Ο ελληνικός ψευτο-δικομματισμός έφθασε στα όριά του : Προς μια άμεση και οικονομική δημοκρατία

 

ΑΝΑΛΥΣΗ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

 του  

Τάκη Φωτόπουλου

 

Η Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε)¹ έχει σχεδιάσει από καιρό και ήδη έχει επιβάλει την εδραίωση της ένταξης της Ελλάδας ανάμεσα στους ευρωπαϊκούς δορυφόρους, στη Νέα Διεθνή Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Αυτό σημαίνει ότι από τη στιγμή που εδραιώθηκε αυτή η δορυφοροποίηση, αμέσως μετά τον Β’ ΠΠ και τον συνακόλουθο Εμφύλιο στην Ελλάδα—η Αμερικανική πρεσβεία, παρέλαβε από τους Βρετανούς τον πολιτικό έλεγχο της Ελλάδος, ο οποίος συνόδευε και συμπλήρωνε τον οικονομικό.

 

Αυτό σήμαινε, μεταξύ άλλων, και τον εξαμερικανισμό της χώρας όχι μόνο στο πολιτικοστρατιωτικό επίπεδο, με τον υποβιβασμό και τελική έξωση του βασιλικού θεσμού—που, δυνητικά, θα μπορούσε να παίξει ρόλο μη ελεγχόμενο από την αμερικανική ελίτ—αλλά, κυρίως, με τη συντριβή του μεγαλειώδους φοιτητικού κινήματος της δεκαετίας του ’60. Ήταν μάλιστα αυτό το ανεπανάληπτο κίνημα, το οποίο είχε ξεσηκώσει τον λαό σε μεγαλειώδεις, σαφώς αντικαθεστωτικές, διαδηλώσεις, μόλις 20 χρόνια μετά τη συντριβή του λαϊκού κινήματος για πολιτικό και οικονομικό αυτο-καθορισμό, που εξανάγκασε την ντόπια πολιτικο-οικονομική ελίτ και τους ξένους (κυρίως αμερικανούς) «προστάτες» της να επιβάλουν στρατιωτική δικτατορία, υπό την άμεση κηδεμονία τους, σε μια ευρωπαϊκή χώρα–όπως συνήθιζαν να κάνουν μέχρι τότε μόνο στις λατινοαμερικανικές χώρες. Στο μεταξύ, η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ/ΕΕ σήμαινε και την πλήρη οικονομική εξάρτηση της Ελλάδας από την Υ/Ε (αμερικανική και ευρωπαϊκή). Και φυσικά η πολιτικο-οικονομική αυτή εξάρτηση συμπληρωνόταν από την απόλυτη πολιτιστική εξάρτηση, με τη χολιγουντιανή κυρίως «κουλτούρα» να γίνεται πια κυρίαρχη!

H άκρως επικίνδυνη άνοδος της Δεξιάς, η απομείωση της συνολικής Αριστεράς και ο αντιδραστικός ρόλος της «φαντασιακής κοινωνικής θέσης»

Του

 

Ηλία Παπαναστασίου

 

Τα απρόσμενα για τους περισσότερους εκλογικά αποτελέσματα θα αποτελέσουν ορόσημο εκλογικών, πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων για την χώρα και τον ελληνικό λαό. Αρνητικών και εξαιρετικά δυσάρεστων εξελίξεων, εννοείται.

 

Η άνοδος της Νέας Δημοκρατίας – όντας Κυβέρνηση (!) – έστω και κατά 0,95%, μετά από μια τετραετή περίοδο απευθείας αναθέσεων (10 δις), 35.000 νεκρών από την πανδημία, απίστευτης ακρίβειας στα είδη πλατιάς κατανάλωσης και στο ηλεκτρικό ρεύμα, επιβάρυνσης του Δημόσιου Χρέους κατά 50 δις, φθάνοντας το απίστευτο ποσό των 400 δις και πλησιάζοντας σε ποσοστό το 200% του ΑΕΠ αλλά και επιδείνωσης των ελλειμμάτων σε όλα τα επίπεδα, με αύξηση των εισαγωγών και επιδείνωση των οικονομικών δεικτών. Εάν προσθέσουμε και το σκάνδαλο των υποκλοπών μέσω των οποίων παρακολουθείτο όλη η Ελλάδα και ο πολιτικός Κόσμος για να μπορεί να έχει δυνατότητες εκβιασμών το κυβερνητικό επιτελείο, τότε ανακύπτει ένα ερώτημα, απλό και θεμελιακό «Πώς είναι δυνατόν μετά από όλα αυτά να ψηφίζει μια παρόμοια κυβέρνηση ο ελληνικός λαός» ;

ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΡΙΝΟΚΕΡΟΙ* ;

 

Του Γ. Σιώζου

 

  Όταν ο Ελληνικός λαός, στις 5 Ιουνίου του 2015 βρίσκονταν στο στόμα του Θηρίου και μέσω του Δημοψηφίσματος του είπε άντε γα@@σου, η πολιτική του ηγεσία συντάχτηκε με το Θηρίο, αρχίζοντας να του μοιάζει.

 

          Στις εκλογές στις 20 Σεπτεμβρίου του 2015, ο λαός Θωπεύοντας το Θηρίο, ήλπιζε πως μπορεί να το εξευμενίσει.

          Αυτοί όμως που του είχαν υποσχεθεί ανθρώπινη και Εθνική αξιοπρέπεια, κατέβαλλαν άοκνες προσπάθειες για να τον μεταλλάξουν σε ένα πλήθος Ρινόκερων.

 

          Στο διάστημα της Κυβερνητικής Θητείας του ΣΥΡΙΖΑ, η μετάλλαξη της κοινωνίας σε Ρινόκερους, είχε πλήρως επιτευχτεί.

 

          Απολύτως φυσιολογικό ήταν το 2019 να αναλάβει την εξουσία ο Μητσοτάκης, διακηρύσσοντας και πείθοντας έναν ολόκληρο λαό, ότι κανονικότητα είναι το να είσαι Ρινόκερος και μάλιστα, ότι αυτό συνιστά Αριστεία.

Οταν μιλούν οι πρέσβεις...

 

Οι πρέσβεις μίλησαν. Και είναι αποκαλυπτικοί. Οχι τόσο για το παρελθόν, όσο για το παρόν και το μέλλον. Αναφερόμαστε στις μαρτυρίες Αμερικανών πρέσβεων που πέρασαν από την Αθήνα τα τελευταία 80 χρόνια και καταγράφονται στο βιβλίο ενός διπλωμάτη των ΗΠΑ (αποσπάσματα δημοσιεύτηκαν στα ΝΕΑ).

* * *

Ο Τζ. Πάιατ, που θήτευσε σε όλη σχεδόν τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, «στάζει μέλι» για εκείνη την περίοδο (πριν ήταν πρέσβης των ΗΠΑ στο Κίεβο). Η αποστολή του - όπως την περιγράφει - ήταν να πάει ένα βήμα πιο πέρα την ελληνοαμερικανική στρατιωτική συνεργασία και να «επιστρέψουν» οι ΗΠΑ στον ανταγωνισμό με τη Ρωσία και την Κίνα στην περιοχή της Β. Ελλάδας.

Και τώρα τι κάνουμε;

 

Φωτογραφία, Κωνσταντίνος Ζήλος

 

Για ένα ενιαίο μέτωπο υπεράσπισης των κοινωνικών, δημοκρατικών και εθνικών δικαιωμάτων του ελληνικού λαού

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Πολλά μπορεί κανείς να γράψει για το εκλογικό αποτέλεσμα της 21ης Μαΐου, αποτέλεσμα της σύγκλισης βαθιών «αντικειμενικών» τάσεων (οικονομικών, κοινωνικών, δημογραφικών, γεωπολιτικών) και της πολιτικής της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και των υπολοίπων πολιτικών δυνάμεων («υποκειμενικός παράγοντας»).

Το εκλογικό αποτέλεσμα της 21ης Μαΐου άφησε την Ελλάδα χωρίς αντιπολίτευση, αυτοκίνητο χωρίς φρένο.

Το αποτέλεσμα συνιστά εκ των πραγμάτων, αν όχι επιδοκιμασία, πάντως άφεση αμαρτιών για τα μεγάλα σκάνδαλα της κυβέρνησης, γεγονός που οδηγεί σε ηθική κατάπτωση της χώρας. Χωρίς αξιοπρέπεια είναι αδύνατο σε έναν κοινωνικό ή εθνικό σχηματισμό να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Αποσυντίθεται.

Το αποτέλεσμα αφήνει τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα, τους ανθρώπους που απειλείται η πρώτη τους κατοικία, αυτούς που δεν μπορούν να απευθυνθούν στην ιδιωτική περίθαλψη ανυπεράσπιστους στο έλεος των αρπακτικών.

Κι αυτό τη στιγμή που έρχεται πιθανότατα ένα καινούριο οικονομικό τσουνάμι απέξω και μας ζητάνε κρίσιμες παραχωρήσεις κυριαρχίας στο Αιγαίο.

Τι πρέπει να γίνει;

Προς μια Νέα Διεθνή Τάξη αυτόνομων λαών

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΜΕΚΕΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2023¹

Προς μια Νέα Διεθνή Τάξη αυτόνομων λαών

 

Ο Ελληνικός λαός καλείται για άλλη μια φορά (τώρα πια που… «εκπολιτιστήκαμε», τακτικά, ανά τετραετία) να εκλέξει την κυβέρνησή του για την επομένη τετραετία, όπως κάνουν όλοι οι «πολιτισμένοι» λαοί της Δύσης.

Όμως αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι έτσι δίνεται η ευκαιρία στον «λαό» για τη δημιουργία συνθηκών σημαντικής κοινωνικής, ή έστω πολιτικής, αλλαγής. Οι βασικές συνθήκες που καθορίζουν την οικονομική, πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική διαδικασία δεν πρόκειται βέβαια να αλλάξουν, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα των εκλογών. Και αυτό διότι οι συνθήκες αυτές έχουν ήδη ενσωματωθεί στο οικονομικό και πολιτικό/πολιτιστικό γίγνεσθαι μέσα από την ενσωμάτωση της χώρας στην ΕΕ, το ΝΑΤΟ² κλπ.

Ακόμη δηλαδή και αν εκλέγονταν στην κυβέρνηση κόμματα που ισχυρίζονται ότι δεν έχουν σκοπό απλώς τη διαχείριση της χώρας με βάση τις εντολές της Υπερεθνικής Ελίτ, είναι τέτοιες οι δομές εξάρτησης οι οποίες δημιουργήθηκαν μεταπολεμικά, που είναι ελάχιστοι αν όχι μηδαμινοί οι «βαθμοί ελευθερίας» με βάση τους οποίους θα κινείται η νέα κυβέρνηση, όποιο κόμμα και αν νικήσει από τα υπάρχοντα, ακόμη και το ΚΚΕ. Εκτός βέβαια εάν την επόμενη μέρα της εκλογής του αποχωρούσε από όλους τους θεσμούς της εξάρτησης, δηλαδή τους θεσμούς που ενέταξαν τη χώρα στη Νέα Διεθνή Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης (ΝΔΤ)!

Οι εκλογές επομένως γίνονται απλά για να δημιουργείται η ψευδαίσθηση στον λαό ότι αυτός κυβερνά, εφόσον:

Nα θυμάσαι πριν ψηφίσεις

 

 
 Του

 

 Ηλία

Παπαναστασίου

 

 

- Την ακρίβεια των τροφίμων που θα ανέβει ακόμη περισσότερο μετά τις εκλογές! - Τους πλειστηριασμούς που θα ξεπεράσουν τους 120.000 φέτος! - Την ακρίβεια του ηλεκτρικού ρεύματος που και αυτή θα ανέβει! - Την ακρίβεια της βενζίνης και του πετρελαίου θέρμανσης για να ευνοείται το καρτέλ των πετρελαιάδων βιομηχάνων της χώρας! - Την ιδιωτικοποίηση του νερού που είναι έτοιμη να προχωρήσει μετά τις εκλογές! - Τις παρακολουθήσεις που μετέτρεψαν την Ελλάδα σε μια χώρα χαφιέδων! - Την αναγόρευση της Δικαστικής Εξουσίας σε κριτή της νομιμότητας των κομμάτων! - Τις απευθείας αναθέσεις των 10 δις ευρώ! - Τα 400 δις του Δημόσιου χρέους! - Την αύξηση του ελλείμματος και την αύξηση του Δημόσιου χρέους κατά 50 δις! - Την μετατροπή της Ελλάδας σε μόνιμο εισαγωγέα ξένων προϊόντων και την κατάργηση της ελληνικής παραγωγής! - Την μετατροπή της Ελλάδας από παραγωγό σε εισαγωγέα-καταναλωτή! - Την κατάταξη στην θέση 107 παγκοσμίως όσον αφορά την ελευθερία του Τύπου!

Basta

 

Του Δημήτρη Μπελαντή

 

Υπάρχει στην πολιτική ένα πράγμα που πρέπει να πεις basta, μην μας δουλεύετε τόσο χοντρά ρε παιδιά, δεν είμαστε ακριβώς χτεσινοί. 

Διαβάζω αναρτήσεις και άρθρα στελεχών ή υποψηφίων της Υπαρκτής Αριστεράς που, μεταξύ άλλων, μας προτείνουν να κάνουμε μια Ρήξη με την συνθήκη της Λύπης/ Ήττας και του 2015 και να μπούμε στο κλίμα της Χαράς και της αναμονής του Νέου. 

Το βλέπω ιδίως σε στελέχη του ΜΕΡΑ25-Συμμαχία για την Ρήξη, και ιδίως στην - αναψοκοκκινισμένη από ενθουσιασμό - πτέρυγα της ΛΑΕ-ΑΑ. Τέρμα με την λύπη σύντροφοι, μας λένε, μπείτε στην χαρά ενόψει του Τώρα, Πρώτη Φορά η Ρήξη. "Τέρμα η στενοχώρια", που έγραφε  στον τίτλο ένα παλαιό  αμερικάνικο εγχειρίδιο λαϊκής ψυχολογίας στα 80s (νομίζω, κάποιου Carnegie).     

Κοιτάξτε, είναι απλό. Δεν αισθανόμαστε ιδιαίτερα λυπημένοι, αν λάβει κανείς υπ'όψιν του τα χάλια όλης της Υπαρκτής Αριστεράς και την κατάσταση της κοινωνίας. 

Δεν είμαστε, όμως, και χαζοχαρούμενοι!!! 

Δ. Σαββόπουλος.Τέχνη και Εξουσία είναι δύο καταστάσεις ασυμφιλίωτα εχθρικές.

  

Με αφορμή τις πρόσφατες δηλώσεις του Δ. Σαββόπουλου αναδημοσιεύουμε αποσπάσματα από παλαιό άρθρο του αείμνηστου Θύμιου Παπανικολάου, δημοσιευμένο το 2017.
 

Τέχνη και Εξουσία είναι δύο καταστάσεις ασυμφιλίωτα εχθρικές. Η Τέχνη μπορεί να υπάρξει και να αναπτυχθεί μόνο ως λειτουργία αμφισβήτησης της εξουσίας, ως λειτουργία ασυμβίβαστη με τις καθεστωτικές επιταγές, με την καθεστωτική παρακμή και με κάθε μορφή κοινωνικής αποσύνθεσης και πνευματικής καθίζησης…
Η Τέχνη σήμερα έχει ανάγκη από μια ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ αγωνιστική και ανατρεπτική. Μόνο η συνείδηση της ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ της καπιταλιστικής σήψης και παρακμής μπορεί να δώσει ξανά ζωή και προοπτική στην καλλιτεχνική δημιουργία, στην Τέχνη και στη Σκέψη…

Ο Ερντογάν δεν είναι, ούτε Μητσοτάκης, ούτε Τσίπρας, ούτε Ανδρουλάκης...

 

Της Ιωάννας Υψηλάντη

 

Εμφανίστηκαν και τα πρώτα ψηφοδέλτια
του β΄ γύρου των Τουρκικών εκλογών...

 

Θέλει, διακαώς, να μάθει τον ψυχισμό των Τούρκων, ο Ευαγγελάτος.
Δεν μπορεί να καταλάβει πώς γίνεται, μετά από σεισμό με 50.000 νεκρούς, μετά από έναν πληθωρισμό 80%, μετά από αποκλεισμούς σε μαχητικά, μετά από πολεμική της Δύσης, ο λαός του τον ψηφίζει.

Αν μπορώ να συμβάλω στον προβληματισμό του, να αναφέρω μόνο ένα στοιχείο, που διαπνέει τον ψυχισμό των Τούρκων: Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ..

 

 

Ετσι μεγαλώνουν οι Τούρκοι, Περήφανοι για την πατρίδα τους, περήφανοι για την θρησκεία τους, περήφανοι, για την ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική του αρχηγού τους, που μπορεί και κρατάει δύο καρπούζια σε μία μασχάλη.

Η Δύση και ο «εφτάψυχος» Ερντογάν – Μεγαλώνει η απόσταση μεταξύ Άγκυρας και Ουάσιγκτον

 

Του Δημήτρη Μηλάκα

Το αποτέλεσμα  των χθεσινών εκλογών στην Τουρκία αποδεικνύει την αξιοθαύμαστη αντοχή του Ταγίπ Ερνταγάν ο οποίος παρά την οικονομική κρίση (ακρίβεια) και το πολιτικό κόστος που κατέβαλε μετά τους τρομακτικούς σεισμούς συγκέντρωσε  το 50% (παρά κάτι) των ψήφων.

Το βάθος της πολιτικής επιρροής του Ερντογάν θα αποτυπωθεί και στη νέα τουρκική εθνοσυνέλευση καθώς το κόμματο (ΑΚΡ) σάρωσε και στις βουλευτικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν χθες παράλληλα με τις προεδρικές.

Το εκλογικό αποτέλεσμα δεν ήταν έκπληξη  για όσους έχουν αίσθηση της τρέχουσας πολιτικής πραγματικότητας της Τουρκίας και δεν την διαμορφώνουν από τις «αναλύσεις»  των μεγάλων δυτικών media που απλώς διατυπώνουν ευχές και ευσεβείς πόθους για την κατάρρευση του συστήματος εξουσίας που έχει οικοδομήσει ο Ερντογάν.

Γερμανικές αποζημιώσεις: Ο Α.Σκέρτσος να κρατήσει τις αντεθνικές θέσεις του για τον εαυτό του – Η χώρα δεν είναι τσιφλίκι τους!

 

Ο Α. Σκέρτσος «χάρισε» τις γερμανικές αποζημιώσεις, άλλα βλέποντας τον εθνομηδενισμό της κυβέρνησης Μητσοτάκη, δεν μας προξενεί καμία εντύπωση

 

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης

 

Άκης Σκέρτσος. Για ποιο λόγο δείχνουν να πέφτουν από τα σύννεφα κάποιοι, για τις άθλιες δηλώσεις του Άκη Σκέρτσου που διέγραψε μονοκοντυλιά τις γερμανικές αποζημιώσεις και δήλωσε πως «αυτά τα θέματα ανήκουν στο παρελθόν και εμείς κοιτάμε το… μέλλον»; Περίμεναν κάτι καλύτερο από το δεξί χέρι του πρωθυπουργού ή ντε και καλά πρέπει να βαλθούμε όλοι να παριστάνουμε τους έκπληκτους;

Αν τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχεις παρακολουθήσει τα δείγματα γραφής της κυβέρνησης Μητσοτάκη, όχι μόνο δεν σου κάνει εντύπωση το δημόσιο ξεπούλημα των εθνικών θέσεων που έκανε ο Σκέρτσος, άλλα απορείς πώς κρατήθηκε τόσο καιρό χωρίς να το εκδηλώσει.

Τώρα ξαφνικά μάθαμε πως το περιβάλλον του πρωθυπουργού απαρτίζεται από στυγνούς, αδίστακτους, απάτριδες τεχνοκράτες που δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να προδώσουν κάθε ιερό και όσιο;

Εδώ προσβάλλουν συνεχώς τη μνήμη των νεκρών από τα Τέμπη που σκοτώθηκαν – μόλις – πριν δυόμιση μήνες με δική τους πολιτική ευθύνη, θα τους καίγεται καρφί για τα εγκλήματα των ναζί που συνέβησαν πριν 80 χρόνια; Έχουν κανένα τόπο τέτοιες ευαισθησίες στη νεοταξική τους νοοτροπία;

Το ψηφοδέλτιο Επικρατείας του καθεστώτος…

Το editorial του Δρόμου της Αριστεράς που κυκλοφορεί

 

Σε ένα υποθετικό ψηφοδέλτιο Επικρατείας του καθεστώτος, ποιοι φαντάζεστε ότι θα επιλέγονταν; Πρόκειται για 15 θέσεις που πρέπει να καλύψουν πρόσωπα με δυνατό συμβολισμό, που να αντιπροσωπεύουν ισχυρές «αξίες», που να αντανακλούν τα βαθύτερα συμφέροντα του καθεστώτος (κι όχι της χώρας ή της κοινωνίας – αυτά είναι διαφορετικά πράγματα). Πρόσωπα λοιπόν του βαθιού συστήματος, πρόσωπα που να «λένε» και να εκφράζουν πολύ περισσότερα πράγματα από τους απλούς εκτελεστικούς βραχίονες του συστήματος, δηλαδή τα κόμματα – τα οποία έχουν υποβαθμιστεί και ούτε πολιτική παράγουν (μόνο μικροπολιτική), ούτε διαχέουν αξίες, οράματα, νοήματα.

Τα τελευταία (αξίες, οράματα, νοήματα) δεν χρειάζονται πλέον, είναι παλιά υπόθεση. Ή, όπως λένε, ανήκουν στη σφαίρα των «μεγάλων αφηγήσεων» που πλανεύουν και ανήκουν στο παρελθόν. Σήμερα, στην ψηφιακή εξέλιξη της παγκοσμιοποίησης, του νεοφιλελευθερισμού και της αποδόμησης, πρέπει να καταργηθεί κάθε όριο, κάθε βαθύτερη υπόσταση ανθρώπων και κοινωνιών, εθνών και χωρών, ώστε να προχωρήσει πιο απρόσκοπτα ο οδοστρωτήρας του σύγχρονου καπιταλισμού – και δη στη Δυτική μορφή του, όπως τον θέλουν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η Ε.Ε., το ΔΝΤ, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, το ίδρυμα Σόρος, η λέσχη Μπίλντεμπεργκ και κάθε φασιστική παραφυάδα που τρέφεται από αυτά.

Είναι Δημοκρατικές οι εκλογές με απόλυτα ελεγχόμενη Τηλεόραση και μαζικό εκμαυλισμό συνειδήσεων ;

Του

Ηλία Παπαναστασίου

  

Παρακολουθώντας τα Μέσα Ενημέρωσης στη χώρα μας και ειδικότερα την τηλεόραση όταν αναφέρονται στα τρέχοντα γεγονότα – ενημερωτικές εκπομπές, ειδησεογραφικά δελτία, εκπομπές πολιτικής και εκλογικής ανάλυσης – παρατηρούμε πως εκτός από τα δελτία ειδήσεων, όλα τα υπόλοιπα «πολιτικά» προγράμματα αναφέρονται με έναν συγκεκριμένο τρόπο και με μια συγκεκριμένη άποψη ή κοσμοαντίληψη σε όλα τα θέματα. Ταυτόχρονα, «κάτι» ανάλογο συμβαίνει και με τα δελτία ειδήσεων. Τι ακριβώς; Και τα μεν και τα δε –πολιτικά/ενημερωτικά προγράμματα, δελτία ειδήσεων– διακατέχονται από τον ίδιο τρόπο σκέψης, ανάλυσης και παρουσίασης, είναι του «ιδίου φυράματος» πολιτικής και ιδεολογικής σήμανσης. Αφορούν τις ίδιες επαναλαμβανόμενες απόψεις και αντιλήψεις συν όλα τα ιδεολογήματα της φιλελεύθερης/νεοφιλελεύθερης αντίληψης περί ανταγωνιστικότητας και ελληνικής οικονομίας αλλά και εξωτερικής πολιτικής,  στηριγμένης στον έξαλλο και νοσηρό αντιρωσισμό, στον ψυχοπαθολογικού τύπου «αμερικανισμό» και στον ιδεολογικό μεταπρατισμό.

 

Όταν λέμε «ιδεολογικό μεταπρατισμό» απλά αναφερόμαστε σε μια χώρα που ουσιαστικά δεν παράγει αλλά μόνο εισάγει λειτουργώντας σαν μεταπράτης, μεταπωλητής και μεσάζων άλλων προϊόντων, παραγόμενων στο εξωτερικό. Με άλλα λόγια, μια παρόμοια χώρα όπως η Ελλάδα λειτουργεί σαν εισαγωγέας και έμπορος προϊόντων άλλων χωρών και όχι σαν παρασκευαστής δικών του προϊόντων και φυσικά το ίδιο αφορά και τις ιδέες, τρόπο ζωής και πολιτισμό. Ένας μεταπρατισμός που αντανακλάται σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας και ειδικότερα της τηλεοπτικής. Κατεξοχήν στις πρωινές και μεσημεριανές εκπομπές –«πρωινάδικα» και μεσημεριανάδικα»– κυριαρχεί ατόφια η νεοελληνική κακογουστιά με όλες τις εισαγόμενες «αμερικανιές» της γλώσσας, της προπαγάνδας και της αμερικάνικης ηλιθιότητας «επί το ελληνικότερον».

Το φοβερό τίμημα και οι ύπουλοι υπηρέτες της εξάρτησης

Η ουκρανική διαμάχη, ένα αποφασιστικό κριτήριο για το τι μπορούν και θέλουν να κάνουν οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας για την Ελλάδα

 

 

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

«Δεν είναι εύκολο να βγει κανείς και να πει, όπως έκανε ο πρόεδρος Βούτσιτς, όπως είπα και εγώ, ότι σεβόμαστε την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας στη στεριά, τη θάλασσα και στον αέρα. Τι σημαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει ευθεία αντιπαράθεση με την Τουρκία. Είμαστε αλληλέγγυοι με την Ελλάδα, αλλά για αυτό πιστεύουμε ότι θα ήταν σωστό αν εμείς σεβόμαστε την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας τότε και οι αποφάσεις της να ευθυγραμμίζονται με αυτή τη θέση».

Ίβιτσα Ντάτσιτς, αναπληρωτής πρωθυπουργός της Σερβίας, σχολιάζοντας την απόφαση Μητσοτάκη-Δένδια για το Κόσοβο.

Θα επιχειρήσουμε σε αυτό το άρθρο να δείξουμε γιατί η στάση των ελληνικών πολιτικών δυνάμεων ως προς την ουκρανική διαμάχη, το σπουδαιότερο παγκόσμιο ζήτημα των καιρών μας, αλλά και τις σχέσεις μας με τη Ρωσία και τους άλλους εναλλακτικούς πυλώνες του διεθνούς συστήματος, είναι ένα αποφασιστικό κριτήριο για το τι μπορούν και θέλουν να κάνουν για την Ελλάδα, αλλά και για την γενικότερη αξία και ποιότητα αυτών των πολιτικών δυνάμεων.

«Να στείλετε το λογαριασμό στον Πούτιν» είπε, αναφερόμενος στην ακρίβεια, ο Άδωνις Γεωργιάδης, το κατ’ εξοχήν σύμβολο του σημερινού «ελληνικού πολιτισμού».

Μόνο που οι πολίτες της Ουγγαρίας, της Σερβίας και της Τουρκίας δεν χρειάζεται να στείλουν κανένα λογαριασμό σε κανένα, τουλάχιστο για το ενεργειακό τμήμα της ακρίβειας. Χωρίς να τα ‘χουν σπάσει με τη Δύση, παρά ακολουθώντας μιαν όχι αντιδυτική, αλλά πιο ανεξάρτητη και πιο αξιοπρεπή πολιτική από τη δουλοπρεπή που ακολουθεί η δική μας χώρα, κατάφεραν η Βουδαπέστη, το Βελιγράδι και η Άγκυρα να παίρνουν σχεδόν τζάμπα το φυσικό αέριο που χρειάζονται από τη Ρωσία.

Στον Πούτιν πρέπει τώρα να στείλουμε το λογαριασμό ή μήπως στον Άδωνι, τον Δένδια και τον Κυριάκο;

📌 Γαλλία 8 Μαίου 2023

Της Μαρίας Δεναξά

 

 

 

📌 Γαλλία 8 Μαίου 2023

🔴 Επέτειος της Ημέρας της Νίκης, η οποία σήμανε το τέλος  του Β’ παγκοσμίου πολέμου στην Ευρώπη και νίκη επί του εθνικοσοσιαλισμού. 

🔴 Για την τόσο συμβολική ημέρα, οι γάλλοι πολίτες δεν προσκλήθηκαν στη λεωφόρο των Ηλυσίων Πεδίων, όπως μέχρι το πρόσφατο παρελθόν. 

Ηταν αποκλεισμένοι, ανεπιθύμητοι. 

🔴 Οι αρχές από νωρίς άδειασαν (video) https://twitter.com/BFMTV/status/1655498020689936385?s=20 τη διάσημη λεωφόρο των Ηλυσίων Πεδίων  για να περάσει με ασφάλεια η αυτοκινητοπομπή που μετέφερε τον Εμμανουέλ Μακρόν, στην Αψίδα του Θριάμβου όπου βρίσκεται και το μνημείο του Αγνώστου στρατιώτη, ενώ απαγόρευσαν οποιαδήποτε διαδήλωση γύρω από την περίμετρο που θα βρισκόταν ο γάλλος πρόεδρος, ο οποίος φορούσε αλεξίσφαιρο γιλέκο (φωτό) και πλέον όσο περνάει ο καιρός μοιάζει περισσότερο με απεχθή κι απομονωμένο μονάρχη, παρά με πρόεδρο της άλλοτε πανίσχυρης και αξιοσέβαστης γαλλικής δημοκρατίας. 

"Πόρισμα" για τα Τέμπη: διάτρητο και παράβαση καθήκοντος(;) της Επιτροπής "ακαταδίωκτων" Εμπειρογνωμόνων!

 

"Πηγή: greeklignite.blogspot.gr",

 

Στις 28/3 και μάλλον διόλου συμπτωματικά ανακοινώθηκε πως οι εκλογές θα γίνουν μια εβδομάδα μετά τις αντίστοιχες στην Τουρκία, στις 21/5. Μεσολάβησαν οι πολιτικά "νεκρές" ημέρες του Πάσχα και στις 18/4, Τρίτη του Πάσχα, έσκασε η "καταγγελία για βιασμό το 2020" από Ευρωβο(υ)λευτή του Σύριζα. Αφού τα Μέσα Προπαγάνδας σήκωσαν τον απαραίτητο κουρνιαχτό, τσαλαπατώντας κάθε υποψία περί "τεκμηρίου αθωότητας", στις 20/4 έδωσαν στη δημοσιότητα το "Πόρισμα Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων" για τα Τέμπη. Μιας Επιτροπής που είχαν φροντίσει να την καταστήσουν "ακαταδίωκτη", ακριβώς όπως "ακαταδίωκτη" είχαν καταστήσει Επιτροπή Λοιμωξιολόγων και τραπεζικά στελέχη, κάθε ομάδα που ο ρόλος της είναι να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα συμφέροντα. Ο Γεραπετρίτης μάλιστα έφθασε στην απίστευτη αθλιότητα να το χαρακτηρίσει "Πόρισμα πραγματικής καταγραφής και επ’ ουδενί πόρισμα συγκάλυψης", υποτιμώντας βαθύτατα τη νοημοσύνη μας!

 

Άθλιο το σχετικό δελτίο τύπου, όπου αναφέρεται πως "χαρακτηρίζεται ως πόρισμα καταγραφής και όχι συγκάλυψης", χωρίς πουθενά ν' αναφέρεται πως αυτό το ισχυρίστηκε ο Υπουργός μιας κυβέρνησης που είπε πως "Αν ο Καραμανλής έλεγε ότι υπάρχει πρόβλημα ασφαλείας στα τρένα, δεν θα έμπαινε κανείς". Και γιατί άλλωστε να μην μπαίνει, αφού, πριν κατασκευαστεί η 2η γραμμή, για δεκαετίες τα τρένα κινούνταν στην ίδια γραμμή χωρίς ποτέ να συγκρουστούν. Απλά τότε δεν υπήρχε "επιτελικό κράτος" των "αρίστων", αυτών που η θέση τους είναι στον Κορυδαλλό και μόνο για την πιο πάνω φράση.

 

 

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

 

 https://greeklignite.blogspot.com/2023/05/blog-post.html

.

Κυβέρνηση Αθηνών κατά Σερβίας, Κύπρου και… Ελλάδας

Η Αθήνα καταστρέφει εν προκειμένω τις ελάχιστες σχέσεις που της έχουν απομείνει, προκειμένου οι πολιτικοί της να αποσπάσουν την εύνοια των δυτικών Πατρώνων

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

 

 

Σοκ, όπως και σχόλια για «πισώπλατη μαχαιριά», προκάλεσε στο Βελιγράδι η απόφαση της κυβέρνησης Μητσοτάκη-Δένδια, να απόσχει η Αθήνα από την ψηφοφορία για την αποδοχή του αιτήματος του Κοσόβου να γίνει μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης. Η ελληνική αποχή (που επέτρεψε τη συνέχιση της εξέτασης του αιτήματος του Κοσόβου) εξέπληξε, εκτός των άλλων, γιατί η Ελλάδα δεν έχει αναγνωρίσει το Κόσοβο.

Στην πραγματικότητα βέβαια, η αποχή πρέπει να θεωρηθεί προανάκρουσμα της πλήρους αναγνώρισης του Κοσόβου από την Ελλάδα, εφόσον επανεκλεγεί η Νέα Δημοκρατία στις επικείμενες εκλογές. Απλώς η κυβέρνηση της Αθήνας δεν θέλει να το κάνει ακόμα (όπως και να στείλει μαζικά νέα όπλα και άρματα μάχης στην Ουκρανία) πριν γίνουν οι εκλογές, για να μην καταβάλει εκλογικό κόστος.

Ο δεύτερος λόγος που εξέπληξε η απόφαση είναι γιατί στρέφεται κατά της Σερβίας που είναι επί δύο αιώνες η πιο φιλική χώρα προς την Ελλάδα στα Βαλκάνια, σύμμαχος του ελληνικού λαού στους αγώνες και κατά της Οθωμανικής κυριαρχίας και του Ναζισμού και Φασισμού.

Η αθλιότητα (ολιστική) της Μητσοτάκειας τηλεόρασης

 

Του

 

Ηλία Παπαναστασίου

Λίγες εκλογικές αναμετρήσεις θα μπορούσαν να ονομαστούν «εκλογές ολιστικής αθλιότητας» και ολοκληρωτικού τύπου προπαγάνδας, όμως σίγουρα οι εκλογές της 21^ης Μαΐου θα μπορούσαν να θεωρηθούν σαν ο «αποκλειστικός αντιπρόσωπος» της ελληνικής τηλεοπτικής αθλιότητας! 

  

Όταν η πλαστογράφηση της πραγματικότητας της ελληνικής οικονομίας από την ελληνική τηλεόραση έχει πάρει «άριστα», παρουσιάζοντας μια ελληνική οικονομία που δεν υπάρχει πάρα μόνο στην φαντασία της Κυβέρνησης Μητσοτάκη.