Μπερνάρ-Ανρί Λεβί... Τι δεν καταλαβαίνεις;

 

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

 

Ο Μπερνάρ-Ανρί Λεβί... στο Οτσάκοβ (Ουκρανία),
με τα...

στρατεύματα των ΟυκροΝαζί... (Νοέμβρης 2022)

 

 

 

Για να καταλάβεις που βρίσκεται η σωστή πλευρά, χρειάζεται μόνο να εντοπίσεις που βρίσκεται το "λάθος".

Φαίνεται ασήμαντο;

Ο Μπερνάρ-Ανρί Λεβί, για παράδειγμα, απλά χρειάζεται να ξέρεις πού είναι, για να είσαι σίγουρος ότι το καλό είναι κάπου αλλού.

Σερβία, Λιβύη, Συρία, Αφγανιστάν, Κούρδοι... κι αλλού... Σήμερα, εκ νέου στους ΟυκροΝαζί!

Αρκεί ο σημειολογικός "περίπατος" μέσα από τις δικές του προσωπικές φωτογραφίσεις και την εξέλιξη των γεγονότων σ' αυτές τις χώρες... από τις διαδρομές του μέντορα της Νατοϊκής αριστεράς...

 

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

 

 

Ο καθείς και η λίστα του…

Δεν είναι ζωή αυτή για να τη ζει ο άνθρωπος! Να έρχεται 20 του μηνός και να μην έχει πια λεφτά για φαγητό στο σπίτι.

Να μην έχει για ρούχα. Για να πιει έναν καφέ. Να μην έχει λεφτά για τις ανάγκες των παιδιών. Δεν είναι αυτή

ζωή για να τη ζει ο άνθρωπος. Να φοβάται μην αρρωστήσει. Να φοβάται διαρκώς μην απολυθεί. Να τον διπλώνουν συνεχώς οι λογαριασμοί. Δεν είναι ζωή να χρωστάς συνεχώς παντού και να μην ξεχρεώνεις με τίποτα.

– Στης κυρίας Μαρίας δίπλα, της κόψανε το ρεύμα!

Εθνική Κυριαρχία, ΝΑΤΟ και ΕΕ στην Παγκοσμιοποιημένη Οικονομία της Αγοράς

 

του  Τάκη Φωτόπουλου

 

 

 

Ανάλυση στα Γεγονότα

 

1. Θεμελιακή αρχή της εθνικής κυριαρχίας, η οποία στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία της αγοράς είναι «είδος υπό εξαφάνιση», είναι ο καθοριστικός εθνικός έλεγχος της οικονομίας. Αυτό σημαίνει ότι το σύστημα της οικονομίας της αγοράς που έχει σήμερα επιβληθεί παγκοσμίως από τις άρχουσες ελίτ (εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις – π.χ. της Βορείου Κορέας) είναι αυτό που καθορίζει τελικά, τι, πόσο και πώς θα παραχθεί για να καλυφθούν οι ανάγκες των λαών – όπως βέβαια εκφράζονται μέσω του χρήματος που επίσης ελέγχεται από την Υπερεθνική Ελίτ (δηλαδή τα οικονομικά συμφέροντα των πολυεθνικών επιχειρήσεων οι οποίες ελέγχουν την παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία της αγοράς).

2. Αυτή φυσικά είναι απλά η «θεωρία» που χρησιμοποιείται από τις οικονομικές ελίτ οι οποίες ελέγχουν τις αγορές, για να δικαιώσουν την κυριαρχία τους πάνω στις αγορές και έμμεσα στο πολιτικό γίγνεσθαι, πέρα από το οικονομικό. Και αυτό γιατί σε μια καπιταλιστική οικονομία της αγοράς, πολιτικό και οικονομικό γίγνεσθαι δεν είναι απλώς αλληλένδετα, εφόσον είναι το οικονομικό γίγνεσθαι –και οι δυνάμεις οι οποίες το ελέγχουν– αυτό που καθορίζει και το πολιτικό και πολιτιστικό γίγνεσθαι, άμεσα ή έμμεσα.

Σημάδια εκτροπής – κατήφορου

 

Μέσα σε λίγες μόνο μέρες την τελευταία εβδομάδα γίναμε μάρτυρες μιας πραγματικής και συντονισμένης εκτροπής από κυβέρνηση, μιντιακό σύστημα, αστυνομία, δικαστικές αρχές, κόμματα.

Με καταιγισμό και συντονισμένη ομοβροντία όλων αυτών «αποτελειώθηκε», σχεδόν εξαφανίστηκε η «Κιβωτός του Kόσμου», βγήκε στο πι και φι η καταδικαστική ετυμηγορία, βομβαρδίστηκε η κοινή γνώμη με πολύωρα ρεπορτάζ. Δύο σε ένα: αποπροσανατολισμός από τα βασικά, και «καθάρισμα» του τοπίου μιας δομής για να αλλάξει χέρια και να ανοίξει ο δρόμος σε άλλες, πιο «ημέτερες». Το περίεργο είναι ότι 25 χρόνια κανείς δεν είχε πάρει χαμπάρι τίποτα, και ένα πρωί όλοι μαζί (ακόμα και οι αριστερές κομματικές εφημερίδες) ανακαλύπτουν ένα «κολαστήριο». Το πραγματικό κολαστήριο είναι η άμεση τηλεδίκη και τηλεκαταδίκη πριν καν γίνει οποιαδήποτε σοβαρή έρευνα. Κι αν αληθεύουν μερικά από όσα λέγονται, γιατί δεν υπήρχε κανένας έλεγχος μέχρι τώρα;

Γιατί η Ελλάδα ταυτίζεται με την Αποικιοκρατία; (Οι συνέπειες της απώλειας παραδοσιακών συμμάχων – Αραβικές χώρες, Ιράν, Άπω Ανατολή)

Του 

Ηλία Παπαναστασίου
 

 

Οι τελευταίες διαδηλώσεις κατοίκων της Λιβύης εναντίον της Ελλάδας μετά από το διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ του ΥΠΕΞ Δένδια και της Λίβυας ΥΠΕΞ έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά παρόμοιων γεγονότων που κυριολεκτικά θρυμμάτισαν τις σχέσεις Ελλάδας και Αραβικών, Ασιατικών χωρών,  του Ιράν συμπεριλαμβανομένου.

Μετά από δεκαετίες άριστων σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Συρίας, ειδικότερα την δεκαετία ΄80 όταν ο Χαφέζ Άσαντ στην διάρκεια της Ελληνο/Τουρκικής κρίσης του 1987, έδωσε άδεια στην Ελληνική Κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει στρατιωτικά τα αεροδρόμια της Συρίας και έβγαλε διαταγή όπου ρητά αναφερόταν πως «Είμαστε έτοιμοι να πολεμήσουμε στο πλευρό της Ελλάδας» (Χαφέζ Άσαντ – Προέδρος Συρίας, Μάρτιος 1987), σε αυτή την χώρα η Ελλάδα φέρθηκε όχι απλώς αχάριστα αλλά αισχρά. Συγκεκριμένα:

Τα ΜΜΕ και η ΚΙΒΩΤΟΣ

 

(Σημ.  Ρεσάλτο: Η ενορχηστρωμένη επίθεση εναντίον της Κιβωτού μας βάζει σε μεγάλη σκέψη. Τίθεται όπως πάντα το ερώτημα: Γιατί τώρα;

Εξοργιστική και η καταπάτηση του τεκμηρίου της αθωότητας)

Του

 

Γιώργου Τασιόπουλου

Πάντως έχει διαφορετική αντιμετώπιση η "Κιβωτός του Κόσμου" από τις ΜΚΟ που προμήθευαν τους ανήλικους στο Λιγνάδη.

Η καταγγελία για την "Κιβωτό" παίζει παντού και παρουσιάζεται ως να έχει οριστικά καταδικαστεί όλη η κοινωνική δομή!

Ας βρεθεί ο καταγγελλόμενος  για να  τιμωρηθεί, όχι όμως να πληγεί το έργο της Κιβωτού και η ως τώρα προσφορά της.  Ακόμη και αν αποδειχθεί ότι οι καταγγελίες είναι αβάσιμες το κακό θα έχει γίνει και θύματα θα είναι όλα τα προστατευόμενα ανήλικα της Κιβωτού.

Ο πραγματικός φασισμός σήμερα είναι ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός

 

Tου Τάκη Φωτόπουλου

 

 

Ανάλυση στα Γεγονότα

 

 

Η εκκένωση της Χερσώνας από τις ρωσικές δυνάμεις ήταν μια εξευτελιστική ήττα της Ρωσίας των παγκοσμιοποιητών του Πούτιν, στα χέρια της φασιστικής ουκρανικής κλίκας την οποία υποστηρίζει σύσσωμο το ΝΑΤΟ, με πρωτοπαλίκαρα, βέβαια, και τη δική μας πολιτική κλίκα (Μητσοτάκης και Σία στην κυβέρνηση, ή την αντιπολίτευση)! Και η ήττα, μεν, αυτή μπορεί να αποδειχθεί στο μέλλον μόνον προσωρινή, εάν βέβαια συνεχιστεί ο πόλεμος και η Ρωσία — με την ευκαιρία του φιάσκου που υφίσταται στην Ουκρανία και της ουσιαστικής απομόνωσης που τής επιβάλλει ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός — δημιουργήσει, με τις πελώριες παραγωγικές δυνατότητες που διαθέτει, ένα πραγματικό έθνος-κράτος και ρίξει πολύ σημαντικότερες δυνάμεις στη μάχη. Η ουσιαστική, άλλωστε, απομόνωση της Ρωσίας από τον παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό επιβάλλει αυτή τη λύση ως τη μόνη ορθολογική. Παρόμοια εξέλιξη όμως που προϋποθέτει ριζικές αλλαγές στην ίδια τη Ρωσία δεν είναι καθόλου σίγουρη τη στιγμή αυτή. Το μέλλον επομένως είναι εντελώς ακαθόριστο.

Από τον Νοέμβρη της Εξέγερσης... στο Νατοϊκό Νοέμβρη της ήττας & της ντροπής!

 

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

 

 

 

Η αριστερά στον κόσμο...
Ασία, Ανατολική Ευρώπη, Αραβικός κόσμος
& στην "πολιτισμένη" δύση η... ευρωπαϊκή Νατοϊκή αριστερά...
Αυτή την "ευρωπαϊκή αριστερά", τον ταξικό εχθρό των εργαζομένων,
οφείλουν να συντρίψουν όσοι δεν παραδόθηκαν... για ένα καλύτερο αύριο!
Αν δεν κλείσουμε τους λογαριασμούς με την ευρωπαϊκή Νατοϊκή αριστερά,
την αριστερά των "δικαιωμάτων" & του χαβιαριού... δεν θα προχωρήσει τίποτα για τους λαούς...

 

 

 

«Το ταξικό μίσος πρέπει να αποκατασταθεί.
Οι ισχυροί μισούν τους προλετάριους, οι προλετάριοι πρέπει να κάνουν το ίδιο»
Edoardo Sanguineti

Ποιο Πολυτεχνείο;  Ποια Λαϊκή Εξέγερση;
Σήμερα η επέτειος της ντροπής και την Ήττας!
Ένα ενιαίο Μέτωπο εγχώριας ευρωπαϊκής Νατοϊκής αριστεράς, μαζί με τη δεξιά σε μια κοινή "πολιτική" ατζέντα:
Μέτωπο για πολλές Δόσεις Big Pharma... Μέτωπο για την αντιμετώπιση του "Ρωσικού ιμπεριαλισμού"... Μέτωπο για την "κλιματική αλλαγή", την "πράσινη ανάπτυξη" και πράσινα άλογα, τα ατομικά δικαιώματα, τα 'βίτσια' των πλούσιων και μόνον, που ανήκουν στα "γένη" (γκέι, λεσβίες, άφυλοι, διεμφυλικοί, τρανσέξουαλ, αυτοπροσδιορισμός, αλλαγή φύλου στα 15, γάμος, τεκνοθεσίες, υιοθεσίες, αλλαγή φύλου στα 15, 'αντιρατσιστικά' μαθήματα ομοφυλοφιλίας από την Γ' Δημοτικού, οικογένεια: γονέας α' και γονέας β' και πάει λέγοντας...) και φυσικά "ανοιχτά σύνορα"...
Νατοϊκοί χαμηλόβαθμοι υπάλληλοι, δουλικά των ΗΠΑ: κραυγάζουν σαν ξεφωνημένα παρτάλια για πολλές δόσεις €μVολίων με πειραματικά σκευάσματα κι εναντίον του "Ρωσικού ιμπεριαλισμού"...

 

 

 

 

 Διαβάστε τη συνέχεια

Φοβάµαι ...

 

 

 

Ένα επίκαιρο ποίημα του Αναγνωστάκη
δημοσιευμένο και στο τέταρτο τεύχος του ΡΕΣΑΛΤΟ

 

Φοβάµαι ...
 

Φ ο β ά µ α ι τους ανθρώπους που εφτά
χρόνια έκαναν πως δεν είχαν πάρει
χαµπάρι και µια ωραία πρωία -
µεσούντος κάποιου Ιουλίου-βγήκαν στις
πλατείες µε σηµαιάκια κραυγάζοντας
«δώστε τη χούντα στο λαό».

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ. Το χρονικό και τα χαρακτηριστικά της Εξέγερσης

  

 

Θα αναδημοσιεύσουμε δύο  κεφάλαια από την εργασία του Θύμιου Παπανικολάου  που γράφτηκε ΑΜΕΣΩΣ μετά από το Πολυτεχνείο.
 

Το χρονικό της Εξέγερσης

Μια συνοπτική, αλλά συνθετική εικόνα εκείνων των ημερών: Το χρονικό των γεγονότων, η ατμόσφαιρα και τα πιο ουσιαστικά χαρακτηριστικά του Νοέμβρη του 1973.

Ο πρώτος σταθμός του κινήματος αρχίζει με το μνημόσυνο του Γεωργίου Παπανδρέου, στις 4 Νοεμβρίου. Πάνω από 25.000 μαζεύονται. Φωνάζουν: «Ελευθερία», «έξω οι Αμερικάνοι», «κάτω ο φασισμός». Τότε ακούστηκε και για πρώτη φορά το σύνθημα: «ΕΣΑ-ΕΣ-ΕΣ-Βασανιστές». Η αστυνομία αιφνιδιάζεται από αυτή τη μεγαλειώδη συγκέντρωση. Οι συγκρούσεις με την αστυνομία αρχίζουν. Οι διαδηλώσεις μεταφέρονται σε πολλά σημεία της Αθήνας. Οι διαδηλωτές οπισθοχωρούν, ανασυντάσσονται και επιτίθενται ολόκληρη την ημέρα, καταπατώντας ανοικτά πλέον τη χουντική νομιμότητα. Εκατοντάδες οι τραυματίες. Τριάντα άνθρωποι διαδηλωτές συλλαμβάνονται…
Στις 8 Νοεμβρίου 17 διαδηλωτές δικάζονται. Νέες μικροδιαδηλώσεις και συγκρούσεις με την αστυνομία.

Ελλάδα, Τουρκία, BRICS. Ποιος χάνει;

 

Tου

 

 Ηλία Παπαναστασίου

 

 

 

 

Όποιος θέλει να μελετήσει την Γεωστρατηγική και Γεω/οικονομική πορεία των δύο χωρών – Ελλάδας και Τουρκίας– στα «χρόνια του πολέμου» μεταξύ των δύο βασικών αξόνων του σύγχρονου κόσμου, του Άξονα ΗΠΑ/ΝΑΤΟ και του Άξονα  των BRICS που συνεχώς διευρύνεται,  θα πρέπει να αναλύσει την σύζευξη, αλληλοεπικάλυψη και αλληλεξάρτηση των δύο πολέμων εν ενέργεια, του Παγκόσμιου Πόλεμου μεταξύ ΗΠΑ/ΝΑΤΟ  εναντίον Ρωσίας/Κίνας και του «Διαρκούς Πόλεμου» μεταξύ Ελλάδας/Τουρκίας. Δύο «παράλληλοι πόλεμοι», αλληλοεπηρεαζόμενοι και αλληλεπικαλυπτόμενοι, δύο ομόκεντροι κύκλοι μιας μεγάλη λίμνης με έναν όμως παίκτη που συμμετέχει και στις δύο ομόκεντρες επιφάνειες. Συμμετέχοντας δε, ξετυλίγει μια απρόσμενη ικανότητα διπλωματικής ευφυΐας και ευελιξίας «τυλιγμένη» με μια αύρα «διαρκούς επιτυχίας», αναγνωρισμένη απ’ όλους σαν παίκτης παγκοσμίου εμβέλειας. Όμως, για ποιον μιλάμε; Μήπως για την Ελλάδα; Όχι βέβαια! Τότε «μάλλον» μιλάμε για την Τουρκία. Φυσικά για αυτήν μιλάμε και πολύ καλά το καταλάβατε!

Όρια και Όροι της Τεχνητής Νοημοσύνης

Toυ

 

 

Γιάννη Παπαμιχαήλ,

 

 

 

 

 

 

τ.Καθηγητή Εκπαιδευτικής

Ψυχολογίας Παντείου Πανεπιστημίου

 

 

 

 

 

Μια Προοπτική Επιστημονικής Απάντησης στην Τεχνοεπιστημονική Θεολογία του Χαράρι

 

 

 

 

Όλο και περισσότεροι εκπαιδευτικοί διαπιστώνουν με κάποια ανησυχία και απογοήτευση ότι καμία πραγματική παιδαγωγική διαδικασία, καμία παράδοση γνώσεων, μεθόδων σκέψης και αξιών από την προηγούμενη στην επόμενη γενιά, δεν θα πρέπει πλέον να θεωρείται δεδομένη, τόσο μέσα όσο και έξω από τις σχολικές αίθουσες. Το παραπάνω πρέπει να μπει σε συνάρτηση με την γενικότερη απαξίωση του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού, τόσο από τους μαθητές, όσο και από τους διάφορους γονείς και κηδεμόνες που περιφέρονται (και συχνά παραφέρονται), γύρω από τα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

 

 

 

 

Οι νεότερες «απομαγευμένες» συνειδήσεις φαίνονται όλο και πιο συχνά να έχουν κυριολεκτικά μαγευτεί από τις πληροφορίες, τις επικοινωνιακές δυνατότητες, τα διαδραστικά παιχνίδια – από «πράγματα» δηλαδή στα οποία έχουν πρόσβαση μέσω των έξυπνων κινητών. Πρόκειται ίσως για μια αισθητηριακή και γνωστική μεταβολή που με ψυχολογικούς, ίσως και με ανθρωπολογικούς όρους, συνιστά ένα αποφασιστικό βήμα προς την πρόωρη διπλή αποκοπή των διαδικασιών ανάπτυξης της λογικής (ατομικής και κοινής σε όλα τα ανθρώπινα άτομα): αποκοπή αφενός από το κοινωνιοϊστορικό διυποκειμενικό πλαίσιο της ανθρώπινης επικοινωνίας, αφετέρου από το αισθητό, το χειροπιαστό, το σωματικά γνώριμο, το συγκεκριμένο. Συνιστά με άλλα λόγια ένα βήμα προς την συμβολική αποκοινωνιοποίηση και αποϋλοποίηση των πραγματικών θεμελίων της ανθρώπινης συνείδησης. Θα λέγαμε ότι ακόμα και η ζωντανή ανθρώπινη φωνή ή το τυπωμένο σε χαρτί βιβλίο, για τους νέους που μεγαλώνουν μετά το 2007 (όταν ο Steve Jobs αποκάλυψε το iphone) τείνουν να χάσουν το κύρος τους, την επαφή τους με την πραγματικότητα: για τα νέα παιδιά, αυτές οι «παλιές» κοινωνιογνωστικές πραγματικότητες (του δασκάλου που παραδίδει, του τυπωμένου βιβλίου που διαβάζεται με προσοχή κλπ.) μοιάζουν λίγο με μουσειακά είδη. Κάνουν όλο και περισσότερους εφήβους να χασμουριούνται από ανία.

Ο Ρωσο/ΝΑΤΟϊκός πόλεμος που ανατρέπει την παγκόσμια Γεωστρατηγική, η Ελλάδα που χάνει, oι BRICS που αυξάνονται και ο άξονας Ρωσίας/Κίνας που κερδίζει

Του

 

Ηλία Παπαναστασίου
 

Ένα καίριο ερώτημα που πλανάται εδώ και 9 περίπου μήνες μετά τις 24 Φεβρουαρίου – ημερομηνία έναρξης του Ρωσο/ΝΑΤΟϊκού πολέμου – είναι κατά πόσον η χώρα μας κερδίζει, χάνει ή απλώς «διατηρεί τις ισορροπίες» στον περιφερειακό και παγκόσμιο γεωστρατηγικό χάρτη συμφερόντων.   

Καταρχήν, γνωρίζουμε πως μερική ή απόλυτη εξισορρόπηση συμφερόντων είναι εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι αδύνατο να υπάρξει «την σήμερον ημέρα» εν μέσω ενός αληθινού Αρμαγεδδώνα εκπληκτικών εξελίξεων και απρόσμενων αλλαγών. Συνεπώς αυτό που απομένει είναι είτε η βελτίωση είτε η επιδείνωση της θέσης της χώρας μας. 

Με τα «μπούνια» στον πόλεμο: Παράδοση όπλων στην Ουκρανία από την Ελλάδα “παρουσία” της Προέδρου της Δημοκρατίας!

 

Είναι ανήκουστο και πρωτοφανές η Προεδρία της Δημοκρατίας, ως θεσμός, αντί να λειτουργεί ως εγγυητής της Ειρήνης, να μεταβαίνει σε εμπόλεμη ζώνη προκειμένου να παραδοθεί στρατιωτικός – πολεμικός εξοπλισμός!

Με τον πλέον επίσημο τρόπο σηματοδοτείται η επικίνδυνη εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ και Ρωσίας στην Ουκρανία, καθώς η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου βρίσκεται στο Κίεβο συνοδευόμενη από τον υπουργό Άμυνας Νίκο Παναγιωτόπουλο.

Οδικός χάρτης για να υποταχθεί ένα εθνικό κράτος

 

Της

 

Νεγρεπόντη-Δελιβάνη Μαρίας

 

 

 

 

 

Ας υποθέσουμε ότι προγραμματίζεται η εξόντωση ενός έθνους-κράτους. Μια τέτοια απόφαση μπορεί να προέρχεται από κάποιες ισχυρές χώρες, άλλες θρησκείες, ή και από εμμονές σε κοσμοθεωρίες (όπως, χάριν παραδείγματος το τελευταίο στάδιο της παγκοσμιοποίησης που είναι η παγκόσμια διακυβέρνηση). Υπάρχουν, ασφαλώς, πολλές μεθοδεύσεις για να φτάσει κανείς στο επιθυμητό αποτέλεσμα για αυτό το εθνικό κράτος, αλλά εδώ θα επιλέξουμε αναγκαστικά ορισμένες μόνο από αυτές.

 

 

 

Προσθέτοντας, ότι δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αυτή καθ’ αυτή η επιλογή, όσο ο αυστηρός διαχρονικός προγραμματισμός της αλληλουχίας και αλληλοσυμπλήρωσης των μέτρων, έτσι ώστε το ένα να διαδέχεται και να ενδυναμώνει το άλλο. Το πρώτο στάδιο θεωρείται δεδομένο για κάθε ανάλογη προσπάθεια. Πρόκειται για τον έγκαιρο προσηλυτισμό όλων εκείνων των προσώπων, που ύστερα από ενδελεχή έρευνα, είναι πιθανότατα αυτά, που θα καταλάβουν την εξουσία της καταδικασμένης χώρας.

 

 

 

 

Δεν είναι καταρχήν απαραίτητο οι ηγέτες αυτοί να είναι ενσυνείδητοι προδότες, διότι αρκεί να τους έχουν πείσει ότι δεν υπάρχουν άλλες λύσεις για τη χώρα τους. Οπότε, εύκολα πείθουν τους εαυτούς τους ότι η διακυβέρνησή τους απαλλάσσει τη χώρα τους από τα ακόμη χειρότερα. Η πρώτη δέσμη μέτρων αποσκοπεί στη δημιουργία πειθούς στο λαό προς εξόντωση, ότι είναι ανάξιος να ζει.

Το δεξί χέρι του Klaus Schwab καλεί για «Γεγονός Μαζικής Εξόντωσης» για να ξεκινήσει η Μεγάλη Επανεκκίνηση

 

Γράφει ο Ethan Huff

 

 

4 Νοεμβρίου 2022

Ένα ακόμη βίντεο που διέρρευσε, έρχεται για να αποδείξει ότι το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF), με επικεφαλής τον διαβόητο παγκοσμιοποιητή βασιλιά Klaus Schwab, σχεδιάζει να εξαπολύσει μαζική γενοκτονία ως καταλύτη για την υποσχεθείσα «Μεγάλη Επανεκκίνηση».

 

 

Ο Yuval Noah Harari, ο οποίος περιγράφεται ως το «δεξί χέρι» του Schwab, βρίσκεται σε μια προωθητική περιοδεία αυτή τη στιγμή, πουλώντας ένα νέο βιβλίο που φέρεται να έγραψε. Αυτό το χειρόγραφο θέτει ερωτήσεις όπως: Τι τους χρειαζόμαστε τόσους πολλούς ανθρώπους;

Οι νίκες των Ρώσων στον Ρωσο/ΝΑΤΟϊκο πόλεμο και ο τραγελαφικός αντι–ρωσισμός της Μαύρης Ελίτ

 

 Του

 

 

 

Ηλία Παπαναστασίου

 

 

 

Στον πόλεμο που μαίνεται στην Ουκρανία – επαναλαμβάνουμε για πολλοστή φορά, μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ– εδώ και περισσότερο απο οκτώ μήνες, ακούσαμε και ακούμε απίστευτα προπαγανδιστικά παραμύθια εκ μέρους της τηλεοπτικής κυρίως «ενημέρωσης» των Αμερικανο/Ευρωπαίων. Ένας ορυμαγδός εικόνων και (δήθεν) μαρτυριών περί «ρωσικών ηττών», «ρωσικών ωμοτήτων» και άλλα παρόμοια φληναφήματα τα οποία έχουν κάνει «κατάληψη εγκεφάλου» στις πλατιές μάζες των Αμερικανο/Ευρωπαίων, μεταξύ των οποίων και οι Έλληνες. Οι συνέπειες είναι αρνητικές όχι μόνο για την αλήθεια την οποία πολύ σπάνια μαθαίνουν οι λεγόμενοι «Δυτικοί» αλλά και εξίσου αρνητικές σχετικά με την στάση την οποία θα πρέπει να τηρήσουν στα τρέχοντα γεγονότα που τους αφορούν όπως η ενεργειακή, επισιτιστική κρίση κλπ. Λαοί χωρίς ενημέρωση, μάζες και άνθρωποι ξεχωριστά χωρίς επαφή με την αλήθεια, την «αληθινή αλήθεια» και όχι την επίπλαστη, ψευδή και Γκεμπελικής προπαγάνδας θεματολογία εγκλωβισμένη στην ιδεολογική παράνοια του ψυχοπαθολογικού αντι/ρωσισμού, αυτοί λοιπόν οι λαοί που παραμένουν εγκλωβισμένοι και «διανοητικά και ψυχοσυναισθηματικά αιχμάλωτοι» στην πρωτοφανή προπαγάνδα των Αμερικανο/ΝΑΤΟϊκών, δυσκολεύονται ή αδυνατούν τελείως να αντιληφθούν τον αληθινό κίνδυνο πυρηνικού ολοκαυτώματος και την πραγματική πορεία του κόσμου συνολικά, παγκόσμια και περιφερειακά. Και αν αυτό ισχύει για τους Αμερικανο/Ευρωπαϊκούς λαούς, για τον ελληνικό λαό που απειλείται καθημερινά από την Τουρκία ισχύει στο δεκαπλάσιο. Και δεν είναι ένα γεγονός απλώς «επικίνδυνο» ή «εξωφρενικό» αλλά θανατηφόρα καταστροφικό.

Η Λατινική Αμερική ονειρεύεται! Ο Λούλα επιστρέφει, η Βραζιλία επιστρέφει...

 

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

 

 

 

«Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν επιστρέψει στους δρόμους
για να απαιτήσουν την επιστροφή στη δημοκρατία...
Ο Μαδούρο πρέπει να φύγει!»...

 

 

Φλεβάρης 2019... Ομάδα Λίμα, Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών, Ευρωπαϊκή Ένωση...
Οι ευρωπαίοι υπουργοί των εξωτερικών ΟΜΟΦΩΝΑ -και ο "αριστερός" Κοτζιάς-,
μετά από προτάσεις της Ύπατης Εκπροσώπου εξωτερικής πολιτικής και πολιτική ασφαλείας,
της "αριστερής" ανεπάγγελτης Φρειδερίκης Μογκερίνι...

 

 

 Να μην ξεχνάμε... Φλεβάρης 2019, σε, Βενεζουέλα: Η βία και τα ψέματά τους θα καταρρεύσουν!

 

 

 

Κλείνει ο κύκλος για τα νεοφιλελεύθερα υποτελή σκουλήκια των Ηνωμένων Πολιτειών, που με όπλο τις πολύχρωμες εξεγέρσεις made in USA (τύπου Ιράν σήμερα) δήλωναν: "ο Μαδούρο πρέπει να φύγει"...

Καλή επάνοδο σύντροφε Πρόεδρε...
Έστω οριακά [50,90 % έναντι 49,10 %] υπό την ηγεσία του Λούλα, η Βραζιλία θα συνεχίσει στον δρόμο των BRICS (που άλλωστε ίδρυσε ο Λούλα),... Κι αυτό να το θυμίζουμε στους παρά-ανησυχούντες για το σοσιαλισμό στην Κούβα, τη Νικαράγουα... τη Λατινική Αμερική.
Ο Λούλα, ιδρυτής των BRICS κι ένας από τους μοχλούς της ολοκλήρωσης της Λατινικής Αμερικής, ανεξάρτητος από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, μαζί με τους Τσάβες, Φιντέλ Κάστρο και Νέστορ Κίρχνερ, επιστρέφει ως πρόεδρος της Βραζιλίας.
Μια δύσκολη θητεία, γιατί η πτέρυγα των Μπολσοναριστών θα έχει πλειοψηφία στη Βουλή και το Εργατικό Κόμμα έχει κάνει αρκετούς συμβιβασμούς με τους κεντρώους. Ουσιαστικά η χώρα είναι κυριολεκτικά χωρισμένη στα δύο, μια σαφής απόδειξη της τεράστιας ανισότητας που βασιλεύει: οι πλούσιες κι αναπτυγμένες περιοχές της χώρας με τον Μπολσονάρο κι οι άνθρωποι που αναζητούν τη λύτρωση από τις βαρβαρότητες του νεοφιλελευθερισμού με τον Λούλα.

 

 

 

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ