Κλειώ Ιωάννου
Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ελλάδα και την Ευρώπη. Το φάντασμα του «ΟΧΙ».
Καμία επανάσταση δεν έγινε με δημοψήφισμα, ούτε θυμάμαι να ξεκινά με ένα δημοψήφισμα. Τι φοβάται και γιατί ωρύεται λοιπόν όλη η αφρόκρεμα της περίφημης ενωμένης ευρωπαϊκής δημοκρατίας, σαν να έρχεται το τέλος του «κόσμου»;
Γιατί τρέμουν από μια αγνή δημοκρατική και φιλελεύθερη θεσμική διαδικασία οι φανατικοί υπερασπιστές της δήθεν συμμετοχικής δημοκρατίας.
Γιατί επιτίθενται τόσο λυσσαλέα σε μια πρωτοβουλία που υπό άλλες συνθήκες ήταν πρόθυμοι να την πλασάρουν ως ένα ιδανικό δείγμα εκπροσώπησης της «κοινωνίας των πολιτών»;
Είναι που ακόμα και αυτή, η δημοκρατία τους, είναι αδύναμη να χωνέψει τις τεράστιες επιπτώσεις που σκόρπισε η κρίση τα τελευταία πέντε χρόνια σε όλες τις αδύναμες οικονομίες οι οποίες ακολούθησαν τις συνταγές της άγριας κοινωνικής εξόντωσης και της θυσίας των λαών στο βωμό των τραπεζών.
Είναι επειδή ακόμα και αυτό το μοντέλο δημοκρατίας δεν μπορεί να διοικήσει στην Ελλάδα, τους 3.904.000 που αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της φτώχειας ή τον κοινωνικό αποκλεισμό. Την πραγματικότητα των εκατομμύρια ανέργων με έναν στους 2 να είναι νέοι με πτυχία και μεταπτυχιακά. Τους 200.000 νέους που μετανάστευσαν για ένα καλύτερο μέλλον. Τις χιλιάδες αυτοκτονίες και την απόγνωση που κυριεύει τους συνταξιούχους, τα φτωχά νοικοκυριά ακόμα και τα μεσαία στρώματα.
Είναι, γιατί μαζί με την Ελλάδα στην ουρά για συσσίτια, τα ταμεία ανεργίας και τη εξευτελιστική μισθοδοσία στοιβάζονται εκατομμύρια ευρωπαίοι πολίτες, έτοιμοι να εκραγούν κόντρα στους εκπροσώπους των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της λιτότητας.
Το δημοψηφισματικό «ΟΧΙ», μπορεί να μην είναι εκείνο το επαναστατικό λάκτισμα ενός λαού προς μια άλλη κοινωνία. Ούτε η στιγμή που θα καθορίσει την εξέλιξη της ευρωπαϊκής ιστορίας. Είναι όμως, κάτω από αυτές τις συνθήκες, μια μικρή σπίθα αρκετά επικίνδυνη να ανάψει φωτιά στον κάμπο της Ευρωπαϊκής ηπείρου.
Το "ΟΧΙ" νικάει λοιπόν, ακριβώς γιατί έχει εκείνο το ηθικό πλεονέκτημα που κανένας ο οποίος ζει στην ζοφερή αυτή κοινωνική πραγματικότητα δεν θα μπορούσε να αρνηθεί. Την αναγκαία δημοκρατική συμμετοχή μιας κοινωνίας που βρίσκεται στο στόχαστρο αυτών των πολιτικών εδώ και πέντε χρόνια. Το ηρωικό ΌΧΙ των ανθρώπων του μόχθου και της βιοπάλης κόντρα σε αυτούς που τους καταδυνάστευαν χωρίς καν να τους απευθύνουν το λόγο, παρά μόνο κάθε τέσσερα χρόνια μέσω των βουλευτικών εκλογών.
Είναι απλά επειδή το "ΟΧΙ" εκπροσωπεί τη Δημοκρατία απέναντι στη δικτατορία των αγορών.
ΠΗΓΗ:
http://www.alfavita.gr/
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=9744
Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ελλάδα και την Ευρώπη. Το φάντασμα του «ΟΧΙ».
Καμία επανάσταση δεν έγινε με δημοψήφισμα, ούτε θυμάμαι να ξεκινά με ένα δημοψήφισμα. Τι φοβάται και γιατί ωρύεται λοιπόν όλη η αφρόκρεμα της περίφημης ενωμένης ευρωπαϊκής δημοκρατίας, σαν να έρχεται το τέλος του «κόσμου»;
Γιατί τρέμουν από μια αγνή δημοκρατική και φιλελεύθερη θεσμική διαδικασία οι φανατικοί υπερασπιστές της δήθεν συμμετοχικής δημοκρατίας.
Γιατί επιτίθενται τόσο λυσσαλέα σε μια πρωτοβουλία που υπό άλλες συνθήκες ήταν πρόθυμοι να την πλασάρουν ως ένα ιδανικό δείγμα εκπροσώπησης της «κοινωνίας των πολιτών»;
Είναι που ακόμα και αυτή, η δημοκρατία τους, είναι αδύναμη να χωνέψει τις τεράστιες επιπτώσεις που σκόρπισε η κρίση τα τελευταία πέντε χρόνια σε όλες τις αδύναμες οικονομίες οι οποίες ακολούθησαν τις συνταγές της άγριας κοινωνικής εξόντωσης και της θυσίας των λαών στο βωμό των τραπεζών.
Είναι επειδή ακόμα και αυτό το μοντέλο δημοκρατίας δεν μπορεί να διοικήσει στην Ελλάδα, τους 3.904.000 που αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της φτώχειας ή τον κοινωνικό αποκλεισμό. Την πραγματικότητα των εκατομμύρια ανέργων με έναν στους 2 να είναι νέοι με πτυχία και μεταπτυχιακά. Τους 200.000 νέους που μετανάστευσαν για ένα καλύτερο μέλλον. Τις χιλιάδες αυτοκτονίες και την απόγνωση που κυριεύει τους συνταξιούχους, τα φτωχά νοικοκυριά ακόμα και τα μεσαία στρώματα.
Είναι, γιατί μαζί με την Ελλάδα στην ουρά για συσσίτια, τα ταμεία ανεργίας και τη εξευτελιστική μισθοδοσία στοιβάζονται εκατομμύρια ευρωπαίοι πολίτες, έτοιμοι να εκραγούν κόντρα στους εκπροσώπους των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της λιτότητας.
Το δημοψηφισματικό «ΟΧΙ», μπορεί να μην είναι εκείνο το επαναστατικό λάκτισμα ενός λαού προς μια άλλη κοινωνία. Ούτε η στιγμή που θα καθορίσει την εξέλιξη της ευρωπαϊκής ιστορίας. Είναι όμως, κάτω από αυτές τις συνθήκες, μια μικρή σπίθα αρκετά επικίνδυνη να ανάψει φωτιά στον κάμπο της Ευρωπαϊκής ηπείρου.
Το "ΟΧΙ" νικάει λοιπόν, ακριβώς γιατί έχει εκείνο το ηθικό πλεονέκτημα που κανένας ο οποίος ζει στην ζοφερή αυτή κοινωνική πραγματικότητα δεν θα μπορούσε να αρνηθεί. Την αναγκαία δημοκρατική συμμετοχή μιας κοινωνίας που βρίσκεται στο στόχαστρο αυτών των πολιτικών εδώ και πέντε χρόνια. Το ηρωικό ΌΧΙ των ανθρώπων του μόχθου και της βιοπάλης κόντρα σε αυτούς που τους καταδυνάστευαν χωρίς καν να τους απευθύνουν το λόγο, παρά μόνο κάθε τέσσερα χρόνια μέσω των βουλευτικών εκλογών.
Είναι απλά επειδή το "ΟΧΙ" εκπροσωπεί τη Δημοκρατία απέναντι στη δικτατορία των αγορών.
ΠΗΓΗ:
http://www.alfavita.gr/
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=9744
