Μας μαθαίνουν να σκεφτόμαστε με ένα τρόπο ο οποίος μας καθιστά ανίκανους να προσεγγίσουμε την αλήθεια των πραγμάτων.
Μας «εκπαιδεύουν» σε μια τέτοια «μέθοδο» σκέψης που «σκεφτόμαστε» ανάποδα: αρχίζουμε από τα κεραμίδια και όχι από τα θεμέλια. Πελαγοδρομούμε, έτσι, στα άπειρα και αντιφατικά επεισόδια του «φαινομένου», σε «αναλύσεις» ασυνάρτητων «τεμαχίων» του «φαινομένου».
Αυτή η «μέθοδος» συνίσταται σε τούτο: Στο διαχωρισμό και απόσπαση των γεγονότων από την κοινωνική τους βάση, από τα «θεμέλια».
Αυτή είναι η κυρίαρχη καθεστωτική (αστική) «σκέψη».
Μια «σκέψη» που έχει πάρει, σήμερα, με τη δικτατορία των ΜΜΕ, ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ διάσταση.
Η δημοσιογραφική «λογική» αποτελεί την «ποίηση» αυτής της καθεστωτικής «μεθόδου» παραπλάνησης και δολοφονίας της Σκέψης: Διαλύει κάθε άρθρωση της σκέψης με το βομβαρδισμό ξεκάρφωτων επεισοδίων, με τον αχαλίνωτο τεμαχισμό και αυτών των εξωτερικών συμπτωμάτων των ξεκάρφωτων επεισοδίων.
Έτσι γράφονται και λέγονται σήμερα πολλά αστυνομικά μυθιστορήματα για την επίθεση που γίνεται εναντίον της Ελλάδας από τους συμμάχους της και τους «νταβάδες» της. Όλοι θέλουν να μας τιμωρήσουν γιατί είμαστε το «κακό παιδί»!!!
Μένει, λοιπόν ανεξήγητο, μετέωρο αστυνομικό σενάριο, με αντιφατικά επεισόδια, το γιατί μας κήρυξαν τον πόλεμο:
α). Τα ιμπεριαλιστικά κέντρα εξουσίας των ΗΠΑ, τα οποία έχουν τους πολιτικούς υπαλλήλους τους (Πρωθυπουργό στη χώρα μας και τα επιτελεία του) δικά τους.
β). Τα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα της Ε.Ε. (με τη Γερμανία επικεφαλής). Επίθεση που «τορπιλίζει» την «ενότητα» του ευρώ και ενισχύει τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό σε βάρος της Ευρώπης.
Αυτά και πολλά άλλα αντιφατικά «μυστήρια» ξεστομίζονται, ξεκάρφωτα από την οικονομική και κοινωνική «λογική» και «λειτουργία» του καπιταλισμού, ιδιαίτερα σε εποχές θανάσιμης κρίσης του. Εμφανίζεται μια εικόνα δαιμονοποίησης της Ελλάδας που όλοι είναι εναντίον της και την «τιμωρούν» για την «κατάντιά» της…
Θα επιχειρήσουμε να θέσουμε πρώτα τα μεθοδολογικά κριτήρια της ορθής προσέγγισης.
Το αλφάβητο
Το αρχικό σημείο ανάλυσης ενός δεδομένου φαινομένου και των γεγονότων είναι ο οικονομικός και κοινωνικός τους προσδιορισμός. Δηλαδή η τοποθέτησή τους στο συγκεκριμένο σύστημα της οικονομικής και κοινωνικής οργάνωσης.
Φυσικά, στις περισσότερες περιπτώσεις αυτό δεν αρκεί. Γίνεται απαραίτητο να υπολογίσουμε και μια σειρά ποικίλων και ειδικών παραγόντων δεύτερης και τρίτης σπουδαιότητας, για να ολοκληρώσουμε μια ανάλυση. Ωστόσο η ανάλυση είναι αδύνατη δίχως να αρχίσουμε από τα οικονομικά και κοινωνικά θεμέλια.
Ο σκελετός και το μυϊκό σύστημα δεν εξαντλούν την ανατομία ενός ζώου. Όμως μια ανατομική διατριβή που γίνεται με «αφαίρεση» των οστών και των μυών βρίσκεται στον αέρα.
Ένα παράδειγμα: Ο πόλεμος, π.χ., δεν είναι όργανο, αλλά, μια λειτουργία της κοινωνίας, δηλαδή των κυρίαρχων δυνάμεών της. Είναι αδύνατος ο καθορισμός και η μελέτη μιας λειτουργίας δίχως την κατανόηση του οργάνου, δηλαδή του κράτους. Είναι αδύνατο να αποκτήσουμε μια επιστημονική αντίληψη του οργάνου δίχως να έχουμε κατανοήσει τη γενική διάρθρωση του οργανισμού, δηλαδή της κοινωνίας.
Τα οστά και οι μυς της κοινωνίας αποτελούνται από τις παραγωγικές δυνάμεις και τις κοινωνικές σχέσεις. Έναν πόλεμο (λειτουργία), συνεπώς, δεν μπορούμε να τον διαχωρίσουμε από το όργανο του πολέμου (κράτος) και αυτό από τον κοινωνικό οργανισμό του.
Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος είναι μια από τις λειτουργίες του χρηματιστηριακού κεφαλαίου, δηλαδή της αστικής τάξης, που σε ένα ορισμένο στάδιο της ανάπτυξης του καπιταλισμού διαρθρώνεται (η αστική τάξη) με την ειδική κυριαρχία του μονοπωλιακού κεφαλαίου.
Οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, λοιπόν, αποτελούν τις λειτουργίες των μονοπωλίων και του ανταγωνισμού αυτών των χρηματιστηριακών καρτέλ του κεφαλαίου.
Δεύτερο παράδειγμα: Γύρω από τις λαθρομεταναστευτικές εισβολές.
Αυτό το φαινόμενο αποτελεί, σήμερα, μια λειτουργία της ηγεμονίας των υπερεθνικών. Η σημερινή υπερεθνική, παγκοσμιοποιημένη διάρθρωση του κόσμου οδηγεί στις καταστροφικές λειτουργίες υπερ-εκμετάλλευσης της λαθραίας εργασίας, στην κατάλυση των εθνικών κοινωνικών διαρθρώσεων, στην ισοπέδωση κάθε εθνικού κοινωνικού οστού.
Τα όργανα αυτών των λειτουργιών, οι ιμπεριαλιστικοί πλανητικοί μηχανισμοί και τα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κράτη, αξιοποιούν ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ αυτές τις καταστροφικές για έθνη και κοινωνίες λειτουργίες προκειμένου να απομυζήσουν ολοκληρωτικά του λαούς και να προωθήσουν τα συμφέροντά τους: Οικονομικά, πολιτικά, ταξικά, γεωπολιτικά κ.λπ…
Δεν μπορούμε συνεπώς να έχουμε μια βαθύτερη γνώση του λαθρομεταναστευτικού φαινομένου, συνακόλουθα να χαράξουμε τα καθήκοντα του αγώνα μας, αν διαχωρίσουμε το «φαινόμενο» (τη λαθρομετανάστευση) από τα καπιταλιστικά όργανα και την υπερεθνική ιμπεριαλιστική διάρθρωση (οργανισμός).
Το να διαχωρίζουμε την αλλοδαπή εισβολή και κατοχή μας από τον πλανητικό ιμπεριαλιστικό οργανισμό και τα όργανά του, κάνουμε μια τρύπα στο νερό.
Μιλάμε γενικά και αφηρημένα για τα συμπτώματα του κακού ή το χειρότερο κραυγάζουμε, με ηθικές, «ανθρωπιστικές» ρητορείες για τα νέα θύματα του ιμπεριαλιστικού δουλεμπορίου: Αυτό που κάνουν τα ποικιλόχρωμα καθεστωτικά Μαντεία και τα επιδοτούμενα «αριστερά» δίκτυα.
Να γιατί ο αγώνας για τη διάσωση των εθνών είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τον κοινωνικό και πολιτικό αγώνα εναντίον της πλανητικής καπιταλιστικής διάρθρωσης και των οργάνων του.
Σημείωση: Θα συνεχίσουμε με τη σημερινή οικονομική κρίση και με το γιατί η Ελλάδα βρίσκεται στο «στόχαστρο». Για την ακρίβεια το γιατί αποτελεί έναν από τους αδύνατους κρίκους της παγκόσμιας αλυσίδας.H
