Το βιβλίο, όπως λέει ο Ουμπέρτο Έκο, «δεν είναι μόνο υπόθεση κουλτούρας. Είναι και υπόθεση πολιτικής αγωγής…».
Το βιβλίο συμπυκνώνει τη διαλεκτική του κοινωνικού και πολιτικού γίγνεσθαι…
Το διάβασμα ενός καλού βιβλίου σημαίνει μια «ενέργεια» στην οποία ο αναγνώστης έχει να παίξει ένα ρόλο τόσο σημαντικό όσο και το κείμενο.
Το διάβασμα είναι ένας διάλογος που «τέμνει» τις εμπειρίες και τη φαντασία του αναγνώστη με αυτές που ο φορέας του είναι το κείμενο, η αφήγηση και το ύφος.
Αυτή η δυναμική ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ του Βιβλίου που αντανακλά τις κατακτήσεις του Πολιτιστικού και Πολιτικού γίγνεσθαι, ΕΝΟΧΛΕΙ κάθε κατεστημένη εξουσία, η οποία επιδιώκει τη διαιώνιση της ΑΚΙΝΗΣΙΑΣ των πραγμάτων και της σκέψης…
ΠΑΝΤΑ το Βιβλίο βρισκόταν υπό διωγμό από τις εξουσίες…
Ο διωγμός αυτός γινόταν άμεσος και μοχθηρός σε καθεστώτα ολοκληρωτικά…
Μια τέτοια κατάσταση, άμεσης και ανοικτής ΔΙΩΞΗΣ του βιβλίου, ξεδιπλώνεται σήμερα από τα καθεστωτικά ανδρείκελα της χρηματιστηριακής και τοκογλυφικής χούντας: Του νεοταξικού ΦΑΣΙΣΜΟΥ…
Μια πτυχή αυτής της βαρβαρότητας εναντίον του Βιβλίου είναι και το κλείσιμο του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου…
Με ανακοίνωσή τους οι εργαζόμενοι του ΕΚΕΒΙ κάνουν λόγο για «ενορχηστρωμένα βάρβαρη επίθεση» που δέχτηκε το ίδρυμα.
Στην ανακοίνωση επισημαίνουν:
Ανακοίνωση των εργαζομένων του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου
Στο πλαίσιο της σημερινής κρίσης και της ενορχηστρωμένα βάρβαρης επίθεσης που δέχτηκε η πολιτική για το βιβλίο και το ίδιο το ΕΚΕΒΙ, μετά και από την απόφαση «κατάργησής του», που ανακοίνωσε ο αναπληρωτής υπουργός κ. Τζαβάρας, εμείς, οι 35 εργαζόμενοι του ΕΚΕΒΙ, απλήρωτοι για μήνες, θα θέλαμε να διευκρινίσουμε τα εξής:
• Οι επιτυχημένες δράσεις και τα προγράμματα του ΕΚΕΒΙ (Εκθέσεις Βιβλίου στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών, Φιλαναγνωσία, Μικρός Αναγνώστης, Βιβλιονέτ, Έρευνες, Παρατηρητήριο Ψηφιακού Βιβλίου, Πρόγραμμα Φράσις για την ενίσχυση των μεταφράσεων, διμερείς και διεθνείς σχέσεις, Εργαστήρι του Βιβλίου, Λέσχες Ανάγνωσης, Βραβείο Αναγνωστών, διατήρηση και ανανέωση ποικίλων αρχείων και συλλογών συγγραφέων, εκδοτών, βιβλιοπωλών, βιβλιοθηκών κ.ά.) ήταν και είναι οι άνθρωποί του – δεν θα υπήρχαν χωρίς αυτούς. Η πραγματοποίησή τους έχει συγκεντρώσει επαινετικά σχόλια, στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
• Εργαζόμαστε στο ΕΚΕΒΙ, οι περισσότεροι από εμάς για πολλά χρόνια, χωρίς ούτε τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα (δηλαδή με μπλοκάκι, χωρίς ΙΚΑ, αποζημίωση απολύσεως ή ταμείο ανεργίας, και τους τελευταίους έντεκα μήνες, μάλιστα, χωρίς καν σύμβαση), με συνέπεια, επαγγελματισμό και αγάπη για το βιβλίο.
• Δεν ανεχόμαστε να στρέφεται εν τέλει εις βάρος μας η καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων και η πολύχρονη «ομηρία» μας υπό το ρόλο του «συμβασιούχου». Υπενθυμίζουμε, δε, ότι το ΕΚΕΒΙ δημιουργήθηκε το 1994 για να ξεπεραστεί η δυσκαμψία του «στενού» δημόσιου τομέα να παράξει το παραπάνω έργο.
Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου είναι ένας φορέας που κοστίζει ελάχιστα στο δημόσιο και φέρνει πίσω πολλαπλάσια. Η κομβική του θέση στο χώρο του Πολιτισμού του επέτρεψε να διαχειρίζεται με επιτυχία δύο Προγράμματα ΕΣΠΑ και να διεκδικεί κι άλλα. Η Έκθεση Παιδικού κι Εφηβικού Βιβλίου και το Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών είναι μονάχα δύο από αυτά που δρομολογούσε η προηγούμενη Διοίκηση…
Σε τι εξυπηρετεί λοιπόν αυτή τη στιγμή η κατάργηση ενός Φορέα με Διαχειριστική Επάρκεια και σωρευμένη τεχνογνωσία στην υλοποίηση συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων, όταν τα ΕΣΠΑ είναι κατά γενική ομολογία ο βασικός μοχλός για την ανάπτυξη της χώρας;
Ποια λογική «εξοικονόμησης» υπαγορεύει να ακυρώνει κανείς ένα «εργαλείο» πολιτιστικής ανάπτυξης που θα μπορούσε, με λίγη προσπάθεια και φαντασία, να το καταστήσει πολύ πιο παραγωγικό κι αποτελεσματικό;
Τέλος, πέρα από τα ευχολόγια, ποιος αλήθεια παίρνει την ευθύνη για τον κίνδυνο ματαίωσης στην πράξη των δύο Προγραμμάτων που θα έπρεπε αυτή της στιγμή να «τρέχουν» με δυναμισμό, και συγκεκριμένα της 10ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης (είχε συμφωνηθεί για φέτος να είναι τιμώμενη χώρα η Μεγάλη Βρετανία) και του Προγράμματος «Καινοτόμες δράσεις για την ενίσχυση της Φιλαναγνωσίας των μαθητών»;
Ζητούμε, έστω και τώρα, ο Υπουργός, λαμβάνοντας υπόψη και την εκφρασμένη βούληση της συντριπτικής πλειονότητας του κόσμου του βιβλίου, να μην επιμείνει στην απόφασή του και να διατηρήσει ζωντανό το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου.
Οι εργαζόμενοι του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου».
