€μVόλια... Ο πρώτος κυβερνητικός επιστήμονας που έλαβε προληπτικά χάρη για έγκλημα!

 

 Σχολιάζει ο

  

  

Νίκος Κλειτσίκας

  

  

«Joseph R. Biden, Jr
Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής...

 

Να είναι γνωστό ότι σήμερα, ο Τζόζεφ Ρ. Μπάιντεν, Τζούνιορ, ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, λόγω της εξουσίας που μου έχει ανατεθεί από το Άρθρο II, Τμήμα 2, Άρθρο 1 του Συντάγματος, έχω παραχωρήσει στον
➡️ Δρ Anthony S. Fauci
➡️ Μια πλήρης και Άνευ Όρων Χάρη
➡️ Για τυχόν εγκλήματα κατά των Ηνωμένων Πολιτειών που μπορεί να έχει διαπράξει ή στα οποία συμμετείχε κατά την περίοδο μεταξύ 1ης Ιανουαρίου 2014 και της ημερομηνίας αυτής της Χάριτος, που προκύπτουν από, ή συνδέονται με οποιονδήποτε τρόπο με την υπηρεσία του ως Διευθυντής του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Λοιμωδών Νοσημάτων, ως μέλος της Ομάδας Εργασίας για τον Κορωνοϊό του Λευκού Οίκου ή της Ομάδας Αντίδρασης του Λευκού Οίκου για τον COVID-19, ή ως Επικεφαλής Ιατρικός Σύμβουλος του Προέδρου,
ΣΕ ΠΙΣΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ
έχω βάλει την υπογραφή μου και τη σφραγίδα του Υπουργείου Δικαιοσύνης»

ΚΟΛΑΦΟΣ! Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ καταγγέλλουν την "ντροπιαστική" κάλυψη της συγκέντρωσης για τα Τέμπη...

 

"Οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ, δημοσιογράφοι, τεχνικοί, διοικητικό και καλλιτεχνικό προσωπικό, διαχωρίζουμε τη θέση μας από αυτές τις ντροπιαστικές για τον δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα τακτικές...."

Με ανακοίνωσή τους σήμερα Κυριακή (26/01), οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ διαχώρισαν τη θέση τους από τον τρόπο με τον οποίο ο κρατικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας κάλυψε τις μαζικές διαδηλώσεις για τα Τέμπη.

Την ανακοίνωση, που φέρει τον τίτλο “Όταν “σώθηκε” το οξυγόνο της δημοσιογραφίας στην ΕΡΤ”, υπογράφουν οι Γιάννης Δάρρας και Μανώλης Παπανικήτας, οι οποίοι είναι εκπρόσωποι εργαζομένων στο ΔΣ της ΕΡΤ.

Τέμπη - «Δεν έχω οξυγόνο» / Η μεγαλειώδης συγκέντρωση στο Σύνταγμα που έστειλε ηχηρό μήνυμα στο Μαξίμου

 

 

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ 

Καλούν σε συγκέντρωση για τα Τέμπη, απαιτούν εξηγήσεις από τον Τασούλα

 

Η κινητοποίηση έχει οριστεί για την Κυριακή έξω από τη Βουλή, μια ημέρα μετά την πρώτη ψηφοφορία για ΠτΔ

 

Οι τελευταίες αποκαλύψεις για το έγκλημα στα Τέμπη σε συνδυασμό με την υποψηφιότητα του Κωνσταντίνου Τασούλα για την Προεδρία της Δημοκρατίας, ωθούν στους δρόμους τούς συγγενείς των θυμάτων.

 

 

Η κινητοποίηση έχει οριστεί για το μεσημέρι της ερχόμενης Κυριακής, 26 Ιανουαρίου, έξω από το κτίριο της Βουλής. Στο κάλεσμά τους, οι συγγενείς θυμάτων απαιτούν άμεση έρευνα για την έκρηξη και τη φωτιά που εκδηλώθηκε στο χώρο του τραγικού δυστυχήματος, ενώ καλούν τον Κ. Τασούλα να δώσει εξηγήσεις «για το θάψιμο των δικογραφιών» για τα Τέμπη «στα συρτάρια της Βουλής».

 

Μια μέρα νωρίτερα, το Σάββατο, εντός του Κοινοβουλίου θα διεξαχθεί η πρώτη ψηφοφορία για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Για να εκλεγεί κάποιος ΠτΔ από την α΄ ψηφοφορία, θα πρέπει να συγκεντρώσει την πλειοψηφία των δύο τρίτων (200) του συνολικού αριθμού των βουλευτών.

 

Υπενθυμίζεται ότι η υποψηφιότητα Τασούλα έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις από την πλευρά των συγγενών των θυμάτων, με τη Μαρία Καρυστιανού να δηλώνει πως έμεινε άναυδη και τον Παύλο Ασλανίδη να ξεσπά, λέγοντας πως «αναβαθμίστηκε όποιος συμμετείχε στη συγκάλυψη για τα Τέμπη».

 

Όλα αυτά τη στιγμή που η υποψηφιότητα Τασούλα εξακολουθεί να διχάζει την κοινωνία, συγκεντρώνοντας μάλιστα περισσότερες αρνητικές παρά θετικές γνώμες, όπως καταγράφεται σε δημοσκοπήσεις.

Πρώτα η Αμερική! Βίος και Πολιτεία του νέου προέδρου της Δημοκρατίας

 

Η επιλογή του κ. Τασούλα για το αξίωμα του ΠτΔ είναι ασφαλώς εξαιρετικά ταιριαστή με την πραγματική κατάσταση της χώρας μας και της δημοκρατίας της.

Του

Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

 

 

Η επιλογή του κ. Τασούλα για το αξίωμα του προέδρου της Δημοκρατίας είναι ασφαλώς εξαιρετικά ταιριαστή με την πραγματική κατάσταση της χώρας μας και της δημοκρατίας της. Θα αναφερθούμε παρακάτω πιο αναλυτικά στα ακραία (ακόμα και για το ελληνικό χάλι) «προσόντα» αυτού του ανθρώπου, από την εντελώς αναξιοπρεπή υποτέλειά του απέναντι στους Αμερικανούς έως τις κατηγορίες ότι ζήτησε μίζα για να νομιμοποιήσει αυθαίρετο στην Κηφισιά όταν ήταν δήμαρχος.

 

 

Σε ό,τι αφορά στις σχέσεις με τους Προστάτες μας, ποτέ μετά τη δεκαετία του 1940, Έλληνας πολιτικός δεν είχε επιδείξει τόσο απροκάλυπτα ξεδιάντροπη στάση απέναντι στις Ηνωμένες Πολιτείες, όσο ο κ. Τασούλας όταν είπε, υποδεχόμενος στη Βουλή των Ελλήνων τον (υπόδικο τώρα) πρόεδρο τότε της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της αμερικανικής Γερουσίας κ. Μενέντεζ :

 

 

“Από την Κέρκυρα μέχρι το Καστελόριζο και από την Κρήτη μέχρι την Θράκη, σας παραδίδουμε την Ελλάδα σήμερα στα χέρια σας. Και είμαστε βέβαιοι ότι είναι σε καλά χέρια”

 

 

Αν αύριο ο κ. Μητσοτάκης θελήσει να κλείσει όπως όπως τα ελληνοτουρκικά, όπως επιδιώκουν Αμερικανοί και Ερντογάν, ή να κλείσει το Κυπριακό με μια λύση καταστροφής του κυπριακού κράτους, ανάλογη με αυτή που προέβλεψε το σχέδιο Ανάν, τότε δεν θα βρει καμία αντίρρηση από τον κ. Τασούλα, το αντίθετο, θα βρει συμπαράσταση.

 

 

Και δεν είναι μόνο θέμα αρμοδιοτήτων, είναι και θέμα κύρους και ιδιαίτερα σε θέμα που αφορά τις σχέσεις με την Τουρκία και την Κύπρο. Το ναι ή το όχι του Προέδρου έχει τεράστια πολιτική σημασία για το αν και τι μπορεί να κάνει ένας Πρωθυπουργός.

Τραμπ ειρηνοποιός ή Τραμπ δυναμιτιστής; Οι αυταπάτες τελειώνουν (πολύ σύντομα)

 

Του

 

Ηλία Παπαναστασίου

  

Δύο και παραπάνω μήνες μετά την επανεκλογή Τραμπ έχουν δημιουργηθεί –πολύ συνοπτικά– δυο «στρατόπεδα» των ενδιαφερόμενων για την επάνοδο του Αμερικανού Τραμπ. 

 

(α) Το στρατόπεδο των (δήθεν) «απελπισμένων» Ευρωπαίων που έχασαν τον ύπνο τους με την αναμενόμενη ταχύτατη απομείωση της επιρροής της Woke Culture Agenda και οι οποίοι όμως «παραμένουν» ευελπιστούντες στην διφορούμενη, παρανοϊκά απρόβλεπτη και αμερικανολάγνα –σε βαθμό υστερίας– «οραματική» πολιτική του Τραμπ. Οι Ευρωπαίοι δουλοπάροικοι του Τραμπ δηλαδή η Ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η συντριπτική πλειοψηφία των χωρών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, παραμένουν όχι απλώς εξηρτημένοι από την Αμερικανική προστασία και στρατιωτική βοήθεια αλλά και λάτρεις του βαθέως Αμερικανικού κράτους, του περίφημου Deep State και το οποίο δεν είναι ιδιαίτερα ερωτευμένο με «απομονωτιστικές» πολιτικές τύπου Δόγματος Μονρόε έτους 1823 αλλά αντίθετα, είναι κράτος βαθιά Ιμπεριαλιστικό και ακόμη βαθύτερα επιθετικό. Το «Βαθύ Κράτος» των Αμερικανών δεν έχει τις πινελιές και το άρωμα της Βρετανικής διπλωματίας της Βρετανικής Αυτοκρατορίας αλλά αντίθετα, λειτουργεί με την «κουλτούρα» του Cowboy αγελαδάρη των ράντσων του Far West. Δεν συζητά αλλά πυροβολεί πρώτα και είναι πρόθυμο για τις μεγαλύτερες «Διπλωματικές δολοπλοκίες και ρουφιανιές» αφού εκτελέσει τον αντίπαλο οπότε πάνω στο μνημόσυνο προτείνει και «τραπέζι του κοινωνικού διαλόγου»! Ας θυμηθούμε τις Συμφωνίες Μινσκ 1 και 2 αλλά και το Μαϊντάν πραξικόπημα του Μαΐου 2014, όπου ξεπέρασαν σε μηχανοραφική αθλιότητα ακόμη και τις γνωστές λυσσάρες ύαινες της Παγκόσμιας Ιστορίας, τους Βρετανούς .

Συντηρητισμός VS Ριζοσπαστισμός (Μέρος 2ο)

 

Κοινωνιοπολιτικές αντιστάσεις στο «κακό που μας βρήκε»

Του Γιάννη Παπαμιχαήλ

Θα ήταν μάλλον αφελές να πιστέψει κανείς ότι με την εκλογή του Τραμπ από τις αμερικανικές λαϊκές μάζες, το παιχνίδι της υποτίμησής τους και της χειραγώγησής τους από τις «ελίτ» σαν συντηρητικός, ετερόκλητος όχλος, τείνει σύντομα να τελειώσει. Και αυτό, όχι βέβαια διότι ως πολιτικός ηγέτης ο Τραμπ είναι ένας πλούσιος επιχειρηματίας περιστοιχιζόμενος από άλλους ακόμα πλουσιότερους (τίποτα το περίεργο σε καθεστώτα όπου η πολιτική ισχύς συνυφαίνεται τόσο στενά με την οικονομική). Ούτε διότι ως γνήσιος εσωστρεφής ρεπουμπλικάνος, θα κοιτάξει κυρίως την χώρα του, έστω με σκληρά μέτρα οικονομικού προστατευτισμού και θα αποφύγει «όσο γίνεται» τους πολέμους. Ακόμα και αν πραγματικά το επιθυμεί, (αν όντως υποθέσουμε ότι το επιθυμεί), οι πολύμορφες οικονομικές και πολιτικές εξαρτήσεις του σύνθετου σημερινού κόσμου καθιστούν πολλές τέτοιες επιδιώξεις εν μέρει ανέφικτες.

Ωστόσο, στις σημερινές δυτικές κοινωνίες υπάρχουν πολλοί εύπιστοι. Αρκετοί από αυτούς έχουν ήδη υιοθετήσει (με πάθος ή όχι), τη νέα πολιτική θρησκεία του δικαιωματισμού ή ακόμα τις «κουλτούρες woke». Η εκλογή λίγο-πολύ παντού των διαφόρων συντηρητικών κυβερνήσεων δείχνει όμως ταυτόχρονα ότι, παρά την καταιγιστική πλύση εγκεφάλου που έχουν υποστεί οι δυτικές λαϊκές μάζες εδώ και δεκαετίες- και παρά την προπαγάνδα των συστημικών ΜΜΕ, οι λαοί, προσπαθώντας να αντισταθούν στη λεηλασία της ζωής και της λογικής τους, πιάνονται απ’ όπου μπορούν. Ακόμα και από τις υποσχέσεις των φιλελεύθερων λαϊκιστών. Σημασία όμως εν τέλει έχει ότι θέλουν ένας- ένας και όλοι μαζί, κάπως να αντισταθούν. Κάτι να κάνουν, να σταματήσει κάπως «αυτό το κακό». Πως «κάπως»; Έστω με την αλλαγή του ισχύοντος νομικού πλαισίου.

Ποιο ακριβώς «κακό»; Εκείνο που πλασάρεται και επιβάλλεται από το καθεστώς σαν νομοτελειακή προσαρμογή και ιστορική πρόοδος. Εντελώς ενδεικτικά και συνοπτικά, στο πολιτισμικό ιδίως επίπεδο:

«Υπουργείο Αλήθειας» της ΕΕ: Πραξικόπημα εξουσίας μεταμφιεσμένο ως αγώνας ενάντια στην «παραπληροφόρηση»!

 

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

  

  

Σήμερα βιώνουμε την "θεσμική αναβάθμιση" της λογοκρισίας...

σε «κίνδυνο για τη δημοκρατία»,
οπότε κάθε ενοχλητική αλήθεια γίνεται ο εχθρός που πρέπει να φιμωθεί!

  

Σε μια "κίνηση" που φαίνεται να προέρχεται κατευθείαν , ή από μια σελίδα του "1984" του Όργουελ, η λεγόμενη "Ευρωπαϊκή Ένωση" (διάβαζε... διορισμένη Ευρωπαϊκή Επιτροπή), επισημοποιεί τον ρόλο της ως Γκάουλαϊτερ, χωροφύλακας πληροφοριών με τη δημιουργία ενός «Κέντρου Ανταλλαγής και Ανάλυσης Πληροφοριών» (Information Sharing and Analysis Center - ISAC), στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης (European External Action Service - EEAS).
Ο αναφερόμενος ως επίσημος σκοπός;
Καταπολέμηση των λεγόμενων εκστρατειών «παραπληροφόρησης» από ξένους παράγοντες όπως η Ρωσία και η Κίνα.
Δεν πρόκειται για προστασία της αλήθειας, ή της έστω αστικής δημοκρατίας. Είναι μια θρασύτατη ναζιστική προσπάθεια της παγκοσμιοποιητικής ελίτ της ΕΕ να ελέγξει κάθε αντιπολιτευτική άποψη, να φιμώσει τη διαφωνία και να αναδιαμορφώσει την κοινή γνώμη ώστε να ευθυγραμμιστεί με την ατζέντα της.
Με το πρόσχημα της "προστασίας της δημοκρατίας", η ΕΕ έχει αυτοανακηρυχθεί ως ο "Θεός της αλήθειας".

  

Ας ανεμίζουν μεσίστιες οι σημαίες…

 

Του Γ. Σιώζου

Ας ανεμίσουν μεσίστιες οι σημαίες,
όταν η χώρα εκχωρεί αυτό που συγκροτεί το σκληρό πυρήνα της Εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας της, την δημοσιονομική της πολιτική, στην ΕΚΤ και στον Γερμανογαλλικό άξονα των Βρυξελλών.

Ας ανεμίσουν μεσίστιες οι σημαίες,
όταν η χώρα με την ένταξή της στην ΟΝΕ και την υιοθέτηση του Ευρώ και μάλιστα με την επιβληθείσα ισοτιμία μεταξύ δραχμής και Ευρώ, οδηγεί την οικονομία της στα τάρταρα και την παραγωγική της βάση, στην πλήρη αποσάρθρωση.

Ας ανεμίσουν μεσίστιες οι σημαίες,
όταν οι δείκτες του χρηματιστηρίου ευημερούν, ο Καζινοκαπιταλισμός γνωρίζει την μεγαλύτερη μεταπολεμική αποθέωση, ενώ ουσιαστικά επιτυγχάνεται η αναδιανομή πλούτου, υπέρ των οικονομικά ισχυρών και των πάσης φύσεως αεριτζήδων.

Ας ανεμίσουν μεσίστιες οι σημαίες,
όταν η διαφθορά κτυπάει κόκκινο, οι μίζες πέφτουν σαν το χαλάζι και ο Πρωθυπουργός της χώρας απευθυνόμενος προς τους πολίτες τους «προέτρεπε»: Όποιος έχει στοιχεία να τα προσκομίσει στον εισαγγελέα!

Το 2025 θα είναι έτος Πυρηνικού Αρμαγεδδώνα ή έτος αφύπνισης των λαών εναντίον των «Δυτικών» βρικολάκων;

 

Του

Ηλία Παπαναστασίου

 

Το βιοτικό επίπεδο για τη συντριπτική πλειονότητα των λαών –των Ελλήνων συμπεριλαμβανομένων– υποβαθμίζεται ασταμάτητα. Ταυτόχρονα ο πολίτης έχει να αντιπαλέψει με ένα κράτος που γίνεται ολοένα εχθρικότερο, εκμεταλλευτικό, Φασιστικοποιημένο στις πολιτικές του εκφορές απέναντί του. Καθημερινά, νυχθημερόν και περισσότερο εχθρικό, αδηφάγο και καθαρόαιμα Ολιγαρχικό σε όλες τις εκφάνσεις και πτυχές του.

 

Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση, που ενδεχομένως να είναι και η χειρότερη –ίσως και μοιραία– των τελευταίων ετών, φαίνεται ότι βρισκόμαστε –λιγότερο ή περισσότερο– όλοι. Ενώ, υποθετικά μιλώντας, περιμένουμε να έρθουν αυτές οι ημέρες ώστε να έχουμε χρόνο να ηρεμήσουμε εσωτερικά, να ασχοληθούμε με τον εαυτό μας και τους οικείους μας και να αναστοχαστούμε, με την ευκαιρία της Γέννησης του Θεανθρώπου και του Νέου Έτους, εν όψει ακόμα μιας πολύ δύσκολης χρονιάς που ανατέλλει, αφόρητα δύσκολης οικονομικά, πνευματικά, ηθικά.

 

Το όπλο της υπομονής είναι ασφαλώς απαραίτητο για να κρατάει καθείς από εμάς, μια ισορροπία απέναντι σε αυτές τις δυσκολίες. Από εκεί και πέρα όμως είναι εγκληματικό λάθος η άνευ όρων αποδοχή της κατάστασης και η παραίτηση από την προσπάθεια να αλλάξουν, αλλά επί τα βελτίω και όχι επί τα χείρω, όλα τα πράγματα και όταν λέμε όλα, το εννοούμε. Η θέληση, η εγρήγορση και η βούληση να δώσουμε αυτόν τον δύσκολο αλλά ωραίο αγώνα θα αποτελέσει σίγουρα το κρισιμότερο συλλογικό στοίχημα για τη νέα χρονιά.

Ο Mέγας Bασίλειος κι ο Παραμορφωμένος Xριστιανισμός

Του

Φώτη Κόντογλου

  Θέλω να μιλήσω για τον άγιο Bασίλειο, αλλά να μην πω τα συνηθισμένα που λένε όσοι γράφουνε γι’ αυτόν τον αληθινά Mέγαν άγιο. Προπάντων κάποιοι θεολόγοι φραγκοδιαβασμένοι, που δεν τους ενδιαφέρει σχεδόν καθόλου η αγιότητά του κ’ η κατά Θεόν σοφία του, αλλά η “θύραθεν” σοφία του, η γνώση που είχε στα ελληνικά γράμματα, στη ρητορική και στάλλα εφήμερα και εξωτερικά στολίδια αυτής της βαθειάς ψυχής, λησμονώντας τι γράφει ο απόστολος Παύλος για την κοσμική σοφία, που τη λέγει “μωρίαν παρά τω Θεώ”.Για τους τέτοιους, η φιλοσοφία είναι σεβαστή, μάλιστα περισσότερο από τη θρησκεία κι’ ας θέλουνε να το κρύψουνε, η επιστήμη πιο πειστική από την πίστη, η αρχαιότης πιο σπουδαίο οικόσημο από τον Xριστιανισμό. Γι’ αυτό, όλα τα μετράνε μ’ αυτά τα μέτρα. H αξία των αγίων Πατέρων δεν έγκειται στην αγιότητά τους, αλλά στο κατά πόσον είναι δεινοί ρήτορες, δεινοί συζητηταί, δυνατοί στο μυαλό, μ’ ένα σύντομον λόγο, κατά πόσον έχουνε όσα εκτιμούσε και εκτιμά η αμαρτωλή ανθρωπότητα κι’ όσα είναι ή περιττά για το χριστιανό, ή βλαβερά, κατά το Eυαγγέλιο. Mα δεν πάει να λέγη το Eυαγγέλιο! Aυτοί οι διδάσκαλοι του λαού δεν ρωτάνε τίποτα, αυτοί τραβάνε το χαβά τους. Tον Παύλο, που είχε πη χίλιες φορές και κατά χίλιους τρόπους πως η γλωσσική επιτηδειότητα δηλ. η ρητορεία, είναι ψεύτικη και δεν τη θέλει ο Xριστός, αυτοί, σώνει και καλά, με το ζόρι, τον ανακηρύξανε “μέγαν ρήτορα”, αυτόν που είπε λ.χ. “ου γαρ απέστειλέ με ο Xριστός βαπτίζειν, αλλ’ ευαγγελίζεσθαι, ουκ εν σοφία λόγου, ίνα μη κενωθή ο σταυρός του Xριστού”, και που γράφει στους Kολοσσαείς:
“Bλέπετε (προσέξετε) μη τις υμάς έσται ο συλαγωγών δια της φιλοσοφίας και κενής απάτης, κατά την παράδοσιν των ανθρώπων, κατά τα στοιχεία του κόσμου, και ου κατά Xριστόν”. Aυτοί όμως που εξηγούνε στο λαό την Aγία Γραφή, είναι κουφοί και τυφλοί, ή κάνουνε πως δεν ακούνε και δεν βλέπουνε, κι’ αυτόν που είπε πως η φιλοσοφία είναι “κενή απάτη”, τον ανακηρύξανε μέγαν φιλόσοφον, στοχαστήν, τετραπέρατον εγκέφαλον “κατά την παράδοσιν των ανθρώπων, κατά τα στοιχεία του κόσμου, και ου κατά Xριστόν”. Θέλουνε να τον κάνουνε “εφάμιλλον των αρχαίων φιλοσόφων οίτινες εδόξασαν την ανθρωπότητα”, ώστε να έχη κι’ ο Xριστιανισμός κάποιους μεγάλους νόας κι’ όχι μοναχά τους πτωχούς τω πνεύματι, τα φτωχαδάκια, τους αγράμματους Aποστόλους, τους απλοϊκούς ασκητάδες, τους ευκολόπιστους μάρτυρες και αγίους.