ΣΤΑΘΗΣ
Πάει ο Τσίπρας στη Θεσσαλονίκη και, στην ουσία, δίνει το «χρίσμα» για τις επόμενες δημοτικές εκλογές στον κ. Μπουτάρη. Δημοτική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ στην άλλοτε συμβασιλεύουσα και τη νυν συμπρωτεύουσα, δεν υπάρχει; Το ίδιο το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ στα άνω σαντζάκια των νέων χωρών επίσης δεν υπάρχει;
Πότε συνεδρίασαν τα «όργανα» και τι άσμα έπαιξαν, ώστε να ανακηρυχθεί ο κ. Μπουτάρης «δίκαιο που έγινε πράξη»;
Εν τέλει,
πολλά πράγματα απ’ όσα συμβαίνουν στην πολιτική σκηνή δεν μας κάνουν
πλέον την εντύπωση που θα μας έκαναν παλιότερα. Σκαστά ψέματα
χωνεύονται. Εξόφθαλμες προβοκάτσιες εκλαμβάνονται ως συνήθης πολιτική
συμπεριφορά. Όλες οι λέξεις έχουν αποκτήσει τη μαϊμού τους.
Είναι πλέον παράξενο (που παράξενο δεν είναι) το γεγονός ότι σε ελάχιστα πράγματα δίνουμε πια σημασία απ’ όσα άλλοτε θα μας προβλημάτιζαν.
Έχω πια την εντύπωση ότι αν ο Τσίπρας (ή ο Κούλης) ξανακόψει τις συντάξεις και μετά το αναμενόμενο κόψιμο, θα βρουν τον τρόπο οι μαϊμούδες των λέξεων να το δικαιολογήσουν κι αυτό.
Γκαραγκού όπως λένε οι ουρακοτάγκοι την παρακμή και αβργκζ όπως λένε οι χιμπαντζήδες την απελπισία…
