Η Κουβανέζικη Επανάσταση και το καθεστώς που γέννησε ήταν πάντα στο μάτι του ιμπεριαλιστικού κυκλώνα.
Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης άρχισε μια ενορχηστρωμένη καμπάνια κατασυκοφάντησης του κουβανικού καθεστώτος και του ηγέτη του, Φιντέλ Κάστρο.
Οι πρώτοι που έσυραν το χορό εναντίον της Κούβας και του Φιντέλ ήταν οι υπόδουλοι «προοδευτικοί στοχαστές και τα «αριστερά» νεοταξικά μορμολύκεια (τύπου «Ιών» και ΙΝΤΥ).
Σήμερα «συνωστίζονται» στον ίδιο χορό κάθε καρυδιάς καρύδι. Όλες οι ποικιλίες του αντικομουνισμού, τα ποικίλα «βαποράκια» των μυστικών υπηρεσιών…
Διαβάζουμε κάποιους δόλιους και γραφικούς αφορισμούς, από ανεκδιήγητους «μετεωρίτες» και γραφίδες του διαδικτύου, του τύπου:
«Ο Ιωσήφ Στάλιν, ο Εμβέρ Χότζα, ο Νικολάε Τσαουσέσκου, ο Βόιτσεκ Γιαρουζέλσκι, ο Φιντέλ Κάστρο είναι ονόματα που προκαλούν ρίγη ανατριχίλας στο άκουσμά τους…».
Διαβάστε έναν τέτοιο εμετικό ΑΦΟΡΙΣΜΟ, εδώ:
http://proslalia.blogspot.gr/2013/02/blog-post_5323.html#more
Εδώ δεν έχουμε μόνο το ταχυδακτυλουργικό, πρακτορικό τέχνασμα σύνδεσης και ΤΑΥΤΙΣΗΣ του Κάστρο με το Στάλιν και τα υποπροϊόντα του.
Η δολιότητα είναι πολυεδρική: Επιχειρείται, στα πρόσωπα των σταλινικών βρικολάκων και στραγγαλιστών του Σοσιαλισμού, ΟΧΙ μόνο η ταύτιση του Κάστρο, αλλά και η ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ και ΑΘΩΩΣΗ των ΤΩΡΙΝΩΝ φρενοβλαβών κακούργων της ανθρωπότητας: Των ΦΑΣΙΣΤΩΝ της Νέας Τάξης…
Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι αυτοί οι κουτοπόνηροι «ιεροκήρυκες» «ξεθάβουν», ΣΗΜΕΡΑ, τέτοιου τύπου αφορισμούς, αφήνοντας στο απυρόβλητο τα ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΑ εγκλήματα του ΣΗΜΕΡΑ, τους ληστές και δήμιους της ανθρωπότητας που προκαλούν ΣΗΜΕΡΑ, «ρίγη ανατριχίλας», καθώς και τα εγχώρια ανδρείκελά τους…
Ασχολούνται, συστηματικά και σταθερά, σε κάθε ευκαιρία (αλλά και χωρίς ευκαιρία) με το Στάλιν και τα υποπροϊόντα του για να συκοφαντήσουν ΓΕΝΙΚΑ την Αριστερά και το Σοσιαλισμό, και ΞΕΧΝΟΥΝ το ίδιο σταθερά και συστηματικά: Το ΦΑΣΙΣΜΟ τόσο του Χίτλερ, όσο και το σύγχρονο των μεγάλων εγκληματιών των ΗΠΑ και της ΕΕ που καταστρέφουν και αποτεφρώνουν λαούς και έθνη και θανατώνουν καθημερινά εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον κόσμο…
ΞΕΧΝΟΥΝ τις ατομικές βόμβες των ΗΠΑ που έκαναν στάχτη ολόκληρες πόλεις στην Ιαπωνία και δολοφόνησαν εν ψυχρώ εκατομμύρια ανθρώπους…
Ξεχνούν το ΝΑΤΟ που σπέρνει το θάνατο και μετατρέπει σε καπνίζοντα ερείπια και στάχτες κράτη και λαούς…
Ξεχνούν την Ελλάδα που βιώνει μια από τις χειρότερες γενοκτονίες της ιστορίας της από τους κτηνάνθρωπους του νεοταξικού φασισμού…
ΟΛΑ αυτά δεν προκαλούν «ρίγη ανατριχίλας» για κάποια εγκάθετα μορμολύκεια που μας ξεφύτρωσαν στο διαδίκτυο…
Μόνο η νεκρή σταλινική λέπρα και τα βυθοκορύματά της προκαλούν «ανατριχίλα» στα «βαποράκια»…
Και ο Κάστρο που τον ταυτίζουν με αυτή τη «λέπρα», αναπαράγοντας, χωρίς προσχήματα, τον βούρκο των αφεντικών τους: ΗΠΑ.
ΑΞΙΟΣ Ο ΜΙΣΘΟΣ ΤΟΥΣ…
Γιατί, όμως, στάζουν, ΟΛΟΙ οι μισθοφόροι και τα φερέφωνα της παγκοσμιοποίησης (κάθε χρώματος), τέτοια χολή και μίσος εναντίον του Φιντέλ;
Γιατί ο αντικομουνισμός τους παίρνει τέτοιες μορφές υστερικών γαυγισμάτων;
Ο βασικός λόγος είναι το γεγονός ότι οι λαοί, κάτω από τα θανατηφόρα κτυπήματα του νεοταξικού φασισμού αρχίζουν να ΕΞΕΓΕΙΡΟΝΤΑΙ, δηλαδή να αναζητούν τις αγωνιστικές τους κατακτήσεις και τα επαναστατικά τους οράματα: Εξ αντικειμένου ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΑ…
Η κατασυκοφάντηση του Φιντέλ Κάστρο έχει όμως και μια άλλη παράμετρο.
Η Κούβα του Φιντέλ Κάστρο αποτελεί το ζωντανό παράδειγμα μιας σοσιαλιστικής Επανάστασης ΕΘΝΙΚΟ-απελευθερωτικής.
Η κουβανέζικη Επανάσταση κατέγραψε και καταγράφει τη δυναμική του «εθνικού στοιχείου», αυτό δηλαδή που τρέμει και θέλει να καταργήσει σήμερα η Νέα Τάξη.
Στις σημερινές συνθήκες είναι αυτό το «εθνικό στοιχείο» που αποτελεί τον επαναστατικό καταλύτη, που συσπειρώνει και ενώνει τους λαούς, που αποτελεί τη χειμαρρώδη ενέργεια επαναστατικών ανατροπών και σοσιαλιστικών προοπτικών.
Αυτό τρέμουν και μισούν θανάσιμα και το συκοφαντούν αγρίως τα πλανητικά κέντρα εξουσίας, οι «αριστερές» ελίτ εκπόρνευσης των επαναστατικών ιδεών και τα ποικίλα παπαγαλάκια της παγκοσμιοποίησης…
Είναι τόσο σημαντικές, πολυάριθμες και ΤΟΣΟ ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ οι επιτεύξεις και τα μαθήματα της κουβανέζικης Επανάστασης που οι σύγχρονοι «αριστεροί» δωσίλογοι και τα πρακτορεία της Νέας Τάξης θέλουν να τις εξαφανίσουν, εστιάζοντας, αποκόβοντας και διογκώνοντας κάποια ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΑ ελαττώματα του καστρικού καθεστώτος.
Ελαττώματα ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΑ, αν σκεφτεί κανείς με τι είχε να πολεμήσει η πολιορκημένη Κούβα, μέσα σε ποιο ασφυκτικό ιμπεριαλιστικό κλοιό βρισκόταν κλπ.
Κάτω από τέτοιες τρομακτικά δυσμενείς συνθήκες είναι αναπόφευκτες κάποιες παραμορφώσεις και δημοκρατικές αλλοιώσεις. Το να πετάς όμως έξω από τη σκάφη μαζί με τη σαπουνάδα και το παιδί αυτό είναι δολιότητα πρώτου μεγέθους, άξια για τους προοδευτικούληδες και αριστερούλιδες γλείφτες της εξουσίας.
Τι θέλουν να αφανίσουν οι αντιεθνικιστές κοσμοπολίτες:
Πρώτον. Ότι η κουβανέζικη επανάσταση άρχισε σαν εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα δημοκρατικής ελευθερίας και ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ, για να ικανοποιήσει και αυτά τα στοιχειώδη εθνικά και δημοκρατικά αιτήματα, προχώρησε στην απαλλοτρίωση και τον διωγμό των καπιταλιστών.
Δεύτερο. Ξεκίνησε από κάτω με την ΕΝΟΤΗΤΑ των πληβειακών τάξεων και μικροαστικών κοινωνικών στρωμάτων και στη δυναμική της εξέλιξη κατέληξε σε σοσιαλιστικές μορφές κοινωνικής οργάνωσης.
Τρίτον. Ήταν μια επανάσταση που «διαμόρφωσε» την ηγεσία.
Δεν είχε δηλαδή μια παγιωμένη και ιδεολογικά ομοιογενοποιημένη ηγεσία. Η ηγεσία της κουβανέζικης επανάστασης ήταν ένα γιακωβίνικο επιτελείο, που μέσα από τους διαδοχικούς σταθμούς της επαναστατικής εξέλιξης «ξεκαθάριζε» από τα αστικο-φιλελεύθερα στοιχεία της. Οι διαδοχικές κρίσεις στο κυβερνητικό επιτελείο, οι αλλαγές στρατοπέδου μιας σειράς εκπροσώπων της παλιάς αστικής «δημοκρατίας» (όπως ο Ουρούτια, ο πρώτος πρόεδρος της Επανάστασης, όπως ο Πρίο Σοκάρας, όπως οι στρατιωτικοί ηγέτες σαν τους Ντιάζ Λανς, Χούμπερ Μάττος κλπ) δεν είναι παρά μια έκφραση των κοινωνικών μετασχηματισμών που επέβαλε η δυναμική της Επανάστασης.
Αυτά ΤΡΕΜΟΥΝ σήμερα τα πλανητικά κέντρα εξουσίας και οι υπάλληλοί τους. Και τα τρέμουν γιατί η ΑΛΩΣΗ των εθνών που επιδιώκουν, ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ τις προϋποθέσεις της επαναστατικής ΕΝΟΤΗΤΑΣ των κοινωνιών.
Το παράδειγμα της Κούβας είναι ΥΛΟΠΟΙΗΣΙΜΟ σήμερα και στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στην Ελλάδα.
Δεν μας προκαλεί συνεπώς καμιά έκπληξη η χολή που χύνουν τα «αριστερά» μορμολύκεια και τα ακροδεξιά κατακάθια, κατά του Κάστρο…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7295