Είναι γνωστό ότι δεν είσαι ό,τι δηλώνεις. «Αριστερός» δήλωνε και ο Σημίτης. «Αριστερός» δήλωνε και ο Κλίντον, αλλά και ο Μπλερ! Ο ΓΑΠ εξακολουθεί να δηλώνει «αριστερός»…
Όταν κριτικάρεις το ΣΥΡΙΖΑ έχοντας ως αφετηρία της ανάλυσής σου ότι είναι αριστερό κόμμα βρίσκεσαι εκτός πραγματικότητας, συνακόλουθα παράγεις και κυκλοφορείς θανάσιμες αυταπάτες και …όνειρα θερινής νυκτός…
Η θεωρητική και πολιτική ακρίβεια των εννοιών δεν είναι σχολαστικισμός, αλλά αναγκαίο στοιχείο καθορισμού και προσδιορισμού της πολιτικής δράσης.
Μόνο όταν προσδιορίσεις με ακρίβεια το τι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να καθορίσεις σωστά και την πολιτική σου απέναντί του. Γιατί μόνο ΤΟΤΕ μπορεί να γνωρίζεις τα όρια του ΣΥΡΙΖΑ (μέχρι πού μπορεί να φτάσει), τις αντοχές του, τις παλινωδίες του και τον πολιτικό του ρόλο.
Αν ξεκινάς με το μύθο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αριστερό κόμμα, όλο το αναλυτικό και πολιτικά παρεμβατικό οικοδόμημα των απόψεών σου είναι μυθολογικό, το στηρίζεις πάνω στο μύθο…
Αν και έχουμε αναλύσει διεξοδικά και σε πολλά κείμενά μας το τι είναι Αριστερά, θα προβούμε και εδώ, συγκεκριμένα για το ΣΥΡΙΖΑ, σε κάποιες σχηματικές και τηλεγραφικές παρατηρήσεις.
Παρατήρηση πρώτη
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αριστερό κόμμα διότι απλούστατα δεν μπορεί να υπάρξει αριστερό κόμμα χωρίς αγωνιστικό εργατικό και λαϊκό κίνημα, δίχως να στηρίζεται σε ένα τέτοιο ΚΙΝΗΜΑ.
Παρατήρηση δεύτερη
ΣΕ ένα αριστερό κόμμα το κυρίαρχο Πολιτικό και Οργανωτικό στοιχείο είναι η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ των οργανικών δεσμών με το εργατικό και λαϊκό κίνημα και ΟΧΙ οι ΕΚΛΟΓΙΚΟΙ δεσμοί γενικά με το λαό: Αυτό είναι αριστερό αλφάβητο…
ΟΙ εκλογικοί δεσμοί αποτελούν επικουρικό, συμπληρωματικό στοιχείο των πρωτογενών, οργανικών και αγωνιστικών δεσμών του κόμματος με τα κινήματα.
Στο ΣΥΡΙΖΑ το κυρίαρχο, το μοναδικό και αποκλειστικό στοιχείο, είναι οι εκλογικοί δεσμοί: Καθαρές αστικές λειτουργίες…
Παρατήρηση Τρίτη
Γίνεται φανερό ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μια αριστερή κυβέρνηση. Τέτοια κυβέρνηση δεν μπορεί να υπάρξει δίχως τους όρους (πολιτικούς και οργανωτικούς) που αναφέραμε.
Αριστερή κυβέρνηση δεν μπορεί να υπάρξει δίχως να υπάρχει ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΚΙΝΗΜΑ και δίχως να στηρίζεται σ’ αυτό. Δεν μπορεί να υπάρξει με μόνο στήριγμα το ψηφοδέλτιο: Κι αυτό είναι αριστερό αλφάβητο…
Παρατήρηση τέταρτη
Τι είναι λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ;
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα αστικής διαχείρισης (της ενσωματωμένης και μεταλλαγμένης σοσιαλδημοκρατίας) με αριστερές ιστορικές ρίζες, με καταβολές της ρεφορμιστικής αριστεράς, δηλαδή σοσιαλδημοκρατικές.
Με πιο ακριβείς κοινωνικούς (ταξικούς) όρους, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα ΜΙΚΡΟΑΣΤΙΚΟ και ως τέτοιο υποταγμένο στο σύστημα, αλλά με τις λειτουργίες και τις συμπεριφορές που χαρακτηρίζουν τα μικροαστικά στρώματα: Εκρήξεις, παλινωδίες, λεονταρισμοί, ακροβασίες, συμβιβασμοί, οπορτουνισμοί κ.λπ…
Ένα ιδιαίτερο, επαναστατικό θα λέγαμε, χαρακτηριστικό αυτού μικροαστικού κόμματος (κόμματος αστικής διαχείρισης και ΟΧΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ-αριστερό) είναι τούτο: Ο «συνωστισμός» στο ΣΥΡΙΖΑ του συνόλου σχεδόν, των διάσπαρτων αριστερών δυνάμεων και αγωνιστών.
Δίπλα, δηλαδή στη μικροαστική ετερογένεια και τις συνακόλουθες εσωτερικές αντιφάσεις, «συνωστίζονται» και πολλές αυθεντικές και αγωνιστικές δυνάμεις της Αριστεράς (λόγω ανυπαρξίας πραγματικού αριστερού φορέα): Αυτό το «μείγμα» των αντιφάσεων είναι δυνητικά επαναστατικό…
Ο ΣΥΡΙΖΑ, συνεπώς, δεν μπορεί να σπάσει το κάδρο, ούτε να προχωρήσει σε καταλυτικές ρήξεις. Η φύση του και η λειτουργία του θα τον οδηγεί σε μικρές ρήξεις και ταυτόχρονα σε παλινωδίες και υπαναχωρήσεις, μέχρι την ΤΕΛΙΚΗ ΥΠΟΤΑΓΗ στο 4ο Ράιχ…
Αυτή, όμως, η διαδρομή είναι μια διαδικασία κοινωνικών εντάσεων και πολιτικών πυροδοτήσεων, μια διαδικασία (όχι τετελεσμένη) η οποία θα προκαλέσει και εσωτερικές εκρήξεις…
Σήμερα, δεν πρέπει να το ξεχνάμε, ακόμα και οι μικρές ρήξεις με το κατοχικό καθεστώς προσλαμβάνουν επαναστατικό χαρακτήρα και ανοίγουν δρόμους κινηματικούς.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ακόμα: Ότι τα μικροαστικά στρώματα έχουν καταστραφεί και εξαθλιωθεί, σχεδόν ολοσχερώς, και αυτό προκαλεί κύματα οργής, τα οποία επηρεάζουν άμεσα την κυβερνητική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος εκφράζει αυτά τα στρώματα…
Πρέπει, συνεπώς, να παρακολουθούμε αυτή τη ΔΙΑΔΡΟΜΗ των ρήξεων και να τη στηρίζουμε, με το βλέμμα στραμμένο στην εκκόλαψη ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΩΝ όρων και ΟΧΙ στην εύκολη και αφοριστική κριτική της ανικανότητας του ΣΥΡΙΖΑ, των παλινωδιών του και της υποταγής του: Κριτική ισοπεδωτική και μοιρολατρικής αποδοχής της κατοχικής ακινησίας.
Γιατί είναι μοιρολατρική ΑΚΙΝΗΣΙΑ να τα ανάγεις ΟΛΑ στο αυτόματο γκρέμισμα του καπιταλισμού και στην ανικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ να ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ το σύστημα (κριτική του ΚΚΕ και του Νίκου Μπογιόπουλου).
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να ανατρέψει τον καπιταλισμό, ούτε είναι Αριστερό κόμμα (ακόμα και η λέξη «σοσιαλισμός» δεν υπάρχει πλέον στο λεξιλόγιό του): Αυτό το αναλύσαμε…
Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, είναι ικανός να δημιουργήσει τους όρους (πολιτικούς και οργανωτικούς), τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις εκείνες, για να ΓΕΝΝΗΘΕΙ η ΑΡΙΣΤΕΡΑ των ανατροπών και της Επανάστασης.
ΟΙ πολεμικές των κουκουέδων και των γραφιάδων-δημοσιογράφων τους είναι μηδενιστικές, «τσιτατολογικές», και ισοπεδωτικές: Στείρες και κουραστικές επαναλήψεις αντικαπιταλιστικών αφαιρέσεων που σπέρνουν τη μοιρολατρία και την πτωματική ακινησία…
Μας λένε ότι όσο δεν γκρεμίζουμε τον καπιταλισμό δεν υπάρχει σωτηρία: Σοβαρή ανακάλυψη!!!
Δεν μας λένε όμως: Το πώς γκρεμίζουμε τον καπιταλισμό, πώς δημιουργούνται και σφυρηλατούνται οι όροι γκρεμίσματος του καπιταλισμού, ΠΩΣ διαγράφεται η διαλεκτική ΚΙΝΗΣΗ του γκρεμίσματος και ΠΩΣ αγωνιζόμαστε πρακτικά για να υπάρξουν οι επαναστατικές προϋποθέσεις…
