Γράφει: Μάνος Ελευθεριώτης
Συμπληρώνονται φέτος 48 Χρόνια από την δολοφονία των αγωνιστή φοιτητή, στελέχους της νεολαίας Λαμπράκη και σημαιοφόρου της πάλης για εθνική ανεξαρτησία λαϊκή κυριαρχία και κοινωνική δικαιοσύνη, Σωτήρη Πέτρουλα.
Σαν σήμερα 21 Ιούλη του 1965 σταμάτησε η καρδιά του νεαρού φοιτητή από τα γκλοπ της αστυνομίας, κάπου στη διασταύρωση της Σταδίου και Χρήστου Λαδά.
Η δολοφονία του Πέτρουλα δεν ήταν ένα τυχαίο γεγονός. Πραγματοποιήθηκε με στόχο να αναχαιτίσει ο Αμερικανικός Ιμπεριαλισμός και το Παλάτι, την συσσωρευμένη δυσαρέσκεια που κυρίευε τον Ελληνικό λαό από τις εφαρμοζόμενες πολιτικές καθώς και να σταματήσει με οποιοδήποτε τρόπο τις διαδηλώσεις αμφισβήτησης της Ιμπεριαλιστικής εξάρτησης.
Για την ιστορία λοιπόν, στις 15 Ιούλη, το παλάτι ανέτρεψε την εκλεγμένη κυβέρνηση της κυβέρνησης Κέντρου. Η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου σε καμία περίπτωση δεν ήταν μια φιλολαϊκή κυβέρνηση, γι αυτό και δεν εξωραΐζεται.
Η ίδια εφάρμοζε βαθιά αντιλαϊκή πολιτική, ενώ ο αντικομουνισμός ήταν βασικό όπλο στην φαρέτρα της .
Όμως, η κατάφωρη παραβίαση έστω και αυτών των λειψών δημοκρατικών ελευθεριών που είχαν κατακτηθεί με αγώνες, οδήγησε τη νεολαία και το λαό για 70 μέρες στους δρόμους της Αθήνας και των άλλων πόλεων να διαδηλώνει ενάντια στο παλατιανό πραξικόπημα.
Οι μαζικές διαδηλώσεις ήταν γεγονός ενώ τα συνθήματα που κυριαρχούσαν ήταν "Εξω οι Αμερικάνοι", "1-1-4", "15% για την παιδεία", "Κάτω οι αυλόδουλοι". Η διαδήλωση στις 21 Ιούλη του 1965 που είχε ξεκινήσει από τα Προπύλαια δέχεται μετά τις 9 το βράδυ τη δολοφονική επίθεση της αστυνομίας.
Διακόσιοι οι τραυματίες και 500 οι συλληφθέντες εκείνο το βράδυ και ένας νεκρός! Ο Πέτρουλας, 23 χρονών παλικάρι, πέφτει στο έδαφος από βαριά χτυπήματα της αστυνομίας στο κεφάλι.
Η ίδια βέβαια η αστυνομία, εκείνη την εποχή δεν παραδέχθηκε ποτέ το στυγερό έγκλημα που διέπραξε, αφού ανέφερε ότι το περιστατικό Πέτρουλα οφειλόταν σε ατύχημα. Η συγκάλυψη της δολοφονίας από το κράτος και τα όργανα καταστολής ήταν γεγονός.
Ο θάνατός του όμως συγκλόνισε το λαό και η κηδεία του εξελίχτηκε σε μια από τις πιο δυναμικές διαδηλώσεις για την υπεράσπιση της δημοκρατίας.
Ο ίδιος έγινε σύμβολο της νεολαίας, που αγωνίζεται ενάντια στην εξάρτηση, ενώ δεν πέρασε και η προσπάθεια της αστυνομίας να τον κηδέψει κρυφά.
Το όνομα του Σωτήρη Πέτρουλα εμπνέει και σήμερα και συμβολίζει με την θυσία του, ότι τα οράματα για κοινωνική απελευθέρωση και προκοπή, δεν μπορούν να κρυφτούν στα μπαούλα των αστών «ιστοριογράφων» που θέλουν να ξαναγράψουν την ιστορία, των δήθεν «αριστερών» που καπηλεύονται την ιστορία του λαϊκού κινήματος για να διαχειριστούν το σύστημα, αλλά και αυτών που στο όνομα του Σοσιαλισμού προσπαθούν να ξεκόψουν το ηρωικό ΚΚΕ από την ιστορία του.
Η θυσία του Σωτήρη ανέδειξε, όσο τίποτα άλλο, ότι οι αγωνιστές, οι κομμουνιστές και συνολικά η εργατική τάξη, δεν πρέπει να παραιτούνται από τους αγώνες του λαϊκού μας κινήματος. Γιατί η πάλη για Δημοκρατία μπορεί να διαπαιδαγωγήσει την εργατική τάξη, να της ανεβάσει το επίπεδο συνείδησης, ώστε η πάλη αυτή να συνδεθεί με συνολικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας, να ανοίξει ο δρόμος για τον Σοσιαλισμό. Οι κομμουνιστές και όσοι έχουν αναφορά στην εργατική τάξη δεν πρέπει να το ξεχνάνε. Ο Λένιν κάνοντας κριτική στις αριστερίστικές αντιλήψεις και πρακτικές έλεγε:
«Ο καπιταλισμός και ο ιμπεριαλισμός δεν είναι δυνατό να ανατραπούν με κανενός είδους δημοκρατικούς μετασχηματισμούς, ακόμη και με τους πιο “ιδανικούς”, αλλά μόνο με μια οικονομική ανατροπή. Το προλεταριάτο όμως, που δεν διαπαιδαγωγείται στην πάλη για τη δημοκρατία, δεν είναι ικανό να πραγματοποιήσει την οικονομική ανατροπή» (*)
Με αυτή την αντίληψη και πρακτική, στον ίδιο ακριβώς δρόμο συνεχίζουμε. Εμπνεόμαστε από τη στάση του Σωτήρη Πέτρουλα, όλων των αγωνιστών που έβαλαν μπροστά τα στήθη τους, που στήθηκαν στο εκτελεστικό απόσπασμα. Είναι επίκαιρα όσο ποτέ τα διδάγματα της ιστορίας του τόπου μας, πολύ περισσότερο σήμερα που κατακρεουργούνται τα στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα, που τσαλαπατιούνται όλες οι κατακτήσεις της εργατικής τάξης και του λαού μας, από τους ντόπιους και ξένους εκμεταλλευτές.
Τα ιδανικά και τα οράματα εκείνης της εποχής, έχουν την συνέχεια τους, συνδέονται άρρηκτα με την ανάγκη συγκρότησης του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου, ώστε να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση. Η κοινωνική εξέλιξη δεν σταματά, η νίκη του λαού θα έρθει, αρκεί να σταθούμε όλοι όρθιοι και δυνατοί, άξιοι συνεχιστές της ιστορίας των προγόνων μας.
(*) Βλ. Β.Ι.Λένιν, «Απάντηση στον Π. Κίεβσκι (Γ. Πιατακόφ)», Άπαντα, τ. 30, σελ. 71.
ΠΗΓΗ:
http://ergatikosagwnas.gr/EA/index.php/2012-02-04-20-07-12/1013-2013-07-20-21-10-29
Διαβάστε και ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7688
Συμπληρώνονται φέτος 48 Χρόνια από την δολοφονία των αγωνιστή φοιτητή, στελέχους της νεολαίας Λαμπράκη και σημαιοφόρου της πάλης για εθνική ανεξαρτησία λαϊκή κυριαρχία και κοινωνική δικαιοσύνη, Σωτήρη Πέτρουλα.
Σαν σήμερα 21 Ιούλη του 1965 σταμάτησε η καρδιά του νεαρού φοιτητή από τα γκλοπ της αστυνομίας, κάπου στη διασταύρωση της Σταδίου και Χρήστου Λαδά.
Η δολοφονία του Πέτρουλα δεν ήταν ένα τυχαίο γεγονός. Πραγματοποιήθηκε με στόχο να αναχαιτίσει ο Αμερικανικός Ιμπεριαλισμός και το Παλάτι, την συσσωρευμένη δυσαρέσκεια που κυρίευε τον Ελληνικό λαό από τις εφαρμοζόμενες πολιτικές καθώς και να σταματήσει με οποιοδήποτε τρόπο τις διαδηλώσεις αμφισβήτησης της Ιμπεριαλιστικής εξάρτησης.
Για την ιστορία λοιπόν, στις 15 Ιούλη, το παλάτι ανέτρεψε την εκλεγμένη κυβέρνηση της κυβέρνησης Κέντρου. Η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου σε καμία περίπτωση δεν ήταν μια φιλολαϊκή κυβέρνηση, γι αυτό και δεν εξωραΐζεται.
Η ίδια εφάρμοζε βαθιά αντιλαϊκή πολιτική, ενώ ο αντικομουνισμός ήταν βασικό όπλο στην φαρέτρα της .
Όμως, η κατάφωρη παραβίαση έστω και αυτών των λειψών δημοκρατικών ελευθεριών που είχαν κατακτηθεί με αγώνες, οδήγησε τη νεολαία και το λαό για 70 μέρες στους δρόμους της Αθήνας και των άλλων πόλεων να διαδηλώνει ενάντια στο παλατιανό πραξικόπημα.
Οι μαζικές διαδηλώσεις ήταν γεγονός ενώ τα συνθήματα που κυριαρχούσαν ήταν "Εξω οι Αμερικάνοι", "1-1-4", "15% για την παιδεία", "Κάτω οι αυλόδουλοι". Η διαδήλωση στις 21 Ιούλη του 1965 που είχε ξεκινήσει από τα Προπύλαια δέχεται μετά τις 9 το βράδυ τη δολοφονική επίθεση της αστυνομίας.
Διακόσιοι οι τραυματίες και 500 οι συλληφθέντες εκείνο το βράδυ και ένας νεκρός! Ο Πέτρουλας, 23 χρονών παλικάρι, πέφτει στο έδαφος από βαριά χτυπήματα της αστυνομίας στο κεφάλι.
Η ίδια βέβαια η αστυνομία, εκείνη την εποχή δεν παραδέχθηκε ποτέ το στυγερό έγκλημα που διέπραξε, αφού ανέφερε ότι το περιστατικό Πέτρουλα οφειλόταν σε ατύχημα. Η συγκάλυψη της δολοφονίας από το κράτος και τα όργανα καταστολής ήταν γεγονός.
Ο θάνατός του όμως συγκλόνισε το λαό και η κηδεία του εξελίχτηκε σε μια από τις πιο δυναμικές διαδηλώσεις για την υπεράσπιση της δημοκρατίας.
Ο ίδιος έγινε σύμβολο της νεολαίας, που αγωνίζεται ενάντια στην εξάρτηση, ενώ δεν πέρασε και η προσπάθεια της αστυνομίας να τον κηδέψει κρυφά.
Το όνομα του Σωτήρη Πέτρουλα εμπνέει και σήμερα και συμβολίζει με την θυσία του, ότι τα οράματα για κοινωνική απελευθέρωση και προκοπή, δεν μπορούν να κρυφτούν στα μπαούλα των αστών «ιστοριογράφων» που θέλουν να ξαναγράψουν την ιστορία, των δήθεν «αριστερών» που καπηλεύονται την ιστορία του λαϊκού κινήματος για να διαχειριστούν το σύστημα, αλλά και αυτών που στο όνομα του Σοσιαλισμού προσπαθούν να ξεκόψουν το ηρωικό ΚΚΕ από την ιστορία του.
Η θυσία του Σωτήρη ανέδειξε, όσο τίποτα άλλο, ότι οι αγωνιστές, οι κομμουνιστές και συνολικά η εργατική τάξη, δεν πρέπει να παραιτούνται από τους αγώνες του λαϊκού μας κινήματος. Γιατί η πάλη για Δημοκρατία μπορεί να διαπαιδαγωγήσει την εργατική τάξη, να της ανεβάσει το επίπεδο συνείδησης, ώστε η πάλη αυτή να συνδεθεί με συνολικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας, να ανοίξει ο δρόμος για τον Σοσιαλισμό. Οι κομμουνιστές και όσοι έχουν αναφορά στην εργατική τάξη δεν πρέπει να το ξεχνάνε. Ο Λένιν κάνοντας κριτική στις αριστερίστικές αντιλήψεις και πρακτικές έλεγε:
«Ο καπιταλισμός και ο ιμπεριαλισμός δεν είναι δυνατό να ανατραπούν με κανενός είδους δημοκρατικούς μετασχηματισμούς, ακόμη και με τους πιο “ιδανικούς”, αλλά μόνο με μια οικονομική ανατροπή. Το προλεταριάτο όμως, που δεν διαπαιδαγωγείται στην πάλη για τη δημοκρατία, δεν είναι ικανό να πραγματοποιήσει την οικονομική ανατροπή» (*)
Με αυτή την αντίληψη και πρακτική, στον ίδιο ακριβώς δρόμο συνεχίζουμε. Εμπνεόμαστε από τη στάση του Σωτήρη Πέτρουλα, όλων των αγωνιστών που έβαλαν μπροστά τα στήθη τους, που στήθηκαν στο εκτελεστικό απόσπασμα. Είναι επίκαιρα όσο ποτέ τα διδάγματα της ιστορίας του τόπου μας, πολύ περισσότερο σήμερα που κατακρεουργούνται τα στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα, που τσαλαπατιούνται όλες οι κατακτήσεις της εργατικής τάξης και του λαού μας, από τους ντόπιους και ξένους εκμεταλλευτές.
Τα ιδανικά και τα οράματα εκείνης της εποχής, έχουν την συνέχεια τους, συνδέονται άρρηκτα με την ανάγκη συγκρότησης του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου, ώστε να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση. Η κοινωνική εξέλιξη δεν σταματά, η νίκη του λαού θα έρθει, αρκεί να σταθούμε όλοι όρθιοι και δυνατοί, άξιοι συνεχιστές της ιστορίας των προγόνων μας.
(*) Βλ. Β.Ι.Λένιν, «Απάντηση στον Π. Κίεβσκι (Γ. Πιατακόφ)», Άπαντα, τ. 30, σελ. 71.
ΠΗΓΗ:
http://ergatikosagwnas.gr/EA/index.php/2012-02-04-20-07-12/1013-2013-07-20-21-10-29
Διαβάστε και ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7688
