Του Ηλία Σιαμέλα
{Σχέδιο για μια τραγωδία}.
(Με αφορμή την Είδηση για κατασκευή Φυλακών και Χώρου Διαχείρισης Βιομηχανικών Αποβλήτων, στην ήδη ρημαγμένη, και δηλητηριασμένη απ’ τη ΔΕΗ, περιοχή της Μεγαλόπολης Αρκαδίας).«Πέτρες μουχλιασμένες, τοίχοι δίχως αντίλαλο
Σας αποφεύγω μ’ ένα χαμόγελο
Εδώ πεθαίνει μια πόλη»
Paul Eluard, (ελεύθερη μετάφραση-παράφραση)
ΠΟΙΗΤΗΣ
Στίχοι θανάτου, σε φόντο γλαφυρό
Ας με κοιτάζουν κάποιοι με μάτι βλοσυρό
…
Είναι άψογο το σκηνικό
Μια ομάδα με ύφος κουρδιστό
Απ’ εδώ οι άχρωμες φωνές
Απ’ εκεί οι κίτρινες κραυγές
«Εμπόροι», «δικηγόροι» και «ντοτόροι»,
Γνωστοί κι άγνωστοι κι ανόμοιοι
Κλέφτες, δημοτικάριοι και πολιτικάριοι
Κι άλλοι φιλντισένιοι σαλιγκάριοι
Κατάστηθα βροντάνε τ’ άρματά τους,
Με χρήμα λαδώνουν τα όνειρά τους
Πλούσιο φιδόκρασο η τσότρα τους κερνά
Σε φέρετρα, σε βάραθρα απάτητα κυλά
ΠΟΛΙΤΙΚΑΡΙΟΣ
Άντε μια πόλη να πανωπροικίσουμε παιδιά,
Με φυλακές και σκουπίδια αχνιστά
Μα κι ελάχιστα απόβλητα πυρηνικά
Τι είν’ αυτά, μπροστά στα κέρδη τα πλατιά;
ΔΗΜΑΡΧΑΡΙΟΣ ή (κατ’ επάγγελμα, Ντοτόρος)
Εγώ βρε παιδιά, τι να κάνω και πώς να τα πω
Καλά να τα έχω, με το «μπακάλη» και το «γιατρό»
Ας βάλω τους άλλους να ομιλούν
Τους κραδασμούς, όλοι μαζί, ν’ απορροφούν
1 0ς ΔΗΜΟΤΙΚΑΡΙΟΣ, (Ψηφίζει κατά συνείδηση)
Οι φυλακές; Οι φυλακές κάνουν καλό
Στην τσέπη τη δικιά μας, μα και στο λαό
Μια και οι φυλακισμένοι, στη ρύπανση θα μπουν
Διπλό το όφελος, αφού χρόνια λιγότερα θα ζουν
2 0ς ΔΗΜΟΤΙΚΑΡΙΟΣ, (ΠΑΣΟΚΑΡΙΟΣ)
Έλα πιστέ, δικέ μας σύντροφε καλέ
Μαζί μας θα εύρεις χρήμα και λουφέ
Εμείς, εμείς στα πράματα αν θάρθουμε
Αμέσως σε δουλειά θε να σε βάλουμε
3 0ς ΔΗΜΟΤΙΚΑΡΙΟΣ, (ΚΚΕΔΑΡΙΟΣ)
Εγώ, εγώ κι ο λαός, κάλλιο να ψηφίσουμε λευκό
Το χρώμα τ’ ανοιχτό, θα κάνει τις φυλακές σχολειό
Βαρέθηκα να χρωματίζω τον κόσμο ερυθρό
Γι αυτό κι εγώ ορκίζομαι στο χρώμα το λευκό
Εξ άλλου το ίδιο και η Ντόρα μας δεν κάνει;
Όταν, λευκή ρίχνει την ψήφο της, σαν παραγάδι;
ΟΜΑΔΑ, («εμπόρων», «δικηγόρων» και «ντοτόρων»)
Ω, πω – πω, τ’ απόβλητα, τις φυλακές,
Στο πορτοφόλι μας να κρύψουμε μαθές
Τραλαλά, τριαλαλό, μπείτε όλοι στο χορό,
Νέοι, γέροι, και οι λοιποί με το στανιό
ΧΟΡΟΣ, (σαν αντίφωνο)
Λεφτά καυτά θα μπουν στην πόλη μας,
Κι άνετοι θα ζήσουμε στην όχτη μας
Μες τ’ απορρίμματα θα κάνουμε σεργιάνι,
Και τι μας κόπτει; Και τι μας νοιάζει;
Εμείς να είμαστε καλά, να φέρεστε καλά,
Μες της χαβούζας τα ήρεμα νερά
Τι κι αν έγκλειστα λασπόσιτα βατράχια,
θα γίνουμε μετά;
Τραλαλά, τριαλαλό, μπείτε όλοι στο χορό,
Νέοι, γέροι, και οι λοιποί με το στανιό
ΟΜΑΔΑ, («εμπόρων», «δικηγόρων» και «ντοτόρων» ) - Επανέρχεται
Ω, πω – πω, τ’ απόβλητα και τις οσμές,
Στο κατωκοίλι μας να κρύψουμε μαθές
Εξ’ άλλου, «Όπου υπάρχει καθεστώς βρωμιάς,
Κυλάει μπόλικος παράς»
Τραλαλά, τριαλαλό, μπείτε όλοι στο χορό,
Νέοι, γέροι, και λοιποί με το στανιό
ΔΥΟ Ή ΤΡΕΙΣ ΞΕΝΟΦΕΡΤΟΙ ΠΑΠΑΔΑΡΙΟΙ, (απευθυνόμενοι στους ντόπιους)
Ω, πω – πω, τις φυλακές, τις φυλακές;
Στο πετραχήλι σας να κρύψετε μαθές
Τραλαλά, τριαλαλό, μπείτε όλοι στο χορό
Νέοι, γέροι και οι λοιποί με το Σταυρό!
ΠΟΙΗΤΗΣ, (απολογούμενος)
Μια άγνωστη καμπάνα στ’ αφτιά μου γουργουλίζει,
Είναι γιορτή, είναι νεκρών ταφή, κανένας δε γνωρίζει
Οι άνθρωποι έχουνε διάφορες φωνές,
Πολλοί λυπούνται, κι άλλοι έχουνε χαρές
Μα εγώ τον πόνο στα σπλάχνα μου θα βάλω,
Και με την πένα μου την αγωνία μου θα βγάλω
Σ’ έναν κρανίου τόπο τα παιδιά θα μαραθούν,
Και της φυλακής τα δόντια στην ψυχή τους θα βρεθούν
ΠΟΙΗΤΗΣ, (σκεπτόμενος)
Υπάρχουν χαλασμένοι άνθρωποι στην πόλη;
Με το ίδιο το κεφάλι, είτε είναι ο μπαμπάς, είτε η πόρνη;
Παρώρεια Αρκαδίας,
Σάββατο 20 Αυγούστου 2011
