Αμερικανοποίηση του Λαού, Αμερικανική αποικία η χώρα

Του Ηλία Παπαναστασίου 

 

«Ιστορική Αναγκαιότητα» θα χαρακτηρίζαμε την περίοδο Πρωθυπουργίας του Μητσοτάκη. Για έναν απλό, απλούστατο λόγο. Και αυτός είναι ο καταφανής φιλοαμερικανισμός του, η ασυγκράτητη αμερικανοφιλία του.

Εάν οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ με τον ανεκδιήγητο Τσίπρα, «διεύρυναν» τον δρόμο της υποτακτικής και γλοιώδους Αμερικανοφιλίας, ο Μητσοτάκης άνοιξε περαιτέρω τον δρόμο και τον «αναβάθμισε» σε λεωφόρο. Εάν ο Τσίπρας προετοίμασε το έδαφος των Ελληνο/Αμερικανικών Στρατιωτικών Συμφωνιών, ο Μητσοτάκης διεύρυνε τον αριθμό των βάσεων και όπως φαίνεται, «έχει ο Θεός» για επί πλέον διευρύνσεις και αναβαθμίσεις των Αμερικανικών Στρατιωτικών Βάσεων στην Ελλάδα.

 

 

Όμως η διεύρυνση και ο πολλαπλασιασμός των Αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα έρχεται περίπου ως «επικυρωτική πράξη» της καθολικής, συνολικής και ολιστικού τύπου Αμερικανοποίησης του ελληνικού λαού, του ελληνικού χώρου και συνολικότερα του «ελληνικού κόσμου». Μιας Αμερικανοποίησης η οποία ποτέ στην ιστορία του ελληνικού έθνους και κράτους δεν είχε προχωρήσει τόσο επιτυχώς, με ρυθμό τάχιστο και αποτελεσματικό. Αμερικανοποίηση σαρωτικού χαρακτήρα, ειδικότερα στον χώρο του πολιτισμού, της ψυχαγωγίας και της νεολαίας, παρουσιάζοντας «μορφολογία» πλήρους ισοπέδωσης και απαξίωσης οποιουδήποτε ελληνικού, νεοελληνικού, ρωμαίικου χαρακτηριστικού που θυμίζουν λαϊκό πολιτισμό, ήθη και έθιμα. Με ιδιαίτερη αντιπάθεια στον αρρενωπό, κλασσικό άνδρα και την κλασσικής ομορφιάς γυναίκα. Δύο παραδείγματα από τον πολιτισμό, τα Μέσα Ενημέρωσης και τον κινηματογράφο.

Σχόλιο για τις…ετήσιες μαζικές πυρκαγιές στην Ελλάδα και τη μετατροπή της σε γηροκομείο των Βορειοευρωπαίων

του

Τάκη Φωτόπουλου

 

 

 

ΣΧΟΛΙΟ

Εισαγωγή: Το παρακάτω εκτεταμένο σχόλιο αφορά τις σχεδόν ετήσιες καταστροφικές πυρκαγιές στην Ελλάδα που σημειώνονται από τα τέλη του περασμένου αιώνα, δηλαδή από τότε που η Υπερεθνική Ελίτ επέβαλε την παγκόσμια εξουσία της, επωφελούμενη από την καταστροφική κατάρρευση του Υπαρκτού Σοσιαλισμού και τη συνακόλουθη αντικατάσταση του δυαδικού συστήματος παγκόσμιας εξουσίας –το οποίο είχε επικρατήσει μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο– από την ουσιαστική μονοκρατορία της Υπερεθνικής Ελίτ (οικονομική, πολιτική, κοινωνική αλλά και πολιτιστική).

 

 

 

 

Ερωτήματα που γεννώνται σχετικά με τις ετήσιες μαζικές πυρκαγιές στην Ελλάδα:

• Πού θεμελιώνεται η δήθεν τεράστια κλιματική αλλαγή, κυρίως μετά την πτώση του «Υπαρκτού» μέχρι σήμερα, και εάν πράγματι υπάρχει παρόμοια κλιματική μεταβολή, γιατί άραγε βασικά περιορίζεται στην Ευρώπη και μάλιστα ούτε καν όλη την Ευρώπη, αφού δεν μιλά βέβαια κανένας (με εμπεριστατωμένα στοιχεία φυσικά) για κάποια τεράστια κλιματική μεταβολή στη Βόρεια Ευρώπη, από τη Ρωσία μέχρι τη Βρετανία κλπ.), αλλά ουσιαστικά μιλούν για κλιματική μεταβολή στις χώρες της Νότιας Ευρώπης, τις οποίες πλήττουν και οι σημερινοί καύσωνες; Δεν μιλά βέβαια κανένας και για αντίστοιχους καύσωνες στη Βρετανία ή τη Ρωσία, τη Γερμανία κλπ., και δεν αποτελούν βέβαια «καύσωνα» 2-3 ζεστές μέρες στην Αγγλία κ.α. Γιατί άραγε δεν ακούμε για την ανάγκη τα σπίτια να εφοδιαστούν με κλιματιστικά κλπ. στη Βόρεια Ευρώπη, όπως γίνεται σήμερα σχετικά με τη Νότια Ευρώπη; Μήπως γιατί οι χώρες στη Βόρεια Ευρώπη δεν προσφέρονται για θερινό τουρισμό, τη νέα μεγάλη καπιταλιστική μπίζνα;

Μία ειδυλλιακή εικόνα ή μία εικόνα αυτοκαταστροφής για να κάνει μια μειοψηφία πολυτελείς διακοπές;

Τέλη Αυγούστου σε ένα νησιωτικό σύμπλεγμα στα βόρεια Δωδεκάνησα, όπου οι πραγματικοί μόνιμοι κάτοικοι δεν ξεπερνούν τους 20. Η εικόνα αυτή επαναλαμβάνεται σε κάθε άκρη της ελληνικής ακτογραμμής, όπου με την ξαφνική δραστηριοποίηση περισσότερων από 35.000 μικρών και μεγάλων σκαφών αναψυχής, συντελείται μία αθέατη για τους πολλούς, αλλά τεράστια καταστροφή στα παράκτια οικοσυστήματα των θαλασσών μας.

Πόλεμος: η συνέχιση της πολιτικής με τα μέσα του εμπρησμού

Εμπρηστικές σκέψεις με αφορμή ένα κείμενο γραμμένο πριν από 23 χρόνια! 

Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης

 

– «Oι εμπρησμοί αποτελούν ένα οργανωμένο σχέδιο των υπερεθνικών ιμπεριαλιστικών μονοπωλίων, πολλαπλών στόχων. Οικονομικός στόχος: η καταστροφή της γεωργίας και της κτηνοτροφίας. Κοινωνικός: η λαϊκή εξαθλίωση. Πολιτικός: η τρομοκρατία (εδώ αποκαλυπτική είναι και η ιστορική συνιστώσα: το φαινόμενο της τρομοκρατίας και το φαινόμενο των εμπρησμών, ως πάγια και σταθερά φαινόμενα, έχουν την ίδια ιστορική αφετηρία…)»

– «Οι εμπρησμοί είναι η πιο μακάβρια μορφή τρομοκρατίας του πολυεθνικού κεφαλαίου, η θηριώδης υλοποίηση των στόχων του. Είναι η επιβολή, μέσω της οικονομικής καταστροφής, της κοινωνικής εξαθλίωσης και τρομοκρατίας όλων αυτών που προωθεί πολιτικά η Νέα Τάξη και ο εγχώριος υπηρέτης της: η κυβέρνηση [Χ]. Μόνο όσοι δεν θέλουν να σκεφτούν δεν το βλέπουν…»

– «Ο πόλεμος σήμερα δεν γίνεται ανάμεσα στις γνωστές μεγάλες δυνάμεις, αλλά γίνεται από τον πλανητικό ιμπεριαλισμό (ένωση των ιμπεριαλιστών-ληστών) ενάντια στους λαούς ολόκληρου του πλανήτη. Η αναμέτρηση αυτή […] είναι η μεγαλύτερη και η κρισιμότερη στην Ιστορία της ανθρωπότητας. Η νέα εποχή δεν είναι μια εποχή αρμονίας, ανάπτυξης, προόδου και ειρήνης, όπως προπαγανδίζεται από τα φερέφωνα της πλανητικής λεηλασίας. Είναι μια εποχή καταστροφών και πολέμων. Μια εποχή εφιαλτική για τον άνθρωπο, αν δεν αναχαιτιστούν και συντριβούν οι δυνάμεις του υπερεθνικού ιμπεριαλισμού»

– Η πλανητική ιδεολογία είναι η ιδεολογία της «μιας σκέψης, της μιας πλανητικής εξουσίας: της “Νέας Τάξης”. Δηλαδή, ολοκληρωτικός φασισμός!»

– «Η Νέα Τάξη επιδιώκει την αγελοποίηση του κόσμου, δηλαδή τη μετατροπή της ανθρώπινης κοινωνίας σε αγέλη ατόμων, σε ένα “μοναχικό πλήθος” πρόθυμο να δέχεται διαταγές, να κάνει ό,τι απαιτούν από αυτό, να εφαρμόζει καλά στην παγκόσμια μηχανή, χωρίς τριβή» 

 

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ 

Η Παναγία: Το «φως που καίει» την ελληνική «ψυχή»

Tου

 

Θύμιου Παπανικολάου

 

  

(1944-2020)

 

   

 

 

 

      Η «ψυχή» της ιστορίας ενός λαού, τα βαθιά ριζωμένα βιώματά του, οι αγωνίες του, οι χαρές του, τα οράματά του, οι μεγάλες συγκινήσεις του και αγωνιστικές εντάσεις του, με δύο λόγια η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ της ιστορικής του υπόστασης και οι πνευματικές του εξάρσεις, όλα αυτά, καταγράφονται και απεικονίζονται, σαν ανεξίτηλες χαρακιές, στην Τέχνη αυτού του λαού, ιδιαίτερα στη Λογοτεχνία, τη Ζωγραφική, την Ποίηση, τη Μουσική, το Δημοτικό Τραγούδι…

Ο πολιτιστικός και καλλιτεχνικός πλούτος της ελληνικής κοινωνίας κλείνει μέσα του το χώνεμα των διανοητικών και συναισθηματικών στοιχείων της εθνικής και κοινωνικής μας διαμόρφωσης και υπόστασης. Κλείνει μέσα του την αγωνιστική ελληνική «ψυχή», την ευαισθησία του λαού μας και την ενεργοποιημένη ευαισθησία που είναι οι συγκινήσεις του λαού μας.

Σε όλα αυτά τα βαθιά ιστορικά μας ριζωμένα βιώματα δεσπόζουσα θέση έχει το Ορθόδοξο φρόνημα…

Το Ορθόδοξο, θρησκευτικό ιδεώδες είναι χαραγμένο βαθιά στο ιστορικό μας γίγνεσθαι, διαπερνάει, σαν κόκκινη κλωστή, την ελληνική «ψυχή», ενέπνευσε αριστουργήματα στην Τέχνη και απεικονίζεται, καθαρά στις καλλιτεχνικές μορφές της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ μας ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ: Στη Λογοτεχνία, στη ζωγραφική, στην αρχιτεκτονική, στη μουσική κ.λπ…

Η Παναγία είναι το «φως που καίει» την ελληνική «ψυχή», η «φλογέρα», θα μπορούσαμε να πούμε, της μουσικής και του τραγουδιού της ελληνικής «ψυχής».

Να γιατί η Ορθοδοξία βρίσκεται στο στόχαστρο της Νέας Τάξης, των ανδρεικέλων της και έμμισθων γενιτσάρων της: Είναι βαθιά ριζωμένη μέσα στα βάθη της ελληνικής «ψυχής», είναι φως που διαπερνάει και καίει όλες τις ΜΟΡΦΕΣ του ιστορικού μας γίγνεσθαι, «φλογέρα» των μεγάλων δημιουργών μας…

Αχτσιόγλου, Τσακαλώτος και λοιποί – Το τέλος της «Αριστεράς» της Παρακμής

 

Του

 

Ηλία Παπαναστασίου

 

 

Τα δυο, συνεχόμενα και συντριπτικά, εκλογικά αποτελέσματα για τον ΣΥΡΙΖΑ, αποτελούν ένα διάμεσο σταθμό μέχρι το οριστικό τέλος, την οριστική εξαΰλωση του ΣΥΡΙΖΑ ως υπολογίσιμου κόμματος. Αυτό οφείλεται, κατά την γνώμη μας, σε τρεις βασικούς παράγοντες:

 

  

(α) Την ανυπαρξία κομματικής δομής και γενικότερα, υπόστασης αξίας ενός κόμματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ στο παρελθόν αποτελούσε μια χαλαρή «ομοσπονδία συνιστωσών» χωρίς καμία συνεκτική κοσμοθεωρία, πέρα από γενικόλογες «αριστερίζουσες» αναφορές στον κόσμο της εργασίας κλπ. Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπήρξε ποτέ κόμμα με την έννοια της κομματικής δομής και κοινωνικής εκπροσώπησης. Ούτε «κομματική δομή» διέθετε, ούτε σοβαρή κομματική υπόσταση, ούτε οποιαδήποτε έννοια «κομματικότητας» διακατείχε στα σοβαρά τις συνιστώσες και τους συμμετέχοντες. Και όχι μόνο αυτό!

 

(β) Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε συγκεκριμένες αναφορές σε κοινωνικά στρώματα και κοινωνικές τάξεις πέρα από έναν διάχυτο μικροαστισμό ελευθεριακού τύπου που ήταν διακριτός σε όλες τις εκφάνσεις της δραστηριότητάς του. Ένα κράμα νέων και παραδοσιακών μικροαστικών στρωμάτων συν ένα συμπλήρωμα μεταπρατικής ψευδοιντελλιγκέντσιας που κοκορευόταν σαν παγώνι για τις ανύπαρκτες θεωρητικές του περγαμηνές, ήταν όλη η «κοινωνική του αποσκευή». Τενεκέδες ξεγάνωτοι που θεωρούσαν τους εαυτούς τους, συνεχιστές του Γκράμσι... Οπότε

Ο Μιχάλης πλήρωσε την 7 Απρίλη 1999...

 

Σχολιάζει ο

 Νίκος Κλειτσίκας

7 Απρίλη 1999... η ΑΕΚ αψήφησε το ΝΑΤΟ... Χθες πλήρωσε με τον Μιχάλη...

Αν δεν είναι έτσι... γιατί η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου δεν έχει ασκήσει ακόμη δίωξη για τη δολοφονία του Μιχάλη... στον Οικονόμου; 

 

 

Θα την "πληρώσει" ένας νεοναζί Κροάτης φονιάς κι όλα καλά και ευχές να είναι το τελευταίο θύμα;

 

 

Κάποιος Οικονόμου... που ΔΕΝ διαθέτει αδένες, στην καθομιλουμένη όρχεις, ούτε υποκριτική παραίτηση δεν έχει ικανότητα να κάνει.

 

 

Γιατί; Απλώς, είναι ένα τίποτα!

Παρανάλωμα η χώρα, για να γίνουμε "Δανία του Νότου". Εδώ πια κλείνει ένας κύκλος ...

 

ΠΗΓΗ

https://greeklignite.blogspot.com/2023/07/blog-post_28.html

Έφθασε η ώρα του αποχαιρετισμού! Το ιστολόγιο συμπληρώνει με τη σημερινή 1730 αναρτήσεις σε 9,5+ χρόνια. Ο Δεκέμβρης 2013 φαντάζει πια πολύ μακρινός, αλλά η πρώτη ανάρτηση, με την οποία ξεκίνησε αυτό το ιστολόγιο, φαντάζει πάντα πολύ επίκαιρη!

 

 

Αυτές οι 1730 αναρτήσεις δεν θα ήταν πραγματικότητα χωρίς τη δική σας συμβολή, των αναγνωστών που αγκαλιάσατε από νωρίς το ιστολόγιο. Δεν ξεχνώ τη σημαντική βοήθεια στο ξεκίνημα απ’ το φίλιο ιστολόγιο archaeopteryxgr, αλλά και τον ιστότοπο olympia.gr.

 

 

Όλα όσα αναρτήθηκαν αυτά τα 9,5+ χρόνια επαληθεύτηκαν, καθώς έσκασε πια η βαθιά σάπια ενεργειακή πολιτική των τελευταίων 20 ετών και το μάρμαρο το πληρώνουμε όλοι μας. Το ιστολόγιο δεν διάβασε ποτέ κρυστάλλινη σφαίρα, δεν έριξε χαρτιά, δεν πήγε σε καφετζούδες κι όλα όσα θα έλθουν στον ηλεκτρισμό θα τα βρείτε σε αναρτήσεις παλαιότερων ετών. Διαβάστε τις παλαιότερες αναρτήσεις, δείτε τις ετήσιες ανασκοπήσεις, το διάβασμα κάνει πάντα καλό!

4η Αυγούστου 1936... Λαοί χωρίς μνήμη, δεν έχουν μέλλον!

 Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

 

 

Η Ιστορία δεν ψεύδεται...
Ψεύδονται αυτοί που την γράφουν!

 

 

4η Αυγούστου 1936: ο φασισμός χτυπάει την πόρτα της Ελλάδας!

 

Ο φασισμός, όπως κι ο ναζισμός, ήταν σ' εκείνη την ιστορική περίοδο το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού, ήταν επιλογή του κεφαλαίου σ' εκείνη την συγκεκριμένη.
Σήμερα ο καπιταλισμός, οι τραπεζίτες ελέγχουν τις εθνικές οικονομίες, το νόμισμα, τις τράπεζες, σ' ολόκληρο το πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης των χωρών της αποικίας των ΗΠΑ με την επωνυμία "Ευρωπαϊκή Ένωση". Έτσι ο πάλαι ποτέ φασισμός εξέλαβε νέες μορφές κυριαρχίας. Θα ήταν φαιδρό να πιστεύει σήμερα κάποιος πως οι ΗΠΑ θα εγκαταλείψουν αυτή την κυριαρχία τους και θα επιλέξουν τον φασισμό και ναζισμό ως κυρίαρχη έκφραση της πολιτικής τους. Ακόμη και στην στήριξη του ουκροναζί καθεστώτος, εμφανίζουν "αντιιμπεριαλιστικές, αντιφασιστικές" ορολογίες για τη στήριξη του κοκαϊνομανή μικρού φύρερ.

 

Ο σημερινός "αντιφασισμός" της Νατοϊκής ευρωπαϊκής αριστεράς, κύριο εργαλείο-όπλο των ΗΠΑ -που κέρδισε τα πρωτεία από την παραδοσιακή δεξιά-, είναι το άλλοθι, ο φερετζές απόκρυψης της προδοσίας των εργαζομένων και των λαών. Αυτή η "αριστερά της εποχής μας" πολεμάει έναν ανύπαρκτο φασισμό και καταγγέλλει ως φασισμό κάθε προσπάθεια εθνικής-κυριαρχικής ανόρθωσης των λαών: νέος πολυπολικός κόσμος από τον Άξονα της Αντίστασης, οι συγκλονιστικές εξελίξεις στη Λατινική Αμερική, την Αφρική, τη Μέση Ανατολή με την κατάρρευση της "αραβικής άνοιξης made in USA".

 

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Το κίνημα για τις ελεύθερες παραλίες πρέπει να λοιδορηθεί και να εξευτελιστεί ως “κίνημα της πετσέτας”. Γιατί;

 

Το όνομα “κίνημα της πετσέτας” ως δια μαγείας κυριάρχησε στα ΜΜΕ για να χαρακτηρίσει όσους διαμαρτύρονται για την ασυδοσία των επιχειρηματιών, την ένοχη σιωπή κράτους, αστυνομίας και αυτοδιοίκησης και την καταπάτηση του Συντάγματος και των νόμων.

 

Έτσι, το σοβαρό ζητούμενο, που είναι οι “ελεύθερες παραλίες”, κατ’ εφαρμογή του Συντάγματος που ορίζει ρητά ότι οι αιγιαλοί και οι παραλίες είναι δημόσια αγαθά, εκτός συναλλαγής και κοινόχρηστα, αντικαθίσταται από ένα δευτερεύον έως και γελοίο ζητούμενο που είναι να αντικατασταθεί η ξαπλώστρα από την πετσέτα.

 

Με τον τρόπο αυτό μειώνεται η σημασία και η κρισιμότητα του αιτήματος για εφαρμογή του Συντάγματος και ελεύθερη και ανεμπόδιστη πρόσβαση στις παραλίες.

Υπόηχοι & θόρυβοι αιολικών: και υπάρχουν και ενοχλούν. Με τη βούλα του δικαστηρίου και με πειραματικές αποδείξεις.

 

Προσοχή: δημοσίευση αναγνώστη σε κοινωνικό δίκτυο εμφάνισε το χρήστη @DPG7000 να αναρτά τις φωτογραφίες του greeklignite blog για τη Ρόδο. Παρακαλείται ο χρήστης @DPG7000 να έλθει σε επαφή με το ιστολόγιο, για μια ενδιαφέρουσα συζήτηση.

 

Φτάνοντας στο τέλος, σαν προτελευταία ανάρτηση το ιστολόγιο παρουσιάζει σήμερα ευρήματα, που τεκμηριώνουν την ενόχληση από θορύβους των αιολικών, ακουστούς ή μη. Επιτέλους, στις 20/7/2023 βρέθηκε κόμμα που κατέθεσε πρόταση νόμου στη Βουλή, για να μη μπαίνουν αιολικά στα καμένα. Επόμενο βήμα είναι να βρεθεί κόμμα που θα καταθέσει πρόταση νόμου, για την προστασία των πολιτών απ' τους βιομηχανικούς θορύβους/υποήχους, δηλαδή την προστασία απ' τα αιολικά σκουπίδια.

 

Το ό,τι οι ανεμογ@@ήτριες εκπέμπουν υποήχους, (μη ακουστούς ήχους, που τους αντιλαμβανόμαστε ως πίεση αέρα), και μάλιστα σε απόσταση δεκάδων χιλιομέτρων, είναι γνωστό από παλιά και καλά τεκμηριωμένο. Το ίδιο καλά τεκμηριωμένο είναι πως το μήκος κύματος των υποήχων είναι τόσο μεγάλο, που δεν υπάρχει δυνατότητα ανάσχεσης με κατασκευή φραγμάτων, παρά μόνο πάχους δεκάδων μέτρων. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως η κατά περίσταση λαλίστατη ΕΛΕΤΕΑΝ, το λόμπι των αιολικών στην Ελλάδα, αποφεύγει οποιαδήποτε αναφορά στο συγκεκριμένο θέμα. Και προφανώς δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι δεν υφίσταται νομοθετικό πλαίσιο για την προστασία των ανθρώπων από υποήχους. Καθώς, αν υπήρχε νομοθετικό πλαίσιο, θα έπρεπε να το λαμβάνουν υπόψη τόσο οι (δήθεν) Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων όσο και, κυρίως, οι Αποφάσεις Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων, που αποτελούν πράξη της διοίκησης.