Του Νίκου Μπογιόπουλου
Ο υπουργός Μόσιαλος ανακοίνωσε ότι καταργούνται (σ.σ.: σώωωπα!) τα περίφημα «μυστικά κονδύλια» που μέσω των Γενικών Γραμματειών Ενημέρωσης της εκάστοτε κυβέρνησης όδευαν στις τσέπες... «άγνωστων παραληπτών».
Ατυχώς και παρά τη σφοδρή επιθυμία της παρούσας κυβέρνησης
(σ.σ.: η οποία τυγχάνει και οπαδός της «ανοικτής διακυβέρνησης»...)
δεν πρόκειται να ανακοινωθούν οι έως τα σήμερα σιτιζόμενοι από τα «μυστικά κονδύλια».
Καθότι - όπως ισχυρίστηκε ο Μόσιαλος - εκτός από «άγνωστοι» δεν τηρούσαν και «παραστατικά» οι αθεόφοβοι (σ.σ.: δεν υπάρχει φορολογική συνείδηση, κύριε)...
Η ανακοίνωση Μόσιαλου έδωσε την ευκαιρία σε ορισμένους πασίγνωστους μαχητές της αντικειμενικότητας, του πλουραλισμού, του ήθους και της δημοκρατικής ενημέρωσης να ξεσπαθώσουν.
Τα - εξίσου πλουραλιστικά - ηλεκτρονικά και έντυπα ΜΜΕ στα οποία υπηρετούν τα εν λόγω διαμάντια, πήραν φωτιά από τα «πύρινα» σχόλιά τους εναντίον της τακτικής των «μυστικών κονδυλίων».
Το χαριτωμένο της υπόθεσης είναι τούτο:
Ανάλογα με το χρώμα του «παπαγάλου» που κουβαλάνε, άλλοι από τους αδάμαντες χρεώνουν τα «μυστικά κονδύλια» κυρίως στο ΠΑΣΟΚ. Οι άλλοι τα χρεώνουν κυρίως στη ΝΔ. Αλλά όλοι μαζί σε ένα συμφωνούν: Οτι είναι πολύ κακό πράγμα να υπάρχουν «μυστικά κονδύλια»...
*
Πάντως, μέσα από όλο αυτό το τσουνάμι υποκρισίας προέκυψε και κάτι θετικό:
Επικυρώθηκε ότι «μυστικά κονδύλια» υπάρχουν ή - τουλάχιστον - υπήρχαν. Και το σημειώνουμε γιατί όσοι έχουν μνήμη θυμούνται τις όχι και λίγες προσπάθειες, τις εκπορευόμενες από τους εκάστοτε κυβερνώντες, να μας πείσουν ότι «δεν υπήρχαν»...
*
Γιατί όμως υπάρχουν τα «μυστικά κονδύλια» που η παρούσα κυβέρνηση θα... καταργήσει;
Ισως κάτι έχει να μας πει η ρήση του Γερμανού ποιητή φον Κλάιστ, ο οποίος μιλούσε για εκείνο το είδος της δημοσιογραφίας που δεν είναι παρά «η τέχνη να κάνεις το λαό να πιστεύει αυτό που η κυβέρνηση θεωρεί σωστό»...
Τέτοιες «τέχνες», προφανώς, πληρώνονται αδρά.
***
Η ιστορία περί τα «μυστικά κονδύλια» είναι τόσο παλιά όσο και ο φαρισαϊσμός όσων οψίμως εξεμάνησαν με την ύπαρξη των «μυστικών κονδυλίων».
Εξίσου παλιά είναι και η ιστορία της... κατάργησης των «μυστικών κονδυλίων».
*
Εδώ και 60 σχεδόν χρόνια στην Ελλάδα, η εκάστοτε κυβέρνηση δηλώνει «πολέμια» της τακτικής των «μυστικών κονδυλίων» και κατηγορεί την προηγούμενη ότι μέσω των «μυστικών κονδυλίων» εξαγοράζει δημοσιογράφους για να παίζει το παιχνίδι της.
• Αυτό κατηγόρησε το 1964 η Ενωση Κέντρου την ΕΡΕ για το διάστημα που εκείνη κυβερνούσε.
• Αυτό κατηγόρησε το 1982 το ΠΑΣΟΚ τη ΝΔ για τη δική της διακυβέρνηση από το 1974.
• Αυτό κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ (μετά τις καταγγελίες Μητσοτάκη κατά Σαμαρά) για τη διακυβέρνηση της ΝΔ πριν από το 1993.
• Αυτό κατηγόρησε η ΝΔ το ΠΑΣΟΚ για τη δική του διακυβέρνηση πριν από το 2004.
*
Με δυο λόγια, όποτε συμβαίνει «αλλαγή φρουράς» στη διακυβέρνηση της χώρας, έχει μετατραπεί σε «έθιμο» οι επόμενοι να επαναφέρουν την υπόθεση των «μυστικών κονδυλίων» και του χρηματισμού δημοσιογράφων και να καταγγέλλουν τους προηγούμενους για την τακτική τους.
Με μια υποσημείωση: Ούτε οι προηγούμενοι, ούτε οι επόμενοι έδωσαν ποτέ καμία «λίστα».
Ποτέ δεν αποκάλυψαν τίποτα.
Ποτέ δεν εξάρθρωσαν το «κύκλωμα».
Και τώρα ήρθε και το κερασάκι στην τούρτα: Δυστυχώς τα «τρωκτικά» θα παραμείνουν «άγνωστα». Δεν έχουμε... «παραστατικά», λέει ο Μόσιαλος.
***
Υπάρχουν, όμως, κάτι άλλα... παραστατικά:
Το Μάη του 1964 ο τότε εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Β. Σακελλαρίου, παραδίδει στον υπουργό Δικαιοσύνης το 25σέλιδο πόρισμα της έρευνας που διενήργησε περί «ελέγχου διαχειρίσεως των μυστικών κονδυλίων εις το υφυπουργείον Εσωτερικών».
Ανάμεσα στα άλλα, ο άνθρωπος είχε διαπιστώσει και τα εξής
(σ.σ.: οι δυο πολύ ενδιαφέρουσες μαρτυρίες - καταθέσεις που είχαν προκύψει από την έρευνα παρατίθενται όπως καταγράφονται στην έκθεση, οι υπογραμμίσεις είναι από το πρωτότυπο):
• «...ο εν αποστρατεία Υποστράτηγος κ. Σόλων Τσαούσης, διατελέσας και ούτος Γεν. Διευθυντής του Υφυπουργείου Εσωτερικών, καταθέτει μεταξύ άλλων και τα εξής: "Πώς διέθετεν ο Υπουργός τα ποσά τα οποία ελάμβανε δεν είμαι εις θέσιν να γνωρίζω. Γνωρίζω μόνον εκ των ποσών τα οποία ελάμβανεν έδιδε κατά μήνα και εις Δημοσιογράφους που έκαμναν το Αστυνομικόν ρεπορτάζ και εις άλλα πρόσωπα που ενεφανίζοντο ότι διενήργουν αντικομμουνιστικήν προπαγάνδαν"»...
• «Χαρακτηριστική επίσης είναι η κατάθεσις του Συνταγματάρχου ε.α. κ. Αντων. Θεοδώρου, διατελέσαντος ως αναπληρωτού του Δ/ντού Ασφαλείας του Υπουργείου Εσωτερικών επί 2 1/2 περίπου μήνας, καταθέτοντος μεταξύ άλλων και τα εξής: "Κατά το μικρόν αυτό διάστημα ενθυμούμαι ότι ήρχοντο δημοσιογράφοι και άλλα διάφορα πρόσωπα, τα οποία ησχολούντο με την προβολήν του έργου του Σώματος της Χωροφυλακής και επιδίωκον τη λήψιν αμοιβής, ήτις, ως καλώς ενθυμούμαι εκυμαίνετο από 30.000 - 50.000 δραχμών"»...
*
Αυτή η τόσο παλιά ιστορία, λοιπόν, με τα «τρωκτικά» τα οποία, απλώς, με κάθε αλλαγή κυβέρνησης αλλάζουν «αφεντικό», έχει κατά καιρούς γίνει πρωτοσέλιδο στον Τύπο. Ηδη από το 1963 οι εφημερίδες, μεταξύ άλλων, έγραφαν:
Για «492 εκατομμύρια τα μυστικά κονδύλια επί ΕΡΕ».
Για «Ιλιγγιώδη ποσά (που) εδόθησαν εις υψηλά πρόσωπα» και «ισχυρά πίεσις στα παρασκήνια να συγκαλυφθεί το μέγα σκάνδαλον».
Για «το χρήμα του λαού διά να υμνολογήται το έργον της ΕΡΕ».
Για τα «77,5 εκατομ. δραχ. το χρόνο δι' εξαγοράν του Τύπου».
Για το ότι «Η κυβέρνησις Παπανδρέου διστάζει υπόπτως να φωτίση το μέγα σκάνδαλον της διαθέσεως των μυστικών κονδυλίων» («Ελεύθερος Τύπος», 4/12/1963 και 6/12/1963)...
***
Μετά την περίοδο του «γύψου» και των «Γεωργαλάδων», η ίδια προδικτατορική εικόνα επαναλαμβάνεται και επί ημερών κοινοβουλευτικής δημοκρατίας...
*
(Συνεχίζεται...)
Πηγή:
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=6405116&publDate=26/8/2011
Ο υπουργός Μόσιαλος ανακοίνωσε ότι καταργούνται (σ.σ.: σώωωπα!) τα περίφημα «μυστικά κονδύλια» που μέσω των Γενικών Γραμματειών Ενημέρωσης της εκάστοτε κυβέρνησης όδευαν στις τσέπες... «άγνωστων παραληπτών».
Ατυχώς και παρά τη σφοδρή επιθυμία της παρούσας κυβέρνησης
(σ.σ.: η οποία τυγχάνει και οπαδός της «ανοικτής διακυβέρνησης»...)
δεν πρόκειται να ανακοινωθούν οι έως τα σήμερα σιτιζόμενοι από τα «μυστικά κονδύλια».
Καθότι - όπως ισχυρίστηκε ο Μόσιαλος - εκτός από «άγνωστοι» δεν τηρούσαν και «παραστατικά» οι αθεόφοβοι (σ.σ.: δεν υπάρχει φορολογική συνείδηση, κύριε)...
Η ανακοίνωση Μόσιαλου έδωσε την ευκαιρία σε ορισμένους πασίγνωστους μαχητές της αντικειμενικότητας, του πλουραλισμού, του ήθους και της δημοκρατικής ενημέρωσης να ξεσπαθώσουν.
Τα - εξίσου πλουραλιστικά - ηλεκτρονικά και έντυπα ΜΜΕ στα οποία υπηρετούν τα εν λόγω διαμάντια, πήραν φωτιά από τα «πύρινα» σχόλιά τους εναντίον της τακτικής των «μυστικών κονδυλίων».
Το χαριτωμένο της υπόθεσης είναι τούτο:
Ανάλογα με το χρώμα του «παπαγάλου» που κουβαλάνε, άλλοι από τους αδάμαντες χρεώνουν τα «μυστικά κονδύλια» κυρίως στο ΠΑΣΟΚ. Οι άλλοι τα χρεώνουν κυρίως στη ΝΔ. Αλλά όλοι μαζί σε ένα συμφωνούν: Οτι είναι πολύ κακό πράγμα να υπάρχουν «μυστικά κονδύλια»...
*
Πάντως, μέσα από όλο αυτό το τσουνάμι υποκρισίας προέκυψε και κάτι θετικό:
Επικυρώθηκε ότι «μυστικά κονδύλια» υπάρχουν ή - τουλάχιστον - υπήρχαν. Και το σημειώνουμε γιατί όσοι έχουν μνήμη θυμούνται τις όχι και λίγες προσπάθειες, τις εκπορευόμενες από τους εκάστοτε κυβερνώντες, να μας πείσουν ότι «δεν υπήρχαν»...
*
Γιατί όμως υπάρχουν τα «μυστικά κονδύλια» που η παρούσα κυβέρνηση θα... καταργήσει;
Ισως κάτι έχει να μας πει η ρήση του Γερμανού ποιητή φον Κλάιστ, ο οποίος μιλούσε για εκείνο το είδος της δημοσιογραφίας που δεν είναι παρά «η τέχνη να κάνεις το λαό να πιστεύει αυτό που η κυβέρνηση θεωρεί σωστό»...
Τέτοιες «τέχνες», προφανώς, πληρώνονται αδρά.
***
Η ιστορία περί τα «μυστικά κονδύλια» είναι τόσο παλιά όσο και ο φαρισαϊσμός όσων οψίμως εξεμάνησαν με την ύπαρξη των «μυστικών κονδυλίων».
Εξίσου παλιά είναι και η ιστορία της... κατάργησης των «μυστικών κονδυλίων».
*
Εδώ και 60 σχεδόν χρόνια στην Ελλάδα, η εκάστοτε κυβέρνηση δηλώνει «πολέμια» της τακτικής των «μυστικών κονδυλίων» και κατηγορεί την προηγούμενη ότι μέσω των «μυστικών κονδυλίων» εξαγοράζει δημοσιογράφους για να παίζει το παιχνίδι της.
• Αυτό κατηγόρησε το 1964 η Ενωση Κέντρου την ΕΡΕ για το διάστημα που εκείνη κυβερνούσε.
• Αυτό κατηγόρησε το 1982 το ΠΑΣΟΚ τη ΝΔ για τη δική της διακυβέρνηση από το 1974.
• Αυτό κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ (μετά τις καταγγελίες Μητσοτάκη κατά Σαμαρά) για τη διακυβέρνηση της ΝΔ πριν από το 1993.
• Αυτό κατηγόρησε η ΝΔ το ΠΑΣΟΚ για τη δική του διακυβέρνηση πριν από το 2004.
*
Με δυο λόγια, όποτε συμβαίνει «αλλαγή φρουράς» στη διακυβέρνηση της χώρας, έχει μετατραπεί σε «έθιμο» οι επόμενοι να επαναφέρουν την υπόθεση των «μυστικών κονδυλίων» και του χρηματισμού δημοσιογράφων και να καταγγέλλουν τους προηγούμενους για την τακτική τους.
Με μια υποσημείωση: Ούτε οι προηγούμενοι, ούτε οι επόμενοι έδωσαν ποτέ καμία «λίστα».
Ποτέ δεν αποκάλυψαν τίποτα.
Ποτέ δεν εξάρθρωσαν το «κύκλωμα».
Και τώρα ήρθε και το κερασάκι στην τούρτα: Δυστυχώς τα «τρωκτικά» θα παραμείνουν «άγνωστα». Δεν έχουμε... «παραστατικά», λέει ο Μόσιαλος.
***
Υπάρχουν, όμως, κάτι άλλα... παραστατικά:
Το Μάη του 1964 ο τότε εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Β. Σακελλαρίου, παραδίδει στον υπουργό Δικαιοσύνης το 25σέλιδο πόρισμα της έρευνας που διενήργησε περί «ελέγχου διαχειρίσεως των μυστικών κονδυλίων εις το υφυπουργείον Εσωτερικών».
Ανάμεσα στα άλλα, ο άνθρωπος είχε διαπιστώσει και τα εξής
(σ.σ.: οι δυο πολύ ενδιαφέρουσες μαρτυρίες - καταθέσεις που είχαν προκύψει από την έρευνα παρατίθενται όπως καταγράφονται στην έκθεση, οι υπογραμμίσεις είναι από το πρωτότυπο):
• «...ο εν αποστρατεία Υποστράτηγος κ. Σόλων Τσαούσης, διατελέσας και ούτος Γεν. Διευθυντής του Υφυπουργείου Εσωτερικών, καταθέτει μεταξύ άλλων και τα εξής: "Πώς διέθετεν ο Υπουργός τα ποσά τα οποία ελάμβανε δεν είμαι εις θέσιν να γνωρίζω. Γνωρίζω μόνον εκ των ποσών τα οποία ελάμβανεν έδιδε κατά μήνα και εις Δημοσιογράφους που έκαμναν το Αστυνομικόν ρεπορτάζ και εις άλλα πρόσωπα που ενεφανίζοντο ότι διενήργουν αντικομμουνιστικήν προπαγάνδαν"»...
• «Χαρακτηριστική επίσης είναι η κατάθεσις του Συνταγματάρχου ε.α. κ. Αντων. Θεοδώρου, διατελέσαντος ως αναπληρωτού του Δ/ντού Ασφαλείας του Υπουργείου Εσωτερικών επί 2 1/2 περίπου μήνας, καταθέτοντος μεταξύ άλλων και τα εξής: "Κατά το μικρόν αυτό διάστημα ενθυμούμαι ότι ήρχοντο δημοσιογράφοι και άλλα διάφορα πρόσωπα, τα οποία ησχολούντο με την προβολήν του έργου του Σώματος της Χωροφυλακής και επιδίωκον τη λήψιν αμοιβής, ήτις, ως καλώς ενθυμούμαι εκυμαίνετο από 30.000 - 50.000 δραχμών"»...
*
Αυτή η τόσο παλιά ιστορία, λοιπόν, με τα «τρωκτικά» τα οποία, απλώς, με κάθε αλλαγή κυβέρνησης αλλάζουν «αφεντικό», έχει κατά καιρούς γίνει πρωτοσέλιδο στον Τύπο. Ηδη από το 1963 οι εφημερίδες, μεταξύ άλλων, έγραφαν:
Για «492 εκατομμύρια τα μυστικά κονδύλια επί ΕΡΕ».
Για «Ιλιγγιώδη ποσά (που) εδόθησαν εις υψηλά πρόσωπα» και «ισχυρά πίεσις στα παρασκήνια να συγκαλυφθεί το μέγα σκάνδαλον».
Για «το χρήμα του λαού διά να υμνολογήται το έργον της ΕΡΕ».
Για τα «77,5 εκατομ. δραχ. το χρόνο δι' εξαγοράν του Τύπου».
Για το ότι «Η κυβέρνησις Παπανδρέου διστάζει υπόπτως να φωτίση το μέγα σκάνδαλον της διαθέσεως των μυστικών κονδυλίων» («Ελεύθερος Τύπος», 4/12/1963 και 6/12/1963)...
***
Μετά την περίοδο του «γύψου» και των «Γεωργαλάδων», η ίδια προδικτατορική εικόνα επαναλαμβάνεται και επί ημερών κοινοβουλευτικής δημοκρατίας...
*
(Συνεχίζεται...)
Πηγή:
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=6405116&publDate=26/8/2011