Του
Ηλία Παπαναστασίου
«Ζήτω
ο θάνατος !» ήταν η κραυγή των φασιστών που
ακούστηκε στο Πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα της Ισπανίας, στις 12 Οκτωβρίου του
1936, μέσα στο καμίνι του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου. Το σύνθημα «Ζήτω ο θάνατος!» (Viva la muerte!)
ήταν ταυτόσημο με το Φασιστικό κίνημα των Φαλαγγιτών του Φράνκο και από τότε
συμβολίζει την «λατρεία του θανάτου» που εκφράζει τις μύχιες επιθυμίες του
Φασισμού και αντιπροσωπεύει τα«ιερά και τα όσιά του».
Ανάλογες σκέψεις κάνουμε και σήμερα – 86 χρόνια μετά– όταν ακούμε από «σοβαρά» Αμερικανικά χείλη να υπολογίζουν σαν «πρώτη δόση»(!) τους νεκρούς ενός αρχόμενου πυρηνικού πολέμου σε 90 εκατομμύρια νεκρούς, την Αμερικανο/Ευρώπη να εφοδιάζει συνεχώς με όπλα την Ουκρανία, τον Γερμανο Καγκελάριο Σολτς να αρνείται να στείλει βαριά όπλα στην Ουκρανία γιατί έτσι επισείεται –δικαιολογημένα –από τον ίδιο η απειλή ενός πιθανού πυρηνικού πολέμου. Αλλά και η μακρινή Αυστραλία απειλεί με στρατιωτική παρέμβαση και βίαιη ανατροπή (!) την Κυβέρνηση των Νησιών του Σολομώντα γιατί πρόκειται να υπογραφεί συμφωνία συνεργασίας σε επίπεδο ασφάλειας μεταξύ της Κυβέρνησης της Λ.Δ. Κίνας και της Κυβέρνησης των Νησιών Σολομώντα. Ένα κλίμα αντι/κινέζικης ψύχωσης έχει κατακλύσει τα Μέσα Ενημέρωσης της Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας ανάμεικτο με απειλές ανατροπής της Κυβέρνησης των Νησιών Σολομώντα, υστερικές κραυγές κατά της Κίνας και φυσικά «επανέκδοση του Δόγματος Μονρόε» των ΗΠΑ του 1823, που απέκλειε οποιαδήποτε παρέμβαση η επέμβαση των Ευρωπαϊκών Δυνάμεων στην Αμερικανική Ήπειρο. Δόγμα που έμεινε στην Ιστορία σαν το δόγμα του Αμερικανικού απομονωτισμού. Εδώ φυσικά θα θέλαμε να κάνουμε μια πολύ απλή ερώτηση, όχι μόνο στο ΝΑΤΟ αλλά κυρίως στους παρανοϊκά επιθετικούς Αγγλοσάξονες «Πώς δέχεστε σαν φυσιολογική την αίτηση ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ αποκαλώντας την μάλιστα «δικαίωμά της» και δεν δέχεστε το ανάλογο δικαίωμα μιας ανεξάρτητης χώρας όπως τα Νησιά Σολομώντα να συνάπτουν συμφωνία με όποια χώρα θελήσουν;»
