Του Γ. Σιώζου
Πως να αντιμετωπίσει η λογική και ο ορθολογισμός μια θρησκεία, που πιστεύει στις εξ αποκαλύψεως αλήθειες και δεν επιδέχεται καμία άλλη που να βασίζεται σε πραγματολογικά δεδομένα;
Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί το Μπαράζ μεταφυσικών απόψεων που ξερνούν τα ΜΜΕ οι «ειδικοί επιστήμονες» και οι κήνσορες της «Αριστεράς»;
Με την αμφισβήτηση των νομοτελειών της φύσης, την ιστορική ανάπτυξη και δομή των κοινωνιών, με την αλλαγή και εξέλιξη των παραγωγικών δυνάμεων, την δημιουργία νέων κοινωνικών και οικονομικών σχέσεων, που αντανακλώνται στο εποικοδόμημα, συγκροτώντας τις κοινωνίες ταξικά, πολιτιστικά, πολιτισμικά και ηθικά;
Οι «Μορμόνοι»• όλων αυτών των αμφισβητήσεων συνθέτουν σήμερα το λεγόμενο κίνημα «Woke culture» που σε Ελληνική μετάφραση σημαίνει «κίνημα αφύπνισης».
Μια «ιδεολογία» και ένα «κίνημα» που γεννήθηκε στις ΗΠΑ και σήμερα είναι κυρίαρχο στα Πανεπιστήμια, καταδυναστεύοντας ιδεολογικά, ακόμη και γλωσσικά, την Ακαδημαϊκή, την πνευματική και την κοινωνική ζωή της χώρας αυτής.
Το «κίνημα» πέρασε τον Ατλαντικό και σήμερα τείνει να γίνει κυρίαρχο και στην Ευρώπη.
Κατά παράδοξο τρόπο η χώρα μας παρότι ουραγός των Ευρωπαϊκών εξελίξεων, σε αυτό το ζήτημα πρωτοπορεί.
Η Ελληνική βουλή εν δόξη και τιμή, ψήφισε τον νόμο για τον γάμο των ομοφυλόφιλων ζευγαριών.
Όπως κατά τον Όργουελ στο βιβλίο του 1984, μας επισημαίνει πως για τις κυρίαρχες πολιτικές και ιδεολογικές ελίτ, η ειρήνη σημαίνει πόλεμος, έτσι και για την «Woke culture» η αφύπνιση προσπαθεί μέσω του ανορθολογισμού που διακονεί, να επιβάλει στις κοινωνίες ένα βαθύ ύπνο.
Ένας ύπνος και μια ύπνωση, που είναι απαραίτητες στις κυρίαρχες καπιταλιστικές ολιγαρχίες μέσω της βιοτεχνολογίας, της τεχνολογίας και της επιστήμης που ελέγχουν και χειραγωγούν, να πραγματοποιήσουν εκείνες τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, οδηγώντας τις κοινωνίες σ’ έναν Τεχνοφασιστικό Μεσαίωνα.
Έτσι λοιπόν, το νέο όπιο η «Woke culture» χρησιμοποιείται ως αναλγητικό.
Στο αρχικό στάδιο υποστήριξαν την πολυπολιτισμική κοινωνία με την ανάμιξη των πληθυσμών, στοχεύοντας στην διάρρηξη της συνοχής των εθνών και των εθνικών ταυτοτήτων.
Εργαλείο; Οι μεταναστευτικές ροές, από χώρες που τις διέλυαν μέσω πολεμικών επιχειρήσεων και της αρπαγής του πλούτου τους, με την καταλήστευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών τους.
Στη συνέχεια «φιλανθρωπικές» Μ.Κ.Ο. αναλάμβαναν ως σύγχρονοι δουλέμποροι με ανθρωπιστικό επίχρισμα, να τις μεταφέρουν στην «Γη της επαγγελίας», την άγρια Δύση.
Τα έθνη θα πρέπει να εξαϋλωθούν, τα κράτη ως όργανα των μεγάλων οικονομικών κολοσσών θα υφίστανται, ως υπηρέτες της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίων και φτηνού εργατικού δυναμικού, και ως σιδηρούς βραχίονας καταστολής κοινωνικών εξεγέρσεων.
Όταν λοιπόν «ξεμπέρδεψαν» με τις εθνικές ταυτότητες, στο στόχαστρό τους μπήκαν οι Σεξουαλικές.
Τα φύλα είναι κοινωνικές κατασκευές, δεν είναι βιολογικές και άρα μπορούν να κατασκευαστούν.
Με «αρωγό» την πλαστική χειρουργική και την «ορμονοθεραπεία» μπορούμε μέσω της αιδοιοπλαστικής και της φαλλοπλαστικής να κατασκευάζουμε κατά βούληση φύλα.
Η αλλαγή φαινότυπου, μέσω της φρεναπάτης τους, τους οδηγεί στην αντίληψη ότι αλλάζουν φύλο.
Το φαντασιακό εδώ υποκαθιστά το αντικειμενικό και το παράλογο απαιτούν να γίνει κοινωνικά αποδεκτό.
Σκοπός τους ο ανορθολογισμός να γίνει κυρίαρχος, γιατί έτσι μόνον μπορεί να προκληθεί χάος και ρευστοποίηση, τόσο στην ανθρώπινη νόηση, όσο και στην κοινωνία.
Μια χαοτική κατάσταση που το κάθε άτομο θα πιστεύει στην δική του αλήθεια, θα διεκδικεί τον «αυτοπροσδιορισμό του», απορρίπτοντας την φυσική και αντικειμενική πραγματικότητα που υπάρχει ανεξάρτητα από την θέλησή του.
Μια νοητική, ψυχολογική και κοινωνική Βαβέλ που μάλιστα θα επιβάλλεται νομοθετικά, και θα επιτηρείται από την αστυνομία της σκέψης και της γλώσσας.
Σε αυτήν την προσπάθεια ρευστοποίησης και αποδόμησης της ψυχοδιανοητικής λειτουργίας των ατόμων και της κοινωνίας, πρωτοστατεί η «κοινότητα LOATKI +».
Συνήθως όταν αναφέρονται σε αυτήν την «κοινότητα» εννοούν τους ομοφυλόφιλους άνδρες και γυναίκες, αποφεύγοντας επιμελώς να μας αποκαλύψουν, τί περιλαμβάνει αυτό το + συν ή νεοελληνικά Plus.
Ε λοιπόν περιλαμβάνει τους παιδεραστές, τους κτηνοβάτες, τους νεκρόφιλους, τους κοπρολάγνους, τους σαδιστές, τους μαζοχιστές και ουκ έστιν αριθμός, σε αυτό το αόριστο συν.
Κατά την άποψή τους, αυτές οι «ιδιαιτερότητες» δεν συνιστούν ψυχική διαταραχή και όσοι ισχυριστούν κάτι τέτοιο, χαρακτηρίζονται συντηρητικοί, ομοφοβικοί, σεξιστές, φαλλοκράτες κ.ά. και μάλλον εμπίπτουν στις διατάξεις ενός νέου ποινικού κώδικα που «ορθοτομεί τον λόγο» και θα επιβάλλει την απόρριψη της πραγματικότητας.
Για την «Woke culture» ο άνδρας είναι φύση και εν δυνάμει βιαστής και τύραννος των γυναικών, μιάς και όπως διατείνονται, η Πατριαρχεία είναι καταγεγραμμένη στο DNA του φύλου του.
Εδώ η Πατριαρχεία αποκτά βιολογικά χαρακτηριστικά -ενώ όλως παραδόξως το φύλο είναι κοινωνική κατασκευή- και δεν είναι μια ιστορική περίοδος που έπεται της Μητριαρχίας και συντίθεται από ένα πλέγμα κοινωνικών και οικονομικών σχέσεων.
Για την «Woke culture» στο στόχαστρο μπαίνει και η Ιστορία με την αναθεώρηση και την ακύρωσή της.
Ποια αποικιοκρατία, ποιος Ιμπεριαλισμός.
Γι’ αυτούς, η σωστή ανάγνωση της Ιστορίας είναι και εδώ η καταγεγραμμένη στο DNA της Φύσης του λευκού άντρα, η εκμετάλλευση των Μαύρων και ο Ρατσισμός!
Βεβαίως δεν τους ενδιαφέρει εάν από αυτή την ανάγνωση αναδύεται ένας αντεστραμμένος ρατσισμός εναντίον των Λευκών.
Το αντίθετο, αυτό επιδιώκουν.
Ο εξοβελισμός και η ακύρωση της φύσης, και της Ιστορίας, η συσκότιση και η απάρνηση των ταξικών και κοινωνικών αντιθέσεων που δημιούργησαν και δημιουργούν την Ιστορία, η ίδια η κοινωνία ένα άγραφο χαρτί, που μπορεί ελεύθερα να αφοδεύει ο κάθε ιδεοληπτικός κρετίνος.
Οι άλλοτε προσχηματικοί Ηρακλείς του Δόγματος Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια Νεοδημοκράτες, προσχωρούν δυναμικά στην ιδεολογία της ρευστοποίησης των ακρογωνιαίων λίθων της «Ιδεολογίας τους», η δε «Αριστερά» κοινοβουλευτική και το μεγαλύτερο μέρος της εξωκοινοβουλευτικής ακιζόμενοι, εγκαταλείπουν την υλιστική πρόσληψη της Ιστορίας και της ατομικής και κοινωνικής εξέλιξης, προσχωρώντας στην Μεταφυσική και τον Ιδεαλισμό.
