Τα ονειροπολήματα είναι το καταφύγιο των αδύναμων, αλλά και των ξοφλημένων…
Ο Αντώνης Σαμαράς είναι ένας από τους πλέον ονειροπόλους!
Ακόμα και όταν έχασε τις εκλογές και γκρεμίστηκε από την πρωθυπουργία, δεν ακολούθησε την πεπατημένη: Την παραίτηση.
Συνέχισε να ονειρεύεται: Ότι σύντομα θα επανέλθει στην πρωθυπουργία, διότι ο Τσίπρας θα ήταν μια μικρή παρένθεση.
Παρένθεση: Ο Τσίπρας πράγματι θα αποτελέσει μια μικρή παρένθεση, δεν θα βγάλει την τετραετία (αν και αυτός ονειρεύεται το αντίθετο), αλλά ο Σαμαράς είναι τελειωμένος τελεσίδικα (παρένθεση κι αυτός ήταν).
Ο Σαμαράς, βεβαίως, είναι πνιγμένος στα γλυκά ονειροπολήματα της επανόδου. Μπορεί το Δημοψήφισμα να τον πάγωσε και να τον …καθαίρεσε από την ηγεσία της ΝΔ, αλλά δεν το έβαλε κάτω: Εξακολουθεί να ζει με τις φαντασιώσεις της επανόδου του.
Το διατυμπανίζει στη συνέντευξή του στον ισπανικό δημοσιογραφικό όμιλο La Razon:
«Εξακολουθώ να είμαι ενεργός στις πολιτικές υποθέσεις της χώρας μου»!!!
«…Εγώ είμαι ακόμα εδώ…»!!!
Διαβάστε τα βασικά σημεία της συνέντευξης, εδώ:
http://www.enikos.gr/politics/349901,Samaras-Egw-eimai-akoma-edw.html
Ο Σαμαράς δεν ονειρεύεται μόνο, αλλά και διατυπώνει και έντονα παράπονα για το «άδειασμα» που του έκαναν τα αφεντικά του:
«Η κυβέρνησή μου δεν ζήτησε ποτέ «περισσότερο χρόνο», όπως δεν ζήτησε ποτέ περισσότερα χρήματα. Απλά επισημάναμε το γεγονός, ότι για να επιτύχουν οι μεταρρυθμίσεις ως το τέλος, πρέπει να προσαρμοστούν στον «πολιτικό κύκλο» μιας χώρας. Όταν έχουμε κάνει τόσο πολλά μέσα σε 2,5 χρόνια, δεν μπορεί να μας εξαναγκάζουν να κάνουμε πολύ περισσότερα τη στιγμή που πλησιάζει το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών».
Εδώ, ομολογεί την ανικανότητά του να καταλάβει. Να καταλάβει ότι τα αφεντικά του τον «άδειασαν», ακριβώς διότι δεν μπορούσε να κάνει αυτά που ήθελαν, διότι θα ξεσηκωνόντουσαν και οι πέτρες.
Ο Σαμαράς και τώρα δεν μπορεί να καταλάβει ότι τα αφεντικά του διάλεξαν τον Τσίπρα, διότι αυτή η «αριστερά» μπορούσε να εκτελέσει τα τελευταία «συμβόλαια θανάτου».
Γι αυτό ο Σαμαράς είναι τελεσίδικα ξοφλημένος. Δεν μπορεί να αντιληφτεί αυτά που ο μεγιστάνας Ανιέλι είχε διατυπώσει, πάνω-κάτω, ως εξής: Υπάρχει ένα είδος «αριστεράς» πολύ χρήσιμο διότι μπορεί να κάνει πράγματα που η Δεξιά δεν μπορεί…
Δεν μπορεί, όμως, να αντιληφτεί και κάτι ακόμα: Σήμερα όλοι οι αρχηγοί-ανδρείκελα είναι μικρές παρενθέσεις: Αναλώσιμοι μιας «χρήσης»…
Το ίδιο και ο Τσίπρας…
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=9976
