Άνεργοι Δημοσιογράφοι
H ιστορία που θα διαβάσετε είναι απολύτως αληθινή και οποιοσδήποτε συσχετισμός με πρόσωπα και καταστάσεις που θα κάνετε μόνο τυχαίος δεν θα είναι. Αποκαλύπτει μάλιστα για άλλη μια φορά τη νοοτροπία ορισμένων αδίστακτων ανθρώπων που είναι έτοιμοι να συμμαχήσουν ακόμα και με το διάβολο προκειμένου να διατηρήσουν την καρέκλα μαζί με τα προνόμια τους. Το ένα γεγονός μας κατήγγειλε η άνεργη συνάδελφος. Το άλλο το είδαμε και το ακούσαμε οι ίδιοι. Τα συμπεράσματα είναι δικά σας.
ΣΚΗΝΗ 1η
Γραμματεία ΕΣΗΕΑ, 5ος όροφος Ακαδημίας 20 την περασμένη Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012.
Συνάδελφος, γυναίκα, ζητάει να καταθέσει την αίτηση για το οικονομικό βοήθημα των 400 ευρώ που πρόκειται να δοθεί στους άνεργους δημοσιογράφους. Το εκκαθαριστικό της εφορίας που κρατάει και απαιτείται για να διαπιστωθούν τα ετήσια έσοδα του ανέργου, αναγράφει ως δηλωθέντα εισοδήματα για το 2011 το χρηματικό ποσό των 4500 ευρώ. Από το εκκαθαριστικό φαίνεται ότι η συνάδελφος δεν διαθέτει ακίνητα ή άλλα περιουσιακά στοιχεία.
Στο βλέμμα της υπάρχει χαραγμένη η …μάσκα της τσακισμένης αξιοπρέπειας εξαιτίας της διαδικασίας στην οποία αναγκάζεται να υποβληθεί για να αποδείξει το προφανές. Ότι δηλαδή έχει ανάγκη αυτά τα λιγοστά χρήματα προκειμένου να συνεχίσει να ζει με μια, σχετική, αξιοπρέπεια. Είναι άνεργη από το 2006 και έχει και ένα παιδί ηλικίας 14 χρόνων.
«Λυπάμαι, δεν δικαιούστε το οικονομικό βοήθημα που δίνει η ΕΣΗΕΑ στους ανέργους γιατί είστε πολλά χρόνια άνεργη και δεν πληρείται τα κριτήρια που έθεσαν τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου», απαντάει με ευγένεια η νεαρή υπάλληλος της γραμματείας στην άνεργη συνάδελφο.
«…Ξέρετε τα χρειάζομαι αυτά τα χρήματα για να πληρώσω το ρεύμα που είναι κομμένο ένα μήνα…» λέει όσο πιο χαμηλόφωνα μπορεί η άνεργη συνάδελφος, προσπαθώντας έτσι να μην ακούσουν όλοι, την απελπισία της και να διατηρήσει τα ελάχιστα ίχνη αξιοπρέπειας που της έχουν απομείνει.
«Σας καταλαβαίνω αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι εγώ, Μας έχουν δοθεί συγκεκριμένες εντολές ξέρετε…» απαντάει και πάλι με ευγένεια και κατανόηση η νεαρή υπάλληλος της γραμματείας.
Η άνεργη συνάδελφος καταφεύγει στον προϊστάμενο της γραμματείας που την γνωρίζει. Δεν έχει χάσει ακόμα την ελπίδα της ότι μπορεί τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου να δείξουν ανθρωπιά, κατανόηση, αλληλεγγύη και να την βοηθήσουν να πληρώσει το ρεύμα αυτές τις χρονιάρες μέρες. Να τους αγγίξει κάτι από το πνεύμα των Χριστουγέννων…
Η απάντηση όμως είναι ίδια. Η απογοήτευση την κυριεύει. Τα μάτια της βουρκώνουν αλλά προσπαθεί να μην λυγίσει και βάλει τα κλάματα μπροστά σε όλους. Ενστικτωδώς κατεβάζει τα γυαλιά ηλίου που είχε στερεωμένα στο κεφάλι της για να κρύψει τα βουρκωμένα μάτια της, κάνει μεταβολή και βγαίνει από τη γραμματεία. Κοιτάζει να δει πόσοι ην κοιτάζουν. Με οίκτο, με λύπηση, με συμπόνοια ίσως και με …ικανοποίηση που δεν είναι στη θέση της. Μπαίνει στο ασανσέρ και εξαφανίζεται.
Επιστρέφει στη ζούγκλα της επιβίωσης χωρίς την παραμικρή βοήθεια.
ΣΚΗΝΗ 2η
στο γραφείο στελέχους του προεδρείου του διοικητικού συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ στον 6ο όροφο της Ακαδημίας 20.
Η εν λόγω κυρία που διεκδικεί για τον εαυτό της το ρόλο της «εργατομητέρας» φιλοξενεί στο γραφείο της μια άλλη άνεργη συνάδελφο. Γνωστή νεαρή συνάδελφο από τις τηλεοπτικές εκπομπές που παρουσίαζε σε μεγάλοι κανάλι και ιδιαιτέρως προβεβλημένη στον κόσμο του gossip από τους δεσμούς και τις περιπέτειες της.
Οι δυο γυναίκες καπνίζουν το τσιγαράκι τους και τα λένε σαν δυο παλιές καλές φίλες. Η πόρτα του γραφείου είναι διάπλατα ανοιχτή, γιατί όπως συνηθίζει να λέει η εκλεγμένη κυρία, το γραφείο της είναι ανοιχτό σε όλους τους συναδέλφους είτε την ψήφισαν είτε όχι!!
Ο άνθρωπός μας κάθεται στο δερμάτινο καναπέ έξω από τα γραφεία και περιμένει να συναντήσει ένα άλλο μέλος του διοικητικού συμβουλίου. Μοιραία λοιπόν γίνεται αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας της συζήτησης μεταξύ των δύο κυριών. Από τα συμφραζόμενα καταλαβαίνει ότι η επισκέπτρια της εκλεγμένης κυρίας θέλει να εισπράξει την οικονομική ενίσχυση που θα δοθεί στα άνεργα μέλη της ΕΣΗΕΑ.
«…Τυπικά μου είπαν απο τη γραμματεία, δεν μπορώ να πάρω το βοήθημα, γιατί κάνω δήλωση μαζί με τον άνδρα μου και το εισόδημα που δηλώνουμε είναι πολύ πάνω από το όριο που έχετε βάλει… Όμως εγώ είμαι άνεργη. Τα εισοδήματα προέρχονται όλα από τη δική του δουλειά. Δεν είναι άδικο αυτό;» ρωτάει η άνεργη συνάδελφος την εκλεγμένη φίλη της στο διοικητικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ.
«Έχεις δίκιο αλλά ξέρεις τα οικονομικά της ένωσης είναι σε οριακό σημείο και γι αυτό βάλαμε αυτά τα κριτήρια.
Έχουμε πολλούς απατεώνες που παρουσιάζονται σαν άνεργοι μόνο και μόνο για να βάζουν στο χέρι τα λεφτά της ένωσης.
Θα μιλήσω με τον …. και την …. Να δούμε τι μπορεί να γίνει. Εσύ κάνε την αίτηση στη γραμματεία για να υπάρχει και θα το χειριστώ εγώ.»
«Σε ευχαριστώ πολύ αγάπη μου, σ ευχαριστώ. Τα χρειάζομαι αυτά τα λεφτά. Γιορτινές μέρες να μπορέσω κι εγώ να πάρω κάποια δώρα σε συγγενείς και φίλους με τους οποίους θα κάνουμε ρεβεγιόν στα Ζαγοροχώρια. Ντροπή είναι να πάμε με άδεια χέρια, έτσι δεν είναι;»
Η εκλεγμένη κυρία για να ξεκαθαρίσει τις ευγενικές προθέσεις της προς την επισκέπτρια και πιθανότατα ψηφοφόρο της, σήκωσε το τηλέφωνο και κάλεσε τον προϊστάμενο της γραμματείας:
«…Χρήστο καλημέρα. Θα έρθει κάτω η κυρία …. Για να σου καταθέσει την αίτηση για το οικονομικό βοήθημα των ανέργων. Σε παρακαλώ να την παραλάβεις κανονικά μαζί με το εκκαθαριστικό. Δεν πειράζει αν είναι το εισόδημα της παραπάνω από αυτά που έχουμε ορίσει, γιατί κάνει δήλωση μαζί με το σύζυγό της. Θα το συζητήσω το θέμα με τα άλλα μέλη στο επόμενο διοικητικό συμβούλιο και θα αποφασίσουμε. Ευχαριστώ πολύ Χρήστο.»
Μετά από λίγο η επισκέπτρια φόρεσε το γουναρικό της, πέρασε την επώνυμη τσάντα της στον ώμο, φιλήθηκε σταυρωτά στον αέρα με την εκλεγμένη φίλη της, κατέβασε τα γυαλιά ηλίου στο πρόσωπο της και βγήκε από το γραφείο με τον αέρα και το ύφος μια πραγματικής σταρ.
Κάλεσε το ασανσέρ και κατέβηκε στην Ακαδημίας όπου την περίμενε στο πολυτελές τζιπ του ο επιχειρηματίας σύζυγός της. Η διάσημη άνεργη δημοσιογράφος μπήκε μέσα και κινήθηκαν προς την πλατεία Κολωνακίου προφανώς για να απολαύσουν τον καφέ τους σε κάποιο από τα καταστήματα της περιοχής.
ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ για το ήθος και την ποιότητα των επιδοτούμενων με 1500 ευρώ το μήνα συνδικα-ληστών της ΕΣΗΕΑ.
H ιστορία που θα διαβάσετε είναι απολύτως αληθινή και οποιοσδήποτε συσχετισμός με πρόσωπα και καταστάσεις που θα κάνετε μόνο τυχαίος δεν θα είναι. Αποκαλύπτει μάλιστα για άλλη μια φορά τη νοοτροπία ορισμένων αδίστακτων ανθρώπων που είναι έτοιμοι να συμμαχήσουν ακόμα και με το διάβολο προκειμένου να διατηρήσουν την καρέκλα μαζί με τα προνόμια τους. Το ένα γεγονός μας κατήγγειλε η άνεργη συνάδελφος. Το άλλο το είδαμε και το ακούσαμε οι ίδιοι. Τα συμπεράσματα είναι δικά σας.
ΣΚΗΝΗ 1η
Γραμματεία ΕΣΗΕΑ, 5ος όροφος Ακαδημίας 20 την περασμένη Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012.
Συνάδελφος, γυναίκα, ζητάει να καταθέσει την αίτηση για το οικονομικό βοήθημα των 400 ευρώ που πρόκειται να δοθεί στους άνεργους δημοσιογράφους. Το εκκαθαριστικό της εφορίας που κρατάει και απαιτείται για να διαπιστωθούν τα ετήσια έσοδα του ανέργου, αναγράφει ως δηλωθέντα εισοδήματα για το 2011 το χρηματικό ποσό των 4500 ευρώ. Από το εκκαθαριστικό φαίνεται ότι η συνάδελφος δεν διαθέτει ακίνητα ή άλλα περιουσιακά στοιχεία.
Στο βλέμμα της υπάρχει χαραγμένη η …μάσκα της τσακισμένης αξιοπρέπειας εξαιτίας της διαδικασίας στην οποία αναγκάζεται να υποβληθεί για να αποδείξει το προφανές. Ότι δηλαδή έχει ανάγκη αυτά τα λιγοστά χρήματα προκειμένου να συνεχίσει να ζει με μια, σχετική, αξιοπρέπεια. Είναι άνεργη από το 2006 και έχει και ένα παιδί ηλικίας 14 χρόνων.
«Λυπάμαι, δεν δικαιούστε το οικονομικό βοήθημα που δίνει η ΕΣΗΕΑ στους ανέργους γιατί είστε πολλά χρόνια άνεργη και δεν πληρείται τα κριτήρια που έθεσαν τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου», απαντάει με ευγένεια η νεαρή υπάλληλος της γραμματείας στην άνεργη συνάδελφο.
«…Ξέρετε τα χρειάζομαι αυτά τα χρήματα για να πληρώσω το ρεύμα που είναι κομμένο ένα μήνα…» λέει όσο πιο χαμηλόφωνα μπορεί η άνεργη συνάδελφος, προσπαθώντας έτσι να μην ακούσουν όλοι, την απελπισία της και να διατηρήσει τα ελάχιστα ίχνη αξιοπρέπειας που της έχουν απομείνει.
«Σας καταλαβαίνω αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι εγώ, Μας έχουν δοθεί συγκεκριμένες εντολές ξέρετε…» απαντάει και πάλι με ευγένεια και κατανόηση η νεαρή υπάλληλος της γραμματείας.
Η άνεργη συνάδελφος καταφεύγει στον προϊστάμενο της γραμματείας που την γνωρίζει. Δεν έχει χάσει ακόμα την ελπίδα της ότι μπορεί τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου να δείξουν ανθρωπιά, κατανόηση, αλληλεγγύη και να την βοηθήσουν να πληρώσει το ρεύμα αυτές τις χρονιάρες μέρες. Να τους αγγίξει κάτι από το πνεύμα των Χριστουγέννων…
Η απάντηση όμως είναι ίδια. Η απογοήτευση την κυριεύει. Τα μάτια της βουρκώνουν αλλά προσπαθεί να μην λυγίσει και βάλει τα κλάματα μπροστά σε όλους. Ενστικτωδώς κατεβάζει τα γυαλιά ηλίου που είχε στερεωμένα στο κεφάλι της για να κρύψει τα βουρκωμένα μάτια της, κάνει μεταβολή και βγαίνει από τη γραμματεία. Κοιτάζει να δει πόσοι ην κοιτάζουν. Με οίκτο, με λύπηση, με συμπόνοια ίσως και με …ικανοποίηση που δεν είναι στη θέση της. Μπαίνει στο ασανσέρ και εξαφανίζεται.
Επιστρέφει στη ζούγκλα της επιβίωσης χωρίς την παραμικρή βοήθεια.
ΣΚΗΝΗ 2η
στο γραφείο στελέχους του προεδρείου του διοικητικού συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ στον 6ο όροφο της Ακαδημίας 20.
Η εν λόγω κυρία που διεκδικεί για τον εαυτό της το ρόλο της «εργατομητέρας» φιλοξενεί στο γραφείο της μια άλλη άνεργη συνάδελφο. Γνωστή νεαρή συνάδελφο από τις τηλεοπτικές εκπομπές που παρουσίαζε σε μεγάλοι κανάλι και ιδιαιτέρως προβεβλημένη στον κόσμο του gossip από τους δεσμούς και τις περιπέτειες της.
Οι δυο γυναίκες καπνίζουν το τσιγαράκι τους και τα λένε σαν δυο παλιές καλές φίλες. Η πόρτα του γραφείου είναι διάπλατα ανοιχτή, γιατί όπως συνηθίζει να λέει η εκλεγμένη κυρία, το γραφείο της είναι ανοιχτό σε όλους τους συναδέλφους είτε την ψήφισαν είτε όχι!!
Ο άνθρωπός μας κάθεται στο δερμάτινο καναπέ έξω από τα γραφεία και περιμένει να συναντήσει ένα άλλο μέλος του διοικητικού συμβουλίου. Μοιραία λοιπόν γίνεται αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας της συζήτησης μεταξύ των δύο κυριών. Από τα συμφραζόμενα καταλαβαίνει ότι η επισκέπτρια της εκλεγμένης κυρίας θέλει να εισπράξει την οικονομική ενίσχυση που θα δοθεί στα άνεργα μέλη της ΕΣΗΕΑ.
«…Τυπικά μου είπαν απο τη γραμματεία, δεν μπορώ να πάρω το βοήθημα, γιατί κάνω δήλωση μαζί με τον άνδρα μου και το εισόδημα που δηλώνουμε είναι πολύ πάνω από το όριο που έχετε βάλει… Όμως εγώ είμαι άνεργη. Τα εισοδήματα προέρχονται όλα από τη δική του δουλειά. Δεν είναι άδικο αυτό;» ρωτάει η άνεργη συνάδελφος την εκλεγμένη φίλη της στο διοικητικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ.
«Έχεις δίκιο αλλά ξέρεις τα οικονομικά της ένωσης είναι σε οριακό σημείο και γι αυτό βάλαμε αυτά τα κριτήρια.
Έχουμε πολλούς απατεώνες που παρουσιάζονται σαν άνεργοι μόνο και μόνο για να βάζουν στο χέρι τα λεφτά της ένωσης.
Θα μιλήσω με τον …. και την …. Να δούμε τι μπορεί να γίνει. Εσύ κάνε την αίτηση στη γραμματεία για να υπάρχει και θα το χειριστώ εγώ.»
«Σε ευχαριστώ πολύ αγάπη μου, σ ευχαριστώ. Τα χρειάζομαι αυτά τα λεφτά. Γιορτινές μέρες να μπορέσω κι εγώ να πάρω κάποια δώρα σε συγγενείς και φίλους με τους οποίους θα κάνουμε ρεβεγιόν στα Ζαγοροχώρια. Ντροπή είναι να πάμε με άδεια χέρια, έτσι δεν είναι;»
Η εκλεγμένη κυρία για να ξεκαθαρίσει τις ευγενικές προθέσεις της προς την επισκέπτρια και πιθανότατα ψηφοφόρο της, σήκωσε το τηλέφωνο και κάλεσε τον προϊστάμενο της γραμματείας:
«…Χρήστο καλημέρα. Θα έρθει κάτω η κυρία …. Για να σου καταθέσει την αίτηση για το οικονομικό βοήθημα των ανέργων. Σε παρακαλώ να την παραλάβεις κανονικά μαζί με το εκκαθαριστικό. Δεν πειράζει αν είναι το εισόδημα της παραπάνω από αυτά που έχουμε ορίσει, γιατί κάνει δήλωση μαζί με το σύζυγό της. Θα το συζητήσω το θέμα με τα άλλα μέλη στο επόμενο διοικητικό συμβούλιο και θα αποφασίσουμε. Ευχαριστώ πολύ Χρήστο.»
Μετά από λίγο η επισκέπτρια φόρεσε το γουναρικό της, πέρασε την επώνυμη τσάντα της στον ώμο, φιλήθηκε σταυρωτά στον αέρα με την εκλεγμένη φίλη της, κατέβασε τα γυαλιά ηλίου στο πρόσωπο της και βγήκε από το γραφείο με τον αέρα και το ύφος μια πραγματικής σταρ.
Κάλεσε το ασανσέρ και κατέβηκε στην Ακαδημίας όπου την περίμενε στο πολυτελές τζιπ του ο επιχειρηματίας σύζυγός της. Η διάσημη άνεργη δημοσιογράφος μπήκε μέσα και κινήθηκαν προς την πλατεία Κολωνακίου προφανώς για να απολαύσουν τον καφέ τους σε κάποιο από τα καταστήματα της περιοχής.
ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ για το ήθος και την ποιότητα των επιδοτούμενων με 1500 ευρώ το μήνα συνδικα-ληστών της ΕΣΗΕΑ.
