Τα αποτελέσματα των ιταλικών εκλογών, καταγράφουν, κατά τρόπο κατηγορηματικό και μη αναστρέψιμο, την καταδίκη των δυνάμεων εκείνων που είναι προσκολλημένες και υποταγμένες στην ΕΕ και του ευρώ.
Η καταδίκη αυτή αποτυπώνει δύο αντίθετες κοινωνικές δυναμικές:
α). Την κοινωνική δυναμική του Μπερλουσκόνι: Αυτή εκφράζει τα συμφέροντα μεγάλων τμημάτων του επιχειρηματικού κόσμου της Ιταλίας.
Αυτό σημαίνει ότι τμήματα του ιταλικού κατεστημένου στρέφονται ανοικτά εναντίον της ΕΕ και του ευρώ, νιώθουν τον παγερό αέρα της καταστροφής τους από την υποταγή τους στην ΕΕ της Γερμανίας και τον στραγγαλισμό τους από το ευρώ…
β). Την εκρηκτική δυναμική της ΟΡΓΗΣ των λαϊκών στρωμάτων που αποτυπώνεται στην εκτόξευση των εκλογικών ποσοστών του Μπέπε Γκρίλο.
Αν σκεφτούμε ότι ΠΑΝΤΑ οι εκλογικοί δείκτες αποτελούν τον κυρτό καθρέπτη της πραγματικότητας, δηλαδή αντανακλούν τις πραγματικές κοινωνικές διεργασίες στο χαμηλότερο παρανομαστή, τότε μπορεί να αντιληφτεί κανείς ότι η εκλογική εκτόξευση του Μπέπε Γκρίλο καταγράφει χειμαρρώδεις ΡΟΠΕΣ εκρηκτικών κοινωνικών διεργασιών.
ΡΟΠΕΣ εκρηκτικών κοινωνικών διεργασιών ΟΧΙ μόνο εναντίον της ΕΕ και του ευρώ, αλλά και σε κάτι ακόμα πολύ σημαντικό: Ότι ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΦΤΕΣ και ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ!!!
Ο Μπέμπε Γκρίλο, εμφανίζεται, σαν μια ατομική προσφορά στο ομαδική λαϊκό ΑΙΤΗΜΑ: Ότι το πολιτικό καθεστώς αποτελείται από κλέφτες και απατεώνες, δηλαδή οι εκλογικές διαδικασίες αποτελούν, σήμερα, το έσχατο όριο της ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑΣ και της ΑΠΑΤΗΣ.
Στο πρόσωπο του Γκρίλο δεν βρίσκει μόνο εκλογική διέξοδο η αγανάκτηση του ιταλικού λαού, δεν αποτυπώνεται μόνο η οργή του εναντίον της ΕΕ και του ευρώ, αλλά αποτυπώνεται και το ΓΕΛΟΙΟ της εκλογικής ΑΠΑΤΗΣ…
Οι Ιταλοί επενδύουν την οργή τους και με χιούμορ: Με τη γελοιοποίηση των εκλογικών διαδικασιών…
Αυτό το συνδυασμό της ΟΡΓΗΣ και του ΓΕΛΟΙΟΥ αποτυπώνει ο Μπέμπε Γκρίλο: Το πολιτικό του πορτρέτο και το ιστορικό του βιογραφικό.
Διαβάστε το ΕΔΩ:
http://www.klassikoperiptosi.blogspot.gr/2013/02/blog-post_2280.html
Αν δεν υπήρχε αυτή η «ατομική προσφορά» (Γκρίλο) στις ομαδικές διαθέσεις (οργισμένες, αλλά και «σατιρικές») του ιταλικού λαού το μεγαλύτερο ποσοστό των ψήφων θα κατευθυνόταν προς την ΑΠΟΧΗ.
Ο Μπέμπε Γκρίλο, συνεπώς, είναι αυτός που συγκράτησε την αποχή να μην προσλάβει γιγάντιες διαστάσεις…
Από αυτή την άποψη αποτελεί ένα ανάχωμα της λαϊκής ΟΡΓΗΣ, ένα αλεξικέραυνο για να μην κατευθυνθεί η κοινωνική εκρηκτική ενέργεια σε υψηλότερη ΠΟΛΙΤΙΚΗ συνείδηση και ΟΡΓΑΝΩΣΗ: ΑΥΤΟ-ΟΡΓΑΝΩΣΗ…
Ναι μεν η εκτόξευση αυτού του κόμματος των «5 Αστέρων» (του παραληρηματικού λαϊκισμού) καταγράφει την ΟΡΓΗ του ιταλικού λαού εναντίον της ΕΕ και του ευρώ, καθώς και την ΑΗΔΙΑ του εναντίον του πολιτικού κόσμου, ΩΣΤΟΣΟ αποτελεί και την ασφαλιστική δικλίδα αυτού του κόσμου: Την εκλογική χειραγώγηση του ιταλικού λαού σε νέες τυχοδιωκτικές ΟΥΤΟΠΙΕΣ…
Ας μη μας διαφεύγει, συνεπώς και αυτή η παράμετρος των ιταλικών εκλογών: Η πολιτική ποιότητα των «5 Αστέρων» και ο χαρακτήρας των σχέσεων που προωθεί μέσα στο λαό…
