Με την αφορμή ενός κατάπτυστου άρθρου που κυκλοφόρησε σήμερα παραπέμπουμε στην περυσινή ανάρτηση μιας Τριλογίας για το μεγάλο αυτό Φιλέλληνα.
https://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=11549
Αναφέρεται εκεί το εξής:
Όταν
στις 19 Απριλίου του 1824 πέθανε ο Μπάιρον, το ίδιο μεγάλο ερώτημα
τέθηκε, όπως τίθεται για κάθε άνθρωπο, ιδιαίτερα για εκείνους, που με
την παρουσία τους σημαδεύουν τη ροή των ιστορικών γεγονότων: άραγε θα
κρατήσει η μνήμη των ανθρώπων κάτι από τη μορφή και το έργο του; Άραγε
θα καταφέρει να βρει, η μεγάλη αυτή μορφή του ευρωπαϊκού ρομαντισμού και
της ελληνικής επανάστασης θέση στα ανθρώπινα δρώμενα μετά από 50, 100
ή και 200 χρόνια; Οι εξελίξεις, τουλάχιστον στην πατρίδα μας, όσον
αφορά τον Λόρδο Βύρωνα, απάντησαν καταφατικά. Ο μεγάλος ποιητής και
φιλέλληνας νίκησε τη φθορά του χρόνου, με έναρξη το άρθρο της
Μεσολογγίτικης εφημερίδας «Ελληνικά Χρονικά», ακριβώς την ημέρα του
θανάτου του:
«Απαρηγόρητα θρηνεί μεταξύ των χαρμοσύνων του Πάσχα ημερών η Ελλάς, διότι αιφνιδίως στερείται από τας αγκάλας της τον λαμπρόν Λόρδον Νόελ Βύρωνα».
Κάποιοι, φαίνεται όμως, ενοχλήθηκαν σήμερα, μετά τα 200 σχεδόν χρόνια από το θάνατό του και πασχίζουν να αποδομήσουν την ιστορία καθώς και τη λαμπρή αυτή μορφή...
