Η Ειρηνοφιλία γενικά είναι τα ηθικά δάκρυα της καπιταλιστικής απάτης.
Πίσω από αυτά τα ηθικά δάκρυα συγκαλύπτεται και αποκρύβεται τούτο το ουσιαστικό: «Καπιταλισμός» (ιδιαίτερα στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο) και «ειρήνη» είναι δύο έννοιες ριζικά αντίθετες και ασυμβίβαστες, όπως το νερό με τη φωτιά…
Η ειρήνη στον καπιταλισμό είναι διάλειμμα πολέμου…
Ο πόλεμος βρίσκεται στα οστά και στο μεδούλι του καπιταλισμού και αποτελεί τη δομική λειτουργία του ιμπεριαλισμού.
Ο ακρογωνιαίος λίθος αυτού του πολέμου είναι ο «ταξικός πόλεμος»: ο Πόλεμος του κεφαλαίου, του χρήματος και των μηχανισμών τους (κράτος, κυβερνητικό οικοδόμημα, κόμματα, κ.λπ) ΕΝΑΝΤΙΟΝ της εργασίας, των λαών, των κοινωνιών και των εθνών…
Το ιδεολόγημα της ειρηνοφιλίας είναι ένα «δημοκρατικό» τέχνασμα ΑΠΑΤΗΣ που στοχεύει στον ιδεολογικό και πολιτικό αφοπλισμό εκείνων που δέχονται την άγρια και ανηλεή πολεμική επίθεση, καθώς και τέχνασμα εξωραϊσμού, δικαιολόγησης και νομιμοποίησης των επιτιθεμένων: των ληστών και δημίων…
Με αυτό το δόλιο «δημοκρατικό» τέχνασμα της ειρηνοφιλίας εξισώνονται οι θύτες μα τα θύματα, η βαρβαρότητα και κτηνωδία του ιμπεριαλισμού με τις ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ και τις ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ των λαών κ.λπ…
Από αυτήν την ΑΠΑΤΗ της «δημοκρατικής» πονηράδας παράγονται και οι ύπουλες «θεωρίες» των «ίσων αποστάσεων»…
ΟΛΑ αυτά τα έχουμε αναλύσει διεξοδικά. Τα προτάσσουμε, σαν συνοπτική εισαγωγή, για να μιλήσουμε για την «αριστερή» ειρηνοφιλία των δεκανικιών του ιμπεριαλισμού και που εκφράζεται, σήμερα, από τον ΣΥΡΙΖΑ, σε παραληρηματικές μορφές.
Το «αριστερό» τέχνασμα της ειρηνοφιλίας εξαπατά πιο αποτελεσματικά, διότι καταδικάζει, γενικά και αφηρημένα τον πόλεμο, συχνά καταναλώνει και κούφιες αντιιμπεριαλιστικές κορώνες, αλλά ΠΟΛΙΤΙΚΑ εξωραΐζει τον ιμπεριαλισμό και τις στρατηγικές του, αποκρύπτοντας το ΟΥΣΙΩΔΕΣ: Τα ιμπεριαλιστικά αίτια και το χαρακτήρα του πολέμου, δηλαδή τη μήτρα του πολέμου.
Αναθεματίζεται ο πόλεμος με ηθικές κραυγές, αναθεματίζονται, πάλι γενικά και αφηρημένα, οι «μεγάλες δυνάμεις» για την «κακή διαχείριση» της κρίσης, αλλά ΠΟΤΕ το σύστημα που γεννάει τον πόλεμο και οδηγεί αναπότρεπτα σ’ αυτή τη «συμπεριφορά» των «μεγάλων δυνάμεων».
Ο ΣΥΡΙΖΑ αναθεματίζει τον πόλεμο και δικαιώνει τις ιμπεριαλιστικές στρατηγικές, απλώς ζητάει άλλες πιο «δημοκρατικές» πολεμικές διευθετήσεις: Δημοκοπεί και κερδοσκοπεί εκλογικά στην ΟΥΤΟΠΙΑ του «δημοκρατικού ιμπεριαλισμού» (δημοκρατία και ιμπεριαλισμός αυτοαναιρούνται. Και ακόμα: η νέα πλανητική τάξη σήμερα είναι ΦΑΣΙΣΜΟΣ).
ΟΛΗ η ομιλία του Τσίπρα στη συνεδρίαση της ΚΕ, το Σάββατο, αποτελεί ένα μαργαριτάρι ειρηνόφιλης ΑΠΟΔΟΧΗΣ της ιμπεριαλιστικής κακουργίας.
Μία μόνο παράγραφος είναι αρκετή:
«Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι τα ισχυρότερα κράτη του κόσμου δεν έχουν άλλο τρόπο να πιέσουν για τον εκδημοκρατισμό της Συρίας, εκτός από τους βομβαρδισμούς. Να αναλάβουμε λοιπόν διεθνείς πρωτοβουλίες για διεθνείς διασκέψεις για τη πολιτική επίλυση. Να γίνουμε γέφυρα ειρήνης ανάμεσα στους λαούς και όχι προγεφύρωμα πολεμικών επιχειρήσεων της στρατιωτικής μηχανής των ισχυρών».
Ανοικτά και καθαρά εδώ ο Τσίπρας αποδέχεται και δικαιώνει τον στρατηγικό στόχο της ιμπεριαλιστικής κακουργίας, καθώς και τα δόλια ιδεολογήματά του, αφού παρουσιάζει τους ιμπεριαλιστές σαν τις δυνάμεις «εκδημοκρατισμού» της Συρίας!!!
Ανοικτά και ξεδιάντροπα ο Τσίπρας αναγνωρίζει ότι οι διεθνείς δήμιοι είναι δυνάμεις «εκδημοκρατισμού» και ότι έχουν το δικαίωμα να επεμβαίνουν για να «εκδημοκρατίζουν» τα έθνη και τους λαούς τους «κακούς»!!!
Και ποιοι είναι αυτοί οι «κακοί» λαοί που χρειάζονται «εκδημοκρατισμό»; Είναι αυτοί που επαναστατούν, που αντιστέκονται και μάχονται εναντίον των ληστών και δημίων τους, οι λαοί που πολεμούν εναντίον του ΠΟΛΕΜΟΥ που τους έχει κηρύξει ο πλανητικός φασισμός.
Στο μόνο που διαφωνεί ο Τσίπρας είναι στα μέσα, στα πολεμικά μέσα: Θέλει πολιτικά πολεμικά μέσα και όχι στρατιωτικά…
Η στρουθοκάμηλος που κρύβει το κεφάλι της. Διότι τα στρατιωτικά μέσα είναι ο ΙΔΙΟΣ ο πολιτικός, ιμπεριαλιστικός πόλεμος, ο οποίος από την ίδια τη ΛΟΓΙΚΗ του καταλήγει σε «πόλεμο με άλλα μέσα»: Με στρατιωτικά μέσα…
Εδώ ο Τσίπρας εξαπατά πολλαπλά, διότι όλες αυτές οι προτάσεις περί «διεθνών πρωτοβουλιών», «διασκέψεων» και «επιλύσεων» είναι μέγιστη ΑΠΑΤΗ: Είναι «πρωτοβουλίες» των ίδιων ιμπεριαλιστικών κέντρων (και των ανδρεικέλων τους) με ένα και μόνο στόχο: Τη νομιμοποίηση τη ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας και κτηνωδίας (η ιστορία το διαλαλεί καθημερινά)…
Στον Τσίπρα και στο ΣΥΡΙΖΑ γενικά η ΑΠΑΤΗ της ειρηνοφιλίας (ιδιαίτερα της «αριστερής») απαστράπτει εκτυφλωτικά…
Υ.Γ. Αλήθεια ο «Ιός» γιατί έχει καταπιεί τη γλώσσα του;
Εδώ ο κόσμος καίγεται, η Συρία είναι το υπ’ αριθμόν ένα ΔΙΕΘΝΕΣ πρόβλημα σήμερα και ο «ιός» γράφει, μακροσκελέστατα κείμενα, περί ανέμων και υδάτων:
Για τις διαφημιστικές πινακίδες, ΕΔΩ
http://www.efsyn.gr/?p=102111
Ή για τον «αντιφασισμό στο εδώλιο», ΕΔΩ:
http://www.efsyn.gr/?cat=410
Ούτε ένα μικρό σχόλιο για την επερχόμενη ιμπεριαλιστική επίθεση κατά της Συρίας.
Η «επιστημονική» μέθοδος του προβοκάτορα: όταν έρχονται τα ζόρια να βόσκει σε χλοερά λιβάδια…
