνοιας, από κάθε γωνιά και πεδίο της κοινωνικής οργάνωσης. Έχουμε διόγκωση του παρακράτους και των μηχανισμών μπράβων και τραμπούκων. Έχουμε ολομέτωπη επίθεση σε εργασία και πλήρη ιδιωτικοποίηση τομέων όπως υγεία και παιδεία, εγκατάλειψη της πολιτικής προστασίας, περικοπές κονδυλίων από κρίσιμους τομείς. Και μαζί μ’ αυτά κουβαλάμε 13 χρόνια μνημονιακής υποβάθμισης, ξηλώματος, απαγόρευσης προσλήψεων και υποθήκευσης κάθε δημόσιου αγαθού. Συν την ιδιαίτερη έκφανση του «επιτελικού κράτους», της «Ελλάδας 2.0», του «πολυδιάστατου εκσυγχρονισμού», που όλα αυτά τα πολλαπλασιάζει με απίστευτο κυνισμό (κάποτε είχαμε την Intrakom του Κόκκαλη ως «εθνικού προμηθευτή», τώρα έχουμε την ΤΕΡΝΑ που καταπίνει ΕΣΠΑ-έργα-φωτοβολταϊκά-δάση-Αττική Οδό κ.λπ). Τα έργα μιας βιτρίνας και χλιδής στην παραλιακή Ριβιέρα (που αποκλείουν εκατομμύρια κατοίκων από την πρόσβαση στην θάλασσα του Σαρωνικού, πρακτικά από Φάληρο έως Σούνιο) αδυνατούν να κρύψουν την ουσιαστική γύμνια ολόκληρης της υπόλοιπης Ελλάδας – η οποία, ανοχύρωτη πλέον, δοκιμάζεται από τη φωτιά, το νερό και τον αέρα.

ΣΥΡΙΖΑ– Η πασαρέλα, η αυτάρεσκη βεβαιότητα, ο Κασσελάκης, η Αχτσιόγλου

 

Του

 

Ηλία

Παπαναναστασίου

 

Ας αρχίσουμε λίγο διαφορετικά σήμερα παραθέτοντας αποσπάσματα από το περιοδικό Lady like αλλά και από την συνέντευξη της Αχτσιόγλου στο Κεντρικό Δελτίο του MEGA και συγκεκριμένα στη Ράνια Τζίμα

 

 «Το σύνολο που φόρεσε η Έφη Αχτσιόγλου είναι η «φρέσκια» αρχή που χρειάζεται η γκαρνταρόμπα μας.

Η απλότητα που έχουν κάποιοι μίνιμαλ συνδυασμοί ρούχων δεν μπορεί παρά να μας γοητεύει και να μας υπενθυμίζει πως όταν μπορεί κάποιος να υποστηρίξει ένα απλό outfit, εκπέμπει και αυτοπεποίθηση. Αυτοπεποίθηση και κομψότητα εξέπεμπε και το σύνολο που φόρεσε η Έφη Αχτσιόγλου με την εμφάνιση που έκανε στο Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ, στο οποίο έθεσε την υποψηφιότητά της για την προεδρία του κόμματος. Για την περίσταση, η πολιτικός, απέδειξε πώς μέσα από διαχρονικά κομμάτια, σωστή εφαρμογή και προσοχή στις αναλογίες των ρούχων, μπορεί κανείς να αποδώσει ένα πραγματικά μοναδικό σύνολο.»

 

 

Το παραπάνω απόσπασμα όπως και τα επαινετικότατα σχόλια του περιοδικού Lady like δεν ανήκει σε εμάς ούτε και τα διθυραμβικά σχεδόν σχόλια για την εμφάνιση της Αχτσιόγλου στο κομματικό (!) Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Ανήκουν σε Life Style περιοδικό που «ανυψώνει», υπερεκθειάζοντας την Έφη Αχτσιόγλου όχι σαν «πρότυπο αριστερής πολιτικής» αλλά σαν Life Style Woman, τυπικό εκπρόσωπο του Νεοφιλελευθέρου Φεμινισμού όπου ο συνδυασμός ακριβού και «εξεζητημένα απλού» γούστου ενδυματολογικά με προσεκτικά και λεπτομερειακά περιποιημένη εμφάνιση, θεοποιείται σε βάρος οποιωνδήποτε άλλων προσόντων. Η εικόνα για τις Νεοφιλελεύθερες Φεμινίστριες, είτε «κεντροδεξιάς» είτε (δήθεν) «αριστερής» προέλευσης, αποτελεί το Α και το Ω της επιτυχίας στον πολιτικό στίβο. Γνωστά μανεκέν έχουν παρελάσει από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας, ήρθε και η Αχτσιόγλου – για να μην νιώθει και συμπλέγματα κατωτερότητας η «Αριστερά»...– να «εγκαινιάσει» και την παρέλαση των «Αριστερών Μανεκέν». Εδώ υπάρχει το απλό ερώτημα:

Ποια "δικαιοσύνη"; Αυτή της κάθε Σακελλαροπούλου;

 

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

 

 

Τα είπε όλα η πένα της Αδέσποτης Ιωάννας Υψηλάντη...

 

"Να είσαι ψάρι. Να κολυμπάς σαν ψάρι. Να τρέμεις σαν ψάρι...
Πρέπει να είσαι γκρίζος. Τα χαρακτηριστικά μας τα δίνουν δωρεάν..."
➦ Άκου τις εντολές! Άκου το σύστημα!

Τι να προσθέσει κάποιος;

 

 

Θα πουν... η "δικαιοσύνη" να κάνει τη "δουλειά" της!

 

 

Ποια "δικαιοσύνη"; Αυτή της κάθε Σακελλαροπούλου; Αυτή που είναι "τυφλή" και δαγκώνει μόνο τους ξυπόλυτους;

➦ Τώρα, έστω τώρα, κατάλαβες γιατί διόρισαν πρόεδρο την Σακελλαροπούλου;

Αυτό το παραμύθι είναι τελειωμένο! Μια "καραμέλα" για να πνίξει την οργή!

 

«Η αστική δημοκρατία είναι ένα πτώμα. Πέθανε ακριβώς τη στιγμή που γραφόταν η διακήρυξη των "Δικαιωμάτων του Ανθρώπου", όπου εγγυάται τα πάντα εκτός από την κοινωνική ισότητα των ανθρώπων κι ένα πτώμα δεν έχει δικαίωμα να βρομίζει την ατμόσφαιρα: πρέπει να θαφτεί. Το καθήκον των αληθινών επαναστατών είναι ν' ανοίξουν ένα τάφο και να ρίξουν μέσα την αστική δημοκρατία.»

Ρικάρδο Φλόρες Μαγόν (1874-1922)

 

Στην αποικία "Ελλάδα" το κοινό "εθνικό" Μέτωπο εναντίον του Ρωσικού ιμπεριαλισμού, της Κλιματικής αλλαγής, που τώρα τη βάφτισαν κλιματική κρίση, οι πολλές δόσεις του πειραματικού ορού των πολυεθνικών Big Pharma, η πράσινη ανάπτυξη και τα πράσινα άλογα, τα "ανθρώπινα δικαιώματα" των Διεμφυλικών/Τρανσέξουαλ κοινοτήτων κι εσχάτως, στη λεγόμενη "αριστερά", τη Νατοϊκή ευρωπαϊκή αριστερά κάποιος υποψήφιος ηγέτης του συριζα, κάποιος Κασσελάκης, ένας τσόγλανος που δηλώνει πως πήγε να χέσει όταν μιλούσε ο Τζουμάκας... Πάλι καλά πως δεν μας είπε πως δεν άκουσε γιατί είχε ανάγκη, έπρεπε να κάνει για σεξ με τον σύντροφό του...

 

 

Η "αγανάκτηση" κι οι "αγανακτισμένοι" δεν οδηγούν πουθενά!

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Ίσως γι΄ αυτό τον έφερε ο Τσίπρας. Για να συνεχίσει την πολιτική του...

Της Ιωάννας Υψηλάντη

 

Για να μην λέω λόγια στον αέρα, θα τεκμηριώσω αυτό που πρόλαβα ν΄αντιληφθώ, στις... 3-4 ημέρες που έκανε την εμφάνιση του ο υποψήφιος αρχηγός για τον ΣΥΡΙΖΑ.
- Ηρθε, ξαφνικά, από το πουθενά, λίγο πριν την εκλογή αρχηγού.
Όλο το διάστημα των εκλογικών αναμετρήσεων, ακόμη και μετά την παραίτηση Τσίπρα και το σοκ, που αυτή προκάλεσε στα μέλη και στους οπαδούς  αγνάντευε από μακριά την Ελλάδα, που ήρθε να "σώσει".
Πουθενά δεν έβαλε το χεράκι του, για να βοηθήσει. Ούτε προεκλογικά, ούτε μετεκλογικά!
- Η αιφνίδια, έως σοκαριστική πολιτική του εμφάνιση συνοδεύτηκε, από μία πολύ δαπανηρή "προεκλογική εκστρατεία", έξω από τα ειωθότα της τακτικής άλλων υποψηφίων αρχηγών οποιουδήποτε κόμματος.
- Η "ατζέντα" της πολιτικής, που θέλει να ασκήσει, δεν αγγίζει καν τα καυτά προβλήματα των Ελλήνων, όπως η φτώχεια, η επισιτιστική κρίση, η "κλιματική κρίση", το ψηφιακό χρήμα, οι ταυτότητες, η προπαγάνδα αλλαγής φύλου, από νεογέννητα, οι πλειστηριασμοί, η έξοδος της χώρας από την ΕΕ και η δημιουργία νέων συμμαχιών, το ΝΑΤΟ, οι βάσεις και οι εξοπλισμοί.

Ποια Αριστερά δεν χρειαζόμαστε ;

Πηγή της φωτο:http://blogvirona.blogspot.com/2023/08/blog-post_67.html#more

Του

 

Ηλία

Παπαναναστασίου

 

 

Μετά την είσοδό της – με ρυθμούς σίφουνα – στην προεκλογική κονίστρα του ΣΥΡΙΖΑ, η «Μαρία Αντουανέτα των Γιαννιτσών» (Έφη Αχτσιόγλου) έρχεται πλέον αντιμέτωπη με τον «Αυτοδημιούργητο Εφοπλιστή» από  τα Χανιά. Για την «Έφη των Γιαννιτσών» έχουμε κάνει την κριτική μας, ανάλογη θα κάνουμε και για τον νεαρό «Εφοπλιστή της Αυτοδημιουργίας», ομολογουμένως τον πλέον επικίνδυνο ανταγωνιστή της «Έφης των Γιαννιτσών». Εν ευθέτω χρόνω...

 

Το επίδικο όμως σημείο ενός διαλόγου για ένα κόμμα/μόρφωμα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ «που αργοπεθαίνει» και για μια Αριστερά «που δεν υπάρχει ακόμη», δεν είναι η «ευειδής εμφάνιση» και τα ακριβά μοντελάκια της Έφης ούτε η επιχειρηματική καριέρα με Αμερικανικές προδιαγραφές, αλλά η ζητούμενη Αριστερά. Τελικά, για «ποιο πράγμα» ακριβώς συζητάμε ;

 

Μιλάμε για μια «Μεταμοντέρνα Αριστερά», της Πολιτικής Ορθότητας και της «Κουλτούρας Αφύπνισης»; Για μια «Αριστερά» που θα στρογγυλοκαθίσει στον «Θρόνο του Φιλελεύθερου Δικαιωματισμού» όπου δεν είσαι ό,τι «πραγματικά αντανακλάς» εκπροσωπώντας μια «Πραγματικότητα που υπάρχει», αλλά αντίθετα, είσαι «ό,τι δηλώσεις» για «όποια νομιζόμενη πραγματικότητα φαντασιώνεσαι»; Δηλαδή, μιλάμε για μια «Φανταστικού τύπου Αριστερά» που αντιπροσωπεύει «Μη Πραγματικότητες Νοητικού αυτοσχεδιασμού»; Τελικά, μιλάμε για «Αριστερά Δικαιωματιστικής προέλευσης» με «Ανάλογη Τάση ψυχωτικής διεκδίκησης» και μάλιστα με «Στόχους Προνομιακής Νομικής Κατοχύρωσης»; Σε αυτή την περίπτωση ας θυμηθούμε το ρηθέν υπό του Φερδινάνδου του Α’, Αυτοκράτορα της Άγιας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας τον 16^ο Αιώνα «Fiat justitia, et pereat mundus» («Δικαιοσύνη να γίνει και ας χαθεί όλος ο κόσμος!»). Αυτό θέλουμε, «Δικαιωματισμού» και μάλιστα «Προνομιακού τύπου για μειονοτικές ομάδες» και τίποτε παραπάνω; Για να ικανοποιήσουμε την «Χίπστερ, Αριστερά της Παρακμής», το Λόμπυ των «Φεμινιστριών που πουλάνε φρέσκο αέρα απελευθέρωσης» με πολύ στυλ, υφάκι και μπλαζέ αύρα ή των ΛΟΑΤΚΙ των «62 φύλων και των απεριόριστων διεκδικήσεών» τους; Ή μήπως των «Αντιφά εθνομηδενιστών» και οι οποίοι φαντασιώνονται «καθημερινούς και έρποντες φασισμούς» παντού, εξοβελίζουν στο «πυρ το εξώτερον» τη λέξη Έθνος και υστεριάζουν ακόμα και στο άκουσμα των λέξεων «Πατρίδα», «Πατριωτικός» κλπ ; Φαντασθείτε πως θα αποκαλούσαν τους Αριστερούς του ΕΑΜ που θυσιάζονταν για την πατρίδα πολεμώντας τους Ναζί...